CLAIRLIEU - Canons Regular Blog

IN MEMORIAM E.H. MARCEL COLSON 7
van het Ordesbulletin ,,Cellesiana", als manitoe van Clairlieu, als
plaatsvervanger-pastoor in de Oostenrijkse bergdorpen van Vorarl-
berg. Nu kon hij rei2en en onderhandelen, stimuleren en organi-
seren, begeesteren en contacten leggen met mensen. Nu kon hij
zijn universele geest stofferen en het verworvene uitdragen bij zijn
confraters en bekenden.
Er stroomde ook wel wat Bruegheliaans bloed in zijn aderen en
hij wist Gods goede gaven op tijd en stond te waarderen. Stond
zijn wieg niet in de buurt van de Middeleeuwse ,,Sorgeloos" of
van de moderne ,,Pallieter" ? Door zijn gezonde eetlust en zijn
meer dan gewone zorg voor zijn gezondheid maakte hij op de
oppervlakkige toeschouwer misschien ooit de indruk veel waarde
te hechten aan spijs en lichamelijke verzorging. Ondanks zijn forse
gestalte en zijn donderstem wist hij dat hij eigenlijk teer van
constitutie en zwak van lichaam was. Zijn confraters vergaten dit
soms; bij hem was dat alles een weldoordachte levenskunst, een
practische levenswijsheid, waar hij onverbiddelijk aan vasthield;
misschien wel een restant van zijn verre voorouders, die stamden
uit een geslacht van Waalse veehandelaars uit het Luikse.
In de dagelijkse omgang was hij gezellig en opgeruimd, geestig
en soepel, ruim en breeddenkend. Zijn belangstelling ging verder
dan Gaston Roelants, Sjouke Dijkstra en Eddy Merckx ! Marcel
was een aristocraat van de geest; zijn voornaamste interessesfeer
lag in de weerslag van de Franse revolutie op de Zuidelijke Neder-
landen, op zijn geboortestreek en op zijn eigen Orde.
In zijn jeugd was hij vooruitstrevend op alle gebied, strijdend
Vlaming, zelfs lichtjes revolutionnair. Ook nu had hij een open
oog voor de vernieuwingen in Kerk en maatschappij. Hij ging niet
altijd accoord met ruitenbrekers, holderdebolders, anarchisten en
nihilisten. In intieme kring hekelde hij vaak gebeurtenissen en
toestanden, maar hij kon geen kwaad spreken over een medemens.
Marcel, voor mij heb je heel je leven iets bewaard van de
kinderlijke frisheid, van de evangelische blijmoedigheid en van de
jeugdige levenswaarachtigheid van de jongensfiguur van Paul van
Ostayen, ,,Mark groet 's morgens de dingen". 't Was ook een van
de gedichten uit je repertorium.