samen creëren we kansen - Nationale Loterij

daan komen. Daarvoor moeten we terug
naar 1876. In verschillende wijken van
Brussel heerst bittere armoede. Enkele
burgers worden daardoor aangegrepen
en zamelen het nodige geld in om een
crèche te redden die dicht zou gaan.
Daarna besluiten ze om elk jaar rond half
maart een grote collecte in de restaurants
van de hoofdstad te houden. In die tijd
werd Congo door België ontdekt en een
Zwarte met een hoge hoed beantwoordde
aan de voorstelling die men zich van
een Afrikaanse notabele maakte. Zo werd
toen nu eenmaal gedacht. De zwartgemaakte
gezichten garandeerden bovendien
de anonimiteit. En die was ook wel
nodig, want heel wat collectanten gingen
met het centenbakje rond in eethuizen
waar ze de avond tevoren zelf hadden
gegeten! Om aandacht te trekken, lieten
de Zwarten zich begeleiden door een
fanfare. En omdat ‘conservatoire’ chiquer
klinkt dan ‘fanfare’ en de link naar Afrika
snel was gelegd, werd gekozen voor de
naam ‘Conservatoire africain’.
Maar het belangrijkste is wat de Zwarten
tegenwoordig doen. Er zijn nog steeds
wijken in Brussel waar sommigen een
onwaardig bestaan leiden. De oudste
liefdadigheidsinstelling van het land
strijdt 135 jaar na haar oprichting daarom
nog steeds tegen dezelfde plaag. De
Zwarten stellen elk jaar een budget van
100.000 euro beschikbaar om kansarme
kinderen te helpen. Het gaat dan om
onder toezicht van de rechter gestelde
kinderen, zieke kinderen, kinderen die
het slachtoffer zijn van geweld, maar ook
kinderen die het slachtoffer zijn van de
armoede die weer de kop opsteekt in de
stad. Ze doen dat door tegemoet te komen
in de dokterskosten, het kleedgeld
of de aanschaf van schoolbenodigdheden.
De subsidie die de Nationale Loterij
aan de vzw toekent, is zeker welkom,
maar mocht uw pad toevallig ooit dat van
een Zwarte kruisen, zeg dan ja. Met uw
portefeuille.
www.berceaux-wiegjesppaola.be
vroeGer IS EEN ANDER LAND
Nadaar is een collectief van documentairefotografen die graag verder dan hun eigen
lens kijken. Een samenwerking met Catherine Vuylsteke rond acht niet-begeleide
minderjarigen in ons land leverde het volgende resultaat op: een artistiek fotoproject
en een literair non-fictieboek.
{Wim De Mont}
‘Vroeger is een ander land’ is een initiatief
van Catherine Vuylsteke, journaliste bij
De Morgen en schrijfster. “Migratie is
hét thema van het begin van de eenentwintigste
eeuw”, zegt ze. “Niet-begeleide
minderjarigen krijgen heel weinig aandacht,
hoewel hun verhaal vaak heel aangrijpend
is. Oorlog, het verlies van ouders,
familiaal geweld of andere toestanden
van misère brachten hen veelal ongewild
naar België.”
ACHt jONGEREN,
ACHt LEEFWERELDEN
In overleg met Caritas International
werden acht jongeren geselecteerd: acht
landen, acht leefwerelden. Catherine
Vuylsteke ging een schooljaar lang
geregeld op bezoek en dat deden ook
© JAN LOCUS © PHILIPPE GAUDY
“Mocht uw pad toevallig ooit dat van een Zwarte kruisen,
zeg dan ja met uw portefeuille.”
jacob, jaar, gewezen
kindsoldaat uit zuid-soedan.
de fotografen van Nadaar. Dat collectief
bestaat uit jan Locus, Dieter telemans,
tim Dirven, Eric Demildt en Nick Hannes.
Voor dit project deden ze een beroep
op drie gastfotografen, zodat ze elk een
van de geselecteerde jongeren konden
volgen.
“toch voelden de jongeren zich niet
bekeken”, vertelt Catherine Vuylsteke. “Ze
waren zelfs enthousiast. Ze waren blij dat
er eens naar hun verhaal geluisterd werd,
zonder dat daar ook meteen een oordeel
over geveld werd.”
“‘Vroeger is een ander land’ is geen
educatief project”, benadrukt Catherine
Vuylsteke. “Het is een poging om het
publiek de kans te geven heel even aanwezig
te zijn in het leven van die jongeren.
Belgische jongeren zullen zich bovendien
kunnen identificeren met hun leeftijdsgenoten.”
Het artistieke fotoboek wordt gesteund
door de Nationale Loterij en is te zien op
de tentoonstelling ‘Vroeger is een ander
land’ die loopt van 23 november 2011 tot
29 januari 2012 in het BELvue Museum
in Brussel.
www.nadaar.com
het syrisch-koerdische jongetje sabo.
nationale loterij 11.2011
37