De Hoeksteen - Bazuin te Sion

TNT POST
Port betaald
PAYS-BAS
De Steen, die de bouwlieden verworpen hadden, is tot
een hoofd des hoeks geworden ( Psalm 118:22 )
ADRES
ONTVANGER

COLOFON
De uitgave van dit blad is mogelijk
gemaakt door vrijwillige bijdragen.
Mocht deze uitgave bij u aanslaan,
dan is het mogelijk een bijdrage te
leveren door een bedrag te storten
op:
Postrekeningnr.
140 62 00 t.n.v.
Stichting de Bazuin te Sion
of
ABN/ Amro 59.18.60.724
Dan is er uitbreiding van dit blad
mogelijk zodat ook anderen kennis
kunnen nemen van Gods boodschap
Namens de redactie.
Marian Pel / Wim Wiggers
----------------
Wilt u dit blad blijven ontvangen
stuur dan uw adres naar:
DE HOEKSTEEN.
p/a F. van Herreveld
Meekrap 18
4413 GS Krabbendijke.
-----------------------------
BIJBELSCHOOL
AMERSFOORT.
Kom ook naar de Bijbelschool in
Amersfoort, elke vierde zondag in
de maand.
De nog volgende data voor 2008
zijn:
- (16 maart)- 27 april- 25 mei-
22 juni- 24 aug- 28 sep- 26 okt-
23 nov- ...
( Met de trein tot station Amersfoort
Schothorst. Bel van te voren dan
komen we u ophalen: 0543-518464,
of voor het verkrijgen van een wegbeschrijving)
REDAKTIE
In deze Hoeksteen willen wij terug gaan naar de hof van Eden.
Wat is daar precies gebeurd? De mens viel. Door de val was er
totale verdorvenheid. Misschien komt de gedachte op “Je slaat
een beetje door”. Is dat zo? Toen de mens viel kwam God en herstelde
de wil van de mens door de belofte aan Adam. Door die
belofte werd het vermogen van de mens om te kiezen hersteld.
Wij noemen dat “de vrije wil”.
Maar laat Jezus ophouden Middelaar te zijn, dan is ook de vrije
wil voor hen die het Evangelie niet hebben aangenomen, voor
altijd weg. Dan is er opnieuw totale verdorvenheid. Het evangelie
is dus “Indien de Zoon u vrij gemaakt heeft zijt gij waarlijk vrij”.
Dit leidt ons tot de stelling: “Onze vrije wil is in onze Hogepriester”.
Marian Pel / Wim Wiggers
De Hoeksteen
Een tijdschrift waarin de grondbeginselen van de advent- boodschap
uitgebreid aan de orde komen, die door de Hoeksteen
- Christus- aan zijn boodschappers, ter verkondiging en waarschuwing
aan een ten ondergaande wereld zijn gegeven. Ook
het in het licht stellen van de Advent boodschap in deze tijd en
deze wereld zal de bruikbaarheid van deze oude boodschap
steeds urgenter maken. De Medewerk(st)ers van de redactie
van dit tijdschrift staat één doel voor ogen n.l. in deze sombere,
door oorlog, geweld, en door nog veel meer ellende geteisterde
wereld, zonder toekomst, een ieder de warme blijdschap te laten
ervaren van deze boodschap, dat er wél een toekomst is en
dat de Here spoedig komt! Dit tijdschrift wordt uitgegeven door
leken binnen de zevendedags adventgemeenschap, die zending
bedrijven, boeken drukken en uitgeven.
INHOUD
Een andere gezindheid in de mens 3
De toegerekende gave 7
Bezeten door een demon 10
Christelijke Vaderlandsliefde of
godsdienst en de staat 12
De Kerkhervorming - deel - 7 15
Geconcentreerde ontspanning 17
De grondslag van ons geloof 20
Kinderverhaal...Het familiepaard... 22
***OPMERKING***
De Bijbelschool Amersfoort van 16 maart moet zijn * 30 MAART *
pag - 2 -

“God schiep de mens naar zijn
beeld, naar Gods beeld schiep
Hij hem, man en vrouw schiep Hij
hen.” God wilde dat de mens te allen
tijde en voor eeuwig het beeld
en de heerlijkheid zou dragen van
Hem die de mens schiep. Als onze
ogen het door God gevormde paar
hadden kunnen zien, zoals zij waren
in de hof van Eden voordat zij
zondigden, gekroond met heerlijkheid
en eer, dan zouden wij onweerstaanbaar
hebben moeten
denken aan een Ander en niet aan
hen. Er was iets aan hen, wat zou
doen denken aan iemand anders,
maar toch onafscheidelijk met hen
verbonden. Het is in feite zo dat wij
hen als henzelf helemaal niet gezien
zouden hebben, want zij weerspiegelden
ten volle het beeld en
de heerlijkheid van God.
En zolang zij luisterden naar de
woorden van God, en wandelden
in de raad van God zouden zij voor
altijd in alle bijzonderheden en aan
allen die toeschouwers waren het
beeld en de heerlijkheid van hun
Hoofd en hun Schepper hebben
weerspiegeld. Maar zij zondigden.
De heerlijkheid verliet hen.
Het beeld van God was verdwenen.
Zij weerkaatsten niet langer het
beeld en de heerlijkheid van God,
maar het beeld en de schande van
iemand anders.
God had zijn woord duidelijk tot hen
gesproken. Het woord van God is
de uitdrukking van de gedachte
en de gezindheid van God. Als
zij trouw gebleven waren aan dat
woord, als zij hun vertrouwen volledig
in dat woord gesteld hadden,
als zij daarop vertrouwd hadden als
hun enige raadgever, om hen te leiden
op de weg die zij te gaan hadden,
dan zou dat woord van God in
hen geleefd hebben. Dan zouden
de gedachten en de wil van God in
hen geopenbaard zijn. Maar toen
de vijand kwam met zijn woorden,
waarin hij de gedachten en de suggesties
van zijn kwade gezindheid
voor hen neerlegde, namen zij die
woorden aan en accepteerden
dat in plaats
van Gods woorden.
Daardoor aanvaardden
zij ook de gezindheid
van deze gedachten
in plaats van de gedachten
en de gezindheid
van God. Het was
in hen en het leefde in
hen. Deze gezindheid is
vijandschap tegen God.
En deze gezindheid kan
zich niet onderwerpen
aan de wet Gods.
Vervuld als zij nu waren met de
boze gezindheid van de vijand, met
zijn wensen en ambities, reflecteerden
zij het beeld en de schande
van hem die hen in de zonde geleid
had, in plaats van het beeld en
de heerlijkheid van Hem die hen
had geschapen in gerechtigheid en
pag - 3 -
ware heiligheid. Het is dus letterlijk
waar dat net zo zeker als de mens
voor hij zondigde het beeld en de
heerlijkheid van zijn Maker reflecteerde,
hij zeker ook na de zonde
het beeld en de schande van de
misleider droeg.
Deze waarheid is te zien in iedere
lijn van zijn gedrag nadat hij gezondigd
had. Zodra de heerlijkheid hen
verlaten had omdat zij gezondigd
hadden, schaamden zij zich voor
Hem in Wiens tegenwoordigheid
zij zich vroeger verheugd hadden.
Nu waren zij bang, toen zij de stem
van God hoorden, terwijl zij zich er
eerst in verheugden en een heilig
vertrouwen hadden. Zij probeerden
zich voor God te verbergen. Zij
dachten dat zij zich voor Hem konden
verbergen. Dat was de gezindheid
van Lucifer in de hemel. Hij
begreep Gods voornemens niet, en
daarom dacht hij dat hij zijn eigen
voornemens voor God kon verbergen.
Toen God de mens vroeg: “Hebt gij
gegeten van de boom, waarvan Ik
u geboden had om er niet van te
eten? Antwoordde de mens: “De
vrouw die U mij gegeven hebt, die
heeft mij van die boom gegeven, en
ik heb gegeten.” In plaats van open
en eerlijk en vrijmoedig de waarheid
toe te geven en te zeggen
“ja, ik heb gegeten” antwoordde hij
helemaal niet direct, maar indirect,
en hij betrok de vrouw en God in
de schuld. Hij probeerde zichzelf te
verontschuldigen. Hij verontschuldigde
zich door hen er in te betrekken.
Dat was dezelfde houding die
Lucifer in de hemel ontwikkeld had.
En nu werd die houding weerkaatst
in de mens.
Daarop vroeg de Here aan de
vrouw: “Wat is dit dat gij gedaan
hebt?” In plaats van duidelijk en
eerlijk te antwoorden: “Ik ben uw
woord ongehoorzaam geweest, en
ik heb gegeten van de verboden
boom”, betrekt ook zij er iemand

anders bij en verbergt zichzelf daar
achter. Zij antwoordt: “De slang
heeft mij bedrogen en ik heb gegeten.”
Deze gezindheid werd niet door
God in de mensheid gelegd. Toch
weet iedereen, dat deze gezindheid
in de gehele mensheid aanwezig is
en dat is ook vandaag nog zo. Iedereen
weet dat het openlijk, vrijmoedig
en onmiddellijk bekennen
van fouten niet in de natuur van de
mens aanwezig is. Het is de eerste
en spontane impuls van iedere
menselijke ziel om zich te verbergen
en te verschuilen achter iets of
iemand in de wereld en iemand anders
er in te betrekken en zo zichzelf
vrij te pleiten. En als hij er ondanks
alles toch niet onderuit komt,
dan probeert hij te ontkomen met
zo min mogelijk blaam op zichzelf.
Het is de gezindheid die hardnekkig
volhoudt dat wij zelf de laatsten
zijn die verkeerd hebben gedaan
of verantwoordelijk zijn voor wat
verkeerd liep, en wij pleiten ons
dan als volgt vrij: “Wij zouden dat
nooit gedaan hebben ware het niet
dat iets of iemand de aanleiding of
oorzaak was” en daarom is het niet
echt onze schuld en hebben we eigenlijk
toch gelijk. Of wij pleiten ons
vrij omdat iemand anders het ook
gedaan heeft, of nog ergere dingen.
Het is werkelijk het wezen van
de aanspraak op onfeilbaarheid.
Deze gezindheid werd niet in de
mensheid gelegd door de Here.
Toch is zij er. Het is het karakter, de
geest en de gezindheid van Lucifer,
die oorspronkelijk voorging op de
weg van zonde. En terwijl de mens
en zijn vrouw, die door God op de
aarde waren geplaatst, de boze
volgden op de weg van de zonde
en zij zijn woorden en suggesties
aanvaardden en zijn gedachten en
de wijze van denken aannamen,
onderwierpen zij zichzelf aan de
overheersing door de boze. En op
deze wijze werden zij gedwongen
het beeld van Satan te weerspie-
gelen en dat is het eigen–ik. Zelfzucht
boven alles, door alles en in
alles. Het was het eigen–ik alleen
en niets van God.
In zekere zin – een slechte zin –
is datgene wat Satan tegen de
vrouw zei, dat zij “als God zouden
zijn” in vervulling gegaan. Zij hadden
immers de gezindheid aangenomen
en de gedachte aanvaard
dat ze gelijk aan God waren. Zij
beschouwden zichzelf
dus als gelijk aan God
in die zin dat zij niets
verkeerd konden doen.
Zij zouden liever God
beschuldigen dan erkennen
dat zij fout waren.
Zo was nu dezelfde
boze gezindheid die
in Lucifer het eigen–ik
verhoogde tot het God
gelijk zijn, in de mens
en in zijn vrouw, en
leidde hen ertoe om het
eigen–ik ook zo te verheffen. Dat is
niet alleen de filosofie achter dit geval,
dat waren de feiten, want na dit
gesprek met hen zei de Here: “En
de Here God zeide, zie de mens is
geworden als Onzer een, door de
kennis van goed en kwaad.” Niet
een geworden met God in waarheid
en gerechtigheid, maar in de boze
betekenis, het denken dat hij gelijk
is aan God naar zijn eigen mening.
Het eigen–ik werd verheven tot gelijkheid
aan God.
Dat wordt ondersteund door een andere
tekst in de Schrift: “Hij heeft u
bekend gemaakt o mens, wat goed
is en wat de Here van u vraagt;
niet anders dan recht te doen en
getrouwheid lief te hebben, en ootmoedig
te wandelen met uw God.”
Micha 6: 8.
Dat wil zeggen in zijn eigen denken
en naar zijn eigen mening ziet de
mens zich verheven boven God
en in staat om alleen te wandelen.
Maar de Here wil dat de mens wandelt
met Hem. Maar om dat te doen
pag - 4 -
moet de mens zich verootmoedigen
– hij moet afdalen van waar hij
is. De Schrift laat ons dus zien dat
de mens in zijn verbeelding zoals
hij van nature is, zich boven God
verheft en liever alleen wandelt
dan met God. Maar de Here nodigt
hem eenvoudig uit: “Verneder jezelf
wees tevreden, ga naar een lagere
plek - kom op het niveau waar Ik
Mij bevindt, dan wandelen wij samen.”
Dit wordt ook getoond door een andere
tekst: “Laat die gezindheid in
u zijn welke was in Christus Jezus,
die in de gestalte Gods zijnde, het
Gode gelijk zijn niet als een roof
heeft geacht, maar Zichzelf ontledigd
heeft en de gestalte van een
dienstknecht heeft aangenomen.”
Filippenzen 2: 5-7.
Dat toont dat de mensheid zoals zij
is, een gezindheid bezit die niet de
gezindheid van God is. De mensheid
bezit een andere gezindheid.
En God nodigt iedereen uit, om de
gezindheid van Hem in hen te laten
terug keren, en in hen blijven, opdat
zij met Hem zouden wandelen.
En omdat Christus Zichzelf vernederde,
“daarom heeft God Hem
ook uitermate verhoogd.”
Filipp. 2: 9.
En voor alle tijden en alle mensen
geldt: wie zichzelf verhoogt, zal
vernederd worden en wie zichzelf
vernedert, zal verhoogd worden.
“Daarom heeft Hij ons bekend gemaakt
wat goed is, en wat de Here
van u vraagt: niet anders dan recht

