ALS DE INVALIDITEITSWET AAN- GENOMEN IS.

ALS DE INVALIDITEITSWET AAN-
GENOMEN IS.
Wanneer het ontwerp van wet voor de verzekering van
arbeiders tegen geldelijke gevolgen van invaliditeit en ouderdom
wet geworden is, wordt bij Koninklijk Besluit bepaald
op welk tijdstip de verschillende artikelen in werking zullen
treden. Van deze artikelen is, in verband met de verzekering,
art. 3f ongetwijfeld het belangrijkste.
AA i v-' Volgens dit artikel is iedere arbeider, voorzoover de wet
hem niet uitzondert of vrijstelt, verplicht zich te verzekeren.
Deze verplicht verzekerde heeft dttlrTecn'ï op eene rente
ingeval van invaliditeit en na het bereiken van den 70-jarigen
leeftijd. Zijn kinderen beneden 13 jaar hebben bovendien
recht op een weezenrente.
De vraag is nu maar wat kost dit den werkgever en den
arbeider aan geld en moeite, en wat zal de arbeider daarvoor
ontvangen. Op al deze vragen zullen wij hier een
antwoord geven door eenvoudig na te gaan wat de wet
daaromtrent bepaalt./"^ ^ g j j ^ . yy O ^ ^ ^
Welken werk- Ieder in wiens dienst arbeid wordt verricht door een
verplichtingen arbeider, wordt door de wet als werkgever aangemerkt.
opgelegd? Wordt de arbeid in dienst van twee of meer personen
verricht, dan is ieder hunner aansprakelijk voor de nakoming
der wettelijke verplichtingen.
Welke arbei- Verzekerd zal ieder zijn, die den leeftijd van
verzekerd? heeft bereikt — niet in werkelijken militairen dienst is, —
en in loondienst arbeid verricht, binnen het Rijk, en tegen
loon van niet meer dan ƒ 1200.— per jaar.

\\ Vrij van de verzekering zijn echter die arbeiders, welke
' J in dienst zijn van het Rijk of van lichamen als de gemeenten,
s*S provincies enz. en van spoorweg-maatschappijen, wanneer zij
recht hebben op een pensioen bij invaliditeit en ouderdom.
Voorts vallen ook die arbeiders buiten de verzekering, welke in
dienst zijn van ondernemingen, waarin de pensioen voorwaarden
publiekrechtelijk zijn gerggehj^jiQflals, bijv. de mijn-arbeiders.
Wie aan kan toonen, dat hij het vooruitzicht heeft om
""\\ binnen eenige jaren een loon van meer dan f 2000^— per
J jaar te verdienen, kan worden vrijgesteld van de verzekering.
\ Wie (als de wet 2 jaar gewerkt heeft) boven de 35 jaar is en
3 /dan nog niet reeds verplicht verzekerd is, blijft onverzekerd,
J ook al komt hjj op lateren leeftijd onder de bepalingen
der wet te vallen. Deze bepaling zal echter de eerste 2
jaren niet gelden, dat wil dus zeggen dat ieder — behoudens
de andere genoemde uitzonderingen — die beneden de 70
jaar oud is, verzekerd zal zijn. Hiervan profiteert dus het ///if
thans levend geslacht van 35—70 jaar. JflV
. \ Wie eenmaal verzeker^, is blijft nog een tijd lang ver- *
**f J zekerd, ook al houden de voorwaarden van zijn verzekerings-
/ plicht op. In den regel kan hij dan na 6 maanden verklaren
dat hij de verzekering als vervallen beschouwt. Als iemand
ecEter"*meèT**3an ƒ1200.— gaat verdienen, dan kan hij de
bedoelde verklaring niet afleggen, doch blijft hij nog verzekerd_jjotd_at_hiJLX2
OOOL.-^. _pex„jaar. -verdient.
Arbeiders die 70 jaar of ouder zijn, kunnen gedurende
het eerste jaar na het in werking treden van artikel 30 tot
de verzekering worden toegelaten, indien zij a. dien leeftijd
bereikt hebben na het in werking treden van artikel 30;
b. overigens voldoen aan de gewone verzekeringsvoorwaardeu;
c. voor het bereiken van dien leeftijd niet tot de verzekering
konden worden toegelaten, omdat zij tijdelijk invalide of
tijdelijk niet in loondienst waren.
Welke zijn de Ieder arbeider, die op het bij Koninklijk Besluit vastgeeerste
werk- .,,,..,,. __ . . °
zaamheden stelde tgdstip nog geen 70 jaar is moet zich op plaats en
voor den ar- tijd, door den Raad van Arbeid (onder goedkeuring van den
beider en den . . ,, ,, ,
werkgever? verzekeringsraad) vastgesteld, aanmelden en aldaar de ver-

