LANDELIJK AFVALBEHEERPLAN 2002-2012 - Vmk

Dit sectorplan is niet van toepassing op radioactief afval en ggo’s. Deze afvalstromen kennen hun eigen
wetgevingstrajecten.
Een belangrijk deel van het afval dat ontstaat bij onderzoek, diagnose, behandeling en preventie van
ziekten bij dieren, zoals bloed, excretia vermengd met beddingsafval, proefdieren of delen van proefdieren,
dient opgevat te worden als niet voor menselijke consumptie geschikte dierlijke bijproducten. Dergelijke
bijproducten vallen onder de Verordening dierlijke bijproducten 1774/2002 (hierna te noemen: de
Verordening). Deze verordening deelt dierlijke bijproducten in, in drie categorieën. De Verordening schrijft
voor op welke wijze en door wie de verschillende categorieën mogen worden ingezameld, vervoerd,
opgeslagen, gehanteerd, verwerkt en hoe de verwijdering van dergelijk afval moet plaatsvinden. De
Verordening werkt onder meer met erkenningen van verzamelcentra, opslagbedrijven en
verwerkingsinrichtingen. Een Verordening is rechtstreeks van toepassing in de Lidstaat en daarvan kan
niet worden afgeweken. Voor meer informatie over de Verordening 1774/2202 kan sectorplan 28 (Dierlijk
afval geraadpleegd worden). Naast de Verordening is nationale regelgeving van toepassing waaronder de
Destructiewet, het Destructiebesluit en de Regeling dierlijke bijproducten.
Ten aanzien van de eindverwijdering van onder de Verordening gereguleerde dierlijke bijproducten is
echter het volgende van belang. De Verordening biedt de mogelijkheid om het geclassificeerd afval o.a.
rechtstreeks te verbranden als afval in een verbrandings- of meeverbrandingsinrichting die voldoet aan de
Richtlijn 2000/76 EG (Richtlijn betreffende de verbranding van afval). De AVI’s en de ZAVIN zijn
bijvoorbeeld inrichtingen die vallen onder richtlijn 2000/76/EG.
De Verordening Dierlijke bijproducten sluit niet uit dat aan inrichtingen die “direct” zijn erkend omdat zij
onder Richtlijn 2000/76/EG vallen, in het kader van de bescherming van milieu en gezondheid nadere
eisen gesteld mogen worden aan de te accepteren afvalstoffen.
VROM vindt het vanuit een risicobenadering ongewenst dat infectieus afval (18 02 02*) “rechtstreeks” naar
een AVI kan worden afgevoerd. Aan AVI’s kan dan ook geen vergunning worden verleend voor het
verbranden van niet bewerkte dierlijke bijproducten vallend onder de omschrijving van 18 02 02*.
Naast het infectiegevaar is het ook ongewenst dat afval met een toxicologisch risico (bijvoorbeeld dierlijke
bijproducten met cytostatica of dierlijke bijproducten afkomstig uit dierexperimenteel onderzoek naar
chemicaliën) in een AVI worden verwerkt.
3 Beleid
In het LAP dat in 2003 van kracht is geworden, is aangekondigd dat gedurende de planperiode een
onderzoek zou worden uitgevoerd naar de beheerstructuur voor specifiek ziekenhuisafval. In de periode
2004-2006 zijn drie onderzoeken uitgevoerd, op basis waarvan het beleid is aangepast. Bij het aangepaste
beleid wordt uitgegaan van een risicobenadering (Nuchter omgaan met risico’s), dat in lijn is met
bijvoorbeeld de systematiek van de transportwetgeving (ADR) en de arbowetgeving. Maatgevend in het
beleid wordt het voorkomen van een infectierisico in de verwijderingsketen.
Het beleid in dit sectorplan beperkt zich tot de volgende specifieke Eural stromen:
- 18 01 02 Organen en lichaamsdelen
- 18 01 03* /18 02 02* Afval met een infectierisico
- 18 01 04/18 02 03 Afval dat als bedrijfsafval beschouwd kan worden
- 18 01 08*/18 02 07* Cytostatica
3.1 Preventiemogelijkheden
Het voorkomen van het ontstaan van de afvalstoffen waarop dit sectorplan zich richt, is vrijwel onmogelijk,
omdat deze afvalstoffen samenhangen met de behandeling van ziekten. Er wordt van uit gegaan dat
daarbij een zorgvuldige afweging plaatsvindt over nut en noodzaak van de behandeling.
Landelijk afvalbeheerplan (LAP) Pagina 78/264
Deel 2 Sectorplannen
Gewijzigde versie van maart 2007