te doen en getrouwheid lief te hebben,
en ootmoedig te wandelen
met uw God.” “Laat die gezindheid
in u zijn die ook was in Christus Jezus.”
Maar zoals de mens was toen hij
zondigde en zich overgaf als een
knecht van Satan, had hij niet de
macht om zichzelf te verootmoedigen.
Hij had geen kracht om zijn
zonde te belijden. Hij had geen
enkele manier om iets anders te
geloven dan dat hij gelijk had terwijl
hij helemaal fout zat. Zijn geest
en gezindheid waren in volkomen
slavernij. Hij was niet vrij meer. Hij
was een slaaf en hij kon niet langer
doen wat hij wilde. Zijn gedachten
waren in de slavernij van de boze,
aan wie hij zich had onderworpen.
Hij had zelfs geen macht om iets
anders te denken dan wat hem
gedicteerd werd, door het meester
brein aan wie hij zich onderworpen
had.
De mens werd nu overspoeld door
die duisternis van zonde waarvan
satan de leidsman was, die hij met
zich meegebracht had en waarin hij
ook de bewoners van deze wereld
getrokken had. Toen en ook steeds
daarna, was het dat “Duisternis de
aarde zal bedekken en donkerheid
de natiën.” Jes. 60: 2.
Die duisternis was volledig. Er was
geen enkele lichtstraal in. Geen
enkele suggestie van het goede
kon de mens bereiken vanuit dat
gebied waar de vorst der duisternis
van deze wereld alleen regeert.
Maar net zoals met de engelen die
zondigden, wilde God de mens niet
overgeven aan de duisternis, zonder
hem de gelegenheid te bieden
om het Licht en het Leven te kiezen.
Als hij dan volharden zou in
het afwijzen van elk aanbod van
Licht, Leven en vreugde van de
Heer van alles, zou Hij hun keuze
respecteren en kon hij net, zoals
de anderen, slechts overgegeven
worden aan de ondoordringbare
duisternis, die zij voor zichzelf gekozen
hadden en die zij door hun
hardnekkige weigering van het licht
voor zichzelf ondoordringbaar hadden
gemaakt.
God liet de mens niet in die toestand
van absolute slavernij en
totale duisternis. Hoewel ze er zelf
vrijwillig voor gekozen hadden, zou
de Heer van liefde en barmhartigheid
hen een tweede kans geven.
Daarom staat er geschreven: “En
de Here God zeide tot de slang …
Ik zal vijandschap zetten tussen u
en de vrouw, en tussen uw zaad en
haar zaad.” Door deze verklaring
verbrak God de totale duisternis die
de mensheid omgaf door de zonde.
Daardoor opende Hij de weg om
het licht nog eens te laten schijnen
op de geknechte gevangenen die
hulpeloos in de duisternis zaten. In
dit gezegende woord gaf God de
mensheid opnieuw de vrijheid om
te kiezen.
Toch bond God de mens zelfs nu
niet aan Zichzelf in een onweerstaanbare,
absolute, onverantwoordelijke
slavernij, zoals Satan
dat gedaan had. Nee, nee, God is
altijd de Leidsman van intelligentie,
van keuze vrijheid, en van vrijheid
van de gedachte. Hij wil, zelfs nu
de mens niet dwingen om de weg
der gerechtigheid te kiezen. Hij
maakte de mens eenvoudigweg
vrij om voor zichzelf te kiezen wie
hij wil dienen. De mensheid is nu
volkomen vrij om zelf te kiezen wie
hij wil dienen God of Satan, of hij
de gezindheid van God wil bezitten
of de gezindheid van Satan, of hij
Christus wil kiezen of het eigen–ik.
Door dit woord is de wil van de
mens vrij en blijft vrij om te kiezen
en te dienen wie hij wil – om de verlossing
uit de slavernij van de zonde
te kiezen of te blijven in de slavernij
van de zonde. God zal geen
mens uit de slavernij van de zonde
verlossen tegen zijn wil. Maar voor
een ieder die zich onderwerpt aan
pag - 5 -
de wil van God, is er geen macht
in het universum die hem kan vasthouden
in de zonde.
En op dit punt werd Satan opnieuw
verrast in zijn verkeerd interpreteren
van het karakter van God. Opnieuw
ontdekte hij dat zijn redeneren fout
was. Hij had gedacht dat als hij erin
slaagde om de bewoners van de
wereld in die duisternis te trekken
waar hij zichzelf in bevond, dat het
karakter van gestrengheid en willekeur
dat hij toeschreef aan God,
de mens onmiddellijk zou scheiden
van God. Dat zou hem voor altijd in
een voordelige positie brengen. Hij
was er in geslaagd om de mensheid
samen met zichzelf in de zonde en
de duisternis te brengen. Hij was
erin geslaagd om hen zijn gedachten
en zijn woorden, zijn wil en zijn
gezindheid te laten aannemen, in
plaats van de gedachten, de woorden,
en de wil van God. Hij was er
in geslaagd om hen in volledige
verbinding met hem te brengen. Er
was een hechte vriendschap tussen
de mensheid en Satan.
Maar zie, juist op het moment dat
hij zichzelf wilde feliciteren met
het succes van zijn plan, werd hij
verrast en gealarmeerd door een
wending die nog nooit in hem was
opgekomen. Hij was meer dan verrast,
hij was ontsteld toen hij het
woord van God hoorde. “Ik zal vijandschap
zetten tussen u en de
vrouw en tussen uw zaad en haar
zaad.” Met vijandschap tussen hem
en de mensheid kon hij er op rekenen
dat zijn heerschappij voortdurend
betwist werd, en als gevolg
daarvan zouden sommigen aan
zijn juk ontkomen. En toen deze
nieuwe en verrassende woorden
gevolgd werden door een nieuwe
en onheilspellende zin “Dat zal u
de kop vermorzelen, en gij zult het
de hiel vermorzelen” wist hij dat zijn
rijk gevaar liep.
Dus precies op het moment dat
Satan zich het meest zeker voelde
van de overwinning, moest hij het

meeste vrezen om zijn succes.
Dat wat zo zeker, zo volkomen, zo
stellig zijn overwinning leek, kreeg
plotseling het voorkomen van twijfel,
nederlaag en totale ondergang.
Hier begon een fase in een thema
waar hij noch nooit over nagedacht
had. Er kwamen vragen op die even
verbijsterend als nieuw waren. Het
was alles een geheimenis.
Het was inderdaad een geheimenis,
ja zelfs het geheimenis van
God. Want deze vijandschap tegen
Satan, deze haat tegen het kwade,
welke God, door zijn woord, in ieder
mens die in de wereld komt plaatst,
veroorzaakt in iedere ziel een haat
tegen het kwade en een wens naar
het goede. Het brengt een verlangen
naar verlossing van de slavernij
van het kwade, een verlangen
naar rust, tevredenheid in het
goede. Daar deze verlossing alleen
in Christus gevonden kan worden,
is deze belofte om vijandschap te
plaatsen tussen Satan en de mensheid
de belofte van Christus, “De
Wens van alle Volken.”
Dit woord van God dat in ieder
mens vijandschap tegen Satan
plaatst; deze haat tegen het kwaad
die roept om verlossing die alleen
in Christus gevonden wordt; dit
is de gave van het geloof aan de
mens. Het onderwerp van dit geloof
is Christus, en de auteur van
dit geloof is Christus. Hij is de leidsman
en de voleinder des geloofs.
Door het geloof woont Christus in
het hart. En Christus in de mens,
de hoop der heerlijkheid, is het geheimenis
van God.
pag - 6 -
Dus het planten van vijandschap
tussen Satan en de vrouw, en tussen
het zaad van beiden, was het
begin van de openbaring van het
geheimenis van God, hetwelk “eeuwen
en geslachten lang verborgen
is geweest.” Col. 1: 26-27
“Maar toen de volheid des tijds gekomen
was, heeft God Zijn Zoon uitgezonden,
geboren uit een vrouw,
geboren onder de wet, om hen die
onder de wet waren vrij te kopen,
opdat wij het recht van zonen zouden
verkrijgen.” Gal. 4: 4-5.
Toen werden dingen gezien en
gehoord, die menige profeten en
rechtvaardige mensen hadden willen
zien en horen, maar niet gezien
en gehoord hebben. Toen, in
de woorden van Hem die sprak
als geen mens gesproken heeft,
werden dingen gehoord, die “verborgen
waren gebleven vanaf de
grondlegging der wereld.”
Matt. 13: 35.
A. T. Jones.
...en dezen onderscheidden zich gunstig... daar zij het woord met alle bereidwilligheid aannamen en dagelijks
de Schriften nagingen, of deze dingen zo waren. Handelingen 17:11
Gods eeuwig voornemen is een gratis bijbelcursus over de profetieén van Daniël en de Openbaring en het verlossingsplan
zoals het geopenbaard wordt in het heiligdom. Deze cursus is op aanvraag verkrijgbaar bij:
Stichting “De Bazuin te Sion”.
t.a.v. R. Noordzij
Alblasstraat 19
3313 GA Dordrecht

“Hij heft de geringe op uit het stof,
Hij heft de arme omhoog uit het
slijk, om hem te doen zitten bij edelen,
en een erezetel te doen verwerven.”
1 Samuel 2:8
Wanneer de berouwvolle Hebreeër
door het voorhangsel de voorhof
binnenging, was hij omgeven door
de prachtige witte linnen omheining.
Door de verdiensten van het
bloed en het reukwerk stond hij rein
en onschuldig voor de wet die hij
had overtreden. Wanneer de berouwvolle
zondaar door de “deur
des geloofs” binnengaat, “is er……
geen veroordeling”, want hij is “in
Christus Jezus” (Romeinen 8:1).
Hij is bekleed met het kleed van
Christus’ gerechtigheid.
Er is geen doeltreffender voorstelling
van de toegerekende gave van
Christus’ gerechtigheid dan die
welke gevonden wordt in Paulus’
brief aan de Romeinen:
“Thans is echter buiten de wet om
gerechtigheid Gods openbaar geworden,
waarvan de wet en de profeten
getuigen, en wel gerechtigheid
Gods door het geloof in Jezus
Christus, voor allen, die geloven;
want er is geen onderscheid. Want
allen hebben gezondigd en derven
de heerlijkheid Gods, en worden
om niet gerechtvaardigd uit zijn genade,
door de verlossing in Christus
Jezus. Hem heeft God voorgesteld
als zoenmiddel door het geloof, in
zijn bloed, om zijn rechtvaardigheid
te tonen, daar Hij de zonden, die
tevoren onder de verdraagzaamheid
Gods gepleegd waren, had
laten geworden; om zijn rechtvaardigheid
te tonen, in de tegenwoordige
tijd, zodat Hijzelf rechtvaardig
is, ook als Hij hem rechtvaardigt,
die uit het geloof in Jezus is. Waar
blijft het roemen dan? Het is uitgesloten.
Door welke wet? Der werken?
Neen, maar door de wet van
geloof. Want wij zijn van oordeel,
dat de mens door geloof gerechtvaardigd
wordt, zonder werken der
wet.
Wat zullen wij dan zeggen, dat
Abraham, onze voorvader naar het
vlees, verkregen heeft?
Want indien Abraham uit werken
gerechtvaardigd is, dan
heeft hij roem, maar niet
bij God.
Want wat zegt het Schriftwoord?
Abraham geloofde
God en het werd hem
tot gerechtigheid gerekend.
Nu wordt degene,
die werkt, het loon niet
toegerekend uit genade,
maar krachtens verplichting.
Degene echter, die
niet werkt, maar zijn geloof
vestigt op hem, die
de goddeloze rechtvaardigt,
wordt zijn geloof gerekend
tot gerechtigheid, gelijk ook David
de mens zalig spreekt, wie God
gerechtigheid toerekent zonder
werken: Zalig zij, wier ongerechtigheden
vergeven en wier zonden
bedekt zijn. Zalig de man, wiens
zonde de Here geenszins zal toerekenen.”
(Romeinen 3: 21-28; 4: 1-8).
pag - 7 -
Dit Schriftgedeelte is zo betekenisvol
en kostelijk, zo troostvol, dat
we er bij stil moeten staan om de
verheven waarheid ervan te overdenken.
In de gave van Christus stelt God
ons een gerechtigheid voor, welke
volkomen en onbeperkt is, want
het is “de gerechtigheid Gods”. In
Christus nam God de menselijke
natuur aan, die Hij waste en reinigde.
Hij maakte deze menselijke
natuur tot “gerechtigheid Gods
in Hem” (2 Korintiërs 5:21), wekte
deze op uit het graf en zette haar
op de troon der heerlijkheid als erfgenaam
van het universum.
In haar geïnspireerde gebed verklaarde
Hanna: “Hij heft de geringe
op uit het stof, Hij heft de arme omhoog
uit het slijk, om hem te doen
zitten bij edelen en een erezetel te
doen verwerven.” (l Samuel 2:8)
God heeft deze verlossing reeds in
Christus Jezus volbracht. Zijn Zoon
kwam van de troon der heerlijkheid
en werd vlees. Hij vernederde
Zichzelf tot stof. Hij nam het stof
aan en maakte het tot “gerechtigheid
Gods in Hem”, droeg het terug
naar de hemel en deed het de
troon der heerlijkheid beërven. Ja,
zelfs meer dan dat! Hij verhief de
mensheid uit het slijk. Geschapen
uit stof, was de mensheid gevallen
in het slijk der zonde. Christus, “die
geen zonde gekend heeft, heeft Hij
voor ons tot zonde gemaakt, opdat
wij zouden worden gerechtigheid
Gods in Hem” (2 Korintiërs 5:21).
In Christus haalde God de mensheid
uit het slijk en verhoogde haar
tot Zijn eigen troon als erfgenaam
van alle dingen. God deed dit alles
voor ons in Christus want “Hij heeft
ons immers in Hem uitverkoren
vóór de grondlegging der wereld,
opdat wij heilig en onberispelijk
zouden zijn voor Zijn aangezicht.
In liefde heeft Hij ons tevoren er
toe bestemd als zonen van Hem te
worden aangenomen door Jezus
Christus naar het welbehagen van
Zijn wil, tot lof van de heerlijkheid

