Vallen, opstaan, vechten en weer doorgaan - Andullation

Zaterdag 7 januari 2012
Vallen, opstaan, vechten
en weer doorgaan
Gent - Echte helden zijn meestal niet diegenen waarover we lezen in epische romans of die we
bewonderen op het witte doek. Echte helden zijn vaak gewone mensen die hun tegenslagen in
stilte verbijten en die er telkens opnieuw weer tegenaan gaan. Mensen voor wie het werkwoord
‘opgeven’ niet bestaat. Zelfs wanneer ze niets meer bezitten, denken ze eerst nog aan de anderen.
Door hun ijzersterke wilskracht en overlevingsdrang komen ze vroeg of laat al hun tegenslagen
te boven. Maar noem ze zeker geen ‘held’ want dat horen ze niet graag.
Serge Renard uit Gent is zo
een doorbijter. Hij heeft een
weinig benijdenswaardige
jeugd achter de rug en is altijd
blijven doorgaan, soms tegen
beter weten in. Vandaag is hij
een geslaagd zakenman maar
hij heeft zijn afkomst nooit
verloochend en hij is steeds de
eenvoud en de beminnelijkheid
zelf gebleven. Dankzij de HHPmassagematras
heeft hij de
pijn van een kapotgewerkte rug
en benen kunnen wegwerken,
maar jammer genoeg niet
de pijn van een gebroken en
verloren jeugd.
Verworpen kinderen
Serge Renard, 49 jaar, werd in
Belgisch Congo geboren als Serge
Erimiotis, als zoon van een Belgische
moeder en een Cypriotische
vader. Na de opstand in de vroegere
kolonie vluchtte het gezin naar
België. Hier bleek het huwelijk van
zijn ouders, voltrokken volgens
de Orthodoxe rituelen, niet geldig
en werd zijn vader de toegang tot
ons land geweigerd. Hij vertrok
noodgedwongen naar Griekenland
en verdween voor vele jaren van het
toneel. Serge had ook drie jongere
zussen en samen hadden ze het hier
niet breed, op z’n zachtst uitgedrukt.
Om in de noden van het gezin te
kunnen voldoen, huwt zijn moeder
een Gentenaar uit het bourgeoismilieu.
En van toen af liep alles verkeerd
voor Serge en zijn drie zus-
18
sen. 2 Zussen werden verstoten
door de stiefvader en belandden
voor jaren in weeshuizen, homes en
andere jeugdinstellingen, soms samen,
maar vaak ook van elkaar gescheiden.
Eerder een verhaal dat we
kennen uit het oeuvre van Charles
Dickens, maar niet iets dat we voor
mogelijk zouden houden in onze
welvaartsstaat van de jaren zestig
en zeventig.

Zaterdag 7 januari 2012
Kafkaiaanse toestanden
Reeds op negenjarige leeftijd moest
Serge meewerken in de dancing van
zijn moeder en stiefvader. Voor hij
naar school vertrok mocht hij dan
eerst nog de danstent helemaal opkuisen.
De zaak draaide weliswaar
goed maar door het drankprobleem
van zijn ouders was er nooit veel
geld in kas. En zeker geen geld om
kleren en schoolgerief te kopen
voor Serge en zijn zussen. Ontbering
was dagelijkse kost voor de drie
kinderen. Serge kon dit niet langer
aanzien en heeft als kind tal van
jobs uitgeoefend na school, zonder
medeweten van zijn moeder, om
toch maar voor een extraatje te kunnen
zorgen voor zijn geliefde zussen.
Het waren Kafkaiaanse toestanden,
of hoe noem je anders de
situatie van een negenjarige die met
een kolenhandelaar meegaat op zijn
ronde en zakken kolen van 50 kg op
de rug meezeult. Hier ligt ongetwijfeld
de basis van zijn latere rugproblemen.
Zorgen voor de zussen
Een sterk geëmotioneerde Serge
vertelt ons hoe hij als kind, door
’s avonds en vaak ook ’s nachts te
19
werken, in staat was om eens een
nieuw kleedje, nieuwe schoenen of
wat schoolgerief te kopen voor zijn
zusjes. Een tijdlang reed Serge zelfs
met de fiets tot in Deinze om er ’s
nachts te kunnen werken in een fabriek
van zeemleder. Bepaalde dagen
fietste hij wel 100 km, verplaatsingen
naar school meegerekend.
Vanuit zijn afkomst is het begrijpelijk
dat Serge zo met zijn zussen
begaan was. In de Griekse en Cypriotische
cultuur nemen gezin en
bloedband immers een belangrijke
plaats in en Serge voelde zich echt
verantwoordelijk voor hen.
Dag en nacht gewerkt
Op zijn veertiende verlaat Serge de
school en gaat hij fulltime werken.
Hij staat vanaf dan helemaal zelf
in voor zijn onderhoud en huurt als
jonge knaap een bouwvallig huisje,
waar geen enkele nutsvoorziening
aanwezig was, geen verwarming,
geen water en geen elektriciteit.
Daar heeft hij opnieuw ervaren wat
ontbering is. Serge Renard: “de
eerste dag zonder eten, daar denk
je constant aan, de tweede dag heb
je wat krampen en hoofdpijn en de
volgende dagen zonder eten, daar
voel je nog weinig van. Ik heb ervaren
dat eens mens een hele tijd
kan overleven op water alleen. Uit
noodzaak pikte ik toen af en toe een
appel mee uit een fruit- en groentenzaak...”
Alles valt in de plooi
Enkele jaren later stapte Serge samen
met enkele leden van zijn stieffamilie
in een traiteurszaak. Hij
leende daarvoor ettelijke miljoenen
die in rook opgingen na malversaties
en nalatigheden van zijn zakenpartners.
Het was terug naar af
voor Serge en nu was hij opgezadeld
met een zware schuld aan de

