CLAIRLIEU - Canons Regular Blog

14 TER HERINNERING AAN DE STICHTER VAN CLAIRLIEU
had hij het weer volledig in handen. Uitgaven voor het ,,proprium"
der orde voor brevier of missaal werden steeds aan hem toever-
trouwd. Jarenlang was hij lid van een kleine kommissie van
liturgie, die voor de vernieuwing van het ,,Caeremoniale" zorgen
moest en voor het aanpassen van de eigen ordesfeesten aan de
verandering van het brevier. Sinds 1956 was hij correspondent voor
C.I.P. tot verzorging van het ordesnieuws bij dit persagentschap ;
sinds jaren was hij lid van de vereniging van kerkhistorici in
Belgie, waarvan hij de vergaderingen stipt en graag bijwoonde.
Toen in Hasselt het plan werd opgevat om de rapporten uit te
geven van de kantonkommissarissen van 1797 tot 1800, werd hij
een van de medewerkers ; in 1969 kon het eerste deel, het zijne,
verschijnen, met de rapporten van Dode en Lemoussu. Het is een
degelijk werk, dat bestaat uit een bibliografie, een goed gedoku-
menteerde inleiding over de rapporten zelf, over het kanton
Maaseik en de kantonkommissarissen ; dan de eigenlijke tekst-
uitgave zelf, voorzien van ongeveer 80 biz. aantekeningen, terwijl
een register van eigennamen het boek besluit.
Wat hij zo, gedurende zoveel jaren, door het naar buiten uit
,,getuigen" voor de orde gedaan heeft, kan moeilijk voldoende
gewaardeerd worden. Zijn grote liefde voor de orde dreef hem
daartoe. Wat over kruisheren ging, in heden of verleden, had
altijd zijn belangstelling. Voor de band tussen kloosters en provin-
cies van de orde heeft hij veel verdiensten gehad die moeilijk
kunnen overschat worden. Hij reisde graag, en overal waar kruis
heren leefden kwam hij, voeide er zich thuis, en was er een gaarne
verwelkomde gast. Zijn nagelaten korrespondentie met ordesgeno-
ten en met historici buiten de orde is enorm. Een van de confraters
die meehielpen om zijn kamer op te ruimen, zei het spontaan en
tekenend: ,Je snapt hoe langer hoe minder hoe 'de Cols' al die
verschillende dingen heeft kunnen klaarspelen".
Zijn voornaamste en blijvende verdienste, afgezien natuurlijk van
religieuze waarden, ligt ontegensprekelijk op het gebied van de ge-
schiedenis van zijn eigen orde, niet omdat hij er heel veel over pu-
bliceerde, maar omdat hij ook hier de steeds aktieve bezieler was.
Hij was de stichter van ,,Clairlieu", een groepje medebroeders die
eigenlijk als enige bedoeling hadden een boek over de kruisheren