Tweemaandelijkse uitgave Revue bimestrielle - Imso.be

Tweemaandelijkse uitgave 

Nr. 5 september - oktober 2004 

Revue bimestrielle 

Nr. 5 septembre – octobre 2004 

Verantwoordelijke uitgever : 

Editeur Responsable : 

I.M.S.O. MELSBROEK 

WWW. IMSO.be 

UIT EN THUIS 

AMICALEMENT VOTRE 

IMSO-team Uitgiftekantoor : 

Vanheylenstraat 16 Bureau de distribution : 

1820 Melsbroek 1820 Steenokkerzeel

INHOUDSTAFEL / SOMMAIR 

Mededelingen.............................................................................................2 

Overleden ...................................................................................................3 

In memoriam Monique Ceuleneer (Frank de Boodt)................................4 

Interview met Dr. Ilsbroukx.......................................................................6 

Mijn verhaal (Suzy Rispens) ......................................................................8 

Baarlo (Hilde van Vaerenbergh, André Werelds) .......................................11 

Het Cara (Karolien) .....................................................................................15 

Eerste indrukken van de MS-kliniek (Ewa en Piotrek).............................18 

IMSO-Melsbroek Feestkalender 2004 ......................................................19 

GRIP vzw (Petra Bober)..............................................................................20 

Puzzel (Nederlands)....................................................................................24 

Help, mijn hond is gestoken door een wesp (Petra Bober)....................26 

Verslag werkgroep dialoog.......................................................................27 

HYTRIN (Christel Kempeneers, Dr. P. Ketelaer).........................................29 

Met IMSO op Safari (Dedoluc) ...................................................................30 

Fiscus viseert MS - patiënte (Petra Bober)...............................................31 

Reizen is altijd een beetje avontuurlijk... (Victor) ....................................32 

Anniversaires - Verjaardagen...................................................................33 

Communications........................................................................................36 

Iinterview du Dr. Stephan ILSBROUKX ...................................................37 

IMSO-Melsbroek Calendrier des Fêtes 2004 ...........................................38 

Première impression de la clinique SEP (Ewa et Piotrek) ......................39 

HYTRIN (Christel Kempeneers, Dr. P. Ketelaer).........................................41 

En safari avec IMSO (Dedoluc)..................................................................41 

Les douceurs de chez nous (André Werelds) ..........................................43 

Quelques blagues (Colette).......................................................................46 

M. Dubois a 100 ans... (Catht Ghislain) .....................................................47 

Puzzel..........................................................................................................48 

Opération Chococlef .................................................................................51 

MP3 SUR HDD (Frans De Kuyssche) .........................................................52 

Voyages accessibles à tous (Victor) ........................................................54 

Fonds de Recherche Charcot...................................................................56 

IMSO 2004/5 1

MEDEDELINGEN 

AANDACHT 

Indien uw adresgegevens zoals vermeld op de label van uw boekje niet meer 

1. Geheugensteuntje 

juist LIDGELD zijn of u 2004 bent nog verhuisd: niet betaald?? 

Dan is het nu tijd om over LAAT te gaan tot HET actie. ONS WETEN!! 

Vermeld Dank U duidelijk: Naam, straat, huisnummer, bus, postcode en plaats. 

Als u liever prettig nieuws leest dan jobstijdingen, dan ligt hier uw 

kans. Als u voortaan nog nieuwe kleinkinderen (erbij) krijgt, laat het 

ons dan weten, met vermelding van uw eigen naam en die van de 

nieuwe aanwinst, zijn (haar) geslacht (want ‘what’s in a name?’) en 

geboortedatum. 

Als u zelf trouwt of één van uw kinderen of kleinkinderen, volg dan 

dezelfde procedure, et naamvermelding van gelukzak of 

slachtoffer. Bezorg alles aan Ewa en Piotrek (Cybercafé) en alles 

komt goed. 

Ook maken we van de gelegenheid gebruik om het 

gemakkelijkheidsprincipe te ontraden. Tenslotte kan elke oliebol in 

zijn uppie wel het internet een site ontfutselen . Of het dan de 

moeite is en je je mondhoeken naar boven krijgt, is nog maar de 

vraag .Per nummer wordt maximaal één pagina geaccepteerd . 

Kom uit jezelf en vertel iets dat je beleefd hebt of iets waar je 

vreselijk het land aan hebt en waarom. Vertel desnoods hoe jij met 

je ziekte in het reine bent gekomen of juist waarom niet. Vergeet 

niet dat onvergankelijke roem je deel is. 

Vanzelfsprekend is haast elke tekst welkom, ook van familieleden, 

vrienden, artsen of peuten . 

Cybercafé terug geopend 

Vanaf 17 augustus kon de cybercafé opnieuw van 

start gaan dankzij de terugkeer van Zilvinas die 

zijn verblijf te Melsbroek nog met 2 maanden kon 

verlengen. 

Op vrijdag 27 augustus kwamen de nieuwe vrijwilligers (Ewa en 

Piotrek) toe die voor de periode 2004-2005 de begeleiding van het 

Cybercafé zullen overnemen. 

IMSO 2004/5 2

Overleden Nous ont quittés: 

Mw. Lieve VERSEES 

Geboren te Mechelen, op 11 november 1961 

Overleden te Leuven op 22 juli 2004 

Mr. Bernard DESMEDT 

Né à Uccle, le 27 février 1958 

Décédé à Vilvoorde le 23 juillet 2004 

IMSO 2004/5 3 

Mr. Lucien MERTZ 

Néà Sélange, le 20 juillet 1934 

Décédé à Saint Médard le 24 juillet 2004

In memoriam Monique Ceuleneer, een duikerbegeleidster 

die omkwam door een duikongeval 

tijdens een duik met MS-patiënten 

Zwemmen is voor sommige aktieve MS-patiënten die zo sportief 

mogelijk willen blijven, een gedroomde sport. Het revalidatiecentrum biedt al 

een tiental jaar in haar programma een nog meer uitdagende sport als het 

diepzeeduiken aan. Een doorgedreven training om de diverse technieken onder 

de knie te krijgen zoals een apnoe, het ledigen van een volgelopen duikbril, het 

vertrouwd omgaan met snorkel, luchtfles, ontspanner, jacket en dergelijke, 

leiden tot een begeleid duiken in open water. Mindervalide duikers kunnen met 

twee gebreveteerde duiker-begeleiders op zoek naar baars, snoek, karper en 

ander moois in de put van Ekeren of de Nekker bij Mechelen. In september 

hebben patiënten dan de mogelijkheid om in het mekka van de duiksport te 

Hurghada in Egypte weg te dromen tussen de koralen en tropische vissen zoals 

de murene, koraalduivel, anemoon- en butterfly-visjes, papegaai- en 

Napoleonvissen. 

Voor zo’n duikreis naar 

Egypte hopen de 

patiënten op voldoende 

enthousiaste begeleiders 

voor de kandidaat-duikers 

en zwemmers. Snorkelen 

is voor hen die niet 

kunnen diepzeeduiken, 

ook een wonderlijke 

belevenis. Monique 

Ceuleneer, toen een 

Monique tijdens de duikreis naar Egypte in 2001 sportieve dame van 66, 

was één van die 

enthousiaste begeleiders tijdens de duikreis in 2001. Omdat ze zich van nature 

uit steeds inzet om mensen te helpen, was ze op de vraag ingegaan om mee te 

gaan. Ze bekommerde zich om de veiligheid van degenen die wilden snorkelen 

in de omgeving van de duikboot, terwijl duikploegen hun duik op een diepte 

IMSO 2004/5 4

van zo’n 15 meter deden. Ze heeft toen gezien dat het een wonderlijke wereld 

onder water is en gevoeld dat het binnen haar mogelijkheden zou liggen om 

duiker-begeleider te worden. 

Na de duikreis van Egypte 2001 nam Monique deel aan de zwembadtrainingen 

in Vilvoorde en Evere om de vereiste duiktechnieken aan te leren. Ze legde met 

vrucht theoretische en praktische duikproeven af, haalde in 2003 haar éénster 

duikbrevet en was in 2004 in opleiding om haar tweester duikbrevet en brevet 

begeleider-duiker van mindervaliden te halen. 

Omdat watersport een passie voor haar is was Monique iedere maandag 

aanwezig op de openwaterduiken in de Nekker om als begeleider te helpen met 

de mindervaliden. Op de fatale maandag van 30 augustus was ze er ook. 

Ondanks de snelle tussenkomst van de twee mededuikers en het opgeroepen 

medische urgentieteam, heeft Monique het leven gelaten na een duikongeval. 

MS-duikers en hun begeleiders waren een bewonderenswaardige begeleidster 

ontvallen. We zullen haar missen. 

Enkele dagen voor dit duikongeval wilde Monique een gift doen voor IMSO. 

Iedereen die hun medeleven met de familie van Monique wilde uitdrukken, kon 

dit het best doen met een gift aan IMSO. De collega-duikers van Monique zijn 

daar ten volle op ingegaan. 

De begrafenis, waarop vele duiker-begeleiders en mindervalide-duikers 

aanwezig waren werd opgeluisterd door een MS-duiker met wie Monique 

enkele malen als begeleider heeft gedoken. 

Monique, we danken je om je inzet opdat we ons geliefde sport zouden kunnen 

beoefenen. 

