familie bruinsma in de bocht aantrekkelijke heer ... - Carl Slotboom

FAMILIE BRUINSMA IN DE BOCHT
AANTREKKELIJKE HEER ZOEKT DAME
KLUCHT IN DRIE BEDRIJVEN
VOOR
3 DAMES EN 5 HEREN
DOOR
CARL SLOTBOOM

ROLVERDELING
SJEF BRUINSMA HEER DES HUIZES (45-55)
TRUUS BRUINSMA ZIJN ECHTGENOTE (40-50)
BORIS BRUINSMA HUN ZOON (20-25)
MIEN BAKKER ZUSTER VAN TRUUS (45-50)
JAN BAKKER HAAR ECHTGENOOT (45-55)
BAS BAKKER HUN ZOON (20-25)
BABETTE OOSTERKAMP REFLECTANTE (20-25)
JEROEN BRINK REFLECTANT (30-35)
(De cijfers tussen de haakjes geven de leeftijden aan)
KORTE INHOUD
Vader Sjef Bruinsma heeft genoeg van de aanwezigheid van zijn zoon Boris en dringt er bij
hem op aan dat hij op zichzelf gaat wonen. Deze heeft het echter prima naar zijn zin thuis
en piekert er niet over om weg te gaan. Hij wordt immers goed verzorgd door moeder
Truus. De zuster van Truus, die met man en zoon, veertien dagen bij de familie Bruinsma
logeert, omdat hun huis wordt gerenoveerd, weet echter raad. Samen met Truus stelt ze
een contactadvertentie op. Sjef, die in de schuur een oud motorblok heeft staan en daar
vanaf wil, plaatst eveneens een advertentie. Wanneer er dan reflectanten komen, wordt de
verwarring wel erg groot.
TYPERINGEN
SJEF Een zwak-sociaal type dat zich absoluut niet weet te
gedragen. Zeer overtuigd van zichzelf. Heeft weinig
geduld voor zijn vrouw en zoon. Tegen vreemde
vrouwen is hij echter uiterst voorkomend.
TRUUS Een schuchter mens, dat in gezelschap nauwelijks op
of om durft te kijken. Wanneer mensen, die ze niet zo
goed kent, haar iets vragen, geeft ze uiterst korte,
angstige antwoorden. Vreselijk dom en initiatiefloos.
Doet alles wat haar man zegt. Loopt met kleine,
schichtige pasjes door het huis.
BORIS Het toppunt van domheid. Weet zich nog minder te
gedragen dan zijn vader en stottert. Wat men ook
zegt, hij is eenvoudig niet te beledigen. Vreselijk
irritant en heeft overal een antwoord op.
MIEN Een mens met haar op d'r tanden. Een bemoeial en
regeltante.
JAN Een slome duikelaar die naar de pijpen van zijn vrouw
danst.
BAS Student. Weinig levenservaring en zeker geen ervaring
met meisjes.
BABETTE Het voorbeeld van het z.g. "sexy domme blondje".
JEROEN Homo. Gedraagt zich zeer vrouwelijk.
KLEDING-/KAPADVIEZEN
SJEF In het eerste bedrijf draagt Sjef een glimmende
trainingsbroek en een ouderwets onderhemd. Met
ouderwets onderhemd wordt een hemd met schouderbandjes
bedoeld. Sportschoenen. Veel gouden kettingen
en ringen. Vetkuif of permanent. In de overige bedrijven
kan hij een glimmend trainingspak dragen of

een house-broek en een T-shirt, liefst met opdruk.
TRUUS Simpel jurkje. Gymschoenen en korte sokken.
BORIS T-shirt, spijkerbroek en gymschoenen. Eventueel
permanent.
MIEN Geen bijzondere kleidng-/kapadviezen.
JAN Stijf gekleed en gekapt.
BAS Stijf gekleed en gekapt.
BABETTE Uitdagend gekleed. Korte rok, sexy bloesje, hoge
hakken of laarzen. Handtas.
JEROEN Geen bijzondere kleding-/kapadviezen. Sjaaltje.
Ringen en gouden kettingen.
DECOR
Het toneel stelt de huiskamer van de familie Bruinsma voor.
Links een deur naar de gang en buitendeur.
Rechts 2 deuren; de deur naar de keuken en de deur naar de bovenverdieping.
Middenachter openslaande tuindeuren met uitzicht op een klein tuintje.
In de kamer staan een bank, twee stoelen, een salontafel en tegen de achterwand een
kast.
Op een tafeltje staat een televisie-toestel.
De huiskamer is nogal vol en pompeus ingericht.
De kast staat vol met allerlei goedkope kitsch (beeldjes, poppetjes, souveniertjes e.d.)
Aan de wanden hangen kitsch-schilderijen.
Hoewel het gedrag van Sjef en Boris behoorlijk zwak-sociaal is, is de familie Bruinsma een
hygiënisch gezin en is hun huis opgeruimd.
MEER AVONTUREN VAN DE FAMILIE BRUINSMA
De familie Bruinsma is tevens terug te vinden in mijn toneelstukken
"KOUWE KAK EN TATOEAGE"
"BLAUW BLOED, SIGAREN EN ZEEBENEN"
"FAMILIE BRUINSMA IN DE BOCHT - DE CANADESE INVASIE"
“FAMILIE BRUINSMA IN DE BOCHT – GROETEN VAN DE VELUWE”
“FAMILIE BRUINSMA IN DE BOCHT – LEVE DE KONINGIN”
De stukken kunnen afzonderlijk van elkaar worden gespeeld.
NOTE
Het feit dat Boris stottert en hier naar alle waarschijnlijkheid om gelachen zal worden,
houdt geenszins in dat ik het stotteren op zich belachelijk heb willen maken. Ik ben mij er
terdege van bewust, dat stotteren voor de mensen die het overkomt, bijzonder pijnlijk kan
zijn. Wanneer men echter bereid is zo af en toe zijn eigen onvolkomenheden van de
zonnige kant te zien, zou voor menigeen het leven er mogelijk een stuk vrolijker op
worden.
Carl Slotboom,
Amsterdam,
Juli 1997.

