Bekijk het inkijkexemplaar - Cross Media Nederland

vooral zeer eenzaam heb gevoeld.
Ik wist heel goed dat ik een eetprobleem
had, maar wist absoluut niet
hoe ik daar vanaf moest komen.
Soms wilde ik eigenlijk liever maar
dood zijn. Ik spoot veel te weinig
voor alles wat ik naar binnen werkte,
ging vaak met een misselijk gevoel
naar bed. In 1983 ben ik hulp
gaan zoeken en via de GGZ terecht
gekomen in een gespreksgroep
op basis van Gestalttherapie. In de
Gestalttherapie oefende ik om te
voelen en mijn angsten te ontmoeten.
Dat was een nogal basale angst,
mijn zelfbeeld was erg laag: ‘ben
ik goed genoeg, mag ik bestaan?’
Toch denk ik dat er ook een genetische
component meespeelt die mij
gevoelig maakt voor verslavingen.
Ik heb ook gerookt en alcohol was
soms ook een te lekker middel om
mijn gevoel wat te verdoven. Na ongeveer
vijf jaar was ik het probleem
de baas. Nu ben ik alweer achttien
jaar heel gelukkig!”
D.S. vertelt:
“Vanaf mijn 9 e heb ik diabetes. De
verantwoordelijkheid die mijn
ouders droegen is geleidelijk
overgegaan naar mijn eigen verantwoordelijkheid.
Vanaf mijn 16 e ging
ik deze verantwoordelijkheid
misbruiken. Al snel merkte ik dat ik
door het schommelen van de
bloedsuikers in gewicht afnam. Dit
was de sleutel tot een slank lichaam
en was ik net zo ‘mooi’ als alle
andere mensen in mijn omgeving!
Maar ik wilde een nog ‘beter’
resultaat. Geen medicatie meer was
de volgende stap. Deze werd al snel
opgevolgd door het gebruiken van
zoete etenswaren en limonadesiroopjes.
Mijn ouders kwamen
erachter en hebben vanaf dat
moment alles geprobeerd om me te
helpen om van het eetprobleem af
te komen: gesprekken tot diep in de
nacht en hulp ten aanzien van de
afvalwens, samen met moeders op
dieet. Helaas was dit voor mij niet
voldoende en heb ik het zover laten
komen dat ik opgenomen moest
worden op een Intensive Care. Hier
was de mededeling dat ik veel geluk
heb gehad en niet later had moeten
zijn anders had ik het niet na kunnen
vertellen door het ernstig tekort aan
vocht. Helaas bleef het niet bij deze
ene opname. De stap die ik heb
genomen op aandringen van mijn
ouders om naar de huisarts te gaan,
was een zeer wijs besluit. Zelf zat ik
toen nog in de ontkenning van het
probleem en wilde eigenlijk niet. Zij
zagen op dat moment ook geen
andere oplossing meer. Ik ben door
mijn huisarts doorverwezen naar een
psycholoog. Vanaf toen ben ik ook
echt aan mijn boulimia gaan werken.
Ik ben heel veel aangekomen door de
tijd heen en heb er meer dan een jaar
over gedaan om van 88 kilo naar mijn
oorspronkelijke 67 kilo te komen. Een
lange weg die heel veel tranen heeft
gekost. De verwerking van het
verdriet van wat je je directe
omgeving hebt aangedaan, de
erkenning van je fouten, het haten
van je lichaam en de wanhoop dat je
het allemaal nooit kan overwinnen.
Gelukkig heb ik hierin nooit alleen
gestaan. Ik heb mijn ouders en een
hele goede vriendin gehad die mij,
letterlijk door dik en dun, hebben
gesteund. Achteraf gezien heeft deze
INFO & HULP
• Stichting Anorexia en Boulimia
Nervosa (SABN), tel 0900-821 24 33
of www.sabn.nl
• Nederlandse academie voor eet-
stoornissen www.naeweb.nl
OMGEVING
verslaving me gemaakt tot wie ik
ben. Ik ben een stuk zekerder
geworden, omdat ik weet dat ik
iets heb overwonnen wat aan het
begin onmogelijk leek en voor
sommige mensen nog altijd
on mogelijk lijkt. Dat geeft mij een
reden om héél trots te zijn op
mezelf aangezien het overwinnen
van een verslaving in mijn ogen
één van de moeilijkste dingen is
die een mens op psychisch gebied
kan meemaken. Ik zal ook nooit
zeggen dat het een makkelijke
weg is, maar ik weet wél dat het
haalbaar is. Het is een cliché maar
waar een wil is, is een weg. Ik
ben inmiddels 25 jaar en zwanger
van mijn eerste kindje en zó blij
dat er, ondanks ik aardig op weg
ben geweest mijn lichaam te
vernielen, geen blijvende sporen
van die tijd zijn overgebleven.”
• Labyrint-In Perspectief. Landelijke
zelfhulporganisatie van en voor familieleden
en mensen met een psychische
aandoening, tel 0900-254 66 74
of www.labyrint-in-perspectief.nl
• Zelftest: http://www.psyq.nl/Programma/eetstoornissen
• Boek:‘beetje bij beetje beter’.
U. Schmidt en J. Treasure, 2003
• Boek:‘ik eet als niemand het weet’.
J. Spaans, 2000
• Boek:‘slank, slanker, slankst’.
J. Spaans 2000
diabetes & leven | 47