Ga nooit weg zonder te groeten 

Ga nooit heen zonder een zoen 

Als je het noodlot zult ontmoeten 

Kun je het nooit meer doen 

Toon Hermans 

IMSO 2004/5 5 

(tekst van het begrafeniskaartje van Monique) 

Frank De Boodt

Interview met Dr. Ilsbroukx 

Dr. Stefan Ilsbroukx werd onlags benoemd tot geneesheer 

directeur van he Revalidatiecentrum te Melsbroek. 

Het redactiecomité dacht dat het ter dezer gelegenheid nuttig was 

om Dr.Ilsbroukx beter te leren kennen. Hij was zo vriendelijk om 

op de volgende vragen te antwoorden. 

Vragen : 

Wat heeft U aangezet om te Melsbroek, als dokter‐ 

diensthoofd van het revalidatiecentrum te komen werken ? 

Natuurlijk uit interesse, en om mijn revalidatie kennis te kunnen 

aanwenden. Een verandering van werkomgeving vraagt extra 

aandacht, inzet en toewijding 

Wat doet u het liefst tijdens uw vrije tijd ? 

Ik probeer zoveel mogelijk “vrije” tijd voor mijn gezin te houden. 

Als het enigszins kan doe ik graag sport, voornamelijk 

orientatielopen en parapente 

Bent U een muziekliefhebber ? Naar welke muziek gaat 

uw voorkeur ? Welke componisten en/of uitvoerders kunnen u 

het meest bekoren ? 

Het muziek van de jaren ’70 en ’80. Favorieten zijn Queen en U2. 

Wat is uw lievelingsgerecht ? 

IMSO 2004/5 6

Ik hou van gevarieerd eten, gaande van bami (noedelgerecht) tot 

biefstuk met frieten. Bij het reizen zal ik trachten zoveel mogelijk 

lokale gerechten uit te proberen. 

Buiten de krant en de vakliteratuur leest u nog wel andere 

dingen waarschijnlijk. Wat zoal en waarom ? 

Als liefhebber van fictie en science fictie lees ik een vrij breed 

gamma van boeken. Momenteel ben ik The Lord of The Rings aan 

het lezen. 

Als u iemand uit de hele geschiedenis zou kunnen 

ontmoeten tijdens een etentje en die kwam dan ook. Wie zou u 

dan willen spreken en waarom ? 

Che Guevara – “Lang leve de revolutie” 

Welke is de mooiste stad die u ooit bezocht hebt ? 

Waarom ? 

Venetië – het is een smeltkroes van historiek, romantiek en 

architectuur. 

Wat is uw geliefkoosd plekje natuur ? 

Bos en bergen spreken mij heel sterk aan. 

In welk tijdperk en waar had u liefst willen leven ? 

Waarom? 

De huidige tijdsperiode lijkt mij goed, maar men moet wel leren 

uit het verleden. 

IMSO 2004/5 7

Mijn verhaal 

In 1963 stierf mijn moeder aan complicaties van MS. Ze was pas 62 jaar, 

verlamd vanaf haar middel, had ernstige doorligwonden en leed aan een 

zware infectie van haar nieren en blaas. Jarenlang bezocht ze allerlei 

“dokters”, of liever gezegd kwakzalvers. Niemand van hen gaf haar een 

diagnose. Door zelf te lezen en toevallige verhalen onder ogen te krijgen, 

besefte ze wat ze eigenlijk had. Heel veel geld en reizen naar allerlei 

vreemde bestemmingen, idiote behandelingen overtuigden me dat als ooit 

mij zoiets zou overkomen, ik het zeker niet zou zoeken bij die 

alternatieve, ongeloofwaardige behandelingen. Ik zou me daartoe niet 

laten overtuigen en zou bij de reguliere geneeskunde mijn heil zoeken. 

Ontzet overkwam mij op 38 jarige leeftijd hetzelfde. Ik bezocht een 

neuroloog die me naar huis stuurde met de woorden “ontsteking centraal 

zenuwstelsel”, neem maar vitamine B. 

Zelf wist ik best wat ik had, ik kende het immers, had het van nabij 

meegemaakt, maar een diagnose kreeg ook ik niet. Tot ik bij mijn huidige 

neuroloog belandde die mij eerlijk en onomstoten de waarheid vertelde. 

Eigenlijk was het een opluchting te horen wat ik had en een bevestiging 

van wat ik voelde. 

Ik bleef bij mijn zelfde neuroloog en nu zoveel jaren later (diagnose in 

1984) na ladingen cortisones verwerkt te hebben, kwam ik via een 

vriendin toevallig in contact met iets voor mij, en ik denk voor iedereen 

in deze contreien totaal nieuws, een totaal nieuwe benadering. 

Mijn vriendin leerde ik kennen via internet en via chat. Ik ontmoette haar 

ook in het écht, een nieuwe vriendschap was geboren. Heel veel vertelden 

we elkaar over de fijne dingen, de nare kortom over alles wat we 

meemaakten in ons dagelijks leven. 

Ze vertelde me dat ze een oom had in Boyne Island (Australië) die werkte 

met een hele nieuwe methode. Hijzelf was gepensioneerd, leed in ernstige 

mate aan artritis. MAAR door toepassing van de methode waar hij écht in 

geloofde dat die zou werken, paste hij die toe op zichzelf en nu is hij 

volkomen pijnvrij. Een wonderlijk verhaal, zult u wel denken, beste lezer, 

wat er ook van waar was of niet, ik ging verder op zoek en kreeg een link 

doorgestuurd waar alles over deze methode uitgelegd staat. De link is: 

http://www.realisatietrainingen.nl/pb/eft.html 

Voor allen die op PC op internet komen, ga er eens kijken en lees eens 

wat er verteld wordt. Ik vertel u verder mijn eigen verhaal hierover. Zoals 

IMSO 2004/5 8

iedereen wel zal weten, bestaat de mens uit lichaam en geest, ik denk dat 

iedereen het daar wel mee eens is. 

Lichaam en geest, samen vormen ze de mens. Het ene kan niet zonder het 

andere (mens sane in corpore sano). Het ene heeft in sterke mate invloed 

op het andere. 

Ik kwam in contact met de oom van mijn vriendin, alles via PC, we 

maakten kennis met elkaar en hij vroeg me waar ik problemen mee had in 

verband met mijn gezondheid. Ik vertelde hem dat ik MS had en wat mij 

het meeste hinderde. Hij beloofde me 4 CD’s op te sturen met uitleg over 

EFT. Wat is EFT en waarvoor staan die letters? Wel E = Emotional, F = 

Freedom en T = Technique 

Iedereen kent of heeft wel eens gehoord of kennisgemaakt met 

Acupunctuur. EFT is niet meer of minder dan Acupunctuur, maar zonder 

de naaldjes die daarbij gebruikt worden. Iedere mens heeft energiebanen 

in zijn lichaam, hoewel sommigen dat ontkennen omdat je ze niet kunt 

zichtbaar maken op radiografie. 

Door te tappen (licht kloppen) op het einde van die energiebanen en met 

het hardop uitspreken van woorden waarbij je jezelf volledig aanvaardt, 

kan je op die manier blokkades opheffen die er zijn ontstaan in eerdere 

jaren, dagen, omstandigheden en dergelijke en opgeslagen zijn in je 

onderbewustzijn. Ik vertelde Ben (zo zal ik hem verder noemen, zo heet 

hij trouwens ook) dat ik heel veel last had van vermoeidheid. Ben stuurde 

mij een oefening op die ik dagelijks uitvoerde en nog steeds blijf doen. 

Ben vroeg me mijn vermoeidheid een cijfer te geven tussen 1 en 10. 

Omdat ik al moe was ’s morgens bij het ontwaken, gaf ik het een 10. 

Na de oefening gaf ik het opnieuw een cijfer en ik gaf het een 6. Dag na 

dag deed ik mijn oefening en telkens voelde ik me minder vermoeid. Zou 

het dan écht toch wel werken? 

In de vakantie had ik een uitstap naar Bokrijk waar ik mijn vrienden en 

vriendinnen ontmoette. ‘s Morgens vertrokken we om 8u30, en na de hele 

dag in Bokrijk fijn gewandeld en genoten te hebben van alles, bracht mijn 

vriendin me naar huis. Om 23u30 kwam ik pas thuis, nu wel wat moe, 

maar zeker niet zoals vroeger. Dit had ik nog niet eerder meegemaakt. 

Maar mijn verhaal gaat nog veel verder. 

Ik werd ziek, kreeg koorts, had een verstopte neus en begon te hoesten. 

Mijn ademhaling piepte en zonder stethoscoop was die te horen. Het was 

weekend en mijn dokter was niet bereikbaar, wel een dokter van wacht. 

Ik dacht als ik nu een dokter laat komen zit ik weer aan de antibiotica en 

dat wil ik niet. Waarom zou ik mijn oefening tegen vermoeidheid niet 

proberen voor mijn astmatische bronchitis. Ik mocht die oefening 

gebruiken voor andere ongemakken of ziektes zo had Ben me verzekerd. 

IMSO 2004/5 9

Na twee dagen was mijn verkoudheid (astmatische bronchitis) over en 

ook hoorde ik mijn ademhaling niet zo luid meer in mijn oren. Maar ook 

hier stopt mijn verhaal nog niet. Ik voelde me beter en was klaar voor 

mijn volgende opname om mijn baxter cortisones te krijgen. Wat er toen 

gebeurde…… Opeens moest ik dringend naar het toilet en helaas ik was 

te laat. Alles was nat, kletsnat, ondanks de medicatie die ik nam. Geen 

nood dat kan iedereen wel eens overkomen dacht ik nog. Ik kleedde me 

uit, waste me en trok droge, schone kleren aan. Een halfuur later 

overkwam me hetzelfde. Wat nu ?? Toen dacht ik, is het nu nog niet 

genoeg geweest, maar ook ik kan er iets aan doen. 