3
langde inlichtingen geven. Is de arbeider verhinderd dan
moet hij dat zoo spoedig mogelijk aan den Raad van Arbeid
mededeelen. De arbeider, die door de wet van de verzekeringsplicht
is vrijgesteld, behoeft zich niet aan te melden.
Dag, uur en plaats van elke zitting worden ten minste
zes dagen vooraf door den Raad van Arbeid bekend gemaakt.
Het hoofd of de bestuurder eener onderneming of inrichting,
is verplicht te zorgen dat afschriften van de bekendmaking,
welke hem door den Raad van Arbeid zijn verstrekt,
binnen drie dagen na de uitreiking worden aangeplakt aan
de hoofddeur, in een der arbeidslokalen van elk gebouw of
bij scheep vaartondernemingen, bovendien aan de mast van
elk vaartuig.
Voorzoover de arbeiders zich niet in hun vrijen tijd kunnen
aanmelden vermeld het hoofd of de bestuurder der onderneming
op of naast de bekendmaking van den Raad van
Arbeid, den dag en de uren waarop de werklieden aan
hunne verplichtingen kunnen voldoen.
Vóór of binnen zes maanden nadat art. 30 in werking
is getreden ontvangt het hoofd of de bestuurder eener
onderneming een staat, betreffende de personen, die in dienst
der onderneming zijn. Deze staat moet hij behoorlijk, en
voor zoo ver mogelijk volledig, ingevuld binnen 14 dagen
terugzenden. Zijn meer dan 100 personen in dienst der
onderneming, dan moet de terugzending binnen 30 dagen
geschieden.
De arbeider of het hoofd of de bestuurder eener onderneming
of inrichting, die een dezer verplichtingen niet
nakomt, wordt met hechtenis van ten hoogste één maand
of geldboete van ten hoogste f 100.— gestraft.
Wanneer Zes maanden voor het in werking treden van artikel 30
T*k J?*" wordt aangevangen met het opmaken van rentekaarten en
gemaakt? vóór het in werking treden worden rentekaarten opgemaakt
voor hen, die bij het in werking treden vermoedelijk verzekeringsplichtig
zullen zijn. Deze kaarten zijn geldig als
art. 30 in werking treedt, doch zij kunnen nietig verklaard
worden als de betrokkene op dat tijdstip invalide is en ook

M:
nog gedurende een jaar daarna. De verzekerde kan die nietigverklaring
vragen en ontvangt bij weigering bericht van
den Raad van Arbeid.
Het onderzoek of een arbeider invalide is en de beslissing
van een geschil over het bestaan der verzekeringsplicht
kunnen door den Raad van Arbeid uitgesteld worden tot
een maand na het in werking treden van art. 30 of zooveel
later als de Verzekeringsraad zal bepalen. Verlengt de Verzekeringsraad
een termijn dan maakt de Raad van Arbeid
dit bekend door aanplakking te zijnen kantore en door aankondiging
in een of meer nieuwsbladen.
Heeft een arbeider zich niet bij den Raad van Arbeid aangemeld,
dan kan het opmaken van zijn rentekaart worden
uitgesteld tot een maand na het in werking treden van
art. 30.
Wordt vóór het in werking treden geen rentekaart opgemaakt,
dan krijgt de betrokkene op zijn verzoek eene
verklaring, dat hij voorloopig niet als verzekeringsplichtig
beschouwd wordt.
Welke rechten Als een verzekerde arbeider invalide wordt, krijgt hij
arbeider*? °kt °P rente, doch slechts dan als hij 150 maal een premie
in rekening kan brengen.
Hij wordt geacht invalide te zijn als hij niet in staat is
één derde deel te verdienen van hetgeen, met hem te vergelijken
gezonde menschen, gewoonlijk verdienen.
De verzekerde die zeventig jaar wordt heeft recht op
ouderdomsrente.
De rente die een invalide of een zeventigjarige krijgt is
325 maal al de betaalde premiën, gedeeld door het aantal
weken, dat de verzekering duurde, vermeerderd met
van de totaal betaalde premiën.
Wij willen dit door voorbeelden duidelijk maken, en verwijzen
naar bladz. 9.
Dezelfde verzekerde kan nooit tegelijk eene invaliditeitsèn
ouderdomsrente genieten.
Maakt iemand zich opzettelijk invalide, dan heeft hij geen
recht op rente.