EERSTE BEDRIJF
(Als het doek opgaat hangt Sjef onderuit gezakt op de bank,
leest een playboy en drinkt een flesje bier. Truus is aan het
stofzuigen)
SJEF (Laat de playboy zakken) Hè Truus, moet je nou met alle geweld
stofzuigen ?
TRUUS Wat zeg je Sjef ?
SJEF Ik vroeg of je nou met alle geweld...
TRUUS Wat zeg je Sjef ?
SJEF (Met volume) Zet die stofzuiger uit mens ! (Truus zet verschrikt
de stofzuiger uit) Je ziet toch dat ik zit te lezen ?! Hoe kan ik me
nou concentreren met die herrie aan m'n kop.
TRUUS Wat valt daar nou aan te concentreren Sjef, in dat blad staan alleen
maar blote vrouwen.
SJEF Ja en dáár wil ik me juist op concentreren.
TRUUS Ik dacht dat je niet tegen bloot kon. Als ik me 's-avonds uitkleed
dan...
SJEF (Onderbreekt Truus) Bloot en bloot is twee Truus. Zo gauw jij in
de playboy staat, discussiëren we verder.
TRUUS In de playboy ? Ik ? Nou, dat zal er wel nooit van komen.
SJEF Mooi, dan is bij deze dié discussie gesloten. Zo en nu hoepel je op
met die zuigmachine, ik heb rust nodig.
TRUUS Ja maar Sjef...
SJEF (Onderbreekt Truus) Heb toch niet altijd commentaar mens !
Hoepel op en laat me met rust.
TRUUS Ja, goed. (Pakt de stofzuiger en gaat naar de keuken)
SJEF Geen enkel begrip voor de literaire behoefte van de man. (Leest
verder)
BORIS (Komt van boven) Ha die pe-pa !
SJEF (Laat de playboy zakken. Voor zichzelf) Dit is toch niet te
geloven.
BORIS Se-sinds wanneer lul-lul-lees jij pe-pa ?
SJEF Sinds vandaag konijnekop. Heb je er wat op tegen ?!
BORIS (Kijkt in de playboy) Ve-ve-verrek, je lul-lul-leest helemaal niet, je
kijkt pe-pe-plaatjes.
SJEF Hè jongen, bemoei je niet overal mee. Verdwijn.
BORIS We-waarheen dan pe-pa ?
SJEF Kan me niet schelen, als je mij maar met rust laat.
BORIS Als je dat be-be-boekje uit hebt, ke-ke-kan ik het dan van je lul-lullenen
pe-pa ?
SJEF Waarom ?
BORIS Je weet dat ik graag lul-lees.
SJEF Deze informatie is volslagen nieuw voor me. Bij mijn weten kun jij
nog geen a van een b onderscheiden.
BORIS Daar ve-vergis je je in. Be-be-bovendien lijkt me het lul-lezen van
die pe-pe-plaatjes nou niet zo ve-ve-verschrikkelijk me-moeilijk, dedaar
ve-valt niet zoveel aan te lul-lezen. (Loert weer in de
playboy) Wat een me-me-mooie me-meiden hè pe-pa ?
SJEF (Doet de playboy dicht) Heb jij eigenlijk niets te doen ?
BORIS Ne-nou, om eerlijk te ze-zijn ne-niet ne-nee.
SJEF Daar was ik al bang voor.
BORIS We-waarom pe-pa ?
SJEF Omdat je m'n kostbare tijd vol staat te zwammen.
BORIS Je-jij hebt toch ne-nooit wat te de-doen, dus zo ke-ke-kostbaar zal
jouw te-tijd we-wel niet ze-zijn.
SJEF Moet je nou altijd en eeuwig het laatste woord hebben ?!
BORIS De-daar be-ben ik me helemaal niet van be-bewust.
SJEF (Aardig) Mag ik jou eens een hele goede raad geven jongen ?

BORIS Ge-graag pe-pa, lul-laat maar he-horen.
SJEF (Heel rustig) Lazer op.
BORIS Ne-nou me-moe. (Gaat naar boven)
SJEF Waar heb ik in hémelsnaam zo'n kind aan verdiend ? (Leest weer in
de playboy. Plotseling klinkt er keiharde muziek; house of iets
dergelijks. Sjef schrikt geweldig) Wat krijgen we nou ?!
Luchtalarm ?! (Loopt naar de deur naar boven en schreeuwt in
de opening) Héééé !!! (Muziek gaat uit)
BORIS (Achter het toneel) Had je ge-re-re-roepen pe-pa ?
SJEF Hou op met die vreselijke herrie !
BORIS (Achter het toneel) Dat is m'n ne-nieuwste c-c-c-d, me-mooi hè ?
SJEF Ach man, ik schrik me een ongeluk, ik heb er een hartverzakking van
gekregen !
BORIS (Achter het toneel) Nog een nu-nu-nummertje pe-pa ?
SJEF Hoe vaak heb ik je nou al gezegd dat ik die herrie niet wens in m'n
huis ?! Als je nog één keer zo'n kabaal durft te maken, sloop ik je
installatie ! (Doet de deur met een klap dicht. Gaat weer zitten
en leest. Na enkele ogenblikken klinkt er weer keiharde
muziek) Nou is het genoeg ! (Gaat woedend naar boven)
BORIS (Achter het toneel) Hé, we-wat ke-krijgen we ne-nou ?!
SJEF (Achter het toneel) Ik heb je gewaarschuwd, herrieschopper !
BORIS (Achter het toneel) Hé me-man, be-blijf met je te-tengels van die
i-i-installatie af !
SJEF (Achter het toneel) Uit de weg ! (Er volgt een klap)
BORIS (Achter het toneel. Jammerend) M'n me-mooie i-i-installatie nenaar
de kne-kne-knoppen !
SJEF (Komt van boven) Zo, dat was dat.
BORIS (Achter het toneel) He-he-hufter !
SJEF (Voor zichzelf) En nog een grote bek ook. Eigenlijk is het toch te
gek voor woorden dat zo'n volwassen vent nog bij z'n ouders thuis
woont, hij had allang op zichzelf moeten zitten. (Staat op, loopt
naar de keukendeur en roept) Truus !
TRUUS (Komt uit de keuken) Had je geroepen Sjef ?
SJEF Ga zitten, wij moeten eens even ernstig met elkaar praten.
TRUUS Praten Sjef ? Wij ???
SJEF Ja, dat is toch niet zo gek ?
TRUUS (Gaat zitten) Waarover moeten wij dan praten Sjef ?
SJEF Als je nou even je kwek dicht houdt, dan zal ik je dat haarfijn
uitleggen.
TRUUS Oh.
SJEF Die jongen werkt op m'n zenuwen.
TRUUS Welke jongen Sjef ?
SJEF Boris.
TRUUS Boris ?
SJEF Ligt de halve dag in z'n nest, voert geen donder uit en is bovendien
oervervelend en hondsbrutaal. Het wordt tijd dat hij op zichzelf gaat
wonen.
TRUUS Oh.
SJEF Oh ? Is dat alles wat je te zeggen hebt ?
TRUUS Och.
SJEF (Cynisch) Nou ja, dat is in ieder geval al een stuk duidelijker. Hoe
dan ook, het wordt tijd dat hij opkrast.
TRUUS Ja maar Sjef, je kunt je eigen kind toch niet zo maar...
SJEF (Onderbreekt Truus) Hè Truus, doe me nou toch een lol. Hij is volwassen
en het is toch heel normaal dat een kind dan op zichzelf gaat
wonen ?
TRUUS Maar dat kan hij toch helemaal niet betalen ?
SJEF Dan zal hij moeten werken voor z'n onderhoud.
TRUUS Oh.
SJEF Jij bent toch ook het huis uitgegaan toen je volwassen was ?