Ik paste dezelfde oefening toe van EFT maar verving “mijn 

vermoeidheid” door “mijn incontinentie”. 

Geloof het of geloof het niet, maar het was over. De volgende dagen was 

ik niet meer te laat op het toilet en bleef ik droog. 

De woensdag daarop had ik afspraak met mijn ORL-arts voor controle die 

ik om de twee maanden moest laten uitvoeren. Ik dacht dat zij het wel zou 

zien of ik nog een infectie had of niet. Ik kwam bij mijn dokter op 

controle en zij verzekerde mij dat het er in lange tijd niet zo goed 

uitgezien had als nu. Ze maakte een toon-audiogram en ook mijn gehoor 

was goed zelfs iets beter. Al deze dingen die me overkwamen, besprak ik 

met mijn “EFT advisor”, met Ben. Hij vond wat me overkomen was 

helemaal niet vreemd. Volgens hem waren andere zwakke punten in mijn 

lichaam nu verstoord en door EFT toe te passen daarop ook weer 

verbeterd. Door trauma’s uit mijn jeugd of uit vorige jaren weg te werken 

met EFT waarbij je jezelf onvoorwaardelijk en volkomen aanvaardt, los 

je ook daarmee lichamelijke problemen voor een groot deel op. 

Rest mij nu iedereen die het voor mij mogelijk maakte om deze 

ervaringen mee te maken, heel erg te bedanken. Dank aan mijn vriendin 

die me in contact bracht met Ben, heel veel dank aan Ben en dank aan al 

degenen die deze therapie in het daglicht brengen, ook dank aan IMSO 

waardoor ik leerde werken op computer. Zonder dat was dit nooit 

mogelijk geweest. 

IMSO 2004/5 10 

Suzy Rispens 

P.S. Wie hierover meer uitleg wil, vraagt het maar gewoon aan mij, ik zal 

steeds antwoorden naar beste kunnen.

BAARLO 

10 juli 2004 . Opstapplaats: Boom. Bestemming: Baarlo. Vakantiegangers: 

m.s.- kring “De Hoorn” . Naar goede gewoonte hadden Rik en Ida, Vaine 

en Godelieve het voortouw genomen om ons van zorgen om wagen en 

bagage te bevrijden . De bus van van Gorp stond al klaar om ons zo vlug 

mogelijk naar het Nederlands-Limburgse Baarlo te brengen . Ravitaillering 

onderweg bleek niet nodig . Via Antwerpen over Eindhoven en Venlo ging 

het naar het kastelendorp. Tenslotte moet het niet altijd Verweggistan zijn. 

Ons kasteel heette “De Berckt” en bleek het eigendom van de mij 

onbekende Paters van het Allerheiligste Sacrament. Het moet vroeger een 

klooster zijn geweest, maar het bestond nu uit een aantal appartementen 

voor vakantiegangers . De oude bestemming was bewaard gebleven. Zo 

hadden wij een badkamer met bubbelbad , een ingebouwde keuken met 

elektrisch fornuis,koffiezet,koelkast, magnetron en…. mogelijkheid tot 

kaarsenmaken. In onze kamer bevonden zich één heuse droogmolen voor 

kaarsen, één mengvat voor de was (geen vaatwas natuurlijk ) en één minikeldertje 

voor opslag van het eindproduct . Er stond nog een wieg, maar 

Hilde keek eerder sceptisch . 

’s Avonds werd de onmiddellijke omgeving verkend. De vrijwilligers waren 

er weer allemaal .Voorop en achteraan liepen de klaarovertjes mét hesje, 

spiegelei en fluitje . Eerst Vaine en Rik, daarna maakte Serge zijn debuut . 

De streek zelf was levende reclame voor zichzelf , want overal kassen en 

velden vol komkommers, aardbeien, asperges, boerenkool, krieken, 

paprika’s en nog een heleboel andere dingen. De Maas stroomt af en toe 

wel eens over,maar mét de lasten heb je natuurlijk ook de ….vruchtbare 

baten. En de voortuintjes waren prima verzorgd .Allemaal mini- 

Versailletjes. 

Om 20.00 uur was er een muzikaal optreden voorzien, maar we voelden 

ons buitenspel gezet door de muzikanten die drie uur te laat aan de aftrap 

verschenen . We trokken dan maar een rode kaart en gingen onder zeil. De 

volgende dag waren we een beetje beschaamd, want de band bleek 

integraal uit vrijwilligers-vakantiegangers te bestaan die dezelfde avond 

een spokentocht in de kelders hadden meegemaakt . Wat dat betekende, 

zouden we later te weten komen. 

Intussen hadden we het eten leren kennen. Ontbijt: lekker, maar sober 

.Middagmaal: idem dito, maar met een warm voorafje,’broodje krekèt’ 

bijvoorbeeld. Avondmaal: heerlijke soep en een lekker dessert .Tussenin: 

Nederland op zijn best: vlees voor iedereen, zelfs voor de bijvragers, 

aardappels in alle gedaanten, rijst en vooral tien soorten verse groente met 

allerlei sauzen. Het is makkelijker voor mij om op te sommen wat er NIET 

stond dan omgekeerd . De reden hiervoor is duidelijk : Nederlanders 

IMSO 2004/5 11

kunnen niet combineren, ze hebben er begot geen benul van wat bij wat 

past. Ze kiezen dus maar voor het ei van Columbus en laten de eter zelf 

kiezen. Dat heeft het enorme voordeel dat iedereen een heerlijke maaltijd 

kan samenstellen ,maar het even grote nadeel dat de keuken zich uit de 

naad moet werken,maar dat is hún probleem natuurlijk. 

De eerste dag wandelden we langs de Maas met aan de overkant het 

dorpje Steyl, bekend o.w.v. de missionarissen van Steyl, een 

vooruitgeschoven post van het katholicisme in de loopgravenoorlog tegen 

de Duitse protestanten . 

’s Namiddags trokken we naar het nabijgelegen sluizencomplex. Vóór we 

het wisten, werden we overvallen door een ouderwetse plensbui . De Peel 

on a rainy day. Hier werd dus vroeger turf gestoken door de ‘Peelwerkers’ 

van Anton Coolen in een ‘Dorp aan de rivier’. 

24 uur later werden we door twee man door Baarlo gegidst. Ze hadden het 

over de kerk, de kastelen en de aldaar wonende ,internationaal bekende 

Japanse ‘knopenkunstenaar ‘. 

’s Avonds naar de bar, opengehouden door Vaine én baarmoeder 

Georgette.Met engelengeduld schonken ze de hele avond …..‘Duvel’. 

Dinsdag werd een memorabele dag. Die begon onschuldig ,maar we 

zouden nog een rare pijp roken. Met het veer ging het naar het Land van 

Overmaze. Naar het kruidentuintje van broeder Jochen, nou ja….. tuintje 

….. wat heet? Eerst was het een rotstuin met bij de ingang een mooie 

Japanse ginkgo . 

Die sierboom vormt de perfecte overgang tussen naalden loofbomen . 

Zijn blad bestaat uit aaneengegroeide naalden .Verderop ligt een enorme 

kas met geurige bloemen en vooral veel vetplanten, van agave tot 

barbarijse vijg. Via het park met zeldzame bomen bereikten we de geurige 

kruidentuin . De gids toonde ons de drie soorten: 

1. de lelijkheid camouflerende: b.v. de Oost-Indische kers 

2. keukenkruiden: b.v. thijm, munt, citroenmelisse 

3. geneeskruiden: b.v. de rode zonnehoed (of echinaforce), een 

panacee voor alle mogelijke kwalen. Een soort aspirine dus. 

Dan weer de Maas over en in een bocht van de rivier zagen we het schip 

voorbijvaren waarmee de zelfhulpgroep het jaar tevoren een cruise over de 

Nederlandse plassen had gemaakt. Wie het wil organiseren, kan het niet 

De dag eerder echter was er een stelletje snotapen bij ons gearriveerd en 

wij werden voor de maaltijden verbannen naar de kantine . Wij hadden het 

alleenrecht op de ridderzaal, maar ja de baas wilde uit hun aanwezigheid 

nog een slaatje slaan. En wij waren de pineut .Het zou hem echter nog 

zuur opbreken . 

Na een nieuwe gezellige avond kletsen, zochten we onze legerstee op. 

We lagen nog maar pas in de armen van Morpheus of er brak een hels 

kabaal los. Tien minuten heeft de sirene geloeid tot iemand de juiste code 

IMSO 2004/5 12

kon intikken om ze te stoppen. Intussen waren de rolstoelgebruikers die op 

de eerste verdieping sliepen natuurlijk in paniek. Ze dachten al dat alles in 

de hens stond natuurlijk. Toen werd iedereen gekalmeerd, maar Rik kookte 

van woede .Voor hem was dit het duidelijkste bewijs dat gehandicapten en 

lagereschoolkinderen niet samengaan . Want wat was er gebeurd? De 

kinderen hadden een spokentocht gemaakt en één oelewapper had een 

rookbom gegooid .Het vervelende hierbij is dat rookmelders hun werk 

doen. En dus….Enkele minuten schrik en de volgende dag werd de 

luidruchtige bende verbannen naar een andere vleugel en konden wij weer 

in de ridderzaal onze maaltijden verorberen . 