zijner genade, waarmee Hij ons
begenadigd heeft in de Geliefde”
(Efeze 1:4-6). Dit alles was “naar
het eeuwige voornemen, dat Hij in
Christus Jezus, onze Here, heeft
uitgevoerd” (Efeze 3:11), om in de
komende eeuwen de overweldigende
rijkdom zijner genade te tonen
naar zijn goedertierenheid over
ons in Christus Jezus. Want door
genade zijt gij behouden, door het
geloof, en dat niet uit uzelf; het is
een gave van God; niet uit werken,
opdat niemand roeme. Want zijn
maaksel zijn wij, in Christus Jezus
geschapen om goede werken te
doen, die God tevoren bereid heeft,
opdat wij daarin zouden wandelen”
(Efeze 2:7-10).
Ten opzichte hiervan moeten wij
niet stilstaan om ons af te vragen:
“Hoe kan God ons opheffen uit
onze ellendige armoede en ons
oneindig rijk maken?” In Christus
heeft Hij dit reeds voor ons tot stand
gebracht. We moeten ons niet afvragen
hoe Hij ons uit het slijk der
zonde kan brengen. Hij heeft het in
Christus gedaan. Hij gaf Zijn Zoon
om onze plaats in te nemen, opdat
wij verhoogd kunnen worden om
Zijn plaats in te nemen. De apostel
zegt: “Dat Hij om uwentwil arm is
geworden, terwijl Hij rijk was, opdat
gij door zijn armoede rijk zoudt worden”
(2 Korintiërs 8:9).
“Hem die geen zonde gekend
heeft, heeft Hij voor ons tot zonde
gemaakt, opdat wij zouden worden
gerechtigheid Gods in Hem”
(2 Korintiërs 5:21).
In Christus werd iedere zonde van
de mensheid, die zij mogelijkerwijs
kan bedrijven, naar het kruis gedragen.
In Christus leed en stierf
de mensheid voor de zonden, werd
gereinigd door het kostbare bloed
van Jezus en werd opnieuw tot
eenheid met God gebracht. Er is
geen mens zo slecht of goddeloos,
of hij mag weten dat dit onuitsprekelijke
heil voor hem tot stand werd
gebracht.
Wat verlangt God nu van ons voor
zo’n grote verlossing? Geloof! Dat
is alles wat God verlangt, opdat Hij
ons om niet zal kunnen rechtvaardigen
“ door de verlossing in Christus
Jezus”. Door geloof, niet door werken,
tranen, voornemens, beloften,
maar door geloof alleen rechtvaardigt
God de goddelozen. En wat is
dit geloof? Het is de beantwoording
van het hart aan zulk een onmetelijke
liefde. “Maar zonder geloof is
het onmogelijk Hem welgevallig te
zijn” (Hebreeën 11:6).
God verheugt zich, wanneer Hij
een mens vindt wiens hart aan Zijn
liefde beantwoordt. Hij verklaart
hem volmaakt rechtvaardig in de
tegenwoordigheid van het gehele
universum.
(Jesaja 62:5; Romeinen 8:33).
Geloof Staat Gelijk aan Gerechtigheid
De gerechtigheid die in de mens
Christus Jezus werd gewrocht,
wordt hem toegerekend, die geloof
heeft in de gave van God. Dit gold
ook voor Abraham. “Abraham geloofde
God en het werd hem tot gerechtigheid
gerekend”. Zo geldt dit
ook voor de goddeloze. “Zijn geloof
wordt gerekend tot gerechtigheid”
(Romeinen 4:3,5).
Evenals het een eeuwige waarheid
is, dat ongeloof gelijk is aan zonde,
is het ook een eeuwige waarheid
dat:
Geloof = gerechtigheid
Wanneer God de goddeloze die
in Jezus gelooft, rechtvaardigt,
hetgeen hem tot gerechtigheid
gerekend wordt, is dit niet een
foutieve berekening. God speelt
geen komedie. Het is niet zoals
een godsdienstleraar het eens uitdrukte,
dat Christus de Vader een
roze gekleurde bril opzet, zodat Hij
de zondaar in een ander licht kan
zien. We moeten bedenken, dat
de gerechtigheid van God op het
spel staat wanneer Hij de gelovige
pag - 8 -
zondaar in tegenwoordigheid van
het universum rechtvaardig verklaart.
De apostel zegt, dat God
deze verklaring geeft: dat “Hijzelf
rechtvaardig is, ook als Hij hem
rechtvaardigt, die uit het geloof in
Jezus is”. Daarom, wanneer God
een gelovige zondaar rechtvaardig
verklaart, bevestigt Hij hetgeen
eeuwige waarheid is, namelijk:
geloof = gerechtigheid
We moeten hieruit niet concluderen
dat geloof onze zaligmaker is,
of dat er enige verdienste is in het
geloof zelf. Geloof is slechts de
hand die Jezus aangrijpt. Het is het
middel waardoor de berouwvolle
zondaar zich met Christus, als zijn
persoonlijke Verlosser, verbindt.
Waar geloof brengt de gelovige in
een levend contact met Christus.
De zieke vrouw die genezing vond
door het aanraken van de zoom
van Jezus’ kleed, openbaart ons
reddend geloof. Terwijl velen zich
rondom de Meester verdrongen,
stak zij haar hand uit, raakte de
zoom van Zijn kleed aan en werd
genezen. De menigte, die in directe
aanraking met Christus kwam, ontving
geen zegen, maar de in nood
verkerende vrouw maakte een levend
contact met de Verlosser. Jezus
zei tot haar: “Dochter, uw geloof
heeft u behouden, ga heen in
vrede” (Lucas 8:48).
Geloof verbindt de gelovige met Jezus.
Wanneer de zondaar in Jezus
zijn enige hoop ziet en de lokkende
liefde van Christus beantwoordt,
werpt hij zijn hulpeloze ziel op de
genade van zijn medelijdende Verlosser.
Zijn geloof brengt de volledige
afhankelijkheid aan zijn Verlosser
tot uitdrukking. Hij verbindt
zijn zwakheid met de kracht van
Christus, zijn nietigheid met Christus’
volheid. Wanneer deze band
van eenheid met Christus door het
geloof tot stand is gebracht, wordt
de gerechtigheid van Christus hem
toegerekend.

We kunnen de waarheid van dit onderwerp
als volgt voorstellen:
0 + 100% = 100%
De gerechtigheid van de gelovige
+ Jezus’ volmaakte en eeuwige
gerechtigheid = Volmaakte en eeuwige
gerechtigheid.
Zover het de mens betreft, is het
gisteren, vandaag en voor altijd
waar, dat zijn enige gerechtigheid
alleen in Christus bestaat. Gerechtigheid
is liefde en liefde is leven.
God is liefde. Hij is de Bron van
liefde. Hij geeft ze nooit gescheiden
van Zichzelf. De mens kan alleen
rechtvaardig zijn, krachtens
zijn verbinding met de Bron van gerechtigheid.
Het wezenlijke van de
gerechtigheid van de mens is zijn
verbinding met God.
Toen Adam in een volmaakte eenheid
met God wandelde, was hij
rechtvaardig. Gescheiden van God
was hij gescheiden van de gerechtigheid.
Door geloof in Christus is
de band van eenheid opnieuw hersteld
en God verklaart de gelovige
rechtvaardig, niet omdat Hij enige
verdienste in hem vindt, maar omdat
Hij hem in verbinding vindt met
Degene die geheel en al gerechtigheid
is.
De huwelijksband stelt de eenheid
van Christus en de gelovige het
meest aanschouwelijk voor. Wanneer
een vrouw zonder enig vermogen
met een schatrijke man trouwt,
wordt zij krachtens haar verbinding
met haar echtgenoot een vrouw
met groot vermogen. Christus wordt
genoemd: “DE HERE ONZE GE-
RECHTIGHEID” (Jeremia 23:6).
Wie de Heiland als zijn persoonlijke
Verlosser en Zaligmaker aanneemt
mag zeggen: “De Here mijn gerechtigheid”.
De volmaakte gerechtigheid
van Christus wordt de zijne
op het moment dat Jezus de zijne
wordt. Daarom, “Wie de Zoon heeft,
heeft het leven, (dit betekent: een
rechtvaardig eeuwig leven); wie de
Zoon van God niet heeft, heeft het
leven niet” (1 Johannes 5:12).
Verhoogd door de Toegerekende
Gave
De toegerekende gerechtigheid
van Jezus verheft de gelovige in
Gods oog hoger dan de hoogste
menselijke gedachte reikt. Want de
zondaar die de onmetelijke liefde
van God beantwoordt, ontvangt
in Christus al de opeengehoopte
rijkdommen van de eeuwigheid.
(Efeze 1:3) God zegt tot| hem: “Alles
is immers het uwe” (l Korintiërs
3:21). De gerechtigheid van God is
de zijne. Geen latere ervaring zou
hem meer rechtvaardig kunnen
maken in Gods oog. Door de verdiensten
van Christus heeft hij het
hoogste punt bereikt, dat de mens
ooit bereiken kan. In
Christus heeft hij een
plaats in de hemel
verworven en is een
erfgenaam van| God
en mede-erfgenaam
met Christus (Efeze
2:6; Romeinen 8:17).
God bemint hem zoals
Hij Zijn eigen Zoon
bemint, en het zou de
Vader niet bevredigen
om hem ook maar iets
minder te geven dan
Hij Zijn eigen Zoon
geeft.
De grote Hervormer zegt: “Nu, als
erfgenamen zijn we bevrijd van de
dood, de duivel enz., en we hebben
gerechtigheid en eeuwig leven….
pag - 9 -
Maar dit gaat alle menselijke verstand
verre te boven, nl. dat Hij ons
erfgenamen noemt, niet van een
of andere rijke en machtige vorst,
niet van deze wereld, maar van de
Almachtige God, de Schepper van
alle dingen. Deze onze erfenis dan
(zoals Paulus op een andere plaats
zegt) is onuitsprekelijk
( 2 Korintiërs 9:15).
Zou de mens de grote uitnemendheid
van deze zaak kunnen begrijpen,
dat hij de zoon en erfgenaam
van God is, en dit met volhardend
geloof aanvaarden, dan zou hij alle
macht en rijkdom van alle koninkrijken
der wereld als vuilnis achten
in vergelijking met Zijn eeuwige
erfenis. Hij zou alles wat hoog en
glorierijk in de wereld is, verafschuwen,
ja, zelfs hoe groter de pracht
en heerlijkheid van de wereld is,
des te meer zou hij het haten. Tenslotte
zou alles wat in de wereld
hoog gewaardeerd en verheerlijkt
wordt, in zijn ogen gering, waardeloos
en een gruwel zijn. Want
wat is de hele wereld met al haar
macht, rijkdom en heerlijkheid in
vergelijking met God, wiens zoon
en erfgenaam hij is?… Indien we
ten volle verzekerd zouden zijn
en vast geloven zouden, dat God
onze Vader is, en wij zijn zonen en
erfgenamen, dan zouden we deze
wereld volkomen verachten met al
de heerlijkheid, rechtvaardigheid,
wijsheid en macht, met al de koninklijke
scepters en kronen en met
al de rijkdommen en genoegens
ervan. We zouden niet zoveel zorg
hebben voor dit leven, we zouden
ons niet zo aan aardse dingen
hechten, vertrouwen op hetgeen
we bezitten, klagen en wanneer we
het verliezen; maar we zouden alle
dingen doen met grote liefde in nederigheid
en geduld.” (Maarten Luther,
Commentaar op de brief aan
de Galaten 1535 pp 377-378.)

