Kabeldraagsystemen Inhoudsopgave - Schneider Electric

Inleiding
Kabeldraagsystemen Normen
2
vervorming onder invloed van de hoge temperatuur is heel reëel
en dient tot een minimum beperkt te worden. Om deze reden staat
in de norm NEN-EN 46 en NEN-EN 0684: 2004 omschreven,
dat de minimaal op te brengen zinklaag afhankelijk is van de
materiaaldikte. Dun plaatmateriaal wordt zo minder lang ondergedompeld
dan zware constructiedelen, met verschillende laagdikten
als gevolg. Ook worden richtlijnen gegeven, hoe voorkomen kan
worden dat constructiedelen verborgen hoeken en inwendige holle
ruimtes hebben, welke (nodeloos) vollopen met kostbaar zink.
Ook roestvast staal kent oppervlaktebehandelingen, maar deze zijn
fundamenteel verschillend met die voor normaal staal. Beitsen en
passiveren zijn in dit verband de belangrijkste behandelingen.
Elektrotechnische normen
De Nederlandse norm NEN 0 0 in de meest recente versie
van 2007 is het belangrijkste document voor de installateur.
Toch is er omtrent kabeldragers weinig concreets omschreven.
Een kabeldraagsysteem wordt gezien als een metalen gestel, dat
bij een defect onder spanning kan komen te staan. Om deze reden
dienen kabeldragers te worden aangesloten op een aardleiding van
voldoende diameter. Het spreekt vanzelf, dat de samenstellende
onderdelen op afdoende wijze worden doorverbonden.
Voor publieke gebouwen is het toepassen van bekabelingssystemen
in een uitvoering voor functiebehoud bij brand sterk in
opkomst. Hiervoor geldt weliswaar nog geen officiële norm, maar
wel wordt via bestekken en het Bouwbesluit de Praktijkrichtlijn NPR
2576 bindend voorgeschreven. In deze praktijkrichtlijn worden een
elftal montagemethodes voorgesteld, welke nader worden onderbouwd
door officiële certificaten van de fabrikant. Er wordt in de
NPR 2576 verwezen naar de DIN 4 02 deel 2.
Veiligheidsnormen
Elke installateur dient tijdens het uitvoeren van zijn werkzaamheden
bepaalde maatregelen met betrekking tot zijn eigen veiligheid
in acht te nemen. Hiervoor zijn uitgebreide voorschriften
opgesteld in de Arbowet. Voor wat betreft het werken met dun
plaatmateriaal zoals kabelgoten en accessoires wordt gebruik van
werkhandschoenen ten stelligste aanbevolen. Daarnaast zijn de
algemene veiligheidsverplichtingen, zoals die gelden voor bouwplaatsen,
uiteraard ook van toepassing bij de montage van kabeldraagsystemen.
In dit kader kan worden genoemd het dragen van
goede werkkleding en veiligheidsschoenen, alsmede het gebruik
van veilig klim- en steigermateriaal.
Een heel belangrijke norm specifiek voor kabelgoot en ladderbaansystemen
is de IEC 6 537. Naast algemene richtlijnen worden met
name vast omlijnde testmethodes omschreven met als hoofddoel
het bepalen van een veilige werkbelasting. Hierbij wordt onderscheid
gemaakt tussen de verschillende verschijningsvormen van
kabeldraagsystemen, zoals kabelgoten, ladderbanen, hulpstukken
en ondersteuningsconstructies. Alle in deze brochure opgegeven
belastingsdiagrammen zijn het resultaat van in deze IEC 6 537
omschreven testmethodes. Voor elk kabeldraagsysteem, met
uitzondering van het draadgootsysteem DG 5000 is het belastingsdiagram
gebaseerd op de zwaarst mogelijke testmethode type I,
waarbij de koppeling exact in het midden tussen twee ondersteuningsafstanden
wordt geplaatst en waarbij een veiligheidsfactor
van ,7 wordt aangehouden. Wanneer in de praktijk de koppelplaat
dichter bij de ondersteuningspunten of mogelijk op
de ondersteuningspunten wordt geplaatst zal een veel grotere
belasting mogelijk zijn.
De belastingsdiagrammen van het draadgootsysteem DG 5000
zijn gebaseerd op testmethode type III, waarbij de koppelplaat op
maximaal /5 van de ondersteuningsafstand is geplaatst.