Samenvatting WC ZL1.pdf - VETserieus.nl

Ziekteleer 1 werkcolleges
Casus 1: hond met diabetis mellitus
Vrouwelijke hond, vermagert ondanks goede eetlust,
het dier drinkt en urineert veel. Er wordt een vergrote
lever gepalpeerd. In de urine worden grote
hoeveelheden glucose aangetroffen.
Macroscopisch valt op: een grote, geel /bleke lever
De consistentie zal zacht zijn, eventueel kun je putjes drukken en zal hij
drijven in water.
Bleek celbeeld
Kleine en grote vacuolen ten gevolge van
vetstapeling. De paarse stippen zijn
kernen van de hepatocyten, daar omheen
hoort dus nog een cytoplasma en een
celmembraan. Nu zitten de cellen vol met de witte vavuolen
gevuld met vet. Het vet zit dus in de hepatocyten! De hond
kan geen glucose opnemen waardoor de vetreserves
worden aangesproken, de lever krijgt zo grote
hoeveelheden vetzuren aangeboden en zo wordt de capaciteit van de lever
overschreden.
Bij het rund zie je een vergelijkbaar beeld bij slepende melkziekte (post
partum) en bij ooien vlak voor de partus en bij de mens na extreem
alcoholgebruik. De leververvetting is reversibel, als de DM dus behandeld gaat
worden.
Casus 2: koe met chronische stuwingslever
Volwassen koe, minder eetlust, lagere melkproductie en af en toe hoesten.
Hoge polsfrequentie, souffle met pm op tricuspidaalkleppen (rechter AVkleppen,
backward failure, stuwing in de lever) en een vergoot
leverpercussieveld.
Macroscopisch is op sneevlakte van de lever een
zonale tekening te zien. (donkere (bloed) en lichte
(bindweefsel, necrose, ischemie, degeneratie)
gebieden door elkaar, ook wel muskaatnoot-tekening
genoemd). Een zonale tekening is eigenlijk een
verandering van centraal ten opzichte van portaal of
andersom. Dit is het beste te zien met een 4x
vergroting. De lever zal een stevige consistentie hebben.
Je ziet een zonale tekening door stuwingsstraten. Het
bloed zit wel in de sinusoiden, maar deze zijn sterk
verwijd.
34