CLAIRLIEU - Canons Regular Blog

94 KRONIEK
Speculum perfectionis, Actus B. Francisci et Sociorum eius und verwandtes Schrift-
tum, Leiden, 1967. Na een korte uiteenzetting over het Franciskaanse vraagstuk volgt
een lijst van uitgaven van de Fransciskusbronnen. Het eerste deel geeft een lange
lijst van handschriften, waarin o.a. de volgende hss. voorkomen : Den Haag, Kon.
Bibl., Cod. 73 H35, geschreven door Joannes Trajecti, lekebroeder te Limburg (prov.
Col.) met ex libris van Johannes Peranus (1607) en Johannes Lamberti crucifer
Trajectensis ; St-Agatha (ned.) kruisherenklooster Cod. 9.
L. H.
Bij de uitgeverij De Tille, Leeuwarden 1969, verscheen een herdruk van Eelco
Napjus, Historisch Chronyk van Sneek, als deel 3 van de serie Varia Frisica. De
herdruk wordt ingeleid door Dr. K. de Vries. Deze inleiding uitgezonderd is het
boek een facsimile-uitgave van de eerste druk te Sneek uit het jaar 1772. In de
kroniek worden de Kruisbroeders enkele malen genoemd : bij het jaartal 1462 hun
komst binnen de stad Sneek (p. 16) en bij de jaartallen 1514 en 1522, waar verteld
wordt, dat het Kruisbroedersklooster een toevluchtsoord was voor mensen die be-
dreigd werden, o.a. leden van de Raad van Sneek in 1522 (p. 51, 58 en 60).
Achter de kroniek volgen de beschrijvingen van grote gebouwen te Sneek, o.a. van
de Kleine of Broere-Kerk (p. 130-132) en van het Burgerweeshuis, eertijds het
Kruisbroederklooster (p. 143-145). Beide beschrijvingen dateren uit 1772. De kerk
en het burgerweeshuis waren toen al twee eeuwen in gebruik voor de eredienst van
de Calvinistische kerk.
P. v. d. B.
Onder de titel Cahiers de Fanjeux verschijnen sinds enkele jaren historische
studien, die in het bijzonder aan het religieuse leven van Languedoc tussen 1200 en
1300 gewijd zijn. In deze periode bereikte de beschaving in Languedoc een
hoogtepunt en was de bijdrage van dit Zuid-Franse gebied aan het religieuse leven
in het algemeen zeer omvangrijk. De Cahiers worden uitgegeven onder toezicht van
L'Institut d'Btudes meridionales de la Faculte des lettres et sciences humaines de
VUniversite de Toulouse et de Vlnstitut Catholique de Toulouse. Les Cahiers 4
hebben tot titel: Paix de Dieu et guerre sainte en Languedoc au Xllle sihcle,
Toulouse 1969.
Deze studien zijn door H. Maissonneuve in de Revue d'histoire ecclesiastique,
Vol. LXVI1, nr. 2 (1971), p. 598-605 uitvoerig besproken.
Voor de Kruisheren is de tweede studie interessant, namelijk van E. Delaruelle:
Paix de Dieu et croissade dans la chretiente du XHe siecle. Professor Delaruelle
beschrijft hier het streven van bisschoppen en priesters in het Languedoc van de
twaalfde eeuw om o.l.v. de Paus te komen tot de Vrede van God. Door middel
van liturgische gebeden en besluiten van locale concilies probeerden zij de mensen
op te voeden tot het bewaren van de vrede binnen bepaalde gebieden en desnoods
de vrede te verdedigen. Dit streven stelt de auteur gelijk aan een kruistocht. Zowel
zij die streden voor de vrede, de Paciarii, als de kruisvaarders hadden hetzelfde
doel: de christenheid te verdedigen ; beide groepen zetten zich in voor de leer van
Christus. Vrede van God en Christenheid werden gelijkgeschakeld. Beide groepen
hadden hetzelfde embleem : het Kruis. De kruisvaarders bevestigden het kruis op
hun kleding, de Paciarii plaatsten het kruis aan de grenzen van de gebieden, waarover
zij waakten. Dit gebruik werd algemeen. Zo begrensden de hospitaalridders