BEZOEKEDSGIDS - Bruegelland

Renaissancistische glasramen
in de eerste helft van de
16 e eeuw
Na 1500 dringt de Italiaanse renaissance door in het Noorden.
Het accent verschuift van het goddelijke naar het menselijke.
Het uitdrukken van gevoelens wint aan belang en dankzij
een betere anatomische kennis worden figuren levendiger
en natuurlijker voorgesteld. Kunst uit de Grieks - Romeinse
oudheid staat voor dit alles model.
In een overgangsfase domineert nog de gotische traditionele
architectuur, maar opgesmukt met decoratieve motieven zoals
balusterzuiltjes en lovertjes.
Nadien geraakt het decor helemaal opgevuld met versierde
pijlers, guirlandes, linten, voluten, rolwerk, schelpen en
pilasters.
De boekdrukkunst levert een grote bijdrage aan de verspreiding
van de nieuwe vormentaal, samen met kunstenaars die naar het
Zuiden reizen om de antieken te bestuderen en vorsten die het
kunstenaars mogelijk maken om aan hun hoven te werken in de
nieuwe stijl.
De kwaliteit van de glasschilderkunst is in de eerste helft van
de zestiende eeuw uitzonderlijk hoog. Het gaat werkelijk om
schilderkunst op glas met grisaille, zilvergeel en rood van een
uitgezochte gevoeligheid. De vormgeving is levensecht en met
grote zin voor monumentaliteit. De stichters nemen vanuit een
groeiend zelfbewustzijn meer en meer plaats in op de glasramen
en hun identiteit wordt sterk benadrukt door schitterende
wapenrokken, wapenschilden, opschriften en deviezen.