(10) september.pdf - AV Zuidwal

(10) september.pdf - AV Zuidwal (10) september.pdf - AV Zuidwal

28.09.2013 Views

Actieve vrijwilligers aan het woord... ATSE SPOOR: ìIk ben niet eens lid van Zuidwalî constateert hij vrolijk, ìmaar toch heb ik het geschopt tot microfonist.î Atse Spoor neemt op verzoek van Martin Poort, zijn voorganger in deze rubriek, op een zonnige nazomerdag de tijd om te vertellen over zijn activiteiten als vrijwilliger bij Zuidwal. Atse Spoor woonde tot zijn twaalfde in Venezuela. Daarna verhuisde hij naar Huizen en woonde later in Blaricum. Hij is nu gepensioneerd na een loopbaan in het onderwijs. Als leerkracht van de Violenschool was hij betrokken bij de oprichting van een internationale Engelstalige afdeling van deze Hilversumse basisschool (daarvan later directeur). Toen zijn beide kinderen, inmiddels 34 en 32 jaar, bij Zuidwal gingen sporten, had hij niet veel zin om groepjes te begeleiden: ìop school was ik immers al de hele week met kinderen bezig. Maar als ouder van twee Zuidwal pupillen wil je natuurlijk graag meehelpen, dus ze mochten me altijd bellen voor hand- en spandiensten op de baan. Natuurlijk wilde ik die lat terughangen of het zand aanharken.î Hij werd na diverse cursussen tenslotte ook jurylid en microfonist: ìafgelopen voorjaar nog bij de Trappenbergloop en bij de SAM, de School Atletiek Middag. Het leuke is dat je samenwerkt met een groepje companen. Zo zat ik met mensen als Fred Steutel, Martin Poort, Fred Huiskes en Gert Holla in de WOC (Wedstrijd Organisatie Commissie). Dat was prettig gezelschap en het had niets met het onderwijs te maken. Samen met Bart de Jong en Wim Boeren heb ik de microfonistencursus gevolgd. Uiteindelijk doe ik dat nu het vaakst, al heb ik wel gezegd dat ze langzamerhand maar eens naar een opvolger moeten uitkijken. Daarom heb ik het vorige clubkampioenschap en de Trappenbergloop al samen gedaan met Erik Leeflang. Als vereniging vind ik Zuidwal enorm gezellig, met als meerwaarde een lichte ësociale dwangí om actief te zijn, in de kantine of bij de training. Dat vind ik een voordeel. De activiteiten voelen als ëeen dagje uití. Je bent de hele dag buiten en steeds lekker bezig. Bovendien help je de mensen van de club. Behalve van ons ouderen wordt er ook een bijdrage verwacht van de jeugd. Veel van die 16- tot 19-jarigen haken af, ondanks hun talent, omdat ze in hun vrije tijd geld willen verdienen om hun uitgaansleven te kunnen bekostigen. Bovendien kost het uitgaansgedrag veel energie, zodat er vaak weinig animo meer is om te gaan sporten. Dat vind ik jammer. Soms ben ik ëcommissaris van vertrekí geweest. Dat betekent dat je uitvoering geeft aan de indeling zoals die is gemaakt: welke atleet gaat in welke baan lopen, zodat die zich goed kan voorbereiden. Leuke bezigheid, totdat het gaat regenen. Als microfonist kan ik dan wel eens even schuilen, maar de atleten en de c.v.v. moeten blijven want de wedstrijd gaat altijd door. Bij de laatste WKL was ik verkeersregelaar en bij de cross en wegwedstrijd weer jurylid. Ik word dus overal ingezet, net zoals het uitkomt. Atse Spoor is zelf geen hardloper. Vroeger heeft hij een periode getennist. Tien jaar geleden is hij begonnen met golf: ìde mooiste golfcourse van de wereld ligt op Bali, en ik heb daar gespeeld. Daarnaast maakt hij even spectaculaire als verre reizen, zoals afgelopen jaar in het Andesgebergte in Peru. De rest van zijn tijd is hij de toegewijde grootvader van twee kleindochters. De volgende in deze rubriek moet Wim Boeren zijn, omdat ook hij al een lange tijd als vrijwilliger bezig is en daar credits voor verdient. 18 31 e jaargang nr. 10 / september 2012