De volgende dag startte klassiek met een voormiddagwandeling .Na het 

middageten trokken we naar de Maas. Het miezerde een beetje .Onze boot 

lag klaar. De tocht ging van Baarlo naar Roermond en we constateerden 

zelf dat de Roer uitmondt in de Maas. Intussen hadden we een lekker stuk 

Limburgse vlaai met koffie (of thee) gekregen .Op het randje van de zacht 

glooiende weides en de rivier balanceerden de dorstige koeien die er net 

niet inflikkerden. Bij het versassen vertelde de schipper ons dat je om naar 

België (Ternaaien) te varen ,je 46 meter bergop moest .We steken dus met 

kop en schouders boven de Nederlanders uit. Bij het terugkeren hadden 

we dus bergaf en waren we vlugger thuis. 

Donderdag was er een barbecue beloofd Wisten wij toen veel dat we 

eigenlijk zelf voor ons eten moesten zorgen. Het werd een pittig eindje 

lopen naar de dichtstbijgelegen forellenvijvers .We werden in twee groepen 

gesplitst .Wij gooiden onze lijnen uit en we vreesden al te moeten wachten 

tot met Sint Juttemis tot de eerste juichkreten weerklonken en kort na 

elkaar zes kanjers van een halve meter (of toch bijna ) werden 

bovengehaald .De tweede groep zou het wel beter doen. Achteraf bleek 

dat ze welgeteld één exemplaar hadden kunnen verschalken . 

’s Avonds waren de worst ,het spek, de spieringcoteletten en de 

biefstukken gewoon subliem .De man bij de barbecue had duidelijk méér 

met dat bijltje gehakt. Vaine? Rik? Of beiden? Maar er kwam nog een 

dessert . Elk een flinke moot regenboogforel. Volgens sommigen smaakte 

hij naar de grond. Waarschijnlijk de gedachte dat hij niet uit stromend water 

kwam. Als visliefhebber kon ik althans tevreden zijn. 

Onze laatste namiddag trokken we met Isidoor van van Gorp naar het 

museum van de Peel in Arcen. Alles wat er aan plant en dier op de Peel te 

vinden was, werd visueel en/of interactief voorgesteld . Eerst kwamen de 

natuurgetrouw voorgestelde paddestoelen .Daarna troffen we alle 

zoogdieren aan. Zelfs een vossenhol was onder het glas onder onze 

voeten uitgebeeld . Een eenvoudige druk op de knop volstond om te tonen 

hoe de blinde vleermuis haar prooi vangt. 

IMSO 2004/5 13

Ook de vogels waren er allemaal: van de scholekster tot de roerdomp en 

van de torenvalk tot de buizerd .Van elke vogel kon je zijn typische roep 

horen. Insecten als vlinders en bijen, je vond ze. Zelfs de reptielen . 

In hetzelfde gebouw vond je ook het klokkenmuseum. Mét een 

klokkengieterij, een verzameling klokken van over de hele wereld én twee 

klokkenspelen die op het uur een hele stoet uitbraakten van allerlei houten 

figuurtjes die blij waren dat ze de beentjes eens konden strekken 

Buiten regende het intussen geen pijpenstelen meer, maar oudewijven. 

’s Avonds afscheidsgeklets mét dankredes. 

De volgende dag naar de thuisbasis, naar Boom, met een stukje 

Nederlands Limburg in ons hart. 

PUB DRUKKERIJ 

IMSO 2004/5 14 

Hilde van Vaerenbergh 

André Werelds

HET CARA 

( = Centrum voor Aanpassing aan het Rijden van gehandicapte Automobilisten). 

De taak van het CARA is het bepalen van de rijgeschiktheid van de kandidaat 

met verminderde functionele vaardigheden, die een invloed hebben op het veilig 

besturen van een motorvoertuig. 

Deze verminderde functionele vaardigheid kunnen het gevolg zijn van een 

andere aandoening, waardoor een beperking ontstaat van de motorische 

controle, de waarnemingen, het gedrag en het beoordelingsvermogen, een 

vermindering van het gezichtsveld, enz… 

De aanpassingsdeskundigen van het CARA adviseren over de technische 

aanpassingen in motorvoertuigen en beoordelen de rijgeschiktheid in de praktijk. 

De artsen van het CARA beoordelen de medische rijgeschiktheid en leveren het 

rijgeschiktheidsattest, zo vereist met de nodige aanpassingen, voorwaarden en 

beperkingen, af. 

Ter verduidelijking; 

Het CARA levert geen rijbewijzen af, wel rijgeschiktheidsattesten. 

Dit rijgeschiktheidsattest wordt afgeleverd als men medisch en praktisch gezien 

veilig de weg op kan. 

Om medische reden kan het zijn dat men zijn rijbewijs moet inleveren. 

Dan heb je een rijgeschiktheidsattest nodig om je rijbewijs terug te bekomen. 

Indien je nog geen rijbewijs hebt en je hebt bv. medische problemen, dan dien je 

eerst over een rijgeschiktheidsattest te beschikken eer je je rijbewijs krijgt. 

De voorwaarden en beperkingen worden bepaald op basis van lichamelijke en 

geestelijke toestand van de kandidaat, rekening houdend met de risico’s 

omstandigheden en gevaren, eigen aan het besturen van een bepaald 

motorvoertuig. 

Respecteer je deze voorwaarden of beperkingen niet, dan rij je zonder een 

geldig rijbewijs en zonder dekking van uw verzekeringsmaatschappij, zelfs al is 

uw verzekeringsbewijs nog geldig. 

Wat moet je nu doen als je al in het bezit bent van een rijbewijs, maar je 

algemene lichamelijke en geestelijke toestand voldoet niet meer aan de 

voorwaarden? 

De wet zegt dat een persoon binnen de vier dagen, na de dag dat hij ervan in 

kennis gesteld is, dat hij onderhevig is aan één van de lichamelijke gebreken of 

IMSO 2004/5 15

kwalen, zijn rijbewijs aan de bevoegde overheid, die het hem heeft afgeleverd, 

dient voor te leggen voor intrekking of kanttekening. 

Dus de personen die niet meer aan de gestelde voorwaarden beantwoorden, 

dienen hun rijbewijs ter bewaring in te leveren bij de bevoegde overheid, de 

gemeente. 

Het rijbewijs kan terug bekomen worden bij voorlegging van een 

rijgeschiktheidsattest afgeleverd door een arts, of in geval van functionele 

beperkingen; het CARA. 

Dus de kandidaat of de houder van een rijbewijs, die meent dat hij niet voldoet 

aan de medische voorwaarden, moet zich wenden tot een arts van zijn keuze, 

die een rijgeschiktheidsattest opstelt. 

In de meeste gevallen is het de huisarts die optreedt als concluderende arts. 

Het kan nodig zijn dat de patiënt moet doorverwezen worden naar een arts 

specialist bv. in geval van functiestoornissen ten gevolge van MS. 

Het CARA is aangeduid als het centrum om de rijgeschiktheid te beoordelen van 

personen met een fysieke of mentale functiestoornis. 

Eénmaal een rijgeschiktheidsattest bekomen, ga je hiermee, vergezeld van nog 

andere documtenten zoals bv; een pasfoto, naar het gemeentebestuur om je 

aangepaste rijbewijs te halen. 

De vereiste aanpassingen, voorwaarden en beperkingen worden dan, in code, 

op je rijbewijs genoteerd. 

Specifiek voor MS- patiënten 

Het is de neuroloog die doorverwijst naar het CARA. 

Bij diagnosestelling dient de neuroloog steeds door te verwijzen naar het CARA, 

indien de persoon nog met de wagen rijdt. 

MS is een neurologische aandoening met functiebeperking, dus er dient 

STEEDS langs het CARA te gaan voor een rijgeschiktheidsattest. 

Ook bij wijziging van de toestand dient de neuroloog de patiënt steeds door te 

verwijzen naar het CARA. 

Het CARA heeft er nog eens uitdrukkelijk op gewezen van bij elke wijziging 

inzake mobiliteit, de mensen naar hen door te sturen. 

Indien er bij MS- patiënten ook oogproblemen worden vastgesteld, dient men ze 

ook naar een oftalmoloog door te verwijzen. 

IMSO 2004/5 16

Het is belangrijk dat de copies van de neurologische verslagen worden 

doorgestuurd naar het CARA. 

Er dienen ook documenten van het CARA zelf ingevuld te worden door de 

patiënt en de neuroloog i.v.m. medische gegevens en rijgeschiktheid.. 

Het CARA behandelt dan verder de vraag en gaat de voorwaarden van de 

rijgeschiktheid bepalen. 

Het kan dus zijn dat je je wagen dient aan te passen ( bv. met gas en remmen 

aan het stuur) en je kan bijkomstig hier rijlessen voor moeten volgen… 

De meeste MS- patiënten krijgen een rijbewijs met beperkte geldigheidsduur. 

Verandert hun toestand gedurende die beperkte geldigheidsduur, dienen zij toch 

terug langs het CARA te gaan… 

Met de vernieuwing van een rijbewijs kan enkele tijd gemoeid zijn, onder meer 

wegens nader medisch of technisch onderzoek dat in bepaalde gevallen 

noodzakelijk is om uw rijgeschiktheid te beoordelen. 

