Bekijk het inkijkexemplaar - Cross Media Nederland

leken veel te hoog. Omdat mijn arts
gezien mijn leeftijd, postuur en leefwijze
type 2 niet waarschijnlijk vond,
heeft hij door deze ‘vermomming’
heen gekeken. Ik kon meteen met
insuline beginnen. Langwerkende insuline,
die maar eenmaal per etmaal
hoeft te worden gespoten. Maar dan
wel het liefst op dezelfde tijd.”
ALLE ZINTUIGEN OP SCHERP
“Wat zou het beste tijdstip zijn? Ik
heb besloten dat dit voor mij half
tien ’s avonds is. ’s Morgens vroeg
rinkelen de alarmbellen van de
brandweer het meest. Bij het bakken
van eieren voor het ontbijt ontstaan
keukenbrandjes, wasdrogers worden
aangezet en er komt kortsluiting,
mensen gaan naar hun werk en er
gebeuren verkeersongelukken. Een
tweede piek doet zich aan het eind
van de middag, begin avond, voor
als de mensen terug van hun werk
komen. Mijn oefenavonden eindigen
om half tien. Geen probleem dus
om op tijd te spuiten. Tenzij zich
on verwachte calamiteiten voordoen,
zoals ik in het begin van dit verhaal
al heb gezegd. Het zetten van een
spuit duurt weliswaar maar even,
maar in de hectische omstandigheden
van een brand kom je daar
niet aan toe. Alle zintuigen moeten
op scherp staan en dat geldt des
te meer wanneer er mensen in een
brandend huis zijn. Is er eenmaal
overzicht, dan kan ik wel even naar
mijn auto lopen om te spuiten.
Natuurlijk heb ik daar wel altijd mijn
tasje met spulletjes liggen.”
MIJN BEROEP IS MIJN PASSIE
Wat was zijn eerste reactie toen hij
LEVEN
de diagnose diabetes te horen kreeg?
Matthieu: “Het was of mijn wereld
op z’n kop werd gezet. Ik was bang
dat ik mijn beroep niet meer zou
kunnen uitoefenen. En mijn beroep
is mijn passie. De techniek die je
gebruikt, de incidenten die nooit
hetzelfde zijn en waarbij je steeds
anders moet handelen, de auto’s…
De kameraadschap binnen de
brandweer, het familiaire en niet te
vergeten de humor. Zelf ben ik niet
zo’n moppentapper, maar veel van
mijn collega’s zijn daar een meester
in en daar geniet ik enorm van.
Het is niet zo dat ik als jongetje
droomde van auto’s met zwaailichten
die hard mochten rijden en
fraai bochtenwerk leverden en
daarom bij de brandweer wilde. Ik
had wel al vroeg de wens om later
bij een geüniformeerde dienst te
gaan. Politie, leger of brandweer.
Zo’n uniform trok me wel.” Hij kan
zijn uniform blijven dragen. Wie op
internet ‘brandweer en diabetes’
intikt, kan op fora terecht komen
waar die combinatie verschillende
reacties oplevert. “Het ene geval is
het andere niet, er wordt verschillend
over gedacht en geoordeeld”,
zegt Matthieu desgevraagd. “Maar
wanneer je een hypo of hyper goed
onder controle kunt houden, moet
het volgens mij mogelijk zijn goed
te blijven functioneren. Bepaalde
functies kunnen worden uitgesloten,
zoals duiken of deel uitmaken van
een USAR-team dat wordt uitgezonden
naar gebieden waar aardbevingen
zijn geweest, maar diabetes
hoeft geen reden te zijn tot ontslag
of overplaatsing naar een kantoorbaan.”
diabetes & leven | 17