TRUUS Ik ben op mezelf gaan wonen.
SJEF Je bent niet op jezelf gaan wonen Truus, je bent bij mij ingetrokken.
TRUUS Hij zou een vrouw moeten hebben.
SJEF Een vrouw ? Boris ???
TRUUS Waarmee hij zou kunnen trouwen.
SJEF Kom alsjeblieft niet met voorstellen die onmogelijk zijn.
TRUUS Ja maar Sjef, zo onmogelijk is dat toch niet ?
SJEF In dit geval wel.
TRUUS Op ieder potje past een deksel zei mijn moeder altijd.
SJEF Dat klopt, maar toen had ze nog geen kennis gemaakt met Boris.
TRUUS Hij ziet er tenslotte goed uit.
SJEF (Verbaasd) Huh ?
TRUUS Hij heeft ook hele goede manieren.
SJEF Zeg, we hebben het toch wel over dezelfde Boris ?
TRUUS Volgens mij is hij ook heel intelligent.
SJEF Dat moet dan een verborgen talent zijn, want daar heb ik nog nooit
iets van gemerkt.
TRUUS Bovendien is hij...
SJEF (Onderbreekt Truus) Hè mens, hou op alsjeblieft. Laten we bij de
zaak blijven en kraam geen onzin uit.
TRUUS Maar dat doe ik toch niet Sjef ?
SJEF Dat doe je wel, je merkt het alleen niet. Nou, wat vind je van mijn
voorstel ?
TRUUS Voorstel ?
SJEF Ja, wat vind je er van ?
TRUUS Daar moet ik over nadenken.
SJEF Nadenken ? Jij ??? Nou, dan kan ik het beter meteen zelf regelen.
TRUUS Ja, goed. Mag ik gaan ?
SJEF Zeg tegen Boris dat ik hem wil spreken.
TRUUS Dat is goed. (Truus naar boven. Sjef gaat naar de keuken en
komt even later terug met een geopend flesje bier)
BORIS (Komt van boven) Me-ma zei dat je me wilde spe-spe-spreken.
SJEF Dat klopt.
BORIS Ze-zeg, de-die schade ve-viel wel me-mee, ik he-heb m'n i-iinstallatie
alweer ge-repa-repareerd. Fe-fijn hè ?
SJEF (Houdt zijn wijsvinger dreigend onder de neus van Boris) Je
bent gewaarschuwd.
BORIS We-waarover we-wilde je me spe-spe-spreken ?
SJEF Ga zitten.
BORIS He-heb je dat be-boekje al ui-uit ?
SJEF Ga zitten heb ik gezegd.
BORIS Dat had ik we-wel gehoord. Ik ve-vroeg alleen me-maar...
SJEF (Onderbreekt Boris) Hè jongen, ga zitten alsjeblieft en hou op met
je gezemel ! (Boris gaat zitten) Wij moeten eens even ernstig met
elkaar praten.
BORIS Ne-nou, ke-kom maar op.
SJEF Luister eens even jongen. In ieders leven komt er een dag dat het
tijd wordt voor verandering.
BORIS Ne-nou, ik be-ben niet zo'n ve-veranderlijk te-te-type.
SJEF Kijk bijvoorbeeld naar de natuur...
BORIS We-waar moet ik naar ke-kijken ?
SJEF De vogeltjes leggen eitjes, broeden deze eitjes uit en...
BORIS (Onderbreekt Sjef) Ze-zeg pe-pa, ge-gaat het wel ge-goed met
je ?
SJEF Huh ?
BORIS Je zou me-misschien ne-niet moeten de-drinken overdag.
SJEF Als je nou je vervelende waffel zou houden, zou ik m'n verhaal af
kunnen maken. Waar was ik nou gebleven ?
BORIS Je he-had ne-net een ei uitge-be-broed.
SJEF Er komt een dag dat die kleine vogeltjes het nest verlaten en