Op school was ik altijd in moeilijkheden.
Vijftien keer heb ik geprobeerd
om mijzelf om het leven te
brengen. Ik zag met afschuw hoe
een demon volledig bezit nam van
mijn leven. Toen kwam het wonder.
Ik werd geboren in een Rooms
Katholiek gezin in Michigan. Door
mijn ouders, priesters en door nonnen
werd mij geleerd dat Jezus
stierf om de poort van de hemel te
openen opdat goede mensen daar
binnen kunnen gaan.
Maar ik leerde niet dat
Jezus voor mij persoonlijk
gestorven is,
of dat Hij mij liefhad.
God was een rechter,
die op mijn fouten
zat te wachten om mij
voor iedere fout te
kunnen straffen. Ons
werd ook geleerd om
te geloven in een letterlijke
hel die altijd
bleef branden, waar
alle slechte mensen
heengingen, zo gauw
zij stierven, om dan
voor altijd gestraft te
worden.
Toen ik vijf jaar was
brandde ik per ongeluk mijn hand
aan de hete kachel. Terwijl zij mijn
hand onder de koude kraan hield,
vertelde mijn moeder mij van de pijnen
van de hel. De gedachte kwam
toen bij mij op dat ik dan wel een
heel slecht kind moest zijn omdat
God niet wachten kon maar mij nu
al begon te straffen. Op de vleugels
van deze overtuiging nam een boze
geest bezit van mij.
Natuurlijk realiseerde ik mij op dat
moment niet dat het een demon
was. Ik realiseerde mij dat er een
nieuwe tegenwoordigheid in mij bevond.
Het eerste wat hij mij vertelde
was dat ik nooit intiem met iemand
moest zijn, want dan zou duidelijk
worden hoe slecht ik eigenlijk was.
Hij beloofde mij dat hij het geheim
zou houden.
Dat was het begin van een nachtmerrie
die 21 jaar zou duren. Op
deze verschrikkelijke ervaring kan
ik nu niet in detail ingaan, maar ik
zal er een paar punten uithalen.
Op school was ik altijd in moeilijkheden.
Ik rookte toen ik 12 was,
werd alcoholist toen ik 18 was, was
verslaafd aan drugs toen ik 20 was.
Ik was in en uit het ziekenhuis, in en
uit de gevangenis, en was voortdurend
bij de dokter. Schijnbaar was
ik een hopeloos geval. De schrik
die mij overviel als ik waarnam dat
de demon bezit van mij nam was
onbeschrijfelijk.
Toen ik 20 was ben ik getrouwd met
een ongelovige en kreeg een kind.
pag - 10 -
Ik had altijd angst dat mijn gezin
schade zou lijden door die demon.
Op een keer pakte hij een slagersmes
en wierp het naar mijn man,
en miste het doel op een paar centimeters.
Ik had zo’n angst dat ik
mijzelf trachtte te doden.
De demon nam steeds meer bezit
van mij. Toen mijn derde kind ziek
werd kwam er een echte tragedie.
Op zekere nacht hoorde ik haar
huilen. Ik wilde opstaan. Mijn man
was niet thuis, hij was de stad uit.
Tot mijn schrik nam de demon de
zaak over. Ik kon niet opstaan. Hoe
harder het kind schreeuwde, hoe
meer ik probeerde los te komen,
en des te meer werd ik tegen gehouden
en hij beheerste mij zo dat
ik totaal verlamde. Ik kon mij niet
meer bewegen.
Tranen stroomden over mijn gelaat.
Tenslotte hield de
baby op met huilen,
maar de demon hield
mij nog negen uur in
zijn greep. Ik rende
naar de slaapkamer
van de baby. Ik vond
het kleine lichaam stil
en koud. Het leed dat
ik toen voelde is met
geen pen te beschrijven.
Uiterlijk leek ik
kalm, maar binnen in
mij werd ik bestormd
met rouw en wanhoop.
Ik troostte mijzelf met
de gedachte dat mijn
kleine meisje bij Jezus
in de hemel was, waar
de demon haar geen
kwaad meer kon berokkenen.
Er kwam een gevoel over mij dat
de enige manier om aan de demon
te ontsnappen de dood zou zijn.
De daarop volgende twee en half
jaar probeer ik mijzelf vijftien keer
om het leven te brengen. Dank aan
God dat het mij niet één keer gelukt
is.
In een klein motel in Clarksdale,
Mississipi veranderde mijn wereld
totaal. Ik had mijn kinderen in
bed gelegd om even te slapen, en

ik verveelde mij een klein beetje.
Uit nieuwsgierigheid nam ik het
Nieuwe Testament van mijn man
en begon er in te lezen. Ik kon niet
ophouden. Alles wat ik las scheen
zo mooi, maar ongelooflijk, dat probeerde
de demon mij te vertellen.
Maar ik las door, en ik werd overtuigd
dat het waar was.
Jezus was, voor mij persoonlijk,
gestorven. Ik kon vrij worden. Toen
werd de demon boos. Hij trachtte
tevergeefs om mij het Nieuwe Testament
af te pakken. Hij vertroebelde
mijn ogen zodat ik niet meer
lezen kon. Maar ik had al genoeg
gezien. De demon hield mij stom.
...Vervolg...Kinderverhaal...
Maar echt weten waarom het paard
zo vreemd deed doe ik nog niet.”
“Wel”, zei een van zijn knechten,
“misschien was dat niet omdat er
gevaar op de weg was.”
“Wat bedoel je?” vroeg Hastings.
“Wel”, zei de jongeman, “misschien
deed het paard zo vreemd, omdat
u niet verondersteld werd om vandaag
naar de stad te gaan?” Niemand
gaf nog enig antwoord. Ze
gingen weer aan het werk.
“Wel wij hebben toch mooie supergladde
handvaten aan de bijlen en
schoffels gemaakt. Nu zullen we
vast geen blaren of pijnlijke plekken
aan onze handen krijgen.”
Zij hadden stukken glas gebruikt
om de handvaten zo mooi glad te
krijgen. “Wilt u ons helpen om de
rogge uit te laden”, vroeg een van
de knechten. “De rogge is gelukkig
niet al te nat geworden.”
Ze spreidden het graan op grote
zeildoeken uit om het te laten drogen.
“Zo kan het voor de rest van
de dag wel in de zon liggen.”
Ik kon alleen mijn handen uitstrekken
in een stille bede. Ik wist dat
Jezus dat begreep. Toen gebeurde
het. Een wonder. Het was alsof
een zware last van mij werd afgenomen.
Ik voelde een ongelooflijk
gevoel van bevrijding. Na 21 jaar
was de demon weg.
De liefde van Jezus vloeide in mijn
ziel. De woorden kwamen onder
tranen van dankbaarheid tot God
voor Zijn wonderbare bevrijding.
Geen enkele demon kan standhouden
tegen de macht van Gods
liefde.
Twaalf jaar later werd ik door de
genade van God een lid van de
Na het avondeten gingen meneer
en mevrouw Hastings de achterdeur
uit om rustig samen te zitten in
hun geliefde schommelstoel. Ze keken
uit over het vredige toneel voor
hen, terwijl de laatste zonnestralen
tussen de bomen door schenen.
Grote statige bomen bakenden hun
achtertuin af. “Oh, wat is het toch
heerlijk om samen buiten te zitten
en te genieten van alles wat God
gemaakt heeft”, zei mevrouw Hastings
“Maar kijk”, zei meneer Hastings.
Hij stond op uit de schommelstoel.
“Kijk daar eens, mama.”
“Wat moet ik dan zien?”
“Kijk naar de rogge daar op die zeildoeken.”
“Hoe komt het dat het zo schittert?”
vroeg mevrouw Hastings, terwijl ze
nu ook opstond. Ze liepen samen
naar de plek.
“Ik weet het niet maar we zullen het
zo wel ontdekken.”
Daar staan ze samen over de rogge
gebukt. “Weet je wat die schittering
is die we zagen in de rogge, mama?
Het zijn kleine stukjes glas!”
Nu hadden ze het antwoord op
de vreemde gebeurtenissen van
die ochtend. De rogge lag in twee
pag - 11 -
kerk der Zevende dags Adventisten.
Ik vond een kerk door Voice of
Prophecy het radioprogramma van
de Z.D.A. Twee van mijn kinderen
zijn ook lid van die kerk. Ik ben mij
dagelijks bewust van de macht van
Satan, maar ik dank God voor zijn
verlossende macht en liefde.
Ik weet dat er hoop is voor iemand
die bezeten is door demonen.
Alice E. Robbins. Adventist januari
31-1-1980.
open vaten onder de plaats waar
de knechten de handgrepen van
de bijlen en schoffels met glas glad
hadden gemaakt. Dit glas was in
de vaten van de rogge gevallen.
“Als we het hadden laten malen,
zouden wij het in het brood hebben
gekregen.”
“Zeker,” voegde hun zoon eraan
toe. “Niemand zou het gezien hebben,
maar als we het hadden opgegeten,
zou iedereen gestorven
zijn.”
Bij zonsondergang knielde het hele
gezin aan de rand van de dekzeilen
neer. Ze dankten God dat Hij
hen hier op dit prachtige plaatsje
in Nieuw Engeland had gebracht
en dat Hij al die tijd zo goed voor
hen gezorgd had. En dat Hij soms
vreemde voorzieningen had om
hun levens te sparen.
Tien jaar later stierf het ‘oude trouwe
familiepaard’. Het kreeg een echte
begrafenis van het hele gezin, met
alle eerbewijzen. In de huiskamer
hangt nu een afbeelding van het
paard. Alle kennissen mogen het
verhaal horen van het paard dat
meer verstand had dan zijn baas.

HET WARE BEGINSEL ONDERWEZEN IN MEDO-PERZIË
De nacht dat Babylon viel werd
Daniël uitgeroepen tot derde heerser
in het koninkrijk omdat hij het
schrift op de muur uitgelegd had.
De hoogste eer die hem gegeven
kon worden was die van de derde
heerser. Hogere eer kon niet omdat
Belsassar koning was samen met
zijn vader. De twee koningen waren
dus de eerste en de tweede heersers
en iemand anders kon niet hoger
zijn dan de derde heerser.
Dat gebeurde dus met Daniël in
de nacht dat Babylon viel. Belsassar
werd gedood, en zijn vader
werd gevangen genomen, en was
dus ook geen koning meer. Zo
was Daniël dus de hoogste in rang
waarmee de overwinnaars com-
municeren konden, om de staatszaken
in Babylon te reorganiseren.
Daarom en meer in het bijzonder,
omdat “een uitnemende geest in
hem was” wilde de koning van het
overwinnende Medo-Perzië hem
aanstellen “over het gehele koninkrijk.”
Dan. 6: 4.
Zo overtrof Daniël de rijksbestuurders
en de stadhouders.
Toen al de prinsen, rijksbestuurders
en de stadhouders zagen dat
Daniël een Joodse balling, werd
verkozen boven hen, de hoge en
machtige Meden en Perzen, waren
zij zeer ontevreden. En toen
zij ontdekten dat Daniël nog meer
promotie zou maken, besloten zij
om Daniël helemaal te gronde te
richten. Daarom vormden zij een
samenzwering en zochten ijverig
of ze ook iets konden vinden tegen
hem inzake het rijksbestuur.
Maar al hun ijver gevoed door
achterdocht en vooroordeel
bracht niets aan het licht. “Zij
konden geen enkele grond
voor een aanklacht of iets
verkeerds vinden, omdat
hij getrouw was en er geen
verzuim of iets verkeerds bij
hem gevonden werd.”
Dan. 6: 5.
Er was echter een laatste
kans, een truc, die ze konden
hanteren. Zij wisten dat
Daniël godvrezend was. Zij
wisten dat zijn dienst aan de
Here werd gedreven door krachtige
beginselen. Daniël zou onbewegelijk
zijn en compromisloos, en
zou geen haarbreed afwijken in de
dienst van zijn God.
“Toen zeiden die mannen, wij zul-
pag - 12 -
A.T.Jones ( deel - 3)
len tegen deze Daniël geen enkele
grond voor een aanklacht vinden,
tenzij wij iets tegen hem vinden in
de dienst van zijn God.” Dan. 6: 6.
Maar zelfs daarin was niets waarop
zij grond voor een aanklacht konden
vinden. Om het te kunnen vinden
moesten zij het eerst maken.
Dat is precies wat ze deden. Zij gaven
voor dat zij een grote liefde bezaten
voor hun koning en voor het
land. Zij gaven voor dat ze hun koning
en hun land zeer lief hadden
en dat ze een oprechte bezorgdheid
voor de eer van de koning en
het behoud van de staat hadden.
“Daarop drongen die rijksbestuurders
en stadhouders onstuimig bij
de koning aan en zeiden tot hem …
dat een koninklijk besluit behoort te
worden uitgevaardigd en een verbod
vastgesteld, dat ieder die binnen
dertig dagen een verzoek richt
tot enige god of mens behalve tot
u, o koning, in de leeuwenkuil zal
worden geworpen.” Zij stelden de
zaak op een zodanig aannemelijke
manier voor en blijkbaar met zoveel
zorg voor het algemeen welzijn,
dat Darius volledig om de tuin werd
geleid. “Dus schreef de koning het
bevelschrift en het verbod.” Zo
werd het bedenksel van de samenzweerders
de wet van het land. Daniël
wist dat de wet getekend was.
Hij wist dat het nu wet was – de
wet van de Meden en de Perzen,
en die kon niet veranderd worden.
En hoewel hij dit wist “ging hij naar

