5 (Maart '10) - Tanuki

Vinger naar je neus (“Wie, ik?”)
Een verbaasde of vragende gezichtsuitdrukking gecombineerd met
een wijsvinger die de neus aanraakt of er naartoe wijst slaat niet
op een oren, ogen, puntje van je neus-reeks, maar betekent “ik”
in de Japanse context. Waar menig Westerling een vlakke hand of
wijsvinger op zijn borst legt om bevestiging te krijgen of diegene
bedoeld wordt, raakt men in Japan zijn of haar neus aan. Toet!
ちょっとおいで (“Hey, kom eens”)
Als er met een vlakke hand vanuit een losse pols op en neer wordt
gewapperd betekent dit niet dat je even op moet flikkeren, maar
dat je, in tegenstelling, juist even moet komen. Dit gebaar wordt
voornamelijk met vrienden onder elkaar gebruikt om aan geven
dat er iets spannends te zien is en dat diegene die gewenkt wordt
even moet komen. Omaatjes op straat die een babbeltje aan willen
knopen met buitenlanders zijn er ook fan van. Schrik dus niet
als je het deurtje van een afgelegen eettentje open schuift en een
meneer met blote voeten, een handdoek op zijn hoofd net van zijn
tatamimat overeind krabbelt, dit naar je gebaart. Je bent namelijk
hartstikke welkom in zijn casa. Si.
彼女がいる。彼氏がいる。
(“Ik heb een vriendin!” “Ik heb een vriendje!”)
Toen een of andere vent in een bar zijn duim naar me opstak en er
een vragend gezicht bij trok, vroeg ik me af of hij intens bezorgd
was of ik het wel naar mijn zin had. Wegens pure onwetendheid
stak ik mijn duim naar hem op en keek hij meteen teleurgesteld
weg. “Wat gebeurde er?” dacht ik bij mezelf. Blijkbaar heb ik hem
duidelijk gemaakt dat ik het bezit was van een vriendje.. damn,
maar die vent was best knap! Dames, let dus op, dat als een
willekeurige man zijn duim naar je opsteekt dat hij niet wil weten
hoe het met je gaat, maar vist hij simpelweg naar je liefdesstatus.
In het geval van een antiknapperd steek je gewoon je duim op en
vier je zijn afwijzing. In het geval van een schone prins knikt je
braaf nee.
Voor de heren geldt een uitgestrekte pink voor het hebben van
een vriendin. Officieel of een affaire, het gestrekte pinkje heldert
een boel op.
Wapperen voor je gezicht. (“Nee, nee!! No way! Neuh, dankje!”)
Als men woest met een vlakke hand voor het gezicht wappert kun
je rekenen op een dikke, vette “nee”. Het wapperende handje
staat niet symbool voor een nare geur, maar een ontkenning, afwijzing
of verdediging. Hoe sneller de hand gaat, hoe sterker de
wil om iets te ontkrachten. Ter illustratie, “Hey Kasumi, zou jij die
vent daar doen?” Er volgt een woeste handbeweging. Ze hoefde
haar afwijzing niet eens te beargumenteren. Ik bedoel maar.
11