uitvliegen.
BORIS Ja en we-worden dan door de ke-kat opge-ve-vreten.
SJEF Ze hebben hun ouders niet meer nodig en zoeken alleen hun weg in
dit leven, de weg in de grote wijde wereld.
BORIS Ve-voor iemand die alleen me-maar de pe-playboy lul-leest, we-weet
je de dingen di-dichterlijk te ver-we-woorden.
SJEF Moet je er nou telkens zo vervelend tussendoor zemelen ?!
BORIS Ze-zeg dan eindelijk we-wat je te ze-zeggen hebt !
SJEF Ik doe niet anders konijnekop.
BORIS Me-maar we-wees dan eens de-duidelijk me-man !
SJEF Goed, jij je zin. Het wordt tijd dat je opkrast.
BORIS We-wat heeft dat nu m-met die ei-eieren te me-maken ?
SJEF Ik probeerde het alleen op een vriendelijke manier aan je verstand te
peuteren.
BORIS De-dat ik ui-uit me-moet ve-vliegen.
SJEF Nou ja, je hebt het in ieder geval begrepen.
BORIS Ne-nou, e-eerlijk gezegd ne-niet.
SJEF (Voor zichzelf) Dit is toch niet te geloven ! (Tegen Boris) Luister.
Het wordt tijd dat je op eigen benen leert staan. Je ligt de halve dag
in je nest en als je er eenmaal uit bent, dan ben je te beroerd dat je
je handen uit de mouwen steekt.
BORIS Zo'n sne-sne-snellerik be-ben jij nou ook weer ne-niet.
SJEF Kort en goed, je moeder wil dat je op jezelf gaat wonen.
BORIS (Verbaasd) Me-me-ma ???
SJEF Kijk jongen, voor ieder kind komt vroeg of laat de dag dat 'ie...
BORIS (Onderbreekt Sjef) Ui-uitvliegt ja, dat he-had je al ge-gezegd.
SJEF Nou, wat vind je er van ?
BORIS Ik pe-pe-pieker er ne-niet over.
SJEF Huh ?
BORIS Me-ma kan wel ze-zo-ve-veel we-willen.
SJEF Ja maar jongen, luister nou toch eens...
BORIS (Onderbreekt Sjef) Be-bovendien is er nog ne-nooit iemand in dit
hui-hui-huis geweest, die gedaan heeft wat me-ma zei. Ik hoef er
dus niet we-wakker van te lul-liggen.
SJEF Je moeder heeft het hier nog altijd voor het zeggen.
BORIS Se-sinds we-wanneer dan we-wel ?
SJEF Je kunt het niet laten om het laatste woord te hebben hè ?!
BORIS Ik ze-zie me al ze-zeg ! We-wie moet er dan voor me ke-ke-koken...
en we-wassen en st-st-strijken ?
SJEF Dat moet je dan zelf doen konijnekop !
BORIS Ik he-heb twee lul-linkerhanden en de-dat we-wil ik graag zo hehouden.
Ne-nee, ge-geef mijn pe-portie maar aan ehwe... ve-verrek,
hoe he-heet die he-hond ?
SJEF Fikkie.
BORIS Ja, pe-pe-precies, de-die.
SJEF Je zoekt een leuke baan, zodat je in je eigen onderhoud kunt
voorzien.
BORIS (Verbaasd) We-we-wérken ???
SJEF Je spreekt het uit alsof het een oneerbaar voorstel is.
BORIS Ne-nou, daar lul-lijkt het we-wel op.
SJEF Honderdduizenden mensen werken voor hun brood.
BORIS Ne-nou, bij die ge-ge-te-tallen ze-zullen ze mij dan ne-niet memissen.
SJEF Je kunt toch niet je hele leven op kosten van anderen teren ?!
BORIS De-dat doe jij toch ook ? Jij ve-voert ook helemaal ge-geen ze-zak
uit.
SJEF Ik ben zakenman.
BORIS Ja, me-maar jij be-bent de enige die de-dat we-weet.
SJEF Heb jij verstand van zaken ?
BORIS Ne-nee.

SJEF Nou dan.
BORIS Me-maar jij vo-volgens mij ook ne-niet.
SJEF We dwalen af. Ik stelde dus voor dat je op jezelf gaat wonen.
BORIS Dat kl-kl-klopt en ik st-stelde voor de-dat het ne-niet door ging.
SJEF Misschien tref je vandaag of morgen een leuke vrouw, je wilt een
nestje bouwen...
BORIS (Onderbreekt Sjef) Ve-volgens mij heb jij iets me-met ve-vogeltjes.
SJEF Een vrouw die voor je zorgt, die je verwent.
BORIS Als ik ve-verwend wil worden ga ik wel naar Amsterdam naar de wewe-wal...
SJEF (Onderbreekt Boris) Ik bedoel een ander soort verwennen
konijnekop.
BORIS Ik be-ben niet zo gelukkig in de lul-lul-liefde.
SJEF Je pakt het misschien verkeerd aan.
BORIS Ve-vergeet het.
SJEF En wat zeg ik nu tegen je moeder ? Ik heb haar beloofd dat ik het
zou regelen. Ik krijg de wind van voren, daar kun je gif op innemen.
BORIS De ene-enige die in dit hui-huis we-wind me-maakt ben jij, de-dus je
he-hoeft je geen ze-zorgen te me-maken.
SJEF Kijk jongen, we sturen je natuurlijk niet met lege handen de deur uit.
BORIS Ne-nee, de-dat zou er nog be-be-bij moet ke-komen !
SJEF Je mag die boekenkast meenemen die op zolder staat. Je weet wel,
die mooie houten boekenkast.
BORIS (Verbaasd) Me-me-mooi ??? Ach me-man, de ve-vellen hangen d'r
be-bij.
SJEF Hij heeft misschien een klein opknapbeurtje nodig, dat is alles. Maar
dan ziet hij er ook weer als nieuw uit.
BORIS We-wat me-moet ik in he-hemelsnaam met een be-boekenkast ?
SJEF Voor je boeken jongen.
BORIS Ach me-man, ik he-heb he-helemaal geen be-boeken.
SJEF Die koop ik voor je.
BORIS Daar ze-zie ik het ne-nut niet van in. Je he-hebt zelf gezegd dat ik
nog geen a van een b-b kan onder-eh-onderscheiden.
SJEF (Bekijkt Boris van top tot teen) Met jou is ook werkelijk niet te
praten hè ?!
BORIS Ee-eerlijk gezegd ben ik uit-uitge-pe-praat.
SJEF Denk er over na jongen, denk er over na.
BORIS Ne-niet ne-nodig, ik be-blijf lul-lekker hier. (Boris naar boven.
Komt onmiddellijk weer terug) Ze-zeg pe-pa, ge-geef je even een
sei-sei-seintje als je dat be-boekje uit he-hebt ? (Boris naar boven)
SJEF (Tegen de zaal) Zeg nou zelf, is dit een noodgeval, ja of nee ?
TRUUS (Komt van boven) Heb je al met Boris gepraat ?
SJEF Ja.
TRUUS En ?
SJEF Niks en, met die jongen valt niet te praten.
TRUUS Wat zei hij dan ?
SJEF Een hoop onzin.
TRUUS Mag ik nu de kamer stofzuigen ?
SJEF Nee, nu niet, ik moet nadenken.
TRUUS Ja maar Sjef...
SJEF (Onderbreekt Truus) Hè mens, stribbel toch niet altijd tegen.
TRUUS Ja maar, de visite komt zo.
SJEF Visite ? Welke visite in hemelsnaam ?
TRUUS Mien en Jan.
SJEF (Verbaasd) Mien en... ? Je zuster en haar man ?
TRUUS Ze kunnen elk ogenblik hier zijn.
SJEF Waarom weet ik daar niets van ?
TRUUS Ik heb het je wel gezegd hoor Sjef, je zult wel niet geluisterd
hebben.