zijn huis en driemaal daags boog
hij zich neder op zijn knieën en bad
en loofde zijn God, juist zoals hij
dat tevoren placht te doen.” Hij wist
heel goed dat geen wet van Meden
en Perzen, noch van enige andere
aardse macht ooit iets, rechtens,
zou mogen zeggen of iets te doen
zou mogen hebben met de dienst
van de mens tegenover God. Hij
ging gewoon door zoals hij altijd
gedaan had, omdat in feite en in
beginsel alle dingen waren als tevoren.
In feite en in beginsel was er
niets veranderd. Voor zover het betrekking
had op het gedrag van de
mens die God dient en vreest, waren
alle wetten over dat onderwerp,
alsof er geen wet bestond over dat
onderwerp.
In de Meden en de Perzen waren
een nieuw gezag en nieuwe mensen
op het wereldtoneel gekomen.
De macht van het wereldrijk was in
nieuwe handen. En deze nieuwe
leiders moesten, net als Nebukadnezar,
de waarheid geleerd worden
van de scheiding van de godsdienst
en de staat. En om hen in
gelegenheid te stellen deze waarheid
te leren, moest Daniël als de
bezitter en vertegenwoordiger van
deze grote waarheid, onbeweeglijk
vasthouden aan dit beginsel. En
dat is wat hij deed.
“Toen snelden die mannen toe en
vonden Daniël biddende en smekende
tot zijn God.” Dan. 6: 12.
Zij verwachtten dat hij in gebed zou
zijn, dat was ook precies de oorzaak
dat zij toesnelden. En Daniël
was niet bang dat zij hem biddende
zouden vinden. Zij renden naar de
koning en vroegen hem: “Hebt gij
niet een verbod uitgevaardigd, dat
ieder mens die binnen dertig dagen
een verzoek richt tot enig god of
mens behalve tot u o koning, in de
leeuwenkuil zal worden geworpen.
De koning antwoordde: de wet staat
vast naar de Meden en de Perzen,
die niet kan worden herroepen.
Toen zeiden zij tot de koning: Daniël
een van de ballingen uit Juda,
heeft geen acht geslagen op u, o
koning, noch op het gebod dat gij
hebt uitgevaardigd, maar driemaal
daags verricht hij zijn gebed.”
Dan. 6: 13-14.
Plotseling zag de koning dat hij bedrogen
was. “Zodra de koning de
zaak gehoord had, mishaagde zij
hem ten zeerste, en hij zon op middelen
om Daniël te bevrijden, ja, tot
zonsondergang gaf hij zich moeite
om hem te redden.” Maar het hielp
allemaal niets. De samenzweerders
waren volhardend om elke poging
van de koning te weerstaan.
En zij hadden een uiterst goed
argument, tegen alles wat hij zou
kunnen voorstellen. Het argument
was “de wet.” “Weet o koning dat
het een wet van Meden en Perzen
is, dat geen enkel verbod of besluit
dat de koning heeft uitgevaardigd,
veranderd kan worden.”
Dan. 6: 16.
Er was geen ontsnappen aan. De
wet moest uitgevoerd worden.
Dus gaf de koning met de grootst
mogelijke tegenzin bevel “en men
haalde Daniël en wierp hem in de
leeuwenkuil.” Vers 17.
“De koning bracht de nacht vastend
door en hij liet niets tot afleiding
voor zich brengen, en zijn
slaap vlood van hem. Bij het ochtend
krieken, toen het licht werd,
stond de koning op en ging inderhaast
naar de leeuwenkuil, en toen
hij bij de kuil kwam, riep hij Daniël
toe met droeve stem. Daniël gij dienaar
van de levende God, heeft uw
God die gij zo volhardend dient, u
van de leeuwen kunnen bevrijden?
Toen sprak Daniël tot de koning:
O, koning, leef in eeuwigheid! Mijn
God heeft een engel gezonden en
de muil der leeuwen toegesloten,
en zij hebben mij geen kwaad gedaan,
omdat ik voor hen onschuldig
ben bevonden; maar ook tegen
u o koning heb ik geen misdaad
begaan.” Dan. 6: 19-23.
Dit is een goddelijk getuigenis, bekendgemaakt
aan heel de wereld,
pag - 13 -
dat God de man onschuldig houdt
die geen acht slaat op alle menselijke
wetten die zijn dienst aan God
belemmeren. Het is ook een goddelijk
getuigenis dat de man die
geen acht slaat op dit soort wetten,
daarmee “geen misdaad” begaat
tegen de koning, de staat of de gemeenschap.
Op deze wijze gaf God onderricht
aan de leiders van het Medo-Perzische
Rijk over de scheiding van
kerk en staat. Dat wil zeggen; regeerders
en staten hebben niets
van doen met de relatie van de
mens tot God. En het werd opgetekend
voor het onderricht van alle
regeerders en alle staten tot aan
het einde van de wereld.
In deze twee ervaringen, die opgetekend
zijn in het boek Daniël –
de ene met koning Nebukadnezar
en de aanbidding van het gouden
beeld, en de andere van de samenzwering
tegen Daniëls dienst
aan God – wordt aan alle mensen
onderwezen dat de God des hemels
alle regeerders verbiedt om
van zijn onderdanen te eisen dat
zij zich aan zijn ideeën van godsdienst
moeten onderwerpen. Bovendien
verbiedt het alle mensen
om enige wet op te stellen die te
maken heeft met de relatie van de
mens tot God.
In deze twee ervaringen leert de
God des hemels aan alle mensen
dat het woord en het gezag van
alle koningen of regeerders moet
wijken waar het de relatie van de
mens tot God betreft en in alle
zaken die te maken hebben met
godsdienst. Alle wetten die uitgevaardigd
worden en die op enigerlei
wijze iets te maken hebben met
de relatie van de mens tot God, zijn
eenvoudigweg niets. In dit alles
leert de God des hemels ook aan
alle mensen dat Hij iedereen rechtvaardigt
en onschuldig verklaart die
gehoorzaamheid weigert aan zulke
decreten van koningen en regeerders,
iedereen die geen acht slaat
op zulke wetten. Bovendien ver

klaart Hij aan alle koningen en aan
alle mensen dat diegenen die geen
acht slaan op zulke wetten geen
misdaad begaan tegenover de koning,
de regeerder of het volk.
En deze lessen moeten volhardend
onderwezen worden, aan iedereen.
In bijna elk land in de wereld,
en in het bijzonder in de Engels
sprekende landen worden
godsdienstige zaken en in
het bijzonder, de zondag, in
de wet gebracht en daarop
aan het volk opgedrongen.
Deze mensen beweren dat
zij de bewaarders zijn van
de godsdienstvrijheid en de
rechten van het geweten.
Zij geloven niet in het opdringen
van de godsdienst
op wie dan ook. Toch zijn
ze voortdurend bezig om
godsdienstige leerstellingen
en instellingen vast te
leggen in de wet, en dan
eisen zij gehoorzaamheid
aan de wet. De mensen die dat
tegenstaan worden afgeschilderd
als “wettelozen”, die geen respect
hebben voor het grondwettelijk gezag.
Deze voorvechters van wet
en orde, de hoeders van de staat,
als “diegenen die de gemeenschap
hooghouden” doen precies hetzelfde
als de samenzweerders met
Daniël deden.
De zondag is niet alleen volgens
hen, maar naar de mening van iedereen
een godsdienstige instel-
ling. Zij heeft alleen te maken met
de kerk. Dat weet iedereen. En
toch, in bijna elk land, werken men-
pag - 14 -
sen om deze kerkelijke instelling
vast te leggen in de wet.
Als iemand zijn stem daartegen
zal verheffen, zullen zij uitroepen:
“Dit heeft niets te maken met godsdienst.
Het gaat in deze alleen om
het handhaven van de wet. De wet!
De wet! Het is de wet van het land!
Wij vragen niemand om godsdienstig
te zijn. Het enige wat wij vragen
is respect voor de wet.
Maar de les in het boek Daniël,
en zij richt zich tot ieder
mens, is dat een godsdienstige
instelling geen
enkel recht heeft op een
plaats in de wet. En als een
godsdienstige instelling tegen
alle recht in toch een
plaats veroverd heeft in de
wet, dan moet deze instelling
geen respect of erkenning
krijgen.
Door het werk en het woord
van God in het boek Daniël
wordt aan koningen en alle
mensen geleerd, tot aan
het einde van de wereld, dat God
eist dat er een volkomen scheiding
is van kerk en staat.
De gehele bijbelse geschiedenis naverteld in tien
magnifieke en prachtig geïllustreerde delen.
Geschreven door
Arthur. S.Maxwell.
te bestellen, of voor informatie kunt u contact
opnemen met-
Hendré van der Molen - Kervelseweg 36 - 7255
KV Hengelo (gld)
tel: 0575461092 - of mobiel - 0628467318

Een overzicht uit “ De Kerk Hervorming ”
door Dr.J.H.Merle d’Aubigné deel - 7
Luther was nu achttien jaar, en hij
wilde heel graag leren. Zijn vurigste
wens was om naar een universiteit
te gaan om daar verder opgeleid
te worden. Zijn ouders besloten
om de jongeman naar Erfurt te
sturen. Luther kwam daar in 1501.
De nieuwe student begon met een
studie filosofie van de Middeleeuwen.
Maar een geest die zo naar
kennis verlangde als die van Luther
had ook ander voedsel nodig.
Hij begon de meesterstukken van
de Oudheid te bestuderen; de werken
van Cicero, Virgilius en andere
klassieke schrijvers. Het was hem
niet genoeg om net als de andere
studenten de werken uit zijn hoofd
te leren, maar hij probeerde inzicht
te krijgen in hun
denkbeelden en
zich hun wijsheid
eigen te maken.
Hij overtrof al snel
zijn medestudenten.
Hij had een
sterk geheugen
en een levendig
voorstellingsvermogen,
daarom
hield hij alles wat
hij las of hoorde
vast en het was
alsof hij het zelf
gezien had. Melanchthon
schrijft:
“Luther blonk reeds in zijn vroegste
jaren uit en heel de universiteit bewonderde
zijn vlugge geest.”
Maar zelfs terwijl Luther zich bezig
hield met de woorden van grote
mannen, werden zijn gedachten
vaak op de hemel gericht. Hij besefte
zijn volledige afhankelijkheid
van God. Hij begon elke ochtend
met gebed en smeekte Gods zegen
over zijn werk. Daarna ging
hij naar de kerk en dan begon hij
aan zijn studies. Hij liet geen enkel
moment verloren gaan. Hij zei vaak
dat een ernstig gebed de helft van
de studie was.
De jonge Luther bracht zoveel mogelijk
van zijn vrije tijd
door in de bibliotheek
van de universiteit.
Boeken waren in die
tijd nog zeldzaam
en het was daarom
een groot voorrecht
dat hij toegang had
tot deze uitgebreide
collectie.
Op een dag, toen hij
twintig jaar oud was,
bekeek hij de boeken
in de bibliotheek
om de namen van
de schrijvers te leren
pag - 15 -
kennen. Een van de boeken trok
zijn aandacht. Hij had nog nooit
zo’n boek gezien. De titel was – De
Bijbel. Een vreemd en onbekend
boek in die tijd. Hij werd opgewonden
toen hij ontdekte dat het veel
meer bevatte dan de uittreksels van
de evangeliën en de brieven van de
apostelen die iedere zondag in de
kerk werden voorgelezen. Tot dan
toe had hij gedacht dat de gedeelten
die in de kerk werden voorgelezen
het gehele Woord van God waren.
Hij ontdekte bladzijden, hoofdstukken
en boeken die hij nooit eerder
had gekend. Met een kloppend hart
slaat hij de bladzijden om. Het eerste
wat hij las was het verhaal van
Hanna en het kind Samuël. Terwijl
hij leest heeft hij een gevoel van
blijdschap dat hij nog nooit eerder
gekend heeft. Hij leest over dit kind
dat door zijn ouders aan de Heer
gewijd wordt voor heel zijn leven.
De lofzang van Hanna, waarin zij
getuigt dat God de geringe opheft
uit het stof, en de arme omhoog heft
uit het slijk om hem te doen zitten
bij edelen en een erezetel te doen
verwerven. Dit kind dat opgroeide
in de tempel, voor het aangezicht
des Heren. De priesters, de zonen
van Eli, goddeloze mensen, die net
zoals veel Rooms Katholieke priesters,
zondig leefden en de mensen
verleidden zodat het volk des Heren
in overtreding viel. Ongekende
gevoelens vulden zijn hart. Hij
dacht: “Oh! Dat God mij zo’n boek
voor mijzelf moge schenken.”
Nu bezocht hij de bibliotheek zo
vaak hij maar kon en las de Bijbel
steeds weer opnieuw. De eerste
stralen van waarheid begonnen
te dagen in zijn geest. Misschien
werd dit bijzondere boek nu voor
de eerste keer van de plank afgehaald.
Dit boek dat in een onbekende
en duistere zaal verborgen
was geweest, zal nu het boek des
levens worden voor een heel volk.
In deze Bijbel lag de Hervorming
opgesloten.
Dat jaar behaalde Luther zijn graad

