Armoede, migranten en informaliteit in Rotterdam-Delfshaven. Tweede

Hoofdstuk 2 Delfshaven: een blijvende
migrantenwijk
2.1 Inleiding
De meeste toeristen die Rotterdam met de trein aandoen, zullen, nadat ze
het Centraal Station zijn uitgekomen, de Westersingel inlopen en bij het vernieuwde
Schouwburgplein naar links afbuigen om het bekende winkelcentrum
‘De Lijnbaan’ in te lopen. De Lijnbaan lijkt in alle opzichten op de centrale
winkelgebieden en uitgaanscentra van andere grote en kleinere steden. Het
zijn dezelfde grote warenhuizen, voedselketens en modewinkels die we ook in
de centra van Amsterdam, ‘s-Hertogenbosch of Doetinchem kunnen aantreffen.
Indien men echter ter hoogte van het Schouwburgplein niet links, maar
rechts de West Kruiskade zou inslaan, komt men in een ogenschijnlijk
vreemde omgeving. Hier moeten voetgangers bij zonnig weer over te smalle
en volle voetpaden tussen migranten uit allerlei landen een weg zien te vinden,
en moeten fietsers en automobilisten tussen de dubbel geparkeerde
auto’s en trams door laveren. Een politiebureau heet hier een ‘politie toko’ en
de herkenbare winkels van ‘De Lijnbaan’ zijn spoorslags verdwenen. In plaats
daarvan vinden we aan het begin van de West Kruiskade een concentratie
van Chinese winkels en restaurants die daarmee de overgang markeren naar
een gebied waar migranten uit de meest diverse herkomstlanden het stadsbeeld
bepalen. De West Kruiskade, die loopt tot de ‘s Gravendijkwal, vormt
het begin van een lange winkelstraat die onder verschillende namen doorloopt
tot aan het Marconiplein. Het is deze drie kilometer lange straat die
vanuit het centrum dwars door de deelgemeente Delfshaven naar de rand
van Rotterdam voert. De dataverzameling waar deze studie zich op baseert,
heeft zich afgespeeld in de buurten die deel uitmaken van de deelgemeente
Delfshaven: Spangen, Bospolder/Tussendijken, Delfshaven, Schiemond, Oud-
15