ROBERT KORTEWEG van AUTORIJSCHOOL KORTEWEG www.rijschool-korteweg.nl ìAutorijden moet iets van jezelf wordenÖ ì Bordsponsor, Zuidwal lid (groep 5 bij Michel Seinen), man van Anja Korteweg (dinsdag-ochtend loopgroep), vader van drie sportieve zoons, enthousiast lange-afstand-fietser, (onlangs nog in Zuid Frankrijk) en vooral: gedreven en ervaren rij instructeur te Huizen. ìIk lever rijlessen op maat. Dat betekent dat ik vooraf goed inschat aan wat voor iemand ik ga lesgeven. Bij een jongeman van 23 is dat anders dan iemand van boven de vijftig. En er is een verschil tussen jongens en meisjes. Jongens hebben meer gevoel voor techniek. Het is voor meisjes een voordeel dat ze meestal voorzichtiger en dus minder roekeloos rijden dan veel jongens. Ze hebben al regel iets meer lessen nodig. Ik heb veel respect voor mensen die op latere leeftijd nog leren auto rijden. Mijn oudste ëstarterí was zestig toen ze begon. Bij de vijftiende les had ik gewaarschuwd dat er in haar geval waarschijnlijk meer dan honderd lessen nodig zouden zijn. Dat bleek inderdaad het geval, maar ze haalde wel in ÈÈn keer haar rijexamen. Dat vind ik een van de leukste dingen van mijn vak, dat je zo iemand aan een rijbewijs kunt helpen. Die mevrouw werd een ander mens toen ze eenmaal kon autorijden. Ouderen raad ik soms aan een auto met automatische versnelling te kopen en dus ook in zoín auto te gaan lessen. Dat maakt het allemaal net wat gemakkelijker. Eigenlijk is het vreemd dat we in Europa massaal blijven schakelen. In de Verenigde Staten bijvoorbeeld hebben praktisch alle auto¥s een automaat.î Gemiddeld hebben mensen die gaan autorijden bij Robert Korteweg veertig lessen nodig; 65 tot 70 procent slaagt in ÈÈn keer; driekwart al na het tweede rijexamen. Robert: ìDaar ben ik trots op want het landelijk slagingspercentage is bij de eerste keer nog geen 50 procent.î Als we vragen waarom je juist bij hem moet zijn om de leren autorijden, denkt hij even na: ìIk zei het al, ik lever rijles op maat. Dat betekent dat ik altijd goed oplet dat mensen niet sneller gaan dan ze aankunnen. Dat is wel eens het geval met die snelcursussen, waarbij je in drie weken je rijbewijs kunt halen. En dat is lang niet voor iedereen geschikt. Wat mij betreft is drie a vier keer per week het beste. Ik blijk met veel verschillende soorten mensen overweg te kunnen. Dat is belangrijk. Iemand die zich prettig voelt achter het stuur, leert nu eenmaal sneller autorijden. Met de meeste mensen ontwikkelt zich een ëklikí. Bovendien ben ik geduldig van aard en ik probeer me altijd in de situatie van mijn leerling te verplaatsen. Een eigenschap die je als rij instructeur moet ontwikkelen is dan ook, naast geduld en tact, gevoel voor de timing. Dat wil zeggen: wanneer zeg je wat en vooral: wat niet.î Robert besloot om bordsponsor te worden omdat hij graag iets voor de club wilde doen, met als bijkomend voordeel dat het de naamsbekendheid van zijn rijschool kan vergroten. Naast zijn werk en het hardlopen, zijn Anja en hij enthousiaste fietsers. Afgelopen zomer hebben ze ruim twee weken door Zuid Frankrijk gefietst, zestig kilometer per dag. Nu de discussie weer is opgelaaid over het feit dat je op veel snelwegen 130 km mag rijden, laat hij desgevraagd weten verhoging van de maximum snelheid onnodig te vinden. ìZo veel verschillende snelheden is verwarrend, file-gevoelig en slecht voor het milieu.î Wie alles wil weten over theorie- en praktijklessen, het rijexamen, een opfriscursus of tarieven, kan het beste even kijken op de website www.rijschool-korteweg.nl 31 e jaargang nr. 10 / september 2012 19