van Batchelor. In hetzelfde jaar
werd hij ook ernstig ziek, doordat
hij te hard gewerkt had om zijn
examen te behalen. Hij was ervan
overtuigd dat hij zou sterven. Zijn
vrienden hadden medelijden met
hem en kwamen hem aan zijn ziekbed
bezoeken. Zij vroegen zich af
waarom iemand zo jong en met
zo’n veelbelovende toekomst uit
hun midden zou moeten worden
weggerukt. Er kwam een oude
priester bij hem om met hem te
spreken. Luther vertelde hem de
gedachten die hem bezighielden:
“Ik zal spoedig uit deze wereld worden
weggenomen”, sprak hij. Maar
de oude man zei: “Schep moed, gij
zult van deze ziekte niet sterven.
God zal een man van u maken die
op zijn beurt, velen ten troost zal
zijn. God legt zijn kruis op diegenen
die Hij lief heeft, en zij die dat kruis
geduldig verdragen, vergaderen
een schat van wijsheid.”
Deze woorden troffen de jonge
Luther. Hij dacht ook aan de woorden
van de moeder van Samuël
dat Hij de geringe opheft uit het
stof. Zijn ziekte, de woorden van
de priester en de Bijbel waren de
oorzaak van grote veranderingen
in hem.
Luther vervolgde zijn studie en
in 1505 ontving hij de graad van
Meester in de Vrije Kunsten en
Doctor in de Wijsbegeerte. De
ceremoniën en festiviteiten waarmee
het ontvangen van deze onderscheidingen
gepaard gingen
spoorden hem aan om zich geheel
te wijden aan de rechtenstudie,
zoals zijn vader ook wilde.
Maar God wilde het anders. Terwijl
Luther zich met verschillende studies
bezig hield, riep de stem in zijn
binnenste hem op om vóór alles
zijn behoudenis te zoeken en dat
godsvrucht het enige noodzakelijke
was. Hij wist dat de zonde Gods
ongenoegen wekt en hij dacht aan
de straffen voor de zonde. Hij vroeg
zich af of hij wel zeker was van de
gunst van God. Zijn geweten zei,
Nee! Hij besloot om al het mogelijke
te doen om zichzelf te verzekeren
van een vaste hoop op de
onsterfelijkheid.
Rond deze tijd werd een van zijn
beste vrienden, Alexis, vermoord.
Het plotselinge verlies van zijn
vriend verontrustte hem en hij
vroeg zich af, wat zou er gebeuren
als hij zonder waarschuwing geroepen
zou worden? Zulke gedachten
vervulden hem met angst.
In de zomer van 1505 bezocht
Luther zijn ouders in Mansfeldt,
de plaats waar vele dierbare her-
pag - 16 -
inneringen aan zijn jeugd lagen.
Misschien wilde hij met zijn vader
spreken over de plannen die zich
in zijn geest vormden. Hij wilde het
klooster ingaan en een priester
worden. Maar hij besprak het onderwerp
niet, waarschijnlijk omdat
hij wist dat zijn vader dat niet goed
zou keuren. Toen hij terugkeerde
naar de universiteit overviel hem
een hevig onweer. Een bliksemstraal
sloeg bij zijn voeten in de
grond. Luther was zeer geschrokken
en bang en viel op zijn knieën.
Hij belooft God dat als Hij hem verlost
van de dood, hij de wereld zal
verzaken en zich geheel aan God
zal wijden. Nu verlangde hij met
even grote vurigheid naar heiligheid
als zijn verlangen eerst naar
kennis was geweest. Maar waar
kan hij het vinden?
Naar welke school zal hij gaan? Hij
besloot om het klooster in te gaan:
het kloosterleven zou hem zeker
redden. Hij had gehoord over
haar kracht om harten te veranderen,
te heiligen en te volmaken.
Hij zou daardoor het eeuwige leven
verkrijgen.
Hij ging het klooster in met twee
boeken – Virgilius en Platus – een
heldendicht en een toneelspel.
Alleen en in de duisternis van de
nacht nadert hij het klooster van
de Augustijnen. De poorten gaan
open, hij gaat naar binnen, en zij
sluiten zich achter hem. Nu was
hij gescheiden van ouders, studies,
vrienden en de wereld. Het
was 17 augustus, 1505. Luther
was 21 jaar en 9 maanden oud.

1. Wat is geconcentreerde ontspanning?
Geconcentreerde ontspanning is
een verzamelwoord, een soort van
grootste gemene deler van allerlei
hypnose praktijken. Er zijn tegenwoordig
talloze boeken verkrijgbaar
en talloze methoden worde
aangeprezen, die alle gericht zijn
op ontspanning die via concentratie
bereikt wordt. De bekendste
manieren zijn:
Autogene training
Yoga
Transcendente meditatie
Biofeedback
Ontspannings gymnastiek
Chinese gymnastiek
Reiki
Ademmassage
Zij hebben één ding gemeen, de
geconcentreerde ontspanning.
2. De moderne geconcentreerde
ontspanning.
De moderne methode om jezelf
op een geconcentreerde manier te
ontspannen heeft twee oorsprongen:
In Duitsland is dat J.H. Schultz,
vooral door zijn boek “Das Autogene
Training, konzentratieve Selbstenspannung”.
In Frankrijk was dat Coué.
Nadat Schultz in 1970 gestorven
was, werd de markt overspoeld met
boeken en boekjes, geschreven
door leerlingen van Schultz, die onder
een of andere titel de mensen
bij willen brengen hoe men zich geconcentreerd
kan ontspannen.
3. De geconcentreerde ontspanning.
U zult zich afvragen, hoe gaat dat
in zijn werk? Hier volgt een voorbeeld:
Je praat jezelf de volgende formule
in:
“Ik ben volkomen rustig, mijn hele
lichaam, iedere spier, is ontspannen
en slap; mijn armen en benen
zijn slap en loodzwaar; ik ben volkomen
rustig.”
Dat kan natuurlijk uitgebreid worden,
er kunnen allerlei andere formuleringen
gebruikt worden, maar
hoofdzaak is, dat je jezelf de ontspanning
aanpraat en elke vezel
van je lichaam laat ontspannen. U
zult zeggen, daar is toch niets op
tegen. Ogenschijnlijk niet. Maar
zoals Hattink terecht opmerkt, “Het
is heel goed mogelijk om jezelf te
hypnotiseren door ontspanningstechniek”.
(Hypnotherapie en helderziendheid,
blz. 128)
En dat is waar, de ontspanningstechniek
leidt tot hypnose. De manier
waarop dat gebeurt, is via een
leraar, die in een groep of via een
opname je gedachten concentreert
op je lichaam en de ontspanning.
pag - 17 -
Bij Biofeedback doen instrumenten
dat. Men praat je rust in en ontspanning,
dat kun je natuurlijk ook
zelf doen; dat gebeurt in liggende,
zittende of staande toestand, maar
ook in bewegende toestand.
Er zijn oosterse rituele gymnastiekoefeningen
zoals Chinese gymnastiek
en Tai-chi, die op deze
manier werken. Soortgelijke
dingen spelen zich af bij de
zwangerschapsgymnastiek,
die naar een pijnloze of nagenoeg
pijnloze bevalling
moeten leiden.
Professor Dr. D. Langen
schrijft daar als volgt over:
“Juist bij de bevalling kan
autogene training, als zij tijdens
de zwangerschap aangeleerd
wordt, een positieve
rol spelen. Op de zwangerschapscursus
leren vrouwen
de principes van autogene
training vaak in combinatie
met speciale gymnastiekoefeningen.
Een uitgebreid onderzoek
wees uit, dat bij vrouwen, die
gebruik maakten van autogene
training:
• De geboortepijn in meer
dan duizend gevallen, voornamelijk
tijdens de ontsluitingsfase beduidend
afnam;
• De totale tijd van het geboorteproces
gemiddeld twee uur
korter was;
• Er ongeveer 30% minder
weeën nodig waren voor de geboorte.
Autogene Training Thuis, blz. 76,
77
4. De stamboom van de autogene
training.
Het is van belang om eens te bekijken
waar Schultz en Coué hun autogene
training vandaan haalden;
wat de feitelijke stamboom is.
In jaruari 1975 geeft Eberhardt P.
Ernst uit Lübeck een lezing uit in
gestencilde vorm over de “Geschiedenis
van de Autogene Training”.