Het CARA raadt dan ook aan om ongeveer drie maand voor de uiterlijke 

geldigheidsdatum van je rijbewijs contact op te nemen met hen of de 

behandelende arts. 

LET OP! Het advies van het CARA is bindend, dus je dient het op te volgen om 

te kunnen voldoen aan de wettelijke voorwaarden om in orde te zijn met de 

verzekering. 

Indien U nog vragen heeft of nog meer informatie wenst, kan U steeds een 

afspraak maken met uw sociaal assistent(e). – Karolien Vanlangendonck- 

Sociale dienst. 

Karolien 

PUB ORTOPEDIE 

IMSO 2004/5 17

Eerste indrukken van de MS-kliniek 

Een jaar werken binnen het “European Volenteer Service” (Europese 

vrijwilligers dienst, later ook afgekort als EVS) is voor elke jongere een hele 

uitdaging. 

In het begin waren we heel blij toen Dr. Ketelaer ons uitkoos om aan zijn 

projekt mee te werken. Daarna kwamen de twijfels: zouden we het 

‘klaarspelen’ om in een vreemd land, waar ze 2 talen spreken, waar we 

niemand kennen, ver van onze familie en vrienden te overleven? Zouden 

de mensen in de MS-kliniek ons aanvaarden? 

Nieuwe vrijwilligers in het cybercafé... 

Hallo 

IMSO 2004/5 18 

We zouden graag iets over onszelf schrijven om ons 

voor te stellen. Sommigen zullen ons misschien al 

kennen. Wij zijn nieuwe vrijwilligers uit Polen en 

werken in het cybercafé in de MS-kliniek. Mijn naam is 

Ewa, 24 jaar. Ewa is een populaire naam en niet alleen 

in Polen maar tevens in andere landen. Ik denk dat het 

gemakkelijk zal zijn om hem te onthouden. 

Mijn naam is Piotr maar in mijn land noemt iedereen mij 

Piotrek. Ik weet dat die naam voor Belgische mensen 

moeilijk kan zijn maar je kan me gerust Pierre noemen. 

Ik ben 24. Het is de eerste keer dat ik in het buitenland 

verblijf. Volgend jaar, in januari, vier ik voor de eerste 

keer mijn verjaardag in België. Het zal een nieuwe 

ervaring voor me zijn. 

In Polen waren we de afgelopen twee maanden werkloos. De reden 

daarvoor is dat we, na onze studies sociologie, het beter vonden naar 

België te gaan dan in Polen te werken. 

Het is voor ons een echt plezier hier te verblijven en de mensen te kunnen 

helpen. Voor ons is dat heel belangrijk. 

We houden van dieren, vooral van honden. We hebben er zelf twee. We 

missen ze enorm en we zouden ze graag hier bij ons hebben. 

We zijn geïnteresseerd in boeken, muziek, computerprogramma’s en 

spelletjes. We houden ook van film’s, foto’s maken en... van HONDEN. 

Dus daarover kan je met ons altijd praten. We hopen iedereen te 

ontmoeten in het cybercafé. 

Tot dan !

Waarom besloten we deel te nemen aan EVS ? 

Toen we in een krant lazen over EVS waren we net bezig met ons eindwerk. 

We dachten na over wat we wilden doen na onze studies. We wilden altijd al 

andere mensen helpen. Het is voor ons een buitenkans om eerst ervaring op 

te doen op het ‘werkveld’. We zouden niet enkel mensen willen helpen en 

ondersteunen maar ook vreugde en geluk brengen. 

Onze droom is een getuigschrift te halen in hondentherapie en dan een 

centrum hiervoor te kunnen openen waar we ook psychologische begeleiding 

kunnen geven. 

Daarnaast geeft de MS-kliniek ons de mogelijkheid om interessante mensen 

te leren kennen en iets meer over de ‘Vlaamse Kultuur’ 

Eerste indrukken 

We zijn blij verrast, want alles is hier beter dan we hadden verwacht. Deze 

plaats is heel anders dan het stadje waar wij wonen. Melsbroek is een vredig 

klein dorpje en bevalt ons erg. Mensen zijn goed en vriendelijk voor ons en we 

voelen ons hier thuis. Dat is voor ons heel belangrijk want we missen onze 

familie, vrienden en natuurlijk onze honden. 

Gelukkig is Zilvinas hier om ons te helpen en ons wegwijs te maken. Hij is een 

goede ‘vriend’ geworden! 

Ons enige probleem is de taal maar we proberen zo snel mogelijk Nederlands 

te leren. We starten met onze cursus op 20 september 2004. We hopen de 

taal snel onder de knie te hebben. 

IMSO-MELSBROEK 

FEESTKALENDER 2004 

Donderdag 11 november ........Pannenkoekenbak 

Zaterdag 04 december ...........Sinterklaasfeest (personeel) 

Zaterdag 11 december ...........Kerstfeest Rotary 

Zaterdag 18 december ...........Bedeling Kerstmis 

DEZE KALENDER KAN GEWIJZIGD WORDEN. 

IMSO 2004/5 19 

Ewa en Piotrek

GRIP vzw 

GRIP (Gelijke Rechten voor Iedere Persoon met een Handicap) is een 

burgerrechtenorganisatie die bestaat sinds december 2000. Ze zijn ook een 

gebruikersorganisatie… dat betekent dat alle bestuurders en effectieve leden 

van de vereniging mensen met een handicap of hun ouders, broers of zussen 

zijn. Ze zijn gevestigd in het Gelijke Kansenhuis van de Vlaamse 

Gemeenschap en worden gesubsidieerd door de cel Gelijke Kansen in 

Vlaanderen. 

Op 15 mei ll. Zorgde de vzw GRIP voor een politiek manifest. Er waren drie 

delen, nl.: één rond ZORG met Geert Bougeois (N-VA), Ann De Martelaer 

(Groen!), Patricia Ceysens (VLD) en Annelies Storms (Spirit). Het tweede ging 

over INCLUSIE met Greet van Gool (SP.A), Joke Schauvliege (CD&V en Ann 

De Martelaer (Groen!). Wie geïnteresseerd is in hun debat kan het lezen op 

de website van GRIP, nl. www.gripvzw.be 

Het derde deel stond voor PARTICIPATIE. Vzw GRIP wil de samenleving en 

het beleid beïnvloeden om zo zelfbeschikking, de evenwaardige 

behandelingen en de participatie van anders-validen aan een inclusieve 

samenleving te realiseren. Logisch dus dat zij ook aan anders-validen 

vroegen om ook te participeren. Samen met Ivo Konings (sp.a), Eddy 

Herrebout (CD&V) en Helga Stevens (N-VA)., wilde ik (Spirit) graag 

participeren aan dit debat.Ik stel gewoon even de anders-validen voor: 

1) Ivo Konings liet zich vanaf het begin kennen als een zeer 

strijdbare politicus. De voorbehouden parkeerplaatsen waren 

vaak ingenomen door foutparkeerders. Uit protest parkeerde hij 

zijn auto gewoon pal naast die van hen. Dat leverde hem een 

rechtszaak op maar opnieuw zag hij de kans schoon om zijn punt te 

maken. De rechtszaal was ontoegankelijk. Hij eiste dat de rechter en de 

procureur naar buiten kwamen om recht te spreken en dat gebeurde ook. 

Met zijn stunt haalde hij veel pers en zo sensibiliseert hij een hoop mensen. 

2) Eddy Herrebout is een wel erg bezige bij. Hij is niet enkel in de politiek 

actief maar ook in verenigingen voor gehandicapten. 

Hij werkt mee met GRIP, stichtte de korf Handicap & 

Samenleving binnen de CD&V, maar is ook voorzitter van de 

stedelijke adviesraad in Gent en zetelt binnenkort in het ROG 

(regionaal overleg). 

(Ook Ivo Konings vindt de adviesraden belangrijk. Hij zorgde 

ervoor dat er in bijna elke stad van Limburg een adviesraad voor personen 

met een handicap werd opgericht. ) 

IMSO 2004/5 20

3) Helga Stevens (vandaag verkozen voor het Vlaams 

Parlement) waarschuwt dat we toch ook niet het werk van 

politici of de administratie moeten doen in onze vrije tijd. 

Het zou een goede zaak zijn als meer mensen met een 

handicap professioneel met het beleid en de uitvoering 

mogen bezig zijn. 

4) Petra Bober. Minder aktief in de politiek of in het 

verenigingsleven. Dat gaat niet door o.a. de aanslepende 

vermoeidheid en concentratieproblemen. 

Ik kan projekten verwezenlijken maar niet onder tijdsdruk. 

Als ‘ervaringsdeskundige’ sein ik ideeën door aan mensen die wel 

verkozen zijn ! 

Even nog in het kort over het regeerakkoord, met betrekking tot de andersvaliden, 

van de huidige Vlaamse regering: 

o We waarborgen de gelijke kansen van personen met een 

handicap. 

o We komen de aangegane engagementen na en realiseren de 

voorziene uitbreiding aan investeringsinspanningen en 

ondersteuningsmiddelen voor personen met een handicap. Op 

die manier zijn tegen het einde van de legislatuur de noden 

effectief beantwoord, en dit zowel via de instellingen als via het 

PAB. We onderzoeken de doelmatigheid van het PGB. 

o We vereenvoudigen en rationaliseren de aanvraag– en 

toewijzingsprocedure inzake dienstverlening en individuele 

materiële hulp. 

o We putten de mogelijkheden van recuperatie bij 

ongevallenverzekeraars via de uitoefening van het 

subrogatierecht uit. 

o Nieuwe overheidsgebouwen moeten steeds toegankelijk zijn 

voor personen met een handicap. 