SJEF Vind je het gek ? Je zegt zoveel en de meeste tijd onzin, dat ik
afgeleerd heb om te luisteren. Nou ja, die paar uur houden we het
wel met ze uit, maar vóór het eten opkrassen.
TRUUS Ze blijven logeren.
SJEF Ze blijven wát ?
TRUUS Twee weken.
SJEF (Schrikt) Twee we... ??? Goeie hemel !
TRUUS Hun woning wordt gerenoveerd en dat gaat twee weken duren. Ik
heb het wel gezegd hoor Sjef.
SJEF Ze hadden toch in een hotel kunnen gaan ?
TRUUS Het is toch mijn zuster Sjef.
SJEF Daarom juist. Dat mens bemoeit zich overal mee. En dan die Jan, die
z'n mond niet open doet en zich maar laat commanderen.
TRUUS Hij is reuze aardig.
SJEF En die halve zachte zoon, komt die ook mee ?
TRUUS Ja, Bas komt ook mee.
SJEF Tel uit je winst. Nou, daar zijn we dan mooi klaar mee. Maar jij
vermaakt ze maar, ik heb andere dingen aan m'n hoofd.
TRUUS Wat dan Sjef ?
SJEF Hè Truus, vraag toch niet altijd zoveel. Bovendien zou je het toch
niet snappen als ik het uit zou leggen.
TRUUS Ja, goed.
SJEF Waar hadden we het nou over ?
TRUUS Over Boris.
SJEF O ja, dat is waar ook. Kort en goed, hij moet er uit en wel zo spoedig
mogelijk, voordat ik m'n geduld definitief verlies.
TRUUS Misschien is het beter als ik eens met Boris ga praten.
SJEF Dat lijkt me een slecht idee, bemoei jij je er nou maar niet mee, daar
komen alleen maar ongelukken van.
TRUUS Ja, goed.
SJEF Volgens mij hoor ik een auto stoppen.
TRUUS Dat zullen ze zijn. Ik doe wel open. (Truus naar de gang)
SJEF Ik ben éven elders. (Sjef naar de tuin)
BORIS (Komt van boven) Ve-volgens mij ke-krijgen we vi-vi-visite.
(Truus komt uit de gang met Mien, Jan en Bas. Jan draagt
twee koffers. Boris voor zichzelf) Och, me-mijn he-hemel, ook
de-dát nog.
MIEN Is Sjef er niet ?
TRUUS Sjef had nog belangrijke zaken te regelen.
MIEN (Verbaasd) Belangrijke zaken ? Sjef ??? (Ziet Boris en zegt
afstandelijk) Oh, dag Boris.
BORIS He-hallo eh tante Me-Mien.
MIEN Zet de koffers maar neer Jan. Boris draagt ze zo wel naar boven.
BORIS Ik de-denk het ne-niet.
BAS (Geeft Boris een hand) Hallo.
BORIS Ha die Be-Bas, alles ke-kits achter de re-re-rits ?
MIEN (Tegen Boris) Je weet je nog altijd niet te gedragen hè ?
BORIS Be-begin je nou al op me te vi-vitten ? Je be-bent ne-nauwelijks bebinnen.
JAN (Geeft Boris een hand) Daag Boris.
BORIS Ome Je-Jan, alles o-oké ?
JAN Ik mag niet mopperen.
BORIS Me-mooi, he-houen zo.
TRUUS Wil jij pa even waarschuwen dat de visite er is Boris ?
MIEN En neem dan meteen de koffers mee naar boven.
BORIS Is dit een de-dreige-me-ment ?
TRUUS Zet hem maar op de grote logeerkamer Boris.
BORIS Dat kan Be-Bas toch ook de-doen ?
MIEN Bas mag zich niet inspannen van de dokter, hij is snel moe.
BORIS Ik a-anders ook. Wat he-héét, ik be-ben al moe als ik naar die ke-

koffers ke-kíjk.
MIEN Je weigert dus die koffers naar boven te bren-gen ?
BORIS De-daar komt het we-wel op ne-neer ja.
MIEN Jan breng jij die koffers even naar boven.
BORIS Je-ja en als je de-dan toch be-boven bent, we-waarschuw pe-pa dan
meteen e-even. (Jan pakt de koffers en gaat naar boven)
TRUUS Ga lekker zitten, ik ga koffie zetten. Sjef zal zo wel komen. (Truus
naar de keuken. Mien gaat zitten. Op het moment dat Bas gaat
zitten pakt Boris de playboy van de stoel)
BORIS Ve-verrek, ke-kijk nou, hier ligt dat be-boekje. (Slaat het blad
open en houdt het Bas voor) He-hier, moet je ke-kijken. De-dat is
het be-betere we-werk hè ? Van de-dik hout zaagt men pe-planken.
MIEN Ik verbied je dergelijke schunnige lectuur aan Bas te laten zien.
BORIS (Verbaasd) Se-se-schunnig ?
MIEN Misschien kun je het opbrengen om je te gedragen zolang wij hier
zijn.
BORIS En he-hoelang is dat de-dan, als ik ve-vragen mag ?
MIEN Twee weken.
BORIS Twee we-weken ??? Goeie ge-ne-nade ! Ne-nou, ik doe m'n be-best,
me-maar ge-garantie geef ik ne-niet.
SJEF (Komt uit de tuin) Dag Mien. (Geeft Mien een kus) Dag Bas.
(Geeft Bas een hand) Waar is Truus ?
MIEN Die zet koffie. (Jan komt van boven)
SJEF Koffie ? Midden op de dag ? (Geeft Jan een hand) Dag Jan.
JAN Ik heb je boven gezocht.
SJEF Ik was in de tuin. Ik zat onder de appelboom.
MIEN Volgens mij hebben jullie helemaal geen appelboom.
SJEF Nou, gelukkig dan maar want ik lust geen appels.
TRUUS (Komt uit de keuken. Draagt een blad met kopjes, schoteltjes,
melk, lepeltjes en suiker) Zo, de koffie loopt door.
MIEN (Tegen Jan die staat) Ga maar zitten Jan. (Jan gaat zitten)
TRUUS (Terwijl ze de kopjes op de tafel zet) Allemaal koffie ?
MIEN Bas drinkt geen koffie.
BORIS Hij ke-krijgt er he-heus geen rood he-haar van hoor.
MIEN Bas is op dieet. Voorschrift van de dokter.
SJEF Op dieet ? Waarom dan wel.
MIEN Bas heeft de laatste tijd zo'n last van buikkrampen.
BORIS Ne-nou, dan me-mogen we het re-raam wel open ze-zetten.
MIEN De dokter heeft hem een streng dieet voorgeschreven. Onbespoten
groenten en geen melkprodukten, uitsluitend gezonde
voedingsstoffen.
SJEF Nou, daar mankeert het bij ons niet aan. Wij eten kerngezond.
BORIS Ja, oerge-ze-zonde fe-fe-fricandellen en ke-kroketten. Lul-lul-lekker
ve-vet.
TRUUS (Tegen Mien) Moet er voor hem apart worden gekookt ?
MIEN (Tegen Truus) Ik zal je straks een lijst geven met de produkten die
hij beslist moet hebben.
TRUUS De koffie zal nu wel doorgelopen zijn. (Truus naar de keuken)
SJEF En Jan, hoe is het op je werk ?
MIEN Jan heeft vorige week promotie gekregen.
BORIS We-wat is dát ne-nu we-weer ?
SJEF Promotie Jan ? Toe maar, jij gaat voorruit.
JAN Och...
MIEN Vertel maar Jan.
JAN Vertellen ? Wat moet ik vertellen dan ?
MIEN Van je promotie natuurlijk.
JAN Daar valt niet zoveel over te vertellen.
BORIS Me-mooi, dan ze-zijn we sne-sen-snel uitge-pe-praat.
SJEF En hoe is het met jou Bas ?
MIEN Bas is zo verschrikkelijk vermoeid de laatste tijd.

