Hypertensieve aandoeningen tijdens de zwangerschap ... - KNOV

Figuur 1. (Heineman 2007, blz 260)
Pathofysiologie van hypertensieve aandoeningen
Over het ontstaan van zwangerschapshypertensie en pre-eclampsie bestaat nog geen zekerheid. Wel is er al
veel bekend over het pathofysiologische mechanisme van deze aandoeningen. Aangenomen wordt dat de
placenta een belangrijke rol speelt, omdat het ziektebeeld na de zwangerschap meestal in ernst afneemt en
daarna verdwijnt. Ook bij een mola-zwangerschap kunnen deze aandoeningen voorkomen 23;26. Echter, 25-
35% van de gevallen van eclampsie en HELLP-syndroom ontstaat postpartum 9;21. Waarschijnlijk spelen dus
ook andere factoren een rol.
Aanleg van de placenta
In de normale zwangerschap invaseert de syncitio-trofoblast de decidua. Tijdens de vroege zwangerschap
wordt het endotheel van de spiraalarteriën vervangen door trofoblast om een optimale omgeving te creëren
voor het embryo in ontwikkeling. Een tweede fase van invasie vindt plaats tussen 16 en 20 weken, wanneer
de spierwand van de arteriën wordt geërodeerd. Dit resulteert in gedilateerde vaten, waarin vasoconstrictie
niet meer mogelijk is. Hierdoor ontstaat er onderdruk in het placentabed en is een maximale doorbloeding
gegarandeerd 26.
Onderzoek suggereert dat in een pre-eclamptische zwangerschap de moederlijke immuunrespons op de
antigenen op de trofoblast (deels afkomstig van de vader) afwijkend verloopt. Hierdoor vindt de migratie en
invasie van trofoblastcellen in decidua en spiraalarteriën onvoldoende plaats, wat leidt tot verminderde
vasodilatatie en daarmee verminderde placentaire doorbloeding. Waarschijnlijk spelen bij een stoornis in de
migratie en invasie van trofoblast meerdere factoren een rol dan alleen de immuunrespons, zoals deciduale
factoren, de lokale zuurstofdruk, functionele reserves van moederlijke haarvaten, nieren, stofwisseling,
stolling, voeding en socio-economische factoren 23.
14