(Met “we” verstaan we dus de huidige regering, nl. CD&V/N-VA, SP.A- 

SPIRIT en VLD/VIVANT) 

Rest ons alleen nog om toe te zien hoe ze het ervan gaan ‘bakken’... 

Bronnen: www.gripvzw.be 

IMSO 2004/5 21 

Petra Bober

Voor al uw problemen, vragen of 

bemerkingen, slechts één adres: 

Werkgroep Dialoog 

Bij de leden : Albert Baele 

Charles Blockeel 

Patrick De Meyer 

Mau Van den Eede 

André Werelds 

of 

via de bus van IMSO bij de ingang van de cafetaria. 

IMSO 2004/5 22

PUB HENDRIKS 

IMSO 2004/5 23

PUZZEL NR° 3 (nederlands) 

IMSO 2004/5 24

PUB ORTEC 

IMSO 2004/5 25

HELP, MIJN HOND IS GESTOKEN 

DOOR EEN WESP ! 

Ik was de streekkrant “Brussel 

deze week” aan het doornemen. 

Ik las een artikel, geschreven 

door Johan Vranken, dierenarts 

van Veeweyde, waarvan ik dacht 

dat het de lezers van ‘Uit en 

Thuis’ wel zou kunnen 

intesseren. Vooral als je thuis 

een huisdier hebt. 

Deze zomer werden we 

aangevallen door veel meer 

wespen dan andere jaren. 

Vermoedelijk, volgens de arts, is 

dat te wijten aan een te warme 

winter en een warme en vochtige 

zomer. Ik hoorde op het 

weerbericht dat het kwam door 

de veel te warme zomer van 

2003. 

Hierbij komt nog dat de wespen 

veel agressiever zijn dan anders. 

Zo hoor je nu ook veel meer dat 

er dieren gestoken worden door 

wespen. Een wesp spuit bij de 

IMSO 2004/5 26 

steek gif in. Dit kan leiden tot een 

reactie bij de hond of andere. 

Afhankelijk van de hoeveelheid 

gif en de (allergische) reactie van 

het dier (idem bij de mens) zal de 

zwelling erger of minder erg zijn. 

Veel is ook afhankelijk van de 

plaats waar het beestje zijn 

venijn spuit. Hoe dichter bij de 

kop, hoe gevaarlijker. 

Als de wesp in de keel steekt (bij 

het inslikken) kan de hond 

daardoor stikken. Is de steek in 

de poot of op het lijf moet je 

zorgen dat je angel uit de wonde 

haalt en hou de poot dan onder 

koud water, of leg er ijs op. 

Is de zwelling toch te sterk kunt u 

best naar de dierenarts. 

Voorkomen is beter dan genezen 

dus hou uw hond dus beter weg 

van de wespen ! Als je vragen 

hebt over de verzorging van 

dieren kun je die stellen bij 

dieren@bdw.be 

Petra Bober 

Bron: Brussel Deze Week 

26 augustus ‘04

Verslag werkgroep dialoog 

Verslag werkgroep in de periode 07-08-09/2004 

Aanwezig Dhr. Albert Baele, Dhr. Patrick De Meyer, Dhr. Mau Van 

Den Eede, Dr. Charlier, Dr.Ilsbroukx, Mevr. Ingrid Spetebroot, 

Mevr.Rina Verdoodt. 

Besproken punten: 

1. Onafgewerkte punten van vorig werkjaar: 

• qua praktische punten is alleen de vraag rond eventuele plaatsing 

van een drinkwaterfonteintje niet duidelijk afgewerkt. De 

vergadering meent dat hier rond reeds volgende consensus 

bereikt werd: omwille van diverse problemen (o.a. toezicht, 

eventuele slikproblemen, hygiëne,…) is het niet aangewezen om 

op verspreide plaatsen in het ziekenhuis en het 

revalidatiecentrum drinkwaterfonteintjes te plaatsen. Er zal aan 

de directie worden voorgesteld om op 1 centraal punt in de 

cafetaria een distributiepunt voor gratis drinkwater te plaatsen. 

• Nieuwe start van dialooggroepen Eventueel een nieuwe oproep 

richten aan kandidaat-deelnemers? Gehospitaliseerde patiënten 

en in het bijzonder de groep buiten conventie worden nauwelijks 

gehoord in de dialoog-groep. Er wordt bekeken hoe dit kan 

opgelost worden en er wordt (een) kandida(a)t(en) gezocht. 

• Onze inbreng ter verdediging van de belangen van MS patiënten 

en motorisch gehandicapten bij het Koning Boudewijn Fonds. 

2. Dienstencheques 

In “uit en thuis” is hierover al een artikeltje verschenen en er hangen 

affiches in het revalidatiecentrum. Kan eventueel via de praatgroepen 

het principe nog eens worden uitgelegd? Informatie aan een zo groot 

mogelijke groep patiënten en familie is belangrijk. 

IMSO 2004/5 27

3. Het infoblad over de dialooggroep is beschikbaar in 2 talen en zal 

vanaf nu door de sociale dienst aan de nieuw opgenomen patiënten 

gegeven worden. 

4. IMSO blijkt onvoldoende bekend bij de groep van nieuwe 

patiënten. Hoe ver staat het met de informatiebrochure? 

5. Het ziekenhuis is sinds kort aangesloten op het computernetwerk 

van de Katholieke Universiteit Leuven (KUL). Een nieuwe manier 

van patiëntenregistratie en van programmaplanning is hiervan een 

gevolg. De invoering gebeurt geleidelijk en zal vanaf Nieuwjaar 

compleet zijn. 

Externe patiënten zullen in dit systeem elke therapiedag moeten 

geregistreerd worden via hun SIS-kaart. Waarschijnlijk zal dit zowel 

van patiënten als therapeuten in een eerste fase een grote aanpassing 

vragen. Er wordt alleszins vooraf een brief gestuurd naar elke externe 

patiënt, met duidelijke informatie. Een aanpassingsperiode wordt 

voorzien, maar er kan vanaf nu al duidelijk worden gesteld dat elke 

externe patiënt best de SIS-kaart meebrengt. 

PUB DRUKKERIJ 

IMSO 2004/5 28

HYTRIN en het gebruik van generische geneesmiddelen. 

Op aanvraag van verschillende partijen o.a. van de patiënten wordt er 

geleidelijk aan meer gebruik gemaakt van generische geneesmiddelen. 

Dit is ook het geval in het Nationaal MS Centrum. Voornamelijk voor 

dure, niet terugbetaalde, medicatie is dit op de eerste plaats 

noodzakelijk. 

In samenspraak met Prof. De Ridder, Uroloog, laat Mw. Simonne DE 

WAELE, apotheker van ons ziekenhuis, weten dat voortaan voor 

HYTRIN, voor een urologische indicatie, de generische vorm zal 

voorgeschreven worden bij patiënten die niet genieten van volledige 

terugbetaling door hun Ziekenkas. 

HYTRIN zal voorgeschreven worden o.v.v. : 

Merck‐terazocine 1 mg 0,24 per tablet (verpakking van 28) aan de prijs van 12,10 € 




IMSO zal dan ook vanaf 1 januari 2005 enkel blijven tussenkomen op 

basis van de terugbetaling van het generisch middel voor de 

geneesmiddelen waarvan er reeds een generische vorm bestaat, nl. 

CIPRAMIL, DITROPAN, FLUOXETINE, HYTRIN, LIORESAL, 

PROSAC, TRAZOLAN en XANAX. 

Gelieve hiervan nota te nemen. 

Christel Kempeneers Dr.P. Ketelaer 

Voorzitter Ondervoorzitter 

IMSO 2004/5 29

Met I.M.S.O. op Safari 

Naar de Beekse Bergen Nederland 

11/09/2004 

*** 

Safari Beekse Bergen is het grootste dierenpark van 

Nederland. Het kenmerkt zich door de ruime opzet 

en de natuurlijke omgeving waarin dieren leven. In 

een gebied van ruim 110 hectare leven meer dan 

1000 dieren van ruim honderd verschillende soorten. 

In Safari Beekse Bergen maakt U een reis langs de 

verschillende werelddelen en hun diersoorten. U reist 

door Afrika waar u leeuwen, zebra’s, olifanten en 

neushoorns ontmoet. In het Europese bos ziet u 

wisenten, edelherten en moeflons. In het Aziatische 

bamboebos leven o.a. Maleise beren, rode panda’s 

en gibbons. In Zuid-America ontdekt u kleurijke ara’s en speelse doodshoofdapen. 

In Australië maakt u kennis met verschillende soorten kangoeroes en emoes. 

Zeer geslaagde uitstap, de weergoden waren ons goed 

gezind. Dankzij de ervaren chauffeurs van de firma 

Hendriks en de bereidwillige vrijwilligers liep alles 

gedurende de reis en het verblijf in de Beekse Bergen zeer 

vlot. 

Bij aankomst kon iedereen in het Kadepaviljoen een 

heerlijke tas koffie met streeklekkernij nuttigen. 

Nadien met de bus, voor een bezoek aan het safaripark. 

Een begeleidende geluidsmontage gaf voldoende uitleg 

over het bezoek aan het Safaripark met al zijn diersoorten. 