BORIS Hè me-mens, praat toch ne-niet steeds voor je be-beurt.
MIEN Pardon ?
BAS Ik ben zo verschrikkelijk vermoeid de laatste tijd.
BORIS Ve-ve-vermoeid en aan de pe-pe-poeperij. Ne-nou, het ke-kan niet
op.
TRUUS (Komt uit de keuken met de koffie) Zo, hier is de koffie.
(Schenkt koffie in)
SJEF (Tegen Bas) En studeren ? Studeer je nog ?
MIEN In het laatste jaar. Hij behoort tot de meest begaafde studenten van
de universiteit. (Tegen Jan die suiker in zijn koffie doet) Niet te
veel suiker Jan.
TRUUS Wil jij ook koffie Sjef ?
SJEF Nee dank je, daar krijg ik alleen maar druk van op m'n oren.
MIEN Dat had Jan een paar weken geleden ook. Ja toch Jan ?
JAN Och...
SJEF Ik neem een pilsje. Jij ook Jan ?
MIEN Jan drinkt geen alcohol.
SJEF Zeg eens even, kunnen jouw man en zoon hun verhaal zelf niet
vertellen ?
MIEN (Afstandelijk) Ik begrijp niet wat je bedoelt.
BORIS Pe-pa bedoelt dat je je ke-kwek eens moet houden als je niks wewordt
ge-ve-vraagd. (Sjef gaat naar de keuken en komt terug
met een geopend flesje bier. Drinkt uit het flesje)
MIEN Wat ben ik blij dat jij mijn zoon niet bent.
BORIS A-anders ik we-wel.
TRUUS (Tegen Sjef) De bedden zijn al opgemaakt.
SJEF De bedden ? Mens, waar heb je het over ?
TRUUS Op de logeerkamer.
MIEN Jan slaapt apart.
BORIS Ze-zou ik ook de-doen als ik Je-Jan we-was.
MIEN Jan is zo onrustig in z'n slaap.
BORIS Ik se-slaap niet eens ne-naast je en ik be-ben nou al on-re-rustig.
MIEN Jij moet altijd het laatste woord hebben hè ?
BORIS Daar be-ben ik mij ne-niet van be-we-wust.
TRUUS Jan kan op het kleine achterkamertje slapen. Na de koffie zal ik daar
het bed opmaken.
MIEN Dat is niet nodig, Jan maakt altijd z'n eigen bed op.
SJEF (Tegen Jan) Volgens mij heb jij thuis een leven als een prins.
JAN Och...
MIEN (Tegen Boris) En, werk je nog steeds niet ?
SJEF Boris is hard op zoek naar een baan.
BORIS (Verbaasd) We-wie ? I-ik ???
SJEF Met zijn capaciteiten valt het niet mee om passend werk te vinden.
Je moet niet beneden je niveau gaan zitten natuurlijk.
BAS Waar gaan je ambities naar uit Boris ?
BORIS Ze-zeg, we gaan toch ge-geen moe-moe-moeilijke vragen st-stellen
hè ?
MIEN Bas is over een paar maanden doctorandus, dan kan hij d r s voor
zijn naam zetten.
BORIS De-dat ke-kan ik ook als ik dat we-wil.
SJEF Boris is bezig met een aantal zeer interessante projecten. We kunnen
er nog niets over zeggen, maar het is veelbelovend.
TRUUS Daar weet ik helemaal niets van Sjef.
SJEF Dan weet je het nu.
TRUUS Wat zijn dat dan voor projecten Sjef ?
SJEF Hè mens, zeur alsjeblieft niet zo, schenk liever nog een kop koffie in.
TRUUS De koffie is op.
MIEN Mooi, dan ga ik naar boven om de koffers uit te pakken en jij gaat
naar bed Bas.
SJEF Naar bed ?

