sized for ComiCs - Visitbrussels

cori de scheepsjongen
in 1949 begon Bob de Moor (1925-1992) voor het weekblad Kuifje te werken en groeide uit tot de rechterhand van perfectionist
Hergé. 35 jaar werkten ze samen: van raket naar de maan tot Kuifje en de Picaro’s. Toen Kuifje hem niet meer in beslag nam, kreeg
de Moor de kans om een droomproject uit te werken. dat werd cori de scheepsjongen. Naar de stripmuur kijken is de scheepshoorn
horen loeien en zeeziek worden van het geklots van de golven. Vanuit de mast zwaait cori ons toe.
zijn geluk kan niet op. Niets of niemand kan van deze jongen nog een landrot maken. de donkere hartstochten van het getij en de donderende
lawine van de branding op een zandbank verblijden zijn hart. de garantie op avontuur en de kans op eeuwige roem doen het
sneller kloppen. de scheepsjongen vaart mee met de Verenigde oostindische compagnie die de Nederlanden hun Gouden eeuw bezorgde.
Muiterij, piraterij, oorlogszuchtige spanjolen, inboorlingen op de Nieuw-Guinese kusten die ‘voor het eerst de taal der musketten horen’,
schatten die gezocht moeten worden: het avontuur druipt van elke bladzijde. de boten zijn magistraal, de zeeslagen onvergetelijk.
de zes albums van cori de scheepsjongen zijn het werk van een technisch superieure tekenaar die de fameuze klare lijn in de vingers
heeft en er in slaagt om het kleinste nevenpersonage een eigen stijl en karakter te geven. die zich tot in de puntjes documenteert en
dàn zijn passie voor zee, avontuur en majestueuze zeilschepen botviert. schip ahoy!
Waar? Fabrieksstraat 21, 1000 Brussel|Auteur: Bob De Moor|Uitgeverij: Casterman
de dromen van nick
Aan de stijl herken je de tekenaar meteen. om vervolgens toch weer te twijfelen. Het lijkt niets voor Hermann, zo’n zwartharige jongen
met een rode pyjama die in lichte extase tussen witte wolkjes zweeft, omringd door een beestenbende die staat te trappelen om wat
leven in de stad te brengen.
cynisme is een vast ingrediënt in zijn werk. Liever dan onverschillig te blijven, confronteert Hermann zijn lezers met de vreselijke dingen
die kleingeestige, zelfzuchtige en op macht beluste mensen elkaar aandoen. Bovenal is hij een van de uitzonderingen die uitstekend
tekenen én begenadigd vertellen. Hermann Huppen brak door met de avonturenstrip Bernard Prince, tekende de eerste albums van Jugurtha
om in 1969 samen met scenarist Greg aan comanche te beginnen, een legendarische westernreeks. in 1977 dumpt hij Bernard
Prince voor zijn eigen reeks: Jeremiah.
de titelheld is een einzelgänger die probeert een goed mens te zijn in een post-apocalyptische farwest die het slechtste in de mens naar
boven brengt. one-shots als sarajevo-Tango en caatinga bevestigen zijn plaats aan het firmament van de europese strip. Beroemde
strips en beroemde personages genoeg maar voor wie koos de meedogenloze chroniqueur van het menselijk wangedrag toen hij een
blinde gevel in Brussel mocht versieren? Voor een jongen in pyjama met een rijke verbeelding en een talent voor dromen. Begin jaren
80 tekende Hermann drie albums rond deze Nick. elke nacht opnieuw beleeft hij samen met een olifant, chimpansee, giraf, nijlpaard,
schildpad of een walvis leuke avonturen die niet altijd goed aflopen. Hermann noemt de drie strips een hommage aan windsor McKay,
de Amerikaanse strippionier die Little Nemo de droomwereld liet verkennen. Hij is een gevoelige ziel.
Waar? Zennestraat - Fabrieksstraat 40, 1000 Brussel|Auteur: Hermann|Uitgeverij: Dupuis
www.VisiTBrussels.Be/coMics
10