Tweemaandelijkse uitgave Revue bimestrielle - Imso.be
Tweemaandelijkse uitgave Revue bimestrielle - Imso.be
Tweemaandelijkse uitgave Revue bimestrielle - Imso.be
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
kon intikken om ze te stoppen. Intussen waren de rolstoelgebruikers die op<br />
de eerste verdieping sliepen natuurlijk in paniek. Ze dachten al dat alles in<br />
de hens stond natuurlijk. Toen werd iedereen gekalmeerd, maar Rik kookte<br />
van woede .Voor hem was dit het duidelijkste <strong>be</strong>wijs dat gehandicapten en<br />
lagereschoolkinderen niet samengaan . Want wat was er ge<strong>be</strong>urd? De<br />
kinderen hadden een spokentocht gemaakt en één oelewapper had een<br />
rookbom gegooid .Het vervelende hierbij is dat rookmelders hun werk<br />
doen. En dus….Enkele minuten schrik en de volgende dag werd de<br />
luidruchtige <strong>be</strong>nde verbannen naar een andere vleugel en konden wij weer<br />
in de ridderzaal onze maaltijden veror<strong>be</strong>ren .<br />
De volgende dag startte klassiek met een voormiddagwandeling .Na het<br />
middageten trokken we naar de Maas. Het miezerde een <strong>be</strong>etje .Onze boot<br />
lag klaar. De tocht ging van Baarlo naar Roermond en we constateerden<br />
zelf dat de Roer uitmondt in de Maas. Intussen hadden we een lekker stuk<br />
Limburgse vlaai met koffie (of thee) gekregen .Op het randje van de zacht<br />
glooiende weides en de rivier balanceerden de dorstige koeien die er net<br />
niet inflikkerden. Bij het versassen vertelde de schipper ons dat je om naar<br />
België (Ternaaien) te varen ,je 46 meter <strong>be</strong>rgop moest .We steken dus met<br />
kop en schouders boven de Nederlanders uit. Bij het terugkeren hadden<br />
we dus <strong>be</strong>rgaf en waren we vlugger thuis.<br />
Donderdag was er een bar<strong>be</strong>cue <strong>be</strong>loofd Wisten wij toen veel dat we<br />
eigenlijk zelf voor ons eten moesten zorgen. Het werd een pittig eindje<br />
lopen naar de dichtstbijgelegen forellenvijvers .We werden in twee groepen<br />
gesplitst .Wij gooiden onze lijnen uit en we vreesden al te moeten wachten<br />
tot met Sint Juttemis tot de eerste juichkreten weerklonken en kort na<br />
elkaar zes kanjers van een halve meter (of toch bijna ) werden<br />
bovengehaald .De tweede groep zou het wel <strong>be</strong>ter doen. Achteraf bleek<br />
dat ze welgeteld één exemplaar hadden kunnen verschalken .<br />
’s Avonds waren de worst ,het spek, de spieringcoteletten en de<br />
biefstukken gewoon subliem .De man bij de bar<strong>be</strong>cue had duidelijk méér<br />
met dat bijltje gehakt. Vaine? Rik? Of <strong>be</strong>iden? Maar er kwam nog een<br />
dessert . Elk een flinke moot regenboogforel. Volgens sommigen smaakte<br />
hij naar de grond. Waarschijnlijk de gedachte dat hij niet uit stromend water<br />
kwam. Als visliefheb<strong>be</strong>r kon ik althans tevreden zijn.<br />
Onze laatste namiddag trokken we met Isidoor van van Gorp naar het<br />
museum van de Peel in Arcen. Alles wat er aan plant en dier op de Peel te<br />
vinden was, werd visueel en/of interactief voorgesteld . Eerst kwamen de<br />
natuurgetrouw voorgestelde paddestoelen .Daarna troffen we alle<br />
zoogdieren aan. Zelfs een vossenhol was onder het glas onder onze<br />
voeten uitge<strong>be</strong>eld . Een eenvoudige druk op de knop volstond om te tonen<br />
hoe de blinde vleermuis haar prooi vangt.<br />
IMSO 2004/5 13