Zaterdag 7 januari 2012
bank. Inmiddels kwam Serge in de
bouwsector terecht. Door lange dagen
en vaak ook nachten te werken,
kon hij op nauwelijks 5 jaar zijn
schulden aan de bank terugbetalen.
In diezelfde periode volgde hij nog
allerlei cursussen en opleidingen
in verzekeringen, fiscaliteit en immobiliën.
Zijn niet-aflatende inzet
en doortastendheid leidden tot de
oprichting van zijn eigen bouwbedrijf
in 1980. Zeven jaar later richtte
hij zijn vastgoedkantoor CV Gent-
Eurimmo op, gespecialiseerd in
projectontwikkeling en in studentenflats.
Maar ook daar werd het
succes hem niet in de schoot geworpen
en heeft hij serieuze obstakels
moeten overwinnen. Zijn gedrevenheid
heeft hem uiteindelijk geen
windeieren gelegd want op vandaag
staat Serge aan het hoofd van 16
vennootschappen, allemaal in de
immobiliaire sfeer.
Hard labeur eist zijn tol
Voor wie reeds vanaf zijn negende
jaar zware fysieke arbeid verricht,
konden gezondheidsproblemen niet
uitblijven. Zware kolenzakken van
50 kg sjouwen, nachten doorwerken
zonder slapen en jaren in de bouw
hebben ook bij Serge hun tol geëist.
Zo had hij vrij vaak last van zijn rug
en van tintelingen in de benen. De
rugproblemen waren bij momenten
zo erg dat hij gewoon blokkeerde.
Serge Renard: “op een dag zat ik
gehurkt in mijn groentetuintje te
werken en kon ik gewoonweg niet
meer rechtstaan. Ik heb dan voorbijgangers
van straat moeten roepen
om me weer overeind te helpen. Op
zo een moment voelt een mens zich
echt hulpeloos”.
Gedurende een lange periode ging
hij van de ene dokter naar de andere
specialist, maar niemand kon de
oorzaak van zijn rugprobleem wegwerken.
Het bleef dan ook meestal
bij een inspuiting of een pijnstiller.
Daarenboven werden meer dan
eens sterk tegenstrijdige diagnoses
gesteld. Omdat niemand voor hem
en zijn probleem ook maar enig
aanhoudend pijnverlichtend middel
kon aanraden, had Serge geen andere
keuze dan zich neer te leggen
bij het feit dat hij maar met de pijn
en de ongemakken moest mee leren
leven.
Massage is voor mietjes!
Een bezoek aan een bouwbeurs zou
echter zijn leven een kompleet andere
wending geven. Daar maakte
hij immers kennis met andullatietherapie.
Voor hem was voordien
alles wat met wellness en verzorging
voor mannen te maken had iets
voor mietjes! Massage voor mannen
was voor hem helemaal uit den
boze. Gelukkig liet hij zich toch
overhalen om toch maar even op de
andullatiematras te gaan liggen. Het
onmiddellijke goede resultaat deed
hem meteen zijn mening herzien.
Sindsdien is hij de gelukkige bezitter
van een HHP-andullatiemassagematras
die hij dagelijks gebruikt.
Sindsdien zijn zijn rugklachten
eindelijk volledig onder controle
te houden en behoren nu ook de
tintelingen in zijn benen behoren
tot het verleden. Serge Renard kan
weer ongehinderd zijn drukke dagtaken
op zich nemen zonder angst
voor plots opkomende rugpijnen en
zonder de vrees om te blokkeren.
Nieuwe energie door
andullatie
De andullatietherapie heeft voor
Serge Renard meer gedaan dan
enkel de pijn in zijn rug en benen
20
wegnemen. Als roker ervaart hij na
elke sessie ook het gevoel van beter
en makkelijker te kunnen ademen.
Maar nog een belangrijk effect situeert
zich op psychisch vlak.
Serge Renard: “Een tijd geleden
voelde ik me zowel lichamelijk als
geestelijk uitgeput en opgeleefd.
Toen had ik het plan opgevat om het
wat kalmer aan te doen en om mijn
zaken stilaan af te bouwen. Door
het regelmatig gebruik van mijn
HHP-massagematras heb ik echter
een nieuwe drive en verse energie
gevonden. Ik voel me geestelijk
weer in topvorm en in plaats van
mijn zaken af te bouwen, ga ik er
nu nog harder tegenaan en vind ik
weer een ongelooflijke voldoening
in mijn werk”.
Na een turbulente en weinig benijdenswaardige
jeugd is Serge Renard
door zijn vechtlust en wilskracht
erin geslaagd een bijzonder
succesvol beroepsleven uit te bouwen
en heeft hij, mede dankzij de
HHP-massagematras, zijn lichamelijke
ongemakken en psychische
uitputting naar de achtergrond kunnen
verdringen. Een verhaal van
vallen, opstaan, vechten en weer
doorgaan...gebaseerd op moed,
wilskracht en optimisme spijts de
vele tegenslagen. Zelden werd de
spreuk -‘waar een wil is, is een
weg’- treffender belichaamd !