Na de middag was iedereen vrij om op eigen kracht 

samen met de talrijke vrijwilligers een bezoek te brengen 

aan het wandelpark of een tocht te maken met de 

Safariboot. 

Rond 16.30 uur werd verzameld aan de bus om ons terug 

te begeven naar het Kadepaviljoen voor het gebruik van 

een heerlijk diner. 

Enkelen gewaagden zich om deze tocht te voet af te 

leggen. 

Met een goed gevulde maag werd terug naar huis gereden, doch bij het naderen van 

ons België kregen wij een toemaatje ( flinke regenbui ) 

Een zeer geslaagde uitstap met tevreden deelnemers. 

Dedoluc. 

IMSO 2004/5 30

FISCUS VISEERT MS-PATIËNTE 

Dit is de titel van een artikel uit de Gazet Van Antwerpen dat in onze 

cafetaria hangt. Ik ga er een heel korte versie van maken zodat we een 

beeld krijgen over wat het gaat: 

“Havenarbeider (Fonny) moet €1.763,88 

achterstallige verkeersbelasting betalen 

voor zijn auto. De echtgenote (Nicole) is 

al 15 jaar MS-patiënte en is door haar 

zware handicap vrijgesteld van 

verkeersbelasting. 

Fonny werd op heterdaad betrapt zijn 

auto ZONDER Nicole te willen 

gebruiken. Nicole was ziek en de man 

wou een kleine boodschap voor haar 

doen. Opeens stond er een 

belastingscontroleur in de garage en hij 

zei: “U doet boodschappen met uw auto 

zonder uw vrouw. Dan moet u vanaf nu 

verkeersbelastingen betalen.” 

Concludeerde de controleur. 

Nicole kan niet meer stappen, 

zelfstandig eten, enz... en dus werd heel 

hun huis aangepast, wat toch duur is. 

Zo’n vrijstelling van verkeersbelasting is 

een klein fiscaal voordeel dat 

mindervaliden in België genieten, maar 

alle beetjes helpen in zo’n situatie. 

Ik zou elke anders-validen aanraden goed te rade te gaan bij een sociaal 

assistent(e) ! 

Bron: Gazet van Antwerpen 

Vrijdag 4 juni ‘04 

IMSO 2004/5 31 

Volgens het 

Ministerie van 

Financiën geldt de 

regel “Wet is Wet”. 

De gehandicapte 

moet steeds 

persoonlijk 

aanwezig zijn in de 

auto, anders moet 

het gezin 

verkeersbelastingen 

betalen zoals elke 

andere burger.” 

Petra Bober

Reizen is altijd een beetje avontuurlijk... 

Reizen is altijd een beetje avontuurlijk, zeker als je een 

handicap of beperking hebt. 

Wil je met vakantie en ben je op zoek naar betrouwbare 

informatie over de toegankelijkheid van de 

verblijfsaccommodatie op je vakantiebestemming, het vervoer, de attracties en 

musea, hulpverlening, enz…? 

Het Infopunt Toegankelijk Reizen helpt je graag bij die zoektocht, wat ook de 

aard is van je handicap of beperking. 

We beschikken over actueel en betrouwbaar materiaal: 

zorgvuldig geselecteerde boeken, brochures, reisverslagen, 

websites en databanken. 

Is de informatie die je zoekt niet voorhanden in onze 

documentatie? Dan winnen we ter plaatse informatie in bij gespecialiseerde 

organisaties of bij de toeristische aanbieders zelf. 

Website: www.toegankelijkreizen.be 

P.S. Het Infopunt Toegankelijk Reizen is geen reisbureau: ze bezorgen de 

nodige informatie (via de website of op 070/23.30.50), maar laten de 

organisatie en alle nodige praktische afspraken aan de gebruiker zelf over. 

PUB ORTOPEDIE 

IMSO 2004/5 32 

Victor

Anniversaires - Verjaardagen 

VANDER VORST Dhr. Jan 

SEGERS - DE BOEL 

BAL Hendrik 

DEBAY Mevr. Ernestine 

VAN LAERE Yvan 

NAPOLI Ruggero 

BAUWENS Marc 

CEUPPENS Mevr.Maria A. G 

PALME Alice (Buisset J-J) 

DESCHRYVER Louis (Wwe Nelissen) 

MERCI Mr. Albert 

SURLA Mira 

WILS François 

GARDENER Sarah 

HILLEWAERT Mevr. Lieve 

DOBBELAERE Mevr. Paula 

DE BROECK Jan 

GHYSEBRECHTS Cecile 

DE BRUYNE Katleen 

ROOSEN Alfons 

KIPIRTOGLOU Magdalini 

SUWIER Christiane 

MERCKX Jaak 

MOEREMANS Louisa 

Hartelijke Gelukwensen !!! 

Chaleureuses Félicitations !!! 

November 

IMSO 2004/5 33 

- NEDEROKKERZEEL 

- ASSE 

- BOOM 

- SIRAULT 

- KEERBERGEN 

- LODELINSART 

- LEUVEN 

- HOFSTADE/ZEMST 

- BRUSSEL 

- VILVOORDE 

- WILSELE 

- WOLUWE St.PIERRE 

- RUMST 

- LOMMEL 

- MALDEGEM 

- SCHOTEN 

- ELEWIJT 

- ZWIJNDRECHT 

- VOORDE 

- LUMMEN 

- EVERE 

- MECHELEN 

- GRIMBERGEN 

- WILLEBROEK


VANDENBERGEN Julien 

VAN LAERE Sonja 

VERHOEVEN Patricia 

AZ ST. MAARTEN 

PLUMAT Pierre 

DEBEFVE Nicole 

PAITRE Lucette 

DE GRAEF Stefanie 

HOEGAERTS Stanislas 

BETS L. 

VANDERMEEREN H. 

VERHAEGEN P. 

MACORS Mireille 

VAN DEN EYNDE Tonny 

VANDEN EEDE Mau 

VAN DEN BERGH Maria 

VAN HOECK H. 

VAN DEN BEMPT M. 

DE MEESTER Dhr. Bruno 

MARIEN Simonne 

KENNIS Jean-Marie 

ADAM Mme Marie Reine 

WESTER Jean-Jacques 

BRESSELEERS Maria 



December 

IMSO 2004/5 34 

- LINKEBEEK 

- NIEL 

- MECHELEN 

- MECHELEN 

- GILLY 

- ERPE-MERE 

- LESSINES 

- VILVOORDE 

- B0UWEL 

- HEVER 

- WATERMAEL-BOITSFORT 

- BOOISCHOT 

- ERQUELINNES 

- BOUWEL (Grobbendonck) 

- MEISE 

- TIELT 

- AARTSELAAR 

- SCHILDE 

- HOBOKEN (Antwerpen) 

- GRIMBERGEN 

- BERCHEM 

- WOLUWE 

- STEINSEL (Lux.) 

- ANTWERPEN


DE KINDER Marie-Louise 

PEETERS Georges 

VAN VLASSELAER Pol 

VERHELST Mevr. Paula 

COIZY Annie 

DECOCK Jacq. 

VAN AERSCHOT Frans 

SCHREY Josiane 

LAMBERT Mevr. Simone 

HENNEBEL Colette 

DE BUYST Marcelle 

CASSEAU Rudiger 

BROOS Francine 

VAN DE STAEY François 

DELCON Theophile 

VAN DEN EYNDEN Lucy 

KEMPENEERS Christel 

DE ROOVER Marie-Jeanne 

GOYVAERTS Irma 

GEERAERTS Rosa 



December 

IMSO 2004/5 35 

- GROOT BIJGAARDEN 

- DIES T 

- BEERZEL 

- MOERZEKE 

- WAUIHIEZ-BRAINE 

- NETHEN 

- LINTER 

- MECHELEN 

- UKKEL 

- MELIN 

- BRUXELLES 

- BIERBEEK 

- DIEST 

- WEZEMAAL 

- WOLUWE ST. LAMBERT 

- WOMMELGEM 

- NEDEROKKERZEEL 

- WESPELAAR 

- GRIMBERGEN 

- KAGGEVINNE

COMMUNICATIONS 

ATTENTION ! 

Si vous avez changé d’adresse ou si l’adresse indiquée sur l’étiquette ne 

correspond plus à votre adresse, 

Faites-le nous savoir et mentionnez clairement : nom, rue, numéro, boîte, code 

postal et lieu. 

Rubrique optimiste 

Si vous aimez lire des nouvelles réjouissantes, nous vous vous offrons ici cette 

chance. Si vous avez le bonheur d’être grand-père ou grand-mère ou si vous 

avez toute autre nouvelle réjouissante, faites le nous savoir avec la mention de 

votre nom ainsi que celui du nouveau-né. Nous nous ferons la joie de l’annoncer 

dans notre revue. 

Si vous vous mariez ou un de vos enfants ou petits enfants, suivez alors la même 

procédure. 

Dorénavant on vous demande d’adresser toutes vos nouvelles à Ewa et Piotr 

(Cybercafé)… et de préférance sur une discette. 

Une page sera désormais réservée à ce type d’information. 

Si vous avez d’autres expériences personnelles à nous communiquer, cela rendra 

notre revue plus attractive et personnelle. 

Racontez-nous comment vous avez su intégrer votre maladie et retrouver une 

certaine sérénité. 

En principe chaque texte sera le bienvenu, qu’il vienne des membres de votre 

famille, d’amis, des médecins ou de thérapeutes. 