Wettige, natuurlijke en wettiglijk erkende kinderen hebben
recht op weezenrente na het overlijden van den vader, als
de vader invaliditeits-rente ontving of 40 maal een premie
in rekening kan brengen. Hetzelfde geldt voor kinderen na
het overlijden van de moeder, als deze kinderen reeds vaderloos
waren of de moeder kostwinster was.
De weezenrente bedraagt voor de kinderen beneden 13
jaar te zamen een vijfde meer als de invaliditeits-rente (zonder
de verhooging met 10%) van de overleden-vader bedroeg
of zou kunnen bedragen, als hij een invaliditeits-rente op
den dag van het overlijden zou hebben gekregen.
De weezenrente wordt in haar geheel uitgekeerd, tot al
de kinderen 13 jaar geworden zijn.
Ook hier willen wij voorbeelden geven, en verwijzen
daartoe naar bladz. 12.
at moet de Om te weten wat een arbeider zal moeten betalen, moet
betalen? eerst worden vastgesteld, tot welke loonklasse hij behoort.
Er worden daarvoor vijf loonklassen ontworpen.
In de eerste klasse vallen die" 'arbeiders, die minder dan
ƒ 240.— verdienen of geacht worden te verdienen, de tweede
klasse is voor de arbeiders, die van f 240.— tot / 400.—
verdienen, de derde loopt voor loonen van ƒ 400. — tot
/ 600.—, de vierde voor f 600.— tot / 900.— en de vijfde
klasse is voor arbeiders, die meer dan f 900.— aan loon
ontvangen.
De Kroon wijst voor iedere gemeente aan, tot welke
loonklasse de verschillende groepen van arbeiders zullen
behooren.
Er wordt eene premie geheven naarmate van de loonklasse
waartoe de arbeider behoort. Voor de eerste loonklasse bedraagt
deze premie2£)^efcs., voor de tweede 24^.voor de
derde 32^voor de vierde 40^en voor de vijfde"*48^jents per
A week^Deze premie wordt in den regel betaald door den
l werkgever, die dan echter de helftvan het loQ_K_des arheid.er,s • $**¥** 7/L.
Il kan afhouden. Er zijn echter"bepaalde gevallen waarin de
arbeider de premie zelf betaalt. In die gevallen betaalt de
werkgever aan den arbeider de helft der gestorte premie.

6
Wie invaliditeitsrente geniet, of wie 70 jaar is, behoeft
geen premie meer te betalen. De arbeider die eene rente
van de Ongevallenwet 1901 naar 50% arbeids-ongeschiktheid
geniet, kan voor bepaalden tijd van premie-betaling
worden vrijgesteld.
In een week waarin de arbeider ziek was of geen werk
had behoeft hij ook geen rente te betalen. Ontvangt hij
dien week volgens een wettelijke regeling ziekengeld, dan
wordt de premie voor hem betaalt.
Hoe moet De premie kan op twee wijzen worden betaald: door het
^ ^ Pakken van zegels op eene zoogenaamde rentekaart of in
geld aan den Raad van Arbeid. Dit wordt voor het gebied
van iederen Raad van Arbeid door de Koningin bepaald.
De zegels zijn o. a. te verkrijgen op het postkantoor. Rentekaarten
worden voor de arbeiders opgemaakt door den Raad
van Arbeid. Verder krijgt ieder verzekerde eenrenteb^fieJs^ÉU»»
Is een rentekaart volgeplakt, dan wordt dat aangeteekend~~
in het renteboekje. De arbeider bewaart zijn eigen rentekaart
maar kan haar aan den werkgever in bewaring geven.
Bewaart de arbeider de kaart zelf, dan moet hij haar voor iedere
premiebetaling aanbieden aan den werkgever, opdat deze er
de zegels in kan plakken. Moet er in geld worden betaald,
dan draagt de Raad van Arbeid zorg, voor het plakken
der zegels.
Gedurende zes maanden na het in werking treden van
art. 30 wordt voor alle verzekerden in zegels betaald.
Welke ver- Behalve de medewerking
g
aan de voorbereiding
g
van de
wordenden d uitvoering i t i der d wet t rusten t op de d werkgevers k de d volgende l ^Jr
werkgevers op- verplichtingen.
rplichtingen.
De premie wordt door den werkgever g betaald. Xf
Deze verplichting bestaat bestaat, behoudens eenige uitzonderingen
uitzonderingen,
voor den werkgever ten opzichte van al zijn arbeiders, doch
bij algemeene maatregel van bestuur, kan hem ook nog de
verplichting worden opgelegd om de premie te betalen voor
een arbeider, die een ander behulpzaam is bij stukwerk,
dat buiten de werkplaats en niet onder toezicht van den
werkgever wordt verricht.