MIEN Bas gaat 's-middags altijd even rusten, voorschrift van de dokter.
Kom Jan, bed opmaken.
TRUUS Ik loop met jullie mee. (Mien, Jan, Bas en Truus naar boven)
BORIS 's-Middags even re-rusten... goeie he-hemel, we-wat een ze-zalf.
SJEF Ik denk dat ik de komende veertien dagen maar een leuk hotelletje
opzoek.
BORIS Ze-zeg pe-pa, wat is dat nou voor een pe-project waar je het over
he-had ?
SJEF Dat hoor je nog als ik meer informatie heb.
BORIS Je ge-gaat toch geen re-re-rare dingen de-doen hè ?
SJEF Laat alles nou maar aan mij over.
BORIS De-dat is juist het-ge-geen we-waar ik be-bang voor be-ben.
SJEF Als jij je nergens mee bemoeit komt alles goed.
BORIS Je bent zeker wel be-blij dat ik niet op me-ma's voorstel inga hè pepa.
SJEF Ma's voorstel ?
BORIS Ja, om op me-me-ze-zelf te gaan we-wonen.
SJEF (Cynisch) Ja, reuze.
BORIS Als die halve ze-zachte fe-familieleden weg zijn, dan verhuis ik nenaar
de lul-logeerkamer, want ik groei zo lul-langzamerhand m'n kaka-kamer
uit.
SJEF (Verbaasd) Verhuis naar de logeerka... ???
BORIS Je-ja en dan be-breek ik de me-muur naar het kl-kl-kleine kekamertje
door, lul-lekker veel re-ruimte. Ne-nou, als je me ne-nodig
hebt, ik be-ben op m'n ke-kamer. (Boris naar boven)
SJEF (Tegen de zaal) Wat heet een noodgeval, die jongen is een catastrofe.
(Sjef naar de tuin)
MIEN (Komt samen met Truus van boven) Een ellende zal ik je
vertellen. Alles is in containers gepakt en wanneer het huis
gerenoveerd is, moeten we alles weer uitpakken en alles weer op zijn
plaats zetten. We hebben nog weken werk zal ik je vertellen voordat
we weer op orde zijn.
TRUUS Je kunt net zolang blijven als je wilt.
MIEN We gaan zo snel mogelijk weer terug. Bovendien moet ik er niet aan
denken om langer dan noodzakelijk met Sjef en Boris onder één dak
te moeten leven.
TRUUS Ik heb er geen moeite mee.
MIEN Omdat je je alles maar laat welgevallen. Je zou eens van je af
moeten bijten.
TRUUS Ik bijt niet graag.
MIEN Jan is zo mak als een lammetje en zo hoort het ook.
TRUUS Sjef heeft af en toe een grote mond, maar hij bedoelt het niet zo.
MIEN Als ik met hem getrouwd zou zijn, dan wist ik het wel. Zo gauw hij
's-morgens z'n open deed, zou ik hem alle hoeken van de kamer
laten zien.
TRUUS Ik sla niet graag.
MIEN En dan Boris ! Hoe houd je het uit ?!
TRUUS Sjef wil dat Boris op zichzelf gaat wonen.
MIEN Op zichzelf ? Boris ? Ach gut, die jongen kan nog niet eens alleen
piesen.
TRUUS Volgens Sjef wil Boris echter thuis blijven wonen.
MIEN Ja, vind je het gek ? Hij hoeft de hele dag niets uit te voeren en
wordt op zijn wenken bediend. Nou, ik wist het wel, ik pakte hem bij
kop en kont en slingerde hem de straat op.
TRUUS Maar Bas woont toch ook nog thuis ?
MIEN Je wilt Bas toch niet gaan vergelijken met Boris ? Bas is toch wel
even uit heel ander hout gesneden zou ik denken.
TRUUS Boris heeft een heel goed hart.
MIEN Het is precies z'n vader, één pot nat. Je had destijds naar vader en
moeder moeten luisteren.

TRUUS Hoe bedoel je ?
MIEN Ze hebben je gewaarschuwd niet met deze man te trouwen.
TRUUS Vader en moeder hadden altijd iets tegen de vriendjes waar ik mee
omging.
MIEN Mooie praatjes, dat was het enige dat hij in huis had en daar is in al
die jaren niets aan veranderd. En dan het milieu waar hij uitkomt.
TRUUS Mijn schoonouders zijn hele aardige mensen.
MIEN Dat zegt niets over hun afkomst. A-sociaal zijn ze en hun zoon is
geen haar beter. Werkt hij nog altijd niet ?
TRUUS Sjef is zakenman.
MIEN (Verbaasd) Zakenman ? Sjef ??? En wat zijn dat dan wel voor zaken
als ik vragen mag ?
TRUUS Dat weet ik niet. Sjef zegt dat ik me daar maar niet mee bezig moet
houden, omdat ik er toch niets van snap.
MIEN Sjef en zaken, laat me niet lachen. Hij is z'n hele leven al te beroerd
geweest dat hij werkt en je zoon is precies hetzelfde. Je moet die
snotneus eruit gooien. Laat hem maar voor zichzelf zorgen, hij heeft
er tenslotte de leeftijd voor.
TRUUS Maar als hij nou niet wil.
MIEN Niet wil ? Hij heeft niets te willen !
TRUUS Ja maar...
MIEN (Onderbreekt Truus) Als hij een vrouw zou hebben die voor hem
zou zorgen, was het probleem vanzelf opgelost.
TRUUS Dat heb ik ook tegen Sjef gezegd.
MIEN Maar ja... vindt maar eens een vrouw die bij zo iemand past.
TRUUS Hij heeft weleens een vriendin gehad, maar dat was altijd van zeer
korte duur.
MIEN Dat kan ik me voorstellen. Elke vrouw die hem beter leert kennen,
haakt af. Je zult het anders aan moeten pakken.
TRUUS Hoe dan ?
MIEN Plaats een advertentie.
TRUUS Een advertentie ?
MIEN Een advertentie waarin je een vrouw voor Boris zoekt.
TRUUS Boris is niet zo gelukkig in de liefde. Hij heeft nog nooit langer dan
twee dagen verkering gehad.
MIEN Wat wil je ? Hij is nou niet bepaald een charmant type. Maar
wanneer we het op mijn manier aanpakken kan er niets misgaan.
TRUUS Hoe dan Mien ?
MIEN We plaatsen een contactadvertentie.
TRUUS En als er dan iemand reageert ?
MIEN Dan moeten we er voor zorgen dat Boris zich er niet mee bemoeit,
want dan gaat het mis.
TRUUS Ja maar die vrouw komt tenslotte voor Boris.
MIEN Voorlopig houden we Boris bij dat mens uit de buurt. We warmen die
vrouw zo op dat ze niet af kan wachten om met Boris samen te gaan
wonen.
TRUUS Hoe wil je dat doen Mien ?
MIEN We prijzen hem de hemel in en wel zo, dat dat mens er van
overtuigd raakt een lot uit de loterij te hebben. Als hij dan ten tonele
verschijnt, zal ze hem letterlijk het huis uit sleuren. Als ze dan
eenmaal met hem samenwoont, komt ze er vanzelf wel achter hoe
hij is. Maar Boris kennende, krijgt ze hem dan met geen stok meer
de deur uit. Laat alles maar aan mij over. Als je belooft dat je niets
tegen Sjef en Boris zult zeggen, zal ik het regelen en geloof me,
binnen de kortste keren is Boris het huis uit. Geef eens een pen en
papier.
TRUUS (Pakt pen en papier) Hier.
MIEN We stellen eerst een in het oog springende advertentie op en sturen
die vandaag nog naar de krant. (Denkt lang na)
TRUUS Lukt het niet ?