Daarin maakt hij duidelijk dat deze
geconcentreerde ontspanning vanuit
de vroegste geschiedenis van
de mensheid, via magiërs, als de
voorlopers van de sjamanen en de
yogi’s in India en de Zen monniken
in Japan tot ons gekomen is.
In Europa deed Swedenborg, de
grote spiritist uit de 18e eeuw hetzelfde.
Via Frans Anton Mesmer
(de Mesmer van het mesmerisme,
E.G. 40, 61, 95) komt de “zelfontspanning”
in de medische wereld
terecht. Daarna komt James Braid,
de grondlegger van de moderne
hypnose. Braid beschouwde Mesmer
als zijn voorganger. Dan volgen
er nog een aantal andere namen
en in 1898 ontwikkelde P.E.
Levy een zelfontspanningsmethode.
En dan eindelijk in 1932 komt
J.H. Schultz met de autogene training.
En de methode van Schultz
wordt nu wereldwijd gepropageerd
en aangeprezen. Eén ding is merkwaardig,
in deze hele lezing worden
de woorden hypnose en zelfontspanning
door elkaar gebruikt.
Ook de stamboom van beide is dezelfde,
d.w.z. zij zijn identiek. Deze
zelfontspanning kan plaats vinden
als het lichaam in rust is, maar ook
tijdens beweging.
5. Is iemand, die onder hypnose is
altijd in trance-toestand?
Dr. William Kroger, een hypnotiseur
met meer dan 40 jaar ervaring
schrijft het volgende, en let op
de woorden “ontspanning” en “relaxen”:
“Naïeve toeschouwers willen dikwijls
niet geloven dat een patiënt
gehypnotiseerd is als zijn ogen
open zijn. Ik wil graag een paar
gevallen beschrijven om de overeenkomst
te illustreren tussen pijnloosheid
op grond van hypnose en
acupunctuur voor grote operatieve
ingrepen. In alle gevallen werd een
grote naald gebruikt, die gemakkelijk
in de arm, de borst of op de
buikspieren gestoken kon worden,
niet om af te leiden, maar alleen
om de verwachting van de patiënt
te bekrachtigen dat de “pijnloosheid”
voor de vereiste chirurgische
ingreep effectief zou zijn.
Geval 1. Kroger en De Lee rapporteerden
de eerste keizersnede
die ooit op de wereld verricht werd
onder hypnose. De operatie werd
verricht in het Lying-In hospitaal in
Chicago. De patiënt ervoer geen
subjectieve onbehaaglijkheid en
praatte met de aanwezigen. Zij zag
de geboorte van haar baby. Haar
subjectieve ervaringen waren gelijk
aan die van personen die acupunctuur-analgesie
ondergaan. Zij
verklaarde: je krijgt een gevoel van
onverschilligheid. Als dat volkomen
is, dan voelen je armen en benen
zwaar, dan gevoelloos en dan alsof
je ze kwijt bent. Dan begin je te
zweven. Je zintuigen voelen geen
pijn meer.
Geval 2. Op 3 maart 1956 werd
een groot kankergezwel weggenomen
uit de borst van een 20 jarige
patiënt onder hypnose. De Chirurg,
dr. J. Silverstein merkte op: “Ik heb
nog nooit zo’n opmerkelijke ontspanning
van de weefsels gezien.
Zij waren zacht als boter en een radicale
operatieve verwijdering van
de borst had ongetwijfeld verricht
kunnen worden zonder de patiënt
plaatselijk of helemaal te verdoven.
Geval 3. Op 3 december 1956
hypnotiseerde ik een van te voren
uitgezochte patiënt, die een uitgebreide
borstoperatie onderging
die even pijnloos was alsof er een
plaatselijke of algehele verdoving
was toegepast… De chirurg dr.
Walter Mitty maakte melding van
opmerkelijke ontspannenheid van
de weefsels…”
American Journal of Psychiatry
130: 8, 858-859;
Wat opvalt in deze drie gevallen is,
dat de chirurg steeds de opmer-
pag - 18 -
king maakt over het ontspannen
zijn van alle weefsels. “Zacht als
boter”, maar tegelijkertijd praat de
patiënt met de aanwezigen. Dat wil
zeggen, er is een vorm van hypnose,
wakende hypnose, waarin iemand
niet in “trance” is, niet “weg”
is, maar gewoon zonder merkbare
verandering in het bewustzijn een
hele operatie kan ondergaan. In
hetzelfde artikel wordt melding gemaakt
van patiënten die operaties
ondergaan onder “zelfhypnose”,
die aan “zelfontspanning” doen,
met andere woorden, autogene
training.
Er zouden veel meer dingen aangehaald
kunnen worden, maar
duidelijk moet worden gesteld, dat
“zelfontspanning” en “zelfhypnose”
in welke vorm dan ook, gevaarlijk
zijn door de daarachter liggende
filosofie. Deze is gevaarlijk, de
praktijk van zelfontspanning is nog
gevaarlijker. Ik weet het heel zeker,
ik heb het zelf in praktijk gebracht
en de euvels daarvan gezien in
mijn eigen leven. Maar toen ik “de
Waarheid” leerde kennen, heb ik
God gebeden: “Here, verlos mij
van dit boze.” De Here verhoorde
mijn gebed en verloste mij van dat
boze. Toen ik naderhand door een
zuster in het geloof ertoe geleid
werd om de hypnose eens wat nader
te onderzoeken, herkende ik
alles. Pas toen zag ik in, dat mijn
telepathische ervaringen voortkwamen
uit zelfontspanning.
6. Telepathie en zelfontspanning.
Men heeft daar een prachtig woord
voor uitgevonden, waarin deze
twee begrippen worden ondergebracht:
“creatief visualiseren”.
Het begint als volgt:
“Neem eerst een gemakkelijke houding
aan, zittend of liggend op een
rustige plaats waar je niet kunt worden
gestoord. Ontspan je lichaam
helemaal. Denk je in, dat je, te
beginnen bij de tenen en omhoogkomend
tot je kruin, elke spier van
je lichaam één voor één ontspant

en laat alle spanning uit je lichaam
stromen. Adem diep en langzaam
uit, vanuit je buik…”
Creatief Visualiseren, blz. 19, Shaki
Garvain.
De vraag is echter, waar leidt dat
toe. Ik citeer:
“Een der meest belangrijke stappen
om je creatieve visualisering effectief
en succesvol te doen werken, is
te ervaren, dat je uit de
“bron” komt…
ik wil denken aan contact
krijgen met de bron
als in contact treden
met je hogere zelf, het
God-gelijke wezen dat
binnen in je woont.
Idem, blz. 51
Hoe doe je dat dan?
Wel, je gaat jezelf ontspannen
en je praat
jezelf de volgende formule
in: “Nu werkt God
door mij,
of: Ik ben vervuld van
het goddelijke licht en
van creatieve energie,
of: Het licht binnen in mij brengt in
mijn leven wonderen tot stand, hier
en nu…”
Idem, blz. 53.
Hoewel dit natuurlijk al spiritisme in
optima forma is, (zie Grote Strijd,
blz. 508) wordt een aantal bladzijden
verder een methode aan de
hand gedaan om “je gids” te ont-
moeten. Dat is natuurlijk een geest,
maar de methode begint als volgt:
“Sluit je ogen en ontspan je diep.”
Idem, blz. 83-85. Deze gids staat
bekend onder verschillende namen.
“Je raadsman, denkbeeldige vriend,
of meester… die meestal optreedt
in de vorm van een persoon of wezen
waarmee je kunt praten.” Idem,
blz 83.
Als je deze vriend eenmaal kent,
dan kun je altijd een beroep op
hem doen, en zo gaat het dan verder.
Dat is natuurlijk spiritisme.
( Grote Strijd, blz. 505-517).
Eindconclusie.
Ik denk, dat Ellen White gedurende
een vruchtbaar leven van meer
dan 80 jaar, terecht gewaarschuwd
pag - 19 -
heeft tegen mesmerisme en hypnose.
Zij was terecht overtuigd dat
hypnose en mesmerisme erger zijn
dan de plagen van Egypte.
(3 Schatk. 169).
Laat een ieder, die deze geconcentreerde
ontspanning beoefent, zeker
weten dat hij of zij zich op de
weg bevindt, die regelrecht naar de
ondergang voert. Het maakt niet
uit welke filosofie men er om heen
bouwt. Of die filosofie nu
heidens, oosters, wetenschappelijk
of sportief van
aard heet, het maakt niets
uit, de praktische resultaten
zijn dezelfde. Het euvel
ligt in de “geconcentreerde
ontspanning” zelf.
Als Openbaring 18: 23
plaats vindt, net voor de
wederkomst van Christus,
dan moeten wij er zeker
van zijn dat het nu de tijd
is dat de gehele wereld
“betoverd”of anders gezegd,
“gehypnotiseerd”,
wordt. De duivel lacht in
zijn vuistje, want hij weet,
dat iemand die aan “geconcentreerde
ontspanning” doet, ongeacht
tot welke kerk hij behoort, in
zijn trein zit, en het wordt tijd om uit
te stappen.
(Eerste Geschriften, blz. 97).
Wim Wiggers
Bezoek ook onze website met allerlei
onderwerpen, vanuit
“De Hoeksteen”, en “Jezus de
Vriend van Jong en Oud”, en “Bijbelcursus”.
www.hetoordeelsuur.nl

Het is altijd goed als wij ons van tijd
tot tijd afvragen wat is de grondslag
van ons geloof. Wat zijn leerstellig
gezien de grenspalen van ons geloof?
Waar is Israël op de leerstellige
landkaart? Het moge sommigen
een beetje overdreven schijnen om
het zo voor te stellen, maar wij zijn
in uitnemend gezelschap als wij
acht geven “op de leer”.
1 Tim.4:16.
Paulus waarschuwde de ware gemeente
dat er een tijd zou komen
dat de mensen “de gezonde leer
niet meer zullen verdragen.”
2 Tim. 4:3.
Ook aan Titus een andere evangelie
dienaar schrijft Paulus met betrekking
tot “de gezonde leer”. Titus
2:1. En Judas vermaant ons om “tot
het uiterste te strijden voor het geloof,
dat eenmaal de heiligen overgeleverd
is”. Judas 3. We zullen nu
enkele aanhalingen doen van onze
oude broeders en Zr. White die ons
aantonen wat het fundament van
ons geloof is.
E.G. White.
“In Minneapolis gaf God kostbare
parelen van waarheid aan Zijn volk
in een nieuw stramien. Dit licht van
de hemel werd door sommigen
verworpen met dezelfde hardnek-
kigheid die de Joden openbaarden
in het verwerpen van Christus, en
er was veel gepraat over het blijven
bij de oude grenspalen. Maar
er was bewijs dat zij niet wisten wat
de oude grenspalen waren... zij
hadden verkeerde ideeën over wat
de oude grenspalen waren. Het
voorbijgaan van de tijd in 1844 was
een tijd van grote gebeurtenissen,
die onze verbaasde ogen toonden
dat de reiniging van het heiligdom
plaatsvindt in de hemel, en in besliste
relatie staat tot Gods volk op
de aarde, (ook) de eerste en de
tweede engelboodschappen en de
derde, die de banier ontvouwden
waarop geschreven stond: “De geboden
van God en het geloof van
Jezus.” Een van de grenspalen
van deze boodschap was de tempel
van God, die door Zijn waarheidslievend
volk gezien werd in
de hemel, met de ark die de wet
van God bevat. Het licht over de
Sabbat van het vierde gebod zond
haar sterke stralen op het pad van
de overtreders van Gods wet. Het
niet ‘onsterfelijk’ zijn van de goddelozen
is een oude grenspaal. Ik
kan mij verder niets in gedachten
roepen dat geplaatst kan worden
onder het hoofd, oude grenspalen.
Al dit geroep over het veranderen
van de oude grenspalen is alleen
maar verbeelding.” C.W. 30-31; MS
13, 1889
Als wij het bovenstaande op een
rijtje plaatsen komt het volgende
uit de bus. De grenspalen van de
gemeente zijn:
pag - 20 -
1. De reiniging van het heiligdom
plaatsvindend in de hemel,
die in een nauwe en besliste relatie
staat tot Gods volk op aarde.
2. De eerste engelbooschap.
3. De tweede engelbooschap.
4. De derde engelboodschap.
Een van de grenspalen van deze
boodschap was de tempel met de
ark en de sabbat.
5. Het niet ‘onsterfelijk’ zijn
van de goddelozen.
Geen wonder dat Zr. White in 1905
schreef, dat de heiligdomswaarheid
“juist die boodschap was die
ons tot een bijzonder volk maakte,
en die karakter en kracht aan ons
werk gaf.” C.W. blz. 54.
Op een andere plaats schreef zij:
“Het heiligdom is de fundering van
ons geloof.” M.S. 1906 p.4,5.
Op de Generale Conferentie in
1905 (16 mei) richtte Zr. White de
volgende waarschuwing tot de verzamelde
broeders.
“Waar zullen wij veiligheid vinden
tenzij in de waarheden die God
ons gedurende de laatste 50 jaar
gegeven heeft” en zij sprak over:
“Christus, zijn zending en priesterschap.”
“Houd de waarheden die
het fundament van ons geloof zijn,
voortdurend voor het volk.”
“Wij moeten nu verstaan wat de pilaren
van ons geloof zijn, de waarheden
die ons gemaakt hebben tot
dat wat wij zijn, die ons stap voor
stap geleid hebben.” R.H. 25-5-
1905.
Wat leerden wij Zevende Dags Adventisten
dan in de 50 jaar voorafgaande
aan 1905?