Als uitzondering op den algemeenen regel betaalt de
verzekerde zelf zijne premie, lo. als verzekerde en werkgever
beiden verklaren, dat de verzekerde zijn loon in geld
uitsluitend van derden ontvanpfc of bevoegd is zijn loon
af te houden van hetgeen hij ten behoeve van den werkgever
van derden ontvangt: 2o. als de verzekerde bevoegd is de
verklaring af te leggen, dat hij de verzekering als vervallen
beschouwd.
De werkgever moet in geld of door het plakken van
rentezegels op eene rentekaart betalen. De Kroon beslist
voor het gebied van iederen Raad hoe zal worden betaald.
Voor verschillende groepen van verzekerden kan deze beslissing
verschillend zijn.
Betaald de werkgever niet binnen den daarvoor gestelden
termijn, aan den Baad van Arbeid, dan is deze bevoegd
het verschuldigde bij dwangbevel, met reeht om de goederen
des schuldenaars zonder vonnis aan te tasten, in te vorderen
Betaalt een werkgever door het plakken van zegels op
eene rentekaart dan moet onmiddellijk na het opplakken op
het zegel door hem den datum worden vermeld.
De werkgever van een arbeider, voor wien in geld betaald
zal moeten worden, is verplicht binnen drie dagen na aanvang
van diens loondienst schriftelijk aangifte te doen bij
den Raad van Arbeid omtrent zekere punten, die nader bij
algemeenen maatregel van bestuur zullen worden vastgesteld.
Bij die aangifte wordt de rentekaart van den arbeider
overgelegd of medegedeeld waarom geen rentekaart wordt
overgelegd.
'Van de aangifte en het overleggen der rentekaart ontvangt
de werkgever van den Raad van Arbeid een bewijs van
ontvangst.
Binnen drie dagen na het eindigen van de dienstbetrekking,
en van iedere wijziging der dienstbetrekking, die op den
verzekeringsplicht, de verplichting tot betalen en het bedrag
der premie invloed kan hebben, is de werkgever verplicht
hiervan aangifte te doen. Zoolang deze aangifte niet geschied
is, blijft de werkgever tot premie-betaling verplicht.
De wijze waarop in geld wordt betaald, stelt de Raad

