WONEN IN UW REGIO

De liefde voor Atletiek Vereniging Groene Ster uit Zevenbergen
zit bij Ryan (54) en Elsa (18) Smits diep. Vader
en dochter zetten alles opzij om voor hun teams de beste
prestaties te leveren. Daarnaast is Ryan sinds acht jaar
voorzitter en kijkt hij bij de veertigjarige vereniging uit
naar het moment dat de gerenoveerde atletiekbaan op
sportpark De Knip geopend wordt.
“We zijn echt een Groene Ster-gezin”, trapt Ryan af. “Elsa
en ik sporten in competitieverband en mijn vrouw Carla
is een fanatieke recreant bij de lange afstandslopers. Onze
zoon Tim is als A-junior gestopt.”
Vanaf zijn zeventiende maakt Ryan deel uit van Groene
Ster. “Op 11-jarige leeftijd ben ik samen met mijn zeven
zussen en drie broers vanuit Rotterdam naar Zevenbergen
verhuisd. In september 1973 ben ik net als de rest van het
gezin lid geworden van de vereniging. Groene Ster was toen
net drie jaar in opbouw. Het was op een woensdag dat ik
lid werd. Dat weekend waren de clubkampioenschappen,
waar ik gelijk aan mee mocht doen. Werd ik tweede bij het
hoogspringen. Daarna ging ik met grote sprongen vooruit.
Zo sprong ik in die eerste wedstrijd 1,61 meter hoog en
twee jaar later 1,95 meter. Ik was trouwens bij Groene Ster
de eerste die over de 2 meter sprong. Daarmee hoorde ik
indertijd bij de top 20 van Nederland.” Ook bij het hardlopen
presteerde de Zevenbergenaar goed. “Mijn snelste
handgeklokte tijd op de 100 meter was 10,7. Maar ja, ik
had een valse start zonder te zijn teruggefloten en ik had
wind mee, waar nog niet op werd gelet”, relativeert Ryan.
“Lang was dit de snelste clubtijd, totdat Justin François
hem verbrak.”
Meerkamper
De huidige voorzitter had niet een specifiek onderdeel
waar hij in uitblonk. “Ik was meer een meerkamper met
werpen en polsstokhoogspringen als mijn slechtste onderdelen.
Dat laatste komt omdat we geen polsstokinstallatie
hadden”, legt hij uit. Zijn beste resultaten boekte Ryan
beginjaren tachtig. “Maar in 1975 liep ik al 51,5 op de 400
meter vlak”, vult hij aan. “Sprint, de atletiekvereniging uit
Breda, heeft mij indertijd gevraagd voor de 100 meter,
maar dat zag ik niet zitten. Ik wilde alle onderdelen doen.
Bovendien ging het bij Sprint indertijd alleen om het presteren.
Bij Groene Ster gaan prestatie en gezelligheid hand
in hand.”
Veelzijdigheid
Dochter Elsa is uit hetzelfde hout gesneden. Ook zij geniet
van de veelzijdigheid van de atletieksport. “Zoals wij de
Vader Ryan en dochter Elsa Smits zetten bijna alles opzij voor Groene Ster…
“Prestatie en gezelligheid gaan hand in hand”
sport beoefenen, is het nooit hetzelfde. Net als mijn vader
vind ik alles behalve de werpnummers leuk om te doen”,
concludeert de studente ergotherapie aan de Hogeschool
Rotterdam. Zolang ze zich kan herinneren, komt ze op de
atletiekbaan. “Al in de kinderwagen ging ik mee. Ik weet
dus niet beter. Toen ik mijn zwemdiploma’s had, mocht
ook ik op atletiek. Ik ben als zevenjarige bij de C-pupillen
begonnen. Je doet dan van alles wat, maar ik vond meteen
rennen en springen veel leuker dan gooien.”
Hoogspringen
Elsa ontdekte dat ze vooral met hoogspringen boven de
rest uitsprong. Ze vestigde ook clubrecords, maar had daar
zelf weinig weet van. “Mijn vader houdt precies mijn prestaties
bij. Ik vind dat niet zo belangrijk. Het gaat mij vooral
om de gezelligheid”, concludeert de atlete. “Maar één persoonlijk
record vergeet ze nooit”, haakt Ryan daarop in.
“Bij de A-junioren liep ze vorig jaar juni de 400 meter in 1
minuut volledig rond. Ze heeft momenteel 38 clubrecords
in diverse categorieën op haar naam staan. Ik heb nog drie
clubrecords bij de mannen en 54 bij de masters. Vorig jaar
was sowieso een goed jaar voor Elsa. Ze sprong 1,60 meter
hoog. Dat was een evenaring van het clubrecord dat haar
tante Joke Tolenaars 30 jaar daarvoor had gevestigd.” Dit
voordeel had echter ook een nadeel. “Het hoogspringen
ging zo goed, dat ik vooral daarop ben gaan trainen. Met
als gevolg, dat ik last kreeg van springschenen. Ik was overtraind”,
concludeert Elsa. “Nu moet ik het noodgedwongen
rustiger aan doen met springen en loop ik vooral. Dat vind
ik niet erg. Toen ik me alleen op het hoogspringen concentreerde,
ging het plezier weg. Nu ik weer andere onderdelen
erbij doe, is het plezier terug.”
Team
Vader en dochter vinden de individuele prestaties ondergeschikt
aan de teamresultaten. Een competitiewedstrijd
zullen ze dan ook niet snel overslaan. “Een ander weet niet
wat het betekent als iemand er tijdens een competitiewedstrijd
niet is. Het zijn maar drie wedstrijden in een jaar, die
mag je niet missen”, stelt Elsa. “Zodra de competitiekalender
bekend is, zetten we de data op onze kalender. Wat er
ook gebeurt, we gaan naar de wedstrijd”, valt haar vader
haar bij. Het gezin Smits gaat daarin erg ver. “Toen we 25
jaar getrouwd waren, zijn we met z’n allen op vakantie naar
Elsa en Ryan Smits op de atletiekbaan die een grondige renovatie ondergaat.
Portugal gegaan. Op de dag dat we terugkwamen, was er
een competitiewedstrijd voor de vrouwen in Bergen op
Zoom. We zijn toen meteen van het vliegveld naar de atletiekbaan
gereden en met de koffers nog in de auto heeft
Elsa haar onderdelen afgewerkt”, vertelt Ryan, die dan ook
niet kan begrijpen dat ouders hun kinderen niet deel laten
nemen aan de competitiewedstrijden.
Grote familie
Het tweetal blijft de jubilerende vereniging trouw. “Groene
Ster is echt één grote familie”, aldus Elsa. “Presteren is leuk,
maar niet het belangrijkste. Nummer één krijgt natuurlijk
applaus, maar soms klappen we nog harder voor de laatste
die binnenkomt. Zeker als hij/zij iemand is die altijd aanwezig
is op trainingen en zich ook nog eens inzet voor Groene
Ster. Dat typeert echt onze vereniging.” (JWvB)
Meer informatie: www.avgroenester.nl
26 Wonen in uW Regio • Moerdijk - Halderberge • september 2010 Wonen in uW Regio • Moerdijk - Halderberge • september 2010 27