Tweemaandelijkse uitgave Revue bimestrielle - Imso.be

kunnen niet combineren, ze hebben er begot geen benul van wat bij wat
past. Ze kiezen dus maar voor het ei van Columbus en laten de eter zelf
kiezen. Dat heeft het enorme voordeel dat iedereen een heerlijke maaltijd
kan samenstellen ,maar het even grote nadeel dat de keuken zich uit de
naad moet werken,maar dat is hún probleem natuurlijk.
De eerste dag wandelden we langs de Maas met aan de overkant het
dorpje Steyl, bekend o.w.v. de missionarissen van Steyl, een
vooruitgeschoven post van het katholicisme in de loopgravenoorlog tegen
de Duitse protestanten .
’s Namiddags trokken we naar het nabijgelegen sluizencomplex. Vóór we
het wisten, werden we overvallen door een ouderwetse plensbui . De Peel
on a rainy day. Hier werd dus vroeger turf gestoken door de ‘Peelwerkers’
van Anton Coolen in een ‘Dorp aan de rivier’.
24 uur later werden we door twee man door Baarlo gegidst. Ze hadden het
over de kerk, de kastelen en de aldaar wonende ,internationaal bekende
Japanse ‘knopenkunstenaar ‘.
’s Avonds naar de bar, opengehouden door Vaine én baarmoeder
Georgette.Met engelengeduld schonken ze de hele avond …..‘Duvel’.
Dinsdag werd een memorabele dag. Die begon onschuldig ,maar we
zouden nog een rare pijp roken. Met het veer ging het naar het Land van
Overmaze. Naar het kruidentuintje van broeder Jochen, nou ja….. tuintje
….. wat heet? Eerst was het een rotstuin met bij de ingang een mooie
Japanse ginkgo .
Die sierboom vormt de perfecte overgang tussen naald- en loofbomen .
Zijn blad bestaat uit aaneengegroeide naalden .Verderop ligt een enorme
kas met geurige bloemen en vooral veel vetplanten, van agave tot
barbarijse vijg. Via het park met zeldzame bomen bereikten we de geurige
kruidentuin . De gids toonde ons de drie soorten:
1. de lelijkheid camouflerende: b.v. de Oost-Indische kers
2. keukenkruiden: b.v. thijm, munt, citroenmelisse
3. geneeskruiden: b.v. de rode zonnehoed (of echinaforce), een
panacee voor alle mogelijke kwalen. Een soort aspirine dus.
Dan weer de Maas over en in een bocht van de rivier zagen we het schip
voorbijvaren waarmee de zelfhulpgroep het jaar tevoren een cruise over de
Nederlandse plassen had gemaakt. Wie het wil organiseren, kan het niet
De dag eerder echter was er een stelletje snotapen bij ons gearriveerd en
wij werden voor de maaltijden verbannen naar de kantine . Wij hadden het
alleenrecht op de ridderzaal, maar ja de baas wilde uit hun aanwezigheid
nog een slaatje slaan. En wij waren de pineut .Het zou hem echter nog
zuur opbreken .
Na een nieuwe gezellige avond kletsen, zochten we onze legerstee op.
We lagen nog maar pas in de armen van Morpheus of er brak een hels
kabaal los. Tien minuten heeft de sirene geloeid tot iemand de juiste code
IMSO 2004/5 12