S.N.Haskell die deze periode zelf
meemaakte zegt hierover het volgende:
“Wij hebben eerst geleerd dat er
een tijd is dat Christus de hemelse
tempel zal binnengaan; ten tweede
dat die tijd, de tijd van het onderzoekend
oordeel is; ten derde dat
het werk gedurende die tijd de volmaking
van het karakter is; en ten
vierde, dat hoe meer u begrijpen
kunt over dat tempel werk, des te
meer zult u de kracht van de waarheid
Gods begrijpen zoals die in relatie
staat tot Gods volk en tot deze
tijd waarin wij leven.” S.N. Haskell
G.C.B. 1901 ( I V p.100)
Als wij deze beide uitspraken van
E.G. White en S.N. Haskell bij elkaar
voegen dan krijgen wij het volgende:
DE
JODEN
EN
ISRAËL
Marian Pel
Wim Wiggers
1. “De centrale pilaar die de structuur
van onze positie in de tegenwoordige
tijd ondersteunt” is “het
heiligdom.” E.G. White Letter 126,
1897
2. De speciale waarheid van het
heiligdom is: “De reiniging van het
heiligdom die plaatsvindt in de hemel
die een besliste relatie heeft
tot Gods volk op de aarde.”
E.G. White C.W. 30.
3. De vijftig jaren voorafgaande
aan 1905 leerden over deze speciale
relatie tussen Gods volk en
het heiligdom in de hemel het volgende:
Het onderzoekend oordeel
is de tijd waarin het karakter vervolmaakt
wordt. Hoe meer en des
te beter wij dat begrijpen hoe beter
wij de kracht van Gods waarheid
in relatie tot Gods volk begrijpen.
Of om het Haskell op een andere
manier te laten zeggen: “Het is Zijn
werk alleen, in de hemel, openbaar
gemaakt in het leven van Zijn volk
op aarde, dat de ziel met God verbindt.”
G.C.B. 13-8-1901.
Loughborough
Vijftig jaren eerder had Loughborough
zich op soortgelijke wijze
uitgedrukt. Loughborough schreef:
“De tijd is gekomen dat het laatste
DE JODEN EN ISRAËL
pag - 21 -
werk van onze grote Hogepriester
gedaan wordt. Dit werk is beslissend
van aard. Het bereidt heel
Gods volk voor op haar loon; want
het delgt al hun zonden uit, en laat
hen “zonder bedrog in hun mond,
en onberispelijk voor de troon van
God.” R.H. 19-11-1857.
Dus Loughborough drukte zich
precies zo uit. Het laatste werk
van onze grote Hogepriester laat
hen zonder bedrog in hun mond
en onberispelijk. Waardoor? “Want
het delgt al hun zonden uit.” Dat is
het fundament van het geloof van
de Zevende Dags Adventisten. Dit
omvat zowel het speciale werk in
de hemel - het oordeel, als het speciale
werk op aarde - de verzegeling.
Er zijn tegenwoordig miljoenen mensen die de Bijbelse profetieën bestuderen
met hun ogen gericht op Jeruzalem. Christenen over de hele wereld spreken over
de moderne staat Israël, de herbouw van de tempel en de laatste grote oorlog van
Armageddon. Maar wat zegt de Bijbel over de Joden en over Israël. Wat is de
waarheid? In deze nieuwe brochure wordt het hele vraagstuk over Israël in de
profetie op verschillende manieren bestudeerd. Dit zal zeker een hulp zijn voor
diegenen die te maken krijgen met vragen over de Joden en Israël.
Onderwerpen:
- De belofte aan Abraham
- De brief aan de Hebreeën en de val van Jeruzalem
- Het volk van Israël in het Nieuwe Testament
- “Gog en Magog” in Ezechiël en Openbaring
- De Messias als het ware Israël
- Israël in de profetie van het Oude en het Nieuwe Testament
Te bestellen bij de Bazuin te Sion. Prijs € 2,50

HET OUDE, TROUWE EN
WIJZE FAMILIEPAARD
Meneer Hastings was geboren en
groot gebracht bij het kleine stadje
Rockland op Rhode Island. Zijn vader
was een heel gelovige man die
zijn geloof heel serieus nam. Dat
zag je ook in zijn handel en wandel.
Hij was altijd rustig en vredig en
kwam vaak tussenbeide als het om
de veiligheid of bescherming van iemand
ging. Eens gebeurde er iets
heel bijzonders met het trouwe en
geduldige oude familiepaard van
het gezin.
De afgelopen week waren ze bezig
geweest met het in orde maken van
de werktuigen en gereedschappen
om zich voor te bereiden voor het
zaaien en planten. Door dit te doen
kregen ze overzicht wat ze nog allemaal
nodig hadden.
Mevrouw Hastings vertelde haar
man dat ze roggemeel nodig had.
Vlakbij was een molen waar haar
man rogge kon brengen om er meel
van te malen. Mevrouw Hastings
had zelf een speciale combinatie
uitgevonden van volkoren tarwe,
rogge en wit meel. Dit was een specialiteit
van het huis.
Meneer Hastings ging meteen naar
de schuur. Die had drie verdiepingen.
Hij haalde de rogge in verschillende
grote zakken op en zette ze
op de kar. Het was een mooie vroege
lentedag. De koele lucht over
zijn gezicht voelde heerlijk aan. Het
paard scheen in een goed humeur
te zijn en liep gemakkelijk de bekende
weg omlaag naar de molen.
Meneer Hastings bedacht hoe goed
het was om buiten in de frisse lucht
op het land te leven.
De weg maakte een kleine bocht
aan de voet van de glooiende heuvel.
Meneer Hastings verwonderde
zich over het heldere beekje. Het
schitterende heldere water kabbelde
vrolijk over mooie bruine en grijze
rotsen. Toen kwam hij bij een kleine
brug, die de rivier kruiste. Deze brug
was er al vele jaren, zelfs voor dat
hij geboren was.
Toen hij de wagen naar de rand van
de voorste houten planken stuurde,
stribbelde het paard tegen! Hastings
trok zachtjes aan de teugels
om het paard er over te leiden. Maar
in plaats van te gehoorzamen, zoals
hij al honderden keren gedaan had,
trok het dier naar de rechterkant van
de brug en probeerde terug te keren.
Hastings gaf het paard een stevige
ruk. Tevergeefs. Hij sloeg met
de zweep boven de rug om het over
de brug te dwingen. Maar het paard
wilde niet verder gaan. Hij weigerde
de brug over te steken.
Meneer Hastings kwam van zijn
kar en liep naar de brug om die te
inspecteren. Misschien was er iets
pag - 22 -
met de brug. Maar hij zag niets verkeerds.
Dus klom hij weer op de wagen
en gebood zijn paard streng om
verder te gaan. Het paard ging vooruit,
maar in plaats van rechtuit over
de brug te gaan, trok het heel hard
naar rechts zodat de voorwielen van
de wagen tegen de stootbalk van de
planken botsten. De boer sprong uit
de wagen. Het paard stond nu stil.
De boer had de wagen op de rem gezet,
zodat hij niet verder kon. Maar o
wee, wat gebeurde er. De kar stond
scheef en de zakken rogge vielen
naar beneden in het water.
Daar kwam een buurman van Hastings.
Hij zag hoe de zware zakken
naar de bodem zonken. “Kan ik je
helpen, Hastings”, riep hij. De twee
mannen gingen het water is om de
zakken eruit te halen. Maar nu kon
boer Hastings niet meer naar de
molen. Als het graan nat is kan het
niet gemalen worden. Daarom keerde
hij naar huis terug. De hele morgen
was verloren. Het was anders
wel een geheimzinnige gebeurtenis.
Het paard had nog nooit iets dergelijks
gedaan.
Het makke oude paard gedroeg
zich volkomen normaal op de hele
weg naar huis. Grazend in de wei
leek het absoluut kalm en rustig.
Waarom deed het zo iets doms?
Hastings bad extra lang bij het middagmaal.
Hij dankte God voor zijn
bescherming tijdens het voorval.
Misschien had het hem het leven
kunnen kosten. Hij dankte de Here
ook dat het paard en de zakken niet
verloren waren gegaan. Maar zelfs
nadat het gebed opgezonden was
kon de familie nog niet begrijpen
waarom het gebeurd was.
“Ik bad deze morgen, zoals ik altijd
doe”, vertelde Hastings zijn familie
en de twee knechten. “En ik herinner
mij de ingeving om speciaal om
bescherming gedurende het werk te
vragen. nu vermoed ik waarom dit
gebeurd is.
... vervolg...kinderverhaal...
op pagina 11

Boeken van de Ellen G.White Stichting
Patriarchen en Profeten, leergebonden € 14,75
Profeten en Koningen, leergebonden € 14,75
De Wens der Eeuwen, leergebonden € 14,75
De Wens der Eeuwen, gebonden € 6,80
De Wens der Eeuwen, pocket € 2,25
Van Jeruzalem tot Rome, leergebonden € 14,75
De Grote Strijd, leergebonden € 14,75
De Grote Strijd ( Het Grote Conflict), pocket € 1,35
Lessen uit het leven van alledag € 7,95
De Nieuwe Wereldorde..?(bij 10 of meer, €0,35 p/st) € 0,45
Schatkamer der Getuigenissen deel 1,2,3 per deel € 8,85
Getuigenissen voor de gemeente, deel 5 € 14,75
Eerste geschriften € 8,85
Bijbelkommentaar deel 7A € 18,15
De Geest der Profetie € 3,85
De Weg tot Gezondheid (pocket) € 5,65
De Weg tot Gezondheid (leergebonden) € 7,95
Karaktervorming € 3,85
Hoe leid ik mijn kind (gebonden harde kaft) € 14,75
Schreden naar Christus- pocket € 0,70
Schreden naar Christus- harde kaft € 1,90
Het lijden van Christus (bij 10 of meer, €0,35 p/st) € 0,45
Het geloof waardoor ik leef (2e druk, bijbelsdagboek) € 7,95
Maranatha (leergebonden, bijbels dagboek) € 8,50
Brieven aan jonge mensen € 4,80
De boodschapster des Heren € 2,50
Schetsen uit het leven van Ellen G. White (harde kaft) € 11,50
Adviezen over dieet en voeding € 10,50
Christus weerspiegelen, (leergebonden, bijbels dagboek) € 11,50
Jezus de Vriend van Jong en Oud (kwartaalblad) -
Jaar abonnement € 15,00
Boeken op cassette.
De Grote Strijd (22 cassettes met doos) € 47,65
Eerste Geschriften (9 cassettes met doos) € 22,90
Schreden naar Christus (3 cassettes met doos) € 7,50
Zodra uw betaling bij ons binnen is, wordt het bestelde toegezonden
Bovenstaande prijzen zijn exclusief eventueel bijkomende portokosten.
prijslijst 08 - 06 - 2007
pag - 23 -
De ELLEN G.WHITE
Stichting.
Postbus 30
2957 ZG
Nieuw-Lekkerland
tel: 0184 - 681616
Giro 1022 566
ABN 53 34 16 000
E-mail
ndouden@zonnet.nl
Voor onze Belgische
lezers
De ELLEN G.White
Stichting
p/a
Jorge en Ani Lefebvre
Keiweg 6
8980
Geluveld
België
tel: 0032-57-48 68 91

Boeken van de Bazuin te Sion.
De Zondagswet, A.T.Jones € 4,30
De Zondagswet, J.Marcussen € 0,45
De zondag komt, G.Edward Reid. € 6,60
De geschiedenis van de sabbat, J.N.Andrews € 7,95
Gedachten over Daniël, compilaties van E.G.White € 3,40
Gedachten over de Openbaring -
compilatie van geschriften van E.G.White € 5,70
Daniël en de Openbaring, A de Ligne € 9,10
Daniël, Uriah Smith (leergebonden) € 7,95
Openbaring, Uriah Smith (leergebonden) € 7,95
De twee Babylons, A.Hislop (leergebonden) € 7,95
Het pad naar de troon van God, S.Peck € 6,25
Het gefundeerde geloof van de gemeente, pioniers € 4,30
Christus onze Hogepriester, A.T.Jones € 3,40
50 jaar discussie binnen de Z.D.A. € 5,00
Omega 11, Lewis Walton € 6,15
Christus en de Wet, E.J.Waggoner € 3,40
Christus en Zijn Gerechtigheid, E.J.Waggoner € 2,25
Bijbellezingen voor het huisgezin € 16,30
Gods Eeuwig Voornemen(bijbellessen + antwoorden) € 12,00
Ongelooflijke antwoorden op gebed, R.J.Morneau € 3,25
Een reis in het bovennatuurlijke, R.J.Morneau € 3,20
Gebedsgenezing, E.W. Farnsworth € 3,40
De man die niet gedood kon worden, S.Maxwell € 5,50
Een nieuwe start, V.W.Foster € 5,90
Het weimar kookboek € 6,60
God’s Eternal Purpose, Wim Wiggers € 10,00
De kerkhervorming, J.H.Merle d’Aubigne ( 4 delen) € 31,00
Het laatste geschenk van een moeder, Charles A.Tayler € 3,00
Het kleine mysterie en de schepping, Dennis Crews € 4,50
Van Rock en Roll tot Rots der eeuwen, Brian S. Neumann € 3,00
Brochure’s
Romeinen 7, W.Wiggers € 1,15
Verhalen van kleine Ellen en de boodschap (brochure) € 2,70
Trouwen of samenwonen € 3,00
Geen tijd om feest te vieren, M.Grosboll € 2,00
Kinderen aan het avondmaal € 0,90
Het heiligdom voor kinderen (lessen en werkjes) € 4,55
De Strijd achter De Schermen € 0,15
Het Heiligdom in de hemel en het hart € 5,00
Jezus Christus binnen de godheid € 2,50
Volmaaktheid in het licht van het oordeel en de 2de komst € 4,00
Het oordeel over de goddelozen € 0,25
Als een mens sterft wat dan? € 0,25
Het hiernamaals hoe zit dat? € 0,25
Hoe zit dat eigenlijk met de zondag € 0,25
Zodra uw betaling bij ons binnen is, wordt het bestelde toegezonden.
Bovenstaande prijzen zijn exclusief eventueel bijkomende portokosten.
prijslijst 18 - 12 - 2007
pag - 24 -
STICHTING
DE
BAZUIN TE SION
Besteladres:
Postbus 30
2957 ZG
Nieuw-Lekkerland
tel. 0184-681616
Giro 140 62 00
ABN/Amro 59.18.60.724
Email
ndouden@zonnet.nl
.... en dezen
onderscheidden zich
gunstig... daar zij het
woord met alle
bereidwilligheid aannamen
en dagelijks de Schriften
nagingen, of deze dingen
zo waren.
Hand. 17: 11