ROBERT KORTEWEG van AUTORIJSCHOOL KORTEWEG<br />

www.rijschool-korteweg.nl<br />

ìAutorijden moet iets van jezelf wordenÖ ì<br />

Bordsponsor, <strong>Zuidwal</strong> lid (groep 5 bij Michel Seinen), man van Anja Korteweg (dinsdag-ochtend loopgroep),<br />

vader van drie sportieve zoons, enthousiast lange-afstand-fietser, (onlangs nog in Zuid Frankrijk) en vooral:<br />

gedreven en ervaren rij instructeur te Huizen.<br />

ìIk lever rijlessen op maat. Dat betekent dat ik vooraf goed inschat aan wat voor iemand ik ga lesgeven.<br />

Bij een jongeman van 23 is dat anders dan iemand van boven de vijftig. En er is een verschil tussen<br />

jongens en meisjes. Jongens hebben meer gevoel voor techniek. Het is voor meisjes een voordeel dat ze<br />

meestal voorzichtiger en dus minder roekeloos rijden dan veel jongens. Ze hebben al regel iets meer<br />

lessen nodig. Ik heb veel respect voor mensen die op latere leeftijd nog leren auto rijden. Mijn oudste<br />

ëstarterí was zestig toen ze begon. Bij de vijftiende les had ik gewaarschuwd dat er in haar geval waarschijnlijk<br />

meer dan honderd lessen nodig zouden zijn. Dat bleek inderdaad het geval, maar ze haalde wel in ÈÈn<br />

keer haar rijexamen. Dat vind ik een van de leukste dingen van mijn vak, dat je zo iemand aan een<br />

rijbewijs kunt helpen. Die mevrouw werd een ander mens toen ze eenmaal kon autorijden. Ouderen raad<br />

ik soms aan een auto met automatische versnelling te kopen en dus ook in zoín auto te gaan lessen. Dat<br />

maakt het allemaal net wat gemakkelijker. Eigenlijk is het vreemd dat we in Europa massaal blijven<br />

schakelen. In de Verenigde Staten bijvoorbeeld hebben praktisch alle auto¥s een automaat.î<br />

Gemiddeld hebben mensen die gaan autorijden bij Robert Korteweg veertig lessen nodig; 65 tot 70 procent<br />

slaagt in ÈÈn keer; driekwart al na het tweede rijexamen. Robert: ìDaar ben ik trots op want het landelijk<br />

slagingspercentage is bij de eerste keer nog geen 50 procent.î Als we vragen waarom je juist bij hem moet<br />

zijn om de leren autorijden, denkt hij even na: ìIk zei het al, ik lever rijles op maat. Dat betekent dat ik<br />

altijd goed oplet dat mensen niet sneller gaan dan ze aankunnen. Dat is wel eens het geval met die<br />

snelcursussen, waarbij je in drie weken je rijbewijs kunt halen. En dat is lang niet voor iedereen geschikt.<br />

Wat mij betreft is drie a vier keer per week het beste. Ik blijk met veel verschillende soorten mensen<br />

overweg te kunnen. Dat is belangrijk. Iemand die zich prettig voelt achter het stuur, leert nu eenmaal<br />

sneller autorijden. Met de meeste mensen ontwikkelt zich een ëklikí. Bovendien ben ik geduldig van aard en<br />

ik probeer me altijd in de situatie van mijn leerling te verplaatsen. Een eigenschap die je als rij instructeur<br />

moet ontwikkelen is dan ook, naast geduld en tact, gevoel voor de timing. Dat wil zeggen: wanneer zeg je<br />

wat en vooral: wat niet.î<br />

Robert besloot om bordsponsor te worden omdat hij graag iets voor de club wilde doen, met als bijkomend<br />

voordeel dat het de naamsbekendheid van zijn rijschool kan vergroten. Naast zijn werk en het hardlopen,<br />

zijn Anja en hij enthousiaste fietsers. Afgelopen zomer hebben ze ruim twee weken door Zuid Frankrijk<br />

gefietst, zestig kilometer per dag.<br />

Nu de discussie weer is opgelaaid over het feit dat je op veel snelwegen 130 km mag rijden, laat hij<br />

desgevraagd weten verhoging van de maximum snelheid onnodig te vinden. ìZo veel verschillende snelheden<br />

is verwarrend, file-gevoelig en slecht voor het milieu.î<br />

Wie alles wil weten over theorie- en praktijklessen, het rijexamen, een opfriscursus of tarieven, kan het<br />

beste even kijken op de website www.rijschool-korteweg.nl<br />

31 e jaargang nr. <strong>10</strong> / <strong>september</strong> 2012 19

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!