CLAIRLIEU - Canons Regular Blog

KRONIEK 95
en de tempeliers, die een groot aantal nederzettingen in Languedoc hadden, him
landerijen met kruisen. De steden volgden dit voorbeeld. Infra cruces diende men de
Vrede van Christus te bewaren.
Op pag. 58 vraagt Delaruelle zich af, of de Kruisheren zich niet met het kruis
getekend hebben onder invloed van dit streven in Languedoc. In de tijd, dat
Theodorus van Celles de kruistocht tegen de Albigenzen predikte, had hij bijzondere
contacten met de aartsbisschop van Toulouse, Fulco, en met de H. Dominicus, die
wel niet de kruistocht aanbeval, maar zich toch inzette voor het Negotium pads
el jide't.
E. de Moreau meende, dat Theodorus van Celles zoals velen in zijn tijd een
speciale godsvrucht tot het H. Kruis had, en dat de herinnering hieraan er toe
geleid kon hebben van Theodorus een kruisvaarder te maken. Zo lag ook het rood
en wit van het ordenskruis volkomen in de lijn van de kruismystiek, die in de
dertiende eeuw leefde in het land van Luik (zie Clairlieu, 3 (1945), p. 7-12, en 17
(1959), p. 90-91).
Zuid-Frankrijk was echter een gebied, waar veel kloosters zich vanwege de goede
verbinding van hieruit naar het H. Land, de eeuwige stad Rome en St. Jacobus
de Compostella specialiseerden in het hospitaalwerk. Vanuit dit gebied verbreidde
dit werk van barmhartigheid zich over West-Europa. Daar bijna aan alle Kruisherenkloosters
v66r 1500 een hospitaal was verbonden, is de relatie die Delaruelle
legde, niet zo uitzonderlijk.
P. v. d. B.
De staf van het TITUS BRANDSMA-INSTITUUT zond ons een uitgebreid
artikel ter publicatie, geheel of gedeeltelijk. We geven er hier een uitvoerige samenvatting
van. Het instituut werd in 1968 te Nijmegen opgericht door samenwerking
van de Nederlandse Karmelieten met de Universiteit van Nijmegen, in het biezonder
met de faculteiten der godgeleerdheid en der letteren (adres Heyendaalseweg 121 A,
Nijmegen). Het doel is de wetenschappelijke beoefening van de geschiedenis en
theologie van het geestelijk leven en van de religieuze ervaring, vooral in de
Nederlanden, en wel door het verlenen van bibliografische en documentaire informatie,
het organiseren van studiedagen en symposia, het ontsluiten en uitbreiden
van de z.g. Brandsma-collectie, het opzetten en uitvoeren van wetenschappelijke
projecten in het omschreven vakgebied, en het voorbereiden van publicaties over
de geschiedenis en theologie van het geestelijk leven.
De Instituutsbibliotheek omvat momenteel ongeveer 32.000 banden (enkele handschriften,
een aantal incunabelen en postincunabelen, een omvangrijke verzameling
geestelijke werken uit de I6de tot 20ste eeuw, vaktijdschriften en seriewerken).
Door aanschaffing van nieuwe en antiquarische boeken brengt het Instituut zijn
boekerij op het peil van een gespecialiseerde bibliotheek in het kader van de
geschiedenis en theologie van het geestelijk leven, vooral in de Nederlanden.
Andere activiteiten zijn een theologische leergang van het geestelijk leven en een
documentatie van moderne spiritualiteit en vroomheid. De spiritualiteit van de
middeleeuwen is reeds verregaand bestudeerd : voor de zuidelijke Nederlanden
vooral door de meer dan veertigjarige arbeid van het Ruusbroecgenootschap te
Antwerpen ; voor de noordelijke Nederlanden in het biezonder door de vroege en
vrij intensieve belangstelling voor de Moderne Devotie.
in de bestudering van het geestelijk leven in de Nederlanden vanaf de Hervorming
tot aan het herstel der bisschoppelijke hierarchie in Nederland bestaat tot nu toe
eigenlijk een aantal ernstige hiaten.