CLAIRLIEU - Canons Regular Blog

TER HERINNERING AAN DE STICHTER VAN CLAIRLIEU 11
te Maaseik, al bleef hij conventualis te Diest. Vanaf September
1952 werd hij surveillant en leraar te Hannuit, tot hij in juli 1957,
bij het ontstaan van de provincies in de orde, tot secretaris van de
provinciaal en archivaris van de provincie werd aangesteld. Daar-
door kreeg hij sinds oktober 1958 (tot dan toe was het provincia-
laat voorlopig gevestigd te Diest) een vastere woonplaats te
Leuven, tot aan het einde van zijn te kort leven.
Door al die aktiviteiten, die nog door vele andere werden aangevuld,
loopt een steeds te volgen draad : de aktiviteit die niet
officieel was en die hij wellicht daarom het liefst vervulde, nl. de
studie van de geschiedenis van de kruisherenorde. 't Was sinds
zijn fratersjaren een hobby ; 't nam stilaan meer en meer plaats
in zijn leven in ; 't was de laatste tien jaar zeker een van zijn
voornaamste bezigheden. Hij was door en door kruisheer en hield
veel van zijn orde. Haar tradities en historie waren en bleven hem
lief. Voor de vele veranderingen en z.g. experimenten van de
laatste jaren wilde hij wel begrip opbrengen, maar toch leed hij
onder wat hij terecht of ten onrechte als een achteruitgang van de
orde aanvoelde.
Die studie van de ordesgeschiedenis was niet alleen studie in de
strikte zin van het woord ; de lijst van uitgegeven werken of
artikels hierover is niet zo groot. Een van zijn voornaamste ver-
diensten ligt m.i. in datgene waarmee elke confrater hem plaagde :
,,anderen laten werken". Dit moet men niet verstaan in de zin van
,,eigen werk afschuiven op anderen", maar wel zo, dat hij voor
vele anderen een stimulator geweest is om met bepaalde dingen
bezig te zijn, om iets te beginnen waaraan ze wellicht nooit eerder
gedacht hadden, en om de vele plannen te helpen uitvoeren die
hij altijd in voorraad had. Veel zou zonder hem nooit gebeurd
zijn. Vele bijdragen over de kruisheren in de meest bekende naslag-
werken zoals de Dictionnaire de Spiritualite, de Dictionnaire de
Droit canonique, de Dictionnaire d'Histoire et de Geographie
ecclesiastiques, het Nationaal Biografisch Woordenboek e.a. zouden
zonder zijn voortdurende aansporingen nooit geschreven zijn.
Waar iets moest uitgegeven worden, van welke aard dan ook, was
hij de ervaren raadsman en helper, die op de duur een kenner
geworden was van alles wat met uitgeven en drukken te maken