sized for ComiCs - Visitbrussels

Billy the cat
Geniet van de guitige blik en het enthousiasme waarmee de geel-zwartgestreept kat over de kasseien zweeft. de stripmuur in de onopvallende
oppemstraat is een baken van licht en optimisme. Billy the cat dook in 1981 even op in het stripweekblad robbedoes
maar begon pas echt aan zijn carrière in 1987. de troeven zijn de vrolijke, afgewerkte tekeningen van de Luikse tekenaar stéphane
colman en de toon die de Amerikaans-Brusselse scenarist stephen desberg aanslaat. de serie past in de roemrijke traditie van de
zwierige Belgische kinderstrip die stiekem ook veel volwassenen bekoren kan. op straat leven is niet evident, gelukkig heeft Billy naast
vijanden ook een bonte schare vrienden zoals dikke saucijs, Jumbo de duif, m’neer Hubert en juffrouw cha-cha. dat de poes eigenlijk
een omgetoverd jongetje is en dat hij graag terug gewoon zou worden, biedt heel wat mogelijkheden. Andere strips en ambities hebben
colman en desberg belet om voluit te gaan. de reeks werd begin deze eeuw overgenomen door Luikenaar Péral. Billy the cat is ook de
ster van een internationale tekenfilm-serie. strip en tv-serie verschillen sterk van mening over de oorzaak van de transformatie van kind
in kat. in de strip steekt pestjoch Billy zonder kijken de straat over, wordt overreden en reïncarneert als kat. de tv-makers waren bang
dat kinderen zich voor auto’s zouden smijten in de hoop zo te veranderen in een dappere snoezige poes. ze kozen dan maar voor een
tovenaar die notoire poezenpester Billy in een kat te verandert.
Waar? Oppemstraat 24, 1000 Brussel|Tekenaar: Colman|Scenarist: Desberg|Uitgeverij: Dupuis
dommel
waar zou de gelukzalige glimlach op het gezicht van de tonronde hond met het witte pluishaar aan te wijten zijn? is theatraal wildplassen
zonder bekeurd te worden zo leuk? of is hij in zijn nopjes dat hij Manneken Pis een loer heeft kunnen draaien. Te oordelen aan de
donderwolk boven zijn hoofd vindt Manneken Pis de tijdelijke vervanging maar niks. slimmer dan rataplan, luier dan idéfix, vrolijker
dan snoopy en minder voorbeeldig dan Bessy of Bobby: van alle striphonden is dommel de kwaadste niet. dommel zag het licht in
1968 in het weekblad Kuifje. op zijn baasje was het nog een jaar wachten: de op rommel verlekkerde uitvinder-zeebonk-brokkenpiloot
semafoor. dommel vindt het doorgaans maar niks dat hij diens uitvindingen moet uittesten. Nog vreselijker vindt hij het om plaats te
moeten nemen in het zijspan van de lawaaierige, giftige, uiteen vallende motorfiets waarmee semafoor zich verplaatst. dommel houdt
meer van lekker eten, een goede roman of conversaties op niveau met buurman Balthazar. Tenzij hij meer zin heeft om die zwarte kater
in elkaar te rammen. de pratende hond is het levenswerk van de waalse tekenaar Luc dupanloup (1945-2000), beter bekend als dupa.
Hij gunde zichzelf Hitchcock-gewijs af en toe een rolletje in de reeks. eind jaren 80 maakte dommel zijn opwachting in een Japanse
tekenfilmreeks. dat vergrootte zijn populariteit.
Waar? Vlaamsesteenweg 109, 1000 Brussel|Auteur: Dupa|Uitgeverij: Lombard
Blake & mortimer
By jove! Veel strips heeft edgard P. Jacobs (1904-1987) niet getekend maar het zijn wel stuk voor stuk klassiekers. de avonturen van
Blake en Mortimer: Het Gele Teken heet zelfs een van de beste strips aller tijden te zijn. in dat album heeft de megalomane uitvinder
septimus, olrik in zijn macht en voorziet hem van schijnbaar bovennatuurlijke krachten. Na elke misdaad laat de über-slechterik zijn visitekaartje
achter: een geel teken. op de stripmuur in de Hopstraat is duidelijk te zien dat de koelbloedige Kapitein francis Blake van de
M.i. 5, en de opvliegende professor kernfysica Philip Mortimer er niet gerust in zijn. Het onafscheidelijke, oer-Brits duo is nochtans niet
aan zijn proefstuk. in hun eerste avontuur, Het Geheim van de Zwaardvis, moeten ze de winnaar van een wereldoorlog omver werpen.
ook voor tijdreizen, mysterieuze piramides en zotte proffen die het weer controleren, deinzen ze niet terug. Het ongewoon kleurgebruik
niet te na gesproken, drijft Jacobs het realisme grafisch ver door. de natuurgetrouwe weergave van personages, kledij, wapens, gebouwen
en andere decorelementen is meer dan een esthetische keuze: het moet de vele fantastische elementen geloofwaardig maken. in
het universum van Blake en Mortimer weet je nooit waar de werkelijkheid eindigt en de fantasie begint. Vanaf de jaren 90 wordt de
serie voortgezet door verschillende, gereputeerde scenaristen en tekenaars.
Waar? Hopstraat 24, 1000 Brussel|Auteur: Edgar P. Jacobs|Uitgeverij: Lombard - Blake en Mortimer
www.VisiTBrussels.Be/coMics
8