BEZOEKEDSGIDS - Bruegelland

57. Marcus Cruyt detail Kruisafneming, Gummarus Loop van Nijvel
naar een ontwerp toegeschreven aan Goossen van der Weyden, 1535
Marcus Cruyt (?-1536) behaalde de graad van licentiaat in de godgeleerdheid aan
de universiteit van Leuven en was befaamd om zijn welsprekendheid en degelijke
beleid. Hij werd aangesteld tot vicaris-generaal van de cisterciënzerabdijen in de
Nederlanden en met toestemming van Cîteaux trachtte hij orde op zaken te stellen
in abdijen waar dat nodig was. Voor zeer delicate, diplomatische opdrachten deed
keizer Karel V beroep op hem.
58. Hoeve Molendonck in Lier-Lachenen met versterking, collectie
Archief Abdij Bornem, reproductie
De abdij van Sint-Bernards van Hemiksem met haar talrijke eigendommen in het
hertogdom Brabant is exemplarisch voor het grootgrondbezit en de rijkdom van de
grote abdijen tijdens het ancien régime. Naast hun Lierse refugiehuis Abtsherberg
met een oppervlakte van 1,3 ha bezat de abdij nog heel wat grote hoeven en landerijen
in de Lierse bijvang zoals de Berendonckhoeve onder het gehucht Hagenbroek,
de Molendonckhoeve en de Monincx Vonderhoeve onder het gehucht Lachenen.
59. Lierse lijkwade, reproductie op ware grootte
Van de 69 bestaande kopieën is de Lierse lijkwade de oudste (1516) en de enige
gemaakt vóór de brand van 1532 in de hertogelijke kapel van Chambéry, waar
het origineel werd beschadigd. Waarschijnlijk is ze afkomstig van Margareta van
Oostenrijk en werd ze door Antoon van Lalaing naar de Lierse abdij van Nazareth
gebracht. Sinds de opheffing van de abdij in 1797 wordt de kopie bewaard in de
Sint-Gummaruskerk.
Voor- en achterzijde van Christus zijn geschilderd op een katoenen doek met een
grootte van één derde van het origineel; elk 62 cm lang.
Zowel op voor- als achterzijde van het doek staan een imprint en puntjes. Vermoedelijk
zijn ze afkomstig van een sjabloon gemaakt in de vorm van Christus’ lichaam
dat men met veel kracht drukte op het textiel. Door de gaatjes in de sjabloon kon
houtskool worden gewreven. De donkere stipjes die op het doek verschenen, dienden
als coördinaten om het lichaam te schilderen in een geelbruinachtige verf. Met een
donkere kleur, mogelijk met als hoofdbestanddeel houtskool, werden de ledematen,
lichaam en hoofd geschilderd.