Hypertensieve aandoeningen tijdens de zwangerschap ... - KNOV

• Beoordeel de kans van een zwangere op het ontwikkelen van (pre-)eclampsie of het HELLP-syndroom
op basis van de bloeddruk, proteïnurie en lichamelijke klachten.
Hoofdstuk 4 Risicofactoren
Risicofactoren
• Ga bij elke zwangere in de anamnese na welke risicofactoren zij heeft voor een hypertensieve
aandoening. Noteer de risicofactoren in het dossier en bespreek ze met de zwangere.
• Bepaal de volgende risicofactoren:
- nullipariteit;
- leeftijd > 40 jaar;
- afkomstig uit Suriname, Antillen, Afrikaans land onder de Sahara;
- pre-eclampsie in een vorige zwangerschap;
- pre-eclampsie bij moeder of zus;
- zelf of partner geboren na zwangerschap met pre-eclampsie;
- Body Mass Index (BMI) > 35 voor de zwangerschap;
- BMI > 35 bij eerste consult;
- partner van andere etnische afkomst;
- werk waarin de vrouw veel moet tillen en/of staan;
- infectie van de urinewegen;
- peridontale infectie;
- bloeddruk ≥ 130/85 mmHg in eerste trimester;
- ontbreken van ‘midpregnancy drop’;
- periode van ≥ 5 jaar tussen twee zwangerschappen.
• Vraag alle zwangeren regelmatig naar urineweginfecties en peridontale infecties en adviseer hen de
tandarts te bezoeken tijdens de zwangerschap.
• Informeer zwangeren die fysiek zwaar werk verrichten of die een peridontale- of urineweginfectie
hebben, over de mogelijke effecten hiervan en het belang van een behandeling.
• Bespreek met de zwangere dat zij weliswaar een iets verhoogd risico heeft op een hypertensieve
aandoening, maar dat de kans op een ongecompliceerde zwangerschap nog steeds het grootst is.
Hoofdstuk 5 Risicoselectie, diagnostiek en verwijzing
Risicoselectie en diagnostiek
• Meet de bloeddruk bij ieder consult tijdens de zwangerschap.
• Bevestig een eenmalig gevonden hypertensie altijd met een nameting na tenmindste vier uur (of langer),
om wittejashypertensie uit te sluiten. Bij een systolische bloeddruk (SBD) ≥ 160 en/of een diastolische
bloeddruk (DBD) ≥ 100 volstaat een eenmalige meting.
• Betrek de volgende factoren bij de beslissing om verdere diagnostiek te verrichten (proteïnuriebepaling;
vervroegde volgende bloeddrukmeting) en bij het bepalen van het verwijsbeleid:
- de actuele bloeddrukwaarde;
- de bloeddruk in relatie tot de zwangerschapstermijn;
- het verloop van de bloeddruk tijdens de zwangerschap;
- eventuele proteïnurie;
- eventuele lichamelijke klachten passend bij (pre-)eclampsie;
- eventuele risicofactoren.
• Bepaal proteïnurie bij zwangeren
- met een SBD ≥ 140 en/of DBD ≥ 90
- met twee of meer risicofactoren en een bloeddruk SBD ≥130 en/of DBD ≥85.
56