CLAIRLIEU - Canons Regular Blog

DE MERODFS EN KRUISHEREN
In de geschiedeniswerken over de kruisherenkloosters in Rijn-
en Maaslanden komen enkele Merode's als weldoeners van die
huizen voor, De Merode's uit het gehucht Rode te Dhorn bij
Dueren, tussen Keulen en Aken. In de veertiende eeuw hebben de
heren van Rode die naam veranderd in Merode1. Ook heeft die
familie van Merode zich in verschillende takken verdeeld, die
ieder weer in een aantal huizen en geslachten zijn onderverdeeld2.
In de geschiedenis der kruisheren kwamen de huizen van
Pietersheim-Westerloo, Houffalize en Frentz het meest voor. De
leden voerden meestal de titel van ridder, baron of rijksbaron,
later ook van graaf, maarschalk en prins.
In de inleiding op zijn werkje Religio Sanctissimae Cruets droeg
de kruisheer Arnold Hertzworms in 1686 dit werkje aan Jan
Filips Eugeen van Merode, markies van Westerloo op en noemt
daarin een twintigtal dames en heren van Merode, die de kruis
heren, vooral die van het klooster Schwarzenbroich bij Dueren
begunstigd hebben3.
We probeerden deze gegevens van Hertzworms te vergelijken
met de Geschichte der Familie Merode door Richardson in 1877/81
uitgegeven.
De eerste Merode, die wij bij Hertzworms aantreffen, is Werner
IV van Rode, zoon van Werner III4. In 1325 noemt hij zich voor
1 Richardson, E., (ps. van graaf Von Mirbach-Harff), Geschichte der Familie
Merode, Praag, deel I, 1877, 12.
2 Ibidem, p. XL
3 A. Herzworms, Religio Ss Crucis, Roermond, 1686.
4 Richardson, I, 142.