van Arbeid onder goedkeuring van den verzekeringsraad
vast. De Kroon kan dienaangaande voorschriften geven.
De werkgever en de persoon die hem vervangt, zijn verplicht
aan den Raad van Arbeid, aan het bestuur of den
Voorzitter van dezen Raad en aan de aan dezen Raad ondergeschikte
ambtenaren, tot een door de Kroon te bepalen
rang, inzage te geven van boeken, bescheiden en andere
stukken, die op den arbeid en het loon van den arbeider
betrekking hebben.
De werkgever is niet bevoegd den verzekeringsplicht van
een arbeider te betwisten op grond dat deze invalide zou zijn.
De werkgever, die niet voldoet aan een hem bij of krachtens
deze wet opgelegde verplichting betreffende de premiebetaling
voor een arbeider of het dagteekenen van zegels,
wordt met eene geldboete van ten hoogste drie gulden voor
elke kalenderweek, of gedeelte daarvan waarover hij die
. verplichting niet is nagekomen, gestraft.
werkgever
betalen? In de meeste gevallen precies evenveel als de arbeider.
r>
Welke uitkeeringen kan de verzekerde werkman
nu verwachten ?
Op deze vraag zouden wij willen antwoorden, zoek dit
maar uit op de volgende staatjes (bladz. 9 en 12). Ter verduidelijking
willen wij echter iets van die staatjes zeggen.
Bij al onze voorbeelden namen wij een werkman die zoo
vroeg mogelijk dat is dus op zijn 16de jaar, aan de wettelijke
verzekering gaat deelnemen. Wij veronderstelden dat in de
tijden van ziekte de premie voor hem werd doorbetaald en
dat hij ook nooit, doordat hij geen werk had, behoefde te
verzuimen zijn premie te betalen. Ieder zal wel willen
erkennen, dat dergelijke arbeiders, die dat vier en vijftig
jaar lang! kunnen volhouden tot de uitzondering zullen
behooren, doch wij wenschen alle omstandigheden zoo
gunstig mogelijk te nemen.

Groep.
IV
r.« een
gemiddeldweekloon
van:
f12.—
„15—
,17.-
na 5
jaar.
f2.70
bedraagt de Invaiiditeitsrente per week
na
10
jaar.
f2.90
na
15
jaar.
f3.10
na
20
jaar.
f3.30
na
25
jaar.
f3.50
na
30
jaar.
f3.70
na
35
jaar.
f3.90
na
40
jaar.
f4.10
na
45
jaar.
f4.30
na
50
jaar.
f4.50
na
54
jaar.
I f4— fl.35 f 1.45 fl.55 fl.65 f 1.75 fl.85 fl.95 f2.05 f2.15 f2.25 f2.33
II
f 5—
, 6.50
, 7.50
f 1.62 f 1.74 f 1.86 fl.98 f2.10 f2.22 f2.34 f2.46 'f2.58 f2.70 f2.80
III
f8—
, 9.50
.11—
f2.16 ??,%?, f 248 f3 64 f a so f£9fi f3.12 f3 ffl f3.44 f3 60 f3 73
f4.66
V
f 17.50
„20—
,23.-
f3.24 f3.48 f3.72 f3.96 f4.20 f4.44 f4.68 f4.92 f5.16 f5.40 f5.60
Uit dezen staat, zijn de volgende voorbeelden gehaald.
Eerste Iemand verdient gemiddeld (zie II) ƒ 6.50 per week.
voorbeeld, j-^ tïtóg is nu, hoe groot zal zijn invaiiditeitsrente per
week zijn na 10 jaar, na 25 jaar en na 40 jaar.
In groep II van den staat vinden wij ƒ6.50 en als wij
nu de getallen, die achter ƒ6.50 staan langs loopen, dan
vinden wij,' dat zoo iemand na 10 jaar een invaiiditeitsrente
zal krijgen van ƒ1.74 per week na 25 jaar ver-
1
Als hü op
zijn 70e jaar
nog verzekerd
is.krggt
hij een
ouderdomsrente
per
week van:
f2.33
f2.80
f3.73
f4.66
f5.60