La rédaction 

Le Cybercafé a réouvert ses portes 

Depuis le 17 août le cybercafé a repris ses activités grâce à 

la présence prolongée de Zilvinas qui a pu prolonger son 

séjour à Melsbroek de 2 mois. 

A partir du 27 août deux nouveaux bénévoles, Ewa et Piotr 

sont venus reprendre le flambeau pour la période 2004-2005. 

IMSO 2004/5 36

INTERVIEW du Dr. Stephan ILSBROUKX 

Le Dr. Stephan Ilsbroukx a été nommé médecin directeur du Centre de 

Réadaptation à Melsbroek. A cette occasion le Conseil de Rédaction a voulu le 

faire connaître auprès des membres de l’IMSO. 

Nous lui avons posés une série de questions : 

• Qu’est ce qui vous a motivé à venir travailler comme médecin 

directeur au Centre de Réadaptation à Melsbroek ? 

Naturellement le job est intéressant, et j’aime pouvoir appliquer mes 

connaissances dans le domaine de la réadaptation. Un changement de lieu de 

travail demande une attention, une motivation, et un engagement particuliers. 

• Que faites-vous de préférence pendant votre temps libre ? 

J’essaye de consacrer le temps libre pour ma famille. A l’occasion, je 

pratique volontiers du sport, le parapente et la marche. 

• Aimez-vous la musique ? Quelle musique préférez-vous ? Quels 

compositeurs ou artistes vous touchent particulièrement ? 

La musique des années 1970 et 80. Mes groupes favorits sont Queens et U2. 

• Quel est votre plat préféré ? 

J’aime la variété, allant de bami (noedles) jusqu’au beafsteak frites. Lors de 

mes voyages à l’étranger il m’intéresse particulièrement de manger les plats 

locaux. 

• En dehors du journal et des publications scientifiques vous lisez 

probablement d’autres choses ? Quoi par exemple et pourquoi ? 

En tant qu’ amateur de la littérature de fiction ou de science fiction je lis tout 

un éventail de livres. Actuellement je lis “The Lord of the Rings”. 

• Si vous pouviez rencontrer, lors d’un repas, un personnage 

historique, qui choisiriez-vous ? Et pourquoi? 

IMSO 2004/5 37

Che Guevara . “ Longue vie à la révolution” 

• Quelle est la plus belle ville que vous avez visité ? Pourquoi ? 

Venise. Une mélange d’histoire, de romantique et d’architecture. 

• En ce qui concerne la nature, quel milieu naturel a votre préférence ? 

La forêt et la montagne me tiennent fort à coeur. 

• Dans quelle époque et en quel endroit auriez-vous aimé vivre ? 

La période actuelle me convient mais on doit bien apprendre les leçons du 

passé. 

________________________________________________ 

IMSO-MELSBROEK 

Calendrier des Fêtes 2004 

Jeudi 11 novembre ................ Journée des Crêpes 

Samedi 04 décembre ............ Fête de St. Nicolas (pers.) 

Samedi 11 décembre ............ Fête de Noël Rotary 

Samedi 18 décembre ............ Distribution de fruits 

LE CALENDRIER PEUT ETRE MODIFIE. 

IMSO 2004/5 38

Première impression de la clinique SEP 

C’est un défit pour chaque jeune de travailler durant un an au service 

européen de bénévoles. (“European Volenteer Service” ou EVS) 

Au départ, nous étions très contents d’avoir été contactés par le 

Dr. Ketelaer. 

Après venaient les hésitations : pourrions nous, dans un pays étranger, 

où on parle 2 langues, réussir ? Là, où nous ne connaissons personnes, 

loin de notre famille, amis et chiens…, pourrions nous survivre ? Est-ce 

que les personnes de la clinique nous accepteraient ? 

Nouveau bénévoles au cybercafé... 

Salut 

Nous voulons écrire qui nous sommes, de façons à 

nous présenter. 

Certains d’entre vous nous ont déjà aperçu dans le 

cybercafé. Nous sommes les nouveaux bénévoles 

Polonais. 

Mon nom est Ewa, j’ai 24 ans. Ewa est un nom 

populaire, pas seulement en Pologne mais aussi 

dans d’autres pays Européens. Je pense donc qu’il 

ne sera pas trop difficile 

Mon nom est Piotr. En Pologne on m’appelle Piotrek. 

Mais vous pouvez aussi m’appeler moi Pierre. 

J’ai 24 ans et c’est la première fois que je me 

retrouve dans un pays étranger. En janvier je 

fêterais mon anniversaire pour la première fois en 

Belgique, sans ma famille et amis. Ça me fera une 

nouvelle expérience. 

IMSO 2004/5 39

En Pologne, après nos études de sociologie, nous étions sans travail. 

Nous pensions qu’aller en Belgique, s’ouvrir à d’autres aventures, 

acquérir un peu d’expérience, nous serait bénéfiques. 

Pour nous c’est un vrai plaisir d’être ici parmis les gens, de leurs être 

utile et de les aider, ce qui est très important à nos yeux. 

Nous aimons les animaux, spécialement les chiens. Nous en avons 

deux. Ils nous manquent énormement ! Dommage qu’ils ne soient pas 

ici. Nous nous intéressons aux livres, à la musique, aux programmes 

d’ordinateur et aux jeux. Nous aimons aussi des films, la photo et bien 

sûr… les CHIENS. Nous espérons vous rencontrer au cybercafé et vous 

connaissez maintenant quelques sujets dont on pourra toujours parler. 

A bientôt ! 

La raison pour laquelle nous voulions participer au projet de EVS ? 

Nous nous occupions de notre travail de fin d’année quand notre 

attention est attirée par un article dans le journal à propos du « service 

européen de bénévoles » (EVS). 

Nous réfléchissions à l’avenir. Qu’est-ce que nous voulions faire après 

nos études ? Nous voulons aider les personnes et leur apporter du 

‘bonheur’ et de la ‘joie’. Ce sera pour nous aussi une façon d’acquiers de 

l’expérience sur le terrain. Notre rêve est d’obtenir notre certificat en 

psychologie de chiens de compagnie, puis d’ouvrir notre propre centre 

où nous pourrions élever les chiens. 

Ensuite la clinique nous permettra de rencontrer des gens intéressant et 

nous voulons aussi connaître un peu mieux la culture flamande. 

Premières impressions 

Nous sommes très heureux. Melsbroek est un petit village, bien plus 

petit que là où nous vivions. Les habitants sont chaleureux et gentils et 

nous nous sentons comme chez nous. C’est chouette car nos familles, 

amis et chiens (évidemment) nous manquent très fort. 

Zilvinas est toujours là pour nous aider et nous guider dans ce 

labyrinthe. Il est devenus un bon ami. 

Notre seul problème est la langue... 

IMSO 2004/5 40 

Ewa et Piotrek

La prescription de HYTRIN et l’usage des médicaments génériques. 

A la demande de plusieurs partenaires et notamment des patients les 

médicaments sont progressivement de plus en plus préscrits sous leur 

forme générique. Ceci est également d’application au Centre National. 

Le remplacement par des médicaments génériques trouve 

particulièrement son indication pour les médicaments non remboursés 

par la Mutuelle. 

En accord avec le Prof. De Ridder, Urologue, Mme. Simonne DE 

WAELE, Pharmacienne de notre hôpital nous a informé que dorénavant, 

et pour une indication urologique où le médicament n’est pas remboursé 

par la Mutuelle, le médicament HYTRIN sera prescrit sous la forme 

générique. 

HYTRIN sera prescrit sous la forme suivante : 

Merck‐terazocine 1 mg 0,24 par comprimé (conditionnement de 50) au prix de 12,10 € 




A partir 1 janvier 2005 l’IMSO adaptera son remboursement aux 

patients sur base du prix de la forme générique pour les médicaments 

dont une version générique existe, notamment pour le CIPRAMIL, 

DITROPAN, FLUOXETINE, HYTRIN, LIORESAL, PROZAC, 

TRAZOLAN et XANAX. 

Les membres de l’IMSO sont priés d’en prendre bonne note. 

Christel Kempeneers Dr.P. Ketelaer 

Voorzitter Ondervoorzitter 

IMSO 2004/5 41

En safari avec I.M.S.O. 

Beekse Bergen Pays - Bas 

11/09/2004 

*** 

Le safari Beekse Bergen est le plus grand parc 

zoologique des Pays–Bas. Il se caractérise 

par l’organisation et l’entourage naturel dans 

lequel vivent les animaux. 

Dans un territoire de 110 hectares vivent plus 

de 1000 animaux dont 100 différentes espèces. 

Au safari Beekse Bergen vous faites un voyage 

le long des différents continents. Vous 

parcourez l’Afrique pour rencontrer les lions, 

les zèbres, les éléphants et les rhinocéros. Dans 

la fôret européenne vous voyez les antiloppe et 

les moeflons. Dans la fôret de bambou 

asiatique, vivent les ours Malais, des pandas 

rouges et des gibons. En Amérique du Sud on a les aras colorés et les singes. En 

Australie, vous faites connaissance avec différentes sortes de kangourous et les 

émeus. 

Excursion très réussie, les dieux ont été bien disposés. 

Grâce aux chauffeurs de la firme Hendriks et aux 

volontaires, le voyage et le séjour dans le Beekse Bergen se 

sont très bien passés. 

Lors de l’arrivée, tout le monde a pu consommer