You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
I<br />
Jocelyn in 長崎<br />
おひさ、皆!<br />
k zou heel graag iets razend interessants te melden hebben, maar<br />
ik ben bang dat ik jullie helaas teleur moet stellen. Het is nu al een<br />
maand voorjaarsvakantie, en ik heb de laatste paar weken eigenlijk<br />
geen deuk gedaan. Nou, oké, misschien is ‘geen deuk’ een beetje voorbarig,<br />
maar karaoke, feesten in Shianbashi en urenlang Virtua Fighter<br />
in het gamecenter spelen zijn niet bepaald productief te noemen...<br />
Wel ben ik een aantal weken met een paar Nederlands drie daagjes<br />
naar Fukuoka geweest, wat echt een hele leuke en gezellige stad is. We<br />
hebben de lekkerste ramen van de wereld gegeten in Tenjin (tonkotsu<br />
ramen, welteverstaan- ramen waarvan de soep uit varkensbotten getrokken<br />
is. Klinkt ranzig, is het niet), zijn wezen shoppen in Canal City<br />
en we hebben tot slot de nachtclubs onveilig gemaakt. Winkelen en<br />
dansen kun je namelijk niet bijzonder goed doen in Nagasaki, dus het<br />
was een verademing om me eens even flink uit te kunnen leven. Ik heb<br />
toen ik eenmaal terug was ongeveer een week met spierpijn in mijn nek<br />
en schouders rond gelopen vanwege het sjouwen met zware shopping<br />
bags, gevuld met kleren en schoenen die je in Nederland over tien jaar<br />
pas kunt kopen. Bij deze dus eventjes een tip voor mensen die van<br />
plan zijn om naar Japan te gaan: fuck souvenirs, neem kleren mee naar<br />
huis!<br />
Morgen vertrek ik met de nachtbus naar Tokyo, wat ongeveer veertien<br />
uur gaat duren. Dat wordt even bikkelen, maar het was de goedkoopste<br />
manier om er te komen, dus heb ik schijt. Ik maak me wel een<br />
beetje zorgen om de lange benen van reismaat Arthur, aangezien de<br />
bus gebouwd is om smurfachtige Japanners te accommoderen en de<br />
Hollandsche reiziger na ongeveer vijf minuten last krijgt van pijnlijke<br />
krampen in het gehele lichaam. Op zulke momenten ben ik blij dat ik<br />
een dwerg ben (1.63 m), al ben ik hier in Japan de gemiddelde lengte,<br />
misschien zelfs iets langer. Japanse jongens mogen van geluk spreken<br />
als ze de 1.70 halen, en het voelde in het begin behoorlijk maf om<br />
langer te zijn dan de mannen hier (ook al is dat alleen maar omdat<br />
ik met grote regelmaat op stiletto’s van ongeveer twaalf centimeter<br />
rondstruin).<br />
Maar goed, Tokyo dus. We blijven ongeveer twee weken en ik heb er<br />
ontzettend veel zin in. Dingen als de Tsukiji-vismarkt, tempelbezoeken,<br />
uitgaan, shoppen en vooral mensen kijken staan op het programma.<br />
Vooral naar het laatste kijk ik uit, omdat in Tokyo iedereen pijnlijk hip<br />
is, wat een lust voor het oog belooft te worden.<br />
Mijn volgende stukje proza zal dan ook hoogstwaarschijnlijk over mijn<br />
derde tripje naar de mooiste stad van de wereld gaan. Want dat is Tokyo.<br />
Geen discussie.<br />
Over en uit! Jocelyn/凛子<br />
35
Change language