samen creëren we kansen - Nationale Loterij

26
11.2011 nationale loterij
BALSEM Op
DE BRANDWONDE
Dit jaar viert de Belgische Brandwondenstichting haar 25e verjaardag. Het vroeger en nu
van de Stichting wordt geschetst door gedelegeerd bestuurder Jean-Pierre Arnould.
Brandwondenzorg is vaak synoniem met kansarmenbeleid, zo blijkt.
{Marcel Schoeters}
De Belgische Brandwondenstichting
werd officieel opgericht op 16 mei 1986,
maar haar voorgeschiedenis gaat al terug
tot eind 1983. toen stelde een serviceclub
namelijk vast dat brandwondenpatiënten
een ‘vergeten patiëntengroep’
waren. Op 20 juni 1985 werd het ‘Hulp-
fonds voor Zwaar Verbranden vzw’ officieel
opgericht onder het peterschap van
alle brandwondencentra. “De Nationale
Loterij steunde ook toen al dit hulpfonds
met een subsidie van één miljoen
Belgische frank, als startkapitaal voor de
‘Nationale Stichting voor Hulp aan Zwaar
Verbranden’ (NSHZW), toen nog in oprichting”,
signaleert jean-pierre Arnould.
© BBS
affiche van de brandwondenstichting.
gezonde mens, gezonde wereld
GESpECIALISEERD
EN DuS DuuR
“u moet weten dat de verzorging van
brandwonden sinds de late jaren zeventig
steeds meer in gespecialiseerde centra
gebeurde”, vervolgt Arnould. “Door een
grotere specialisatie groeiden de overlevingskansen
voor patiënten met zware
brandwonden. Bij deze behandelingen
werden nieuwe technieken, nieuwe medicijnen
en zalven gebruikt. Geen van die
toepassingen waren bij het RIZIV bekend
en ze kwamen dus ook niet voor terugbetaling
in aanmerking. De patiënt, meestal
uit een kansarm milieu, diende die zware
extra kost zelf te dragen.”
Volgens jean-pierre Arnould is 40% (of
meer naargelang van de regio) van de
patiënten kansarm. Door het lobbywerk
van de Stichting worden de kosten voor
de acute zorg (tijdens de opname in het
brandwondencentrum) ondertussen voor
een groot deel terugbetaald. Voorts is er
momenteel al een Koninklijk Besluit dat
de brandwondencentra een halftijdse
coördinator en een halftijdse psychologe
toekent om de betere opvolging
van de brandwondenpatiënt in België te
garanderen.
toch heeft de kansarme patiënt van
1986 het in 2011 nog altijd even moeilijk.
Een aantal noodzakelijke behandelingen/
verzorgingen/producten uit de nazorg
zijn namelijk financieel niet voor hem
toegankelijk. De steunverlening vanuit de
Belgische Brandwondenstichting zal dus
ook meer gericht zijn naar de psychologische
en sociale nazorg, naar middelen
die het bestaan van een brandwondenpatiënt
draaglijker kunnen maken, zoals
drukkleding, maquillage en plastische
chirurgie. De overheid bestudeert welke
van die behandelingen noodzakelijk zijn
binnen de nazorg en of ze voor terugbetaling
in aanmerking kunnen komen. tot
dan zijn die patiënten aangewezen op de
financiële steun van de Stichting.
DE LIttEKENS
VERDWIjNEN NOOIt
jean-pierre Arnould schat dat volgens
algemene cijfers er jaarlijks ongeveer
1.200 zwaar verbrande patiënten in de
brandwondencentra terechtkomen (er is
geen nationale registratie). 40% tot 50%
van die patiënten is dus kansarm, 30%
zijn kinderen. Daarnaast vallen er jaarlijks
ongeveer 100 dodelijke slachtoffers als
gevolg van brand of een ongeval met
brandwonden.
Daarom wil jean-pierre Arnould zeker
de aandacht vestigen op de preventie-
activiteiten van de Stichting, via een drukbezochte
website, preventiemails,
het lesprogramma BRAVO (Brandwonden
Voorkomen) dat zich richt naar
scholen en organisaties die werken met
kansarmen. Daarnaast participeert de
Stichting in vele projecten die op het vlak
van preventie worden opgezet.
Voorkomen is inderdaad beter dan genezen,
zeker het voorkomen van brandwonden,
want de littekens van brandwonden
verdwijnen nooit.
www.brandwonden.be