Editie 07 van 2013 - t Periodiekske

DE VOORSTAD BLOEIT
149 Water
De dag dat de wereld zou vergaan, is alweer een poos achter de rug.
Anders zou u dit niet lezen. We waren er nochtans klaar voor, toen we
het laatste blaadje van de Mayakalender scheurden. Wetenschappers
hebben hartelijk gelachen, wat niet belet dat de NASA werd bestookt
door doemscenario’s van ongeruste wereldburgers. Dat de orkanen
en natuurrampen in aantal en omvang toenemen, geven ze grif toe.
Superstorm Sandy raasde in oktober over de oostkust van de VS en
veroorzaakte een schade van tientallen miljoenen dollar. New York werd
uitgeroepen tot een rampgebied. De metro lag stil, in Wall Street kon
je zwemmen, de drie luchthavens waren overstroomd, de elektriciteit
viel uit, bomen en kranen vielen om, buurten werden geëvacueerd,
tientallen dodelijke slachtoffers. De marathon werd afgelast. De
beelden van New Orleans na de passage van de orkaan Katrina in
2005 die bijna 2000 slachtoffers maakte, waren nog vers. Dan reageert
een natie als de VS wellicht intelligent en sterk geëquipeerd op zo’n
ramp. Wat met gelijkaardige situaties in Indië, Indonesië, Bangladesh?
Wat met de Lage Landen, na de watersnood van 1953, de
dijkbreuken in Ruisbroek in 1976 en de zware overstromingen in
november 2010? Het veiligst in de provincie zou een stulpje zijn
in de omgeving van Heist-op-den-Berg: meer dan 50 meter boven
de zeespiegel. Mortsel haalt 10 meter. Op het eerste gezicht geen
reden om een reddingssloep te kopen. Toch even opzoeken of u in
een overstromingsgebied woont: www.geo-vlaanderen.agiv.be. We
herinneren ons levendig, hoe de Lierse burgemeester Vanderpoorten in
1998, met een rubberboot in Koningshooikt ronddobberde, tijdens een
bezoek aan een pas aangelegde villawijk, tegen alle verwachtingen in
ondergelopen tot schouderhoogte. De overheid stelt ons gerust: er is
het Sigmaplan, opgestart in 1977 en het kustverdedigingsplan, om de
klimaatverandering tijdens de volgende decennia op te vangen. Dijken
worden versterkt en bufferbekkens uitgebreid. De ontwerpers houden
rekening met een zeespiegelverhoging van 60 cm. Onderzoekers van
de Gentse Universiteit slaan echter alarm. Nieuwe studies wijzen op het
perspectief van een stijging van het zeepeil met één tot twee meter,
indien tegen het einde van de eeuw de temperatuur met 6 graden
stijgt. In deze bedreigende context wordt de kust een risicogebied, net
zoals de woongebieden langs rivieren, net zoals de stad Antwerpen.
“Stel je voor,” zegt professor Allaert, “dat een superstorm langs de
Westerschelde de stad bereikt. De druk op de kaaien zal onhoudbaar
zijn”. By the way: gaat het over die 7 km kaaien die binnenkort worden
omgetoverd tot een aantrekkelijke publieke ruimte? Een supplementair
probleem voor de metropool is de bevolkingsgroei: in 2050 telt de
stad 200.000 inwoners meer. Stadsontwikkeling in zuidelijke richting,
naar Hemiksem toe, ligt voor de hand, maar daar liggen talloze
overstromingsgebieden. Een doordachte planning dringt zich op. Maar
wie coördineert die: de staat, het gewest, de provincie, de stad? Ons
landje is niet sterk in het afstemmen van de diverse bevoegdheden.
In het nieuwe Antwerpse bestuursakkoord staat alleszins geen woord
over klimaatverandering. Kijken politici wel ver genoeg vooruit, verder
dan hun eigen legislatuur?
Beste burger van de bloeiende voorstad, beseft u dat uw kindjes en
kleinkindjes rubberlaarsjes zullen nodig hebben? Kelder onder water,
geen verwarming, kortsluiting, schuilen in dekentjes op de bovenste
verdieping met rijstbeschuiten en gedroogde abrikozen. Wachten tot
een helikopter hen een voor een oppikt en in veiligheid brengt. Naar
Heist-op-den-Berg. Water, levensnoodzakelijk en levensbedreigend.
Zelf houden we erg van het Franse ‘eau’, bestaande uit één klank.
“Eau” vol verwondering en respect voor de kracht van de bruisende
kolkende massa die misschien onze auto meesleept op het traject, nu
gevolgd door tram 15. We zullen een zoute traan wegpinken. Ook die
bestaat uit water.
Marc van Riel
38
Mietje
humor
Een niet meer zo jonge man zat in een wegrestaurant te eten,
toen drie kwaadaardige Hell’s Angels binnenstapten.
De eerste Hell’s Angel gaat naar de man toe, duwt zijn sigaret
uit in zijn bord en gaat aan de bar zitten.
De tweede komt ook op de man af, spuwt in zijn glas en gaat
ook aan de bar zitten.
De derde Hell’s Angel keert de man zijn bord ondersteboven
en zet zich ook aan de bar.
Zonder een woord van protest, verlaat het ‘slachtoffer’ even
later op zijn gemak het restaurant.
Na een poosje zegt één van de Hell’s Angels tegen de dienster:
“Pff ... wat een mietje, een ventje van niks hè.”
“Ja,” antwoordt de dienster “En ook nog een hele slechte
vrachtwagenchauffeur, want hij is net achteruit over drie
motoren heen gereden”.
Met dank aan Etienne Corens.
Ken jij ook een geslaagde grap?
Mail ze naar miel@periodiekske.be en deel ze met de lezers
van ‘t Periodiekske.
Wordt het leven te groot en word jij te klein? Vergeet niet
dat er helpende handen zijn! Het leven is en blijft plezant,
met een magazine als ’t Periodiekske in de hand!