10
zekerd te zijn geweest ƒ2.10 per week en nadat 40 jaar
zeer getrouw door en voor hem premie is betaald, wordt
de invaliditeitsrente f 2.46 per week.
Tweede voorbeeld. De zelfde persoon die in het eerste
voorbeeld is genoemd, (zie II) leeft 54 jaar lang, heeft zijn verzekering
aangevangen op zijn 16de jaar, heeft altijd premie
betaald gedurende die 54 jaar en is dus nu met eer en met
deugd 70 jaar geworden. Uit de laatste kolom van den staat
blijkt dan, dat hij aan ouderdomsrente per week ƒ 2.80
zal ontvangen.
Volgens de tweede sterftetafel van VON PESCH, zal dit voorrecht
aan 390 van de duizend personen ten deel vallen, (of
deze verhouding ook voor arbeiders zoo zal zijn weten wij
natuurlijk niet).
Derde voorbeeld. Iemand verdient gemiddeld ƒ 9.50 per
week (zie groep III). Nadat hij 15 jaar verzekerd is geweest,
zal hij dan een invaliditeitsrente ontvangen van ƒ 2.48. Is
hij zijn verzekeringsplichten 30 jaar lang trouw nagekomen,
dan bedraagt zijn invaliditeitsrente ƒ2.96 per week en nadat
hij 45 jaar lang heeft betaald, is dit bedrag tot ƒ 3.44
geklommen.
Het wil ons voorkomen, dat nu ieder wel op den staat
zal kunnen vinden hoeveel de invaliditeitsrente per week zal
bedragen voor een arbeider, die altijd door gemiddeld een
bepaald weekloon verdient.
Wij hebben bij den staat het volgende nog op te merken.
Voor de uitkeeringen is het onverschillig of men ƒ5.—,
/ 6.50 of ƒ 7.50 per week verdient (zie II). Een arbeider, die één
van deze weekloonen heeft, moet steeds elke week ƒ 0.12 betalen
en zijn werkgever moet er elke week ƒ 0.12 bijleggen, en omdat
bij die verschillende weekloonen hetzelfde betaald wordt,
krijgen de arbeiders ook dezelfde uitkeeringen.
Let men enkel op het belang van de verzekering, dan is
dat alles heel mooi en klopt als een bus. Maar,.. .. als
men er ook maar één oogenblik bij stilstaat, dat deze wet

11
gemaakt wordt om de menseben te helpen, dan voelt men
terstond, dat de opoffering voor iemand die ƒ 5.—-per week
verdient, veel grooter is als hij wekelijks ƒ0.12 moet betalen
dan voor iemand, die ƒ 7.50 per week verdient. En omgekeerd
zal iemand, die 25 jaar lang gewoon is geweest ƒ 7.50 per
week te verdienen, veel meer getroffen worden als hij het
dan verder moet doen met ƒ 2.10 per week, dan dit het
geval zal zijn voor iemand, die moet bestaan van ƒ 5.—
per week de eerste krijgt ƒ2.90 minder dan zijn weekloon,
de ander ƒ 5.40 minder.
Zoo worden ook alle arbeiders, die ƒ 8.—, ƒ 9.50 en
ƒ 11.— per week verdienen, door de wet op gelijke wijze
behandeld, dat wil zeggen, zij moeten allen ƒ 0.16 per
week betalen en als ze op hetzelfde oogenblik invalide
worden, krijgen ze een even groote uitkeering.
Het is voor den wetgever ook gelijk, of een arbeider
ƒ 12.—, ƒ 15.— of ƒ 17.— verdient. Van al deze personen
vraagt hij ƒ 0,20 per week en hunne werkgevers moeten
er ƒ 0.20 per week bijleggen. Doch nu weet toch ieder
wel, dat een opoffering van ƒ 0.20 per week voor een arbeider,
die ƒ 12.— per week verdient, veel grooter is, dan voor den
arbeider die een weekloon van ƒ 17.— heeft. De uitkeeringen
voor deze personen zijn echter ook gelijk geregeld. Wordt
iemand, die gemiddeld ƒ 17.— per week verdient, na 40 jaar
verzekerd te zijn geweest en altijd te hebben betaald, invalide,
dan krijgt hij voor zijn verder levensonderhoud f 4.10 per
week en de arbeider, die ƒ 12.— verdiende krijgt dat ook.
De geldelijke gevolgen van dezelfde invaliditeit zijn voor
die menschen zeer verschillend.
Wij komen nu tot de weezenrenten, die de wet toekent.

