CLAIRLIEU - Canons Regular Blog
CLAIRLIEU - Canons Regular Blog
CLAIRLIEU - Canons Regular Blog
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
18 TOESPRAAK BIJ DE UITVAARTDIENST<br />
het goedgekeurd... dan werd men aan het werk gezet. Iedereen...<br />
en het was een feest voor hem.<br />
Die gave, organiseren en anderen aan het werk zetten, heeft hij<br />
zijn leven lang bewaard. Zelfs toevallige bezoekers in ons huis wist<br />
hij te begeesteren en in te schakelen.<br />
Het was een feest voor hem, wanneer Clairlieu weer eens een<br />
boek liet verschijnen. Het was een feest voor hem, wanneer ,,zijn"<br />
tijdschrift, Cellesiana, gestencild was en hij, hoe meer hoe liever,<br />
jonge mannen rond de tafel zag marcheren, om blad voor blad, de<br />
oplage te zien groeien. Dan stond hij daar als een generaal, die<br />
zijn troepen in slagorde kommandeert. Het was een feest voor<br />
hem, toen zijn boek ,,De rapporten van de Kantonkommissarissen"<br />
van de pers kwam en hij door de Goeverneur persoonlijk werd<br />
gefeliciteerd.<br />
Nog maar een paar maanden geleden was hij de organisator, om<br />
het 6OOjarig bestaan van ons klooster te St Agatha - Nederland -<br />
te gedenken.<br />
Heel het leven was een feest.<br />
Wanneer hij naar huis kon gaan, om daar bij zijn oude moeder,<br />
(nog geen jaar overleden) te vertoeven - om eens met haar uit te<br />
rijden - eens te wandelen : ,,Miene joeng" zei moeder dan en hij<br />
was gelukkig.<br />
Een feest was het, wanneer hij bij de kinderen van zijn broer<br />
en schoonzus als ,,babysitter" werd gevraagd. Wanneer hij, toen<br />
ze groter werden, met hen op reis kon gaan. Of wanneer ze op<br />
bezoek kwamen in ons huis te Leuven. Dan klonk zijn zware ver-<br />
manende stem door de gangen. Maar nog luider klonken de<br />
kinderstemmen. Ze kenden hun heeroom wel. Het nam zo'n vaart<br />
niet.<br />
Een feest was het, wanneer hij zijn apostolische- of studiereis<br />
(wij noemden het vacantie) ondernam naar Stuben, in Oostenrijk.<br />
Daar, in de hoge bergen, in dat kleine dorpje, met zijn gastvrije en<br />
ongecompliceerde mensen, voelde hij zich thuis. Uren in het rond<br />
kende men hem. ...<br />
Het is misschien niet tactvol te spreken over feesten, nu wij rond<br />
zijn dode lichaam staan ! Maar toch, ik kan het niet anders zien.<br />
Het leven was nu eenmaal een feest voor hem en het laatste jaar<br />
van zijn leven wellicht nog het meest van al. Het was of zijn
Change language