CLAIRLIEU - Canons Regular Blog

IN MEMORIAM
E.H. MARCEL COLSON
Marcel Colson leerde ik kennen als twaalfjarige collegeleerling ;
geestverwanten op verlerlei gebied, werden we later echte vrienden.
In onze jeugd was het romantiek al wat de klok sloeg. En Marcel
declameerde zo graag ,,Fantasia" van A. Rodenbach.
,,Het drijven watten wolkskens
van zonnelicht doorboomd.
De jongeling ziet ze drijven
en droomt"
Met zijn bonkige lichaamsbouw, zijn fonkelende ogen en zijn
forse stem was hij voor ons de gereincarneerde dromersfiguur van
de Roeselaarse dichter. Het was de tijd van het expressionisme en
van de zuivere poezie, de tijd van stapliederen en spreekkoren, van
aphorismen en slogans. , Jeugd overwint legers van tijd en neemt
de sterke stad der toekomst in." schreef Herman Gorter in zijn
,,Mei".
Het was ook de tijd van de personencultus en de leidersfiguren.
En als jonge mensen dweepten we met de verzen van de Suid-
Afrikaner Jan Celliers :
,,O, ek hou van 'n man, wat sij man kan staan
en 'n wil wat so vas soos 'n klipsteen staan ;"
In dit klimaat van heroische daadkracht en edelmoedige opofferingsgeest
groeide Marcel op als leerling van het H. Kruiscollege
te Maaseik, als lid van de Maaseiker A.K.V.S.bond ,,Als
ic can", als jonge scout van het V.V.K.S. Door familierelaties (een
neef was Mil-Hiller) heeft hij op retorika er even aan gedacht