12
Een werkman is 16 jaar oud als hij zich verzekert, huwt
op 24-jarigen leeftijd en krijgt 4 kinderen, na 2-4-6 en 8
jaar gehuwd te zijn. Het bedrag, dat zijn vrouw krijgt
bij zijn sterven blijkt uit de volgende staat:
Groep.
I.
II.
III.
IV.
V.
Gemiddeld
weekloon.
f4.—
f5.—
f6.50
f7.50
f8.f9.50
f 11.—
f12.f15.—f17.-
f17.50
f20.—
f23—
De weezenrente per week bedraagt
na een huwelijk van:
5 jaar
voor de 2
kinderen
beneden
13 jaai
f 1.50
f 1.80
f2.40
f3.—
f3.60
10 jaar
voor de 4
kinderen
beneden
13 jaar
f 1.50
f 1.80
f2.40
f3.-
f3.60
15 jaar
voor de 3
kinderen
beneden
13 jaar
f 1.50
f 1.80
f2.40
f3.—
f3.60
20 jaar
voor het
eene kind
beneden
13 jaar
f 1.50
f 1.80
f2.40
f3.—
f3.60
Uit dezen staat, zijn de volgende voorbeelden getrokken.
Eerste voorbeeld. Iemand die gemiddeld f 7.50 per week verdient,
(zie II) op 24-jarigen leeftijd gehuwd is, kreeg nadat hij 2
jaar gehuwd geweest was, een kind en nadat hij 4 jaar gehuwd
geweest was nog één. Vijfjaar na zijn huwelijk sterft hij. Zijn
weezen krijgen nu tot hun 13de jaar samen f 1.80 per week.
Was hij blijven leven en had hij, nadat hij zes jaar gehuwd
was zijn derde kind gekregen en 2 jaar daarna nog

13
één, dan zou hij als hij tien jaar na zijn huwelijk gestorven
was, voor zijn weezen samen ook een rente van f 1.80 per
week hebben nagelaten.
De weezenrente blijft gelijk onverschillig hoe lang iemand
verzekerd is en hoe groot het aantal kinderen is, dat hij nalaat.
Tweede voorbeeld. Iemand, die gemiddeld f 15.— per week
verdient, (zie IV) verzekerd was vanaf zijn 16de jaar, en gehuwd
was op zijn 24ste, laat als hij 15 jaar na zijn huwelijk komt te
overlijden, voor al zijn weezen in het geheel een rente na van
f 3.— per week. Was hij gestorven 5 jaar na zijn huwelijk, dan
had hij ook f3.— weezenrente nagelaten en zou hij sterven
20 jaar na zijn huwelijk, dan zou hij ook dezelfde weezenrente
nalaten.
Als hij niet geregeld f 15.— per week verdient, maar
f 17.— of f 12. —, dan had dit in de weezenrente hoegenaamd
geen verandering gebracht.
Bij dezen staat hebben wij het volgende op te merken.
Of iemand sterft, nadat hij 5 jaar gehuwd geweest is en
dus 2 kinderen nalaat, dan wel nadat hij 10 jaar gehuwd
geweest was en 4 kinderen beneden 13 jaar nalaat of sterft
na 15 jaar als er nog maar drie, of na 20 jaar als er
nog maar 1 kind beneden 13 jaar achter blijft, het is
alles precies hetzelfde. En nu behoeft de kijk op de praktijk
van het leven toch niet erg groot te zijn om te weten, dat
de weduwe, die na 10 jaar met 4 kleine kinderen achterblijft,
waarvan de oudste 8 en de jongste 2 jaar is, met
f 2.40 per week veel harder dobber zal hebben, dan de
weduwe, die 20 jaar na haar huwelijk met 1 kind achterblijft
en daarvoor ook f 2.40 ontvangt totdat dit kind 13
jaar zal zijn geworden.
*
Wanneer men ernstig nagaat welke invaliditeitsrenten en
weezenrenten genoten zullen kunnen worden (en de beide
staten geven in dezen gelegenheid [een groot aantal vragen
zelf te beantwoorden) dan zal het den lezer mis-

14
schien gaan als ons, dat hij niet recht goed begrijpt wat
met de volgende woorden, die te vinden zijn op pagina
19 van het verslag van de Commissie van Voorbereiding
bedoeld wordt.
„Als een arbeider in de kracht van zijn leven invalide
„wordt, lijdt daardoor niet enkel hij zelf, maar ook zijn
„gezin. Wordt hij dan niet geholpen, zoo mist hij de mid-
„delen om zijn kinderen het noodige te verschaifen."
Wij vragon ons ernstig af of de wet wel afdoende hulp
zal geven, om den invaliden arbeider zelf en zijn kinderen,
het noodige te verschaifen.
BOCKERU R.K.
r' •
•ÖSl
AMSTERDAM, 12 October 1912.

n
bc J> fr* k* i*- Jj*»^ i
— '
u itt
A,*r\i /»,,
**?
c
*- T
—
e.—
^ Cc/