MIEN Een advertentie opstellen is niet zo moeilijk.
TRUUS Wat is dan het probleem ?
MIEN Een advertentie opstellen waarin een man als Boris wordt
aangeprezen is een hele klus. (Begint te schrijven en kijkt er
tenslotte heel tevreden naar) Nou, laat eens kijken wat ik er van
gebakken heb. Luister. Aantrekkelijke heer, niet onbemiddeld, klein
spraakgebrek...
TRUUS (Onderbreekt Mien) Klein spraakgebrek ? Wie ? Boris ?
MIEN Ja en dan heb ik me nog heel voorzichtig uitgedrukt.
TRUUS Boris ??? Dat is me nog nooit opgevallen.
MIEN (Leest weer) Aantrekkelijke heer, niet onbemiddeld, klein
spraakgebrek, zoekt langs deze weg aardige vrouw, in bezit van
eigen huis. Leeftijd tot dertig jaar. Kenwoord klassieke muziek,
wandelen, goede gesprekken, cultuur.
TRUUS Maar Boris houdt helemaal niet van klassieke muziek en wandelen.
MIEN Nee en aantrekkelijk is 'ie ook niet.
TRUUS Maar waarom zet je dat er dan allemaal in ?
MIEN Als ik de waarheid er in zet, dan kun je die advertentie beter meteen
in de prullenbak gooien.
TRUUS Oh.
MIEN (Schrijft weer) Zo en nu het adres en telefoonnummer erbij, zodat
de kandidaten supersnel kunnen reageren.
TRUUS En dan ?
MIEN Je brengt die advertentie vandaag nog naar de krant, dan staat hij er
morgen in.
TRUUS En dan ?
MIEN Dan laat je alles aan mij over. Als je maar niets tegen Sjef en Boris
zegt.
TRUUS Maar Boris zal het toch moeten weten, het gaat tenslotte over hem.
MIEN Heb nou maar vertrouwen in je zuster, het komt allemaal in orde.
Heb je een enveloppe ? (Terwijl Truus een enveloppe pakt, kijkt
Mien in de krant voor het adres. Truus geeft de enveloppe en
Mien schrijft het adres en geeft de enveloppe aan Truus)
Meteen wegbrengen. Zo en nu ga ik eens kijken hoever Jan met de
koffers is. En je weet het hè ? Mondje dicht. (Mien naar boven)
TRUUS (Terwijl ze op de enveloppe kijkt) Ach... het zal wel lukken, hij
ziet er tenslotte goed uit.
BORIS (Komt van boven) Hè me-ma, ik me-mag he-helemaal geen memuziek
de-draaien van die halve ze-zool.
TRUUS Van wie niet ?
BORIS Van Be-Bas. Hij ke-kan niet se-slapen zegt 'ie.
TRUUS Probeer je de komende dagen nou maar een beetje aan te passen.
BORIS Aan deze me-mensen valt ne-niet aan te pe-passen. (Ziet de
enveloppe) Wat heb je de-daar ve-voor be-be-brief ?
TRUUS Oh dat eh... Ik eh... ik moet even een boodschap doen. (Truus naar
de gang)
SJEF (Komt uit de tuin) Waar is je moeder ?
BORIS Even een be-boodschap doen.
SJEF Geef eens een pen en papier.
BORIS Je me-mankeert toch niets aan je he-handen ?
SJEF Heb jij dan werkelijk helemáál geen manieren ?!
BORIS Nee, ne-niet zo-ve-veel.
SJEF Dan pak ik het zelf wel.
BORIS Me-mijn idee. (Sjef pakt pen en papier. Gaat zitten en schrijft)
Wat ga je de-doen pe-pa ?
SJEF Een advertentie opstellen.
BORIS Een ad-ad-advertentie ? Wat moet jij nou met een ad-ad-advertentie
?
SJEF Ik was net in de schuur en daar is geen doorkomen meer aan, ik
moet daar nodig opruimen. Maar eerst moet dat ouwe motorblok

weg, want ik kan nergens bij. Ik moet het kwijt en daarom zet ik een
advertentie. (Leest) Te koop aangeboden, oud motorblok zo goed
als nieuw.
BORIS Ne-nieuw ? Ach me-man, het he-hangt van el-lul-lende aan el-kekaar.
SJEF Heb jij verstand van motorblokken ?
BORIS Ze-zoveel om te ke-kunnen ze-zien dat het ne-niks bij-ze-zonders is.
SJEF Ja, klets nou maar niet zoveel en geef me een enveloppe. (Boris
geeft een enveloppe. Sjef kijkt in de krant voor het adres en
schrijft dit op de enveloppe) Zeg niets tegen je moeder, want dat
geld steek ik in m'n eigen zak, dat begrijp je. Mondje dicht dus.
BORIS Ik zwe-zwe-zwijg als het graf, je we-weet hoe ik be-ben.
SJEF Ja, een ouwehoer.
BORIS Als jij niet we-wilt dat ik iets te-tegen me-ma zeg, dan zeg ik neniets.
SJEF Mooi.
BORIS (Houdt zijn hand op) We-wat se-se-schuift 't ?
SJEF Dat zien we wel als het verkocht is. (Houdt Boris de enveloppe
voor) Hier, breng even naar de brievenbus.
BORIS Als ik me ne-niet vergis is het jouw me-me-motor-be-blok.
SJEF Goed, als je er te beroerd voor bent dan doe ik het zelf wel.
Lapzwans ! (Sjef naar de gang. Na enkele ogenblikken komt
Bas van boven)
BORIS Hé, daar he-hebben we de-de-doctorandus Be-Bas. Lul-lekker ge-seslapen
?
BAS Nee, ik heb geen oog dicht gedaan. Ik denk dat de reis me te veel
heeft opgewonden.
BORIS Ach me-man, die re-reis is ne-nauwelijks he-honderd ke-kekilometer.
BAS Bovendien stond jouw muziek erg hard.
BORIS 's-Middags se-slapen is te-toch niets voor een jonge ve-vent, de-dat
is ve-voor ouwe we-wijven.
BAS Ik ben erg vermoeid de laatste tijd.
BORIS Je ze-zou eens wat meer he-he-huppekee me-moeten.
BAS Huppekee ?
BORIS Ja, er fe-flink te-tegen aan.
BAS Waar tegenaan ?
BORIS Dat hoor je ne-nog. (Boris naar boven)
BAS (Denkt na) Huppekee ?
JAN (Komt van boven) Heb jij mams gezien ?
BAS Weet jij wat huppekee is ?
JAN Huppekee ?
BAS Volgens Boris is dat een uitstekend middel tegen mijn vermoeidheid.
JAN Ik heb geen idee wat huppekee is, ik ben niet zo huppekeeërig. Ik
zou het wel willen, maar je moeder remt me nogal af in die dingen
hè ?
MIEN (Komt van boven) Heb je je bed al opgemaakt Jan ?
JAN Ik heb de koffers uitgepakt, aan het bed ben ik nog niet toe
gekomen.
MIEN Wat sta je hier dan nog ? Mee naar boven, huppekee. (Mien en Jan
naar boven)
BAS Dit zou nog wel eens een ingewikkelde logeerpartij kunnen worden.
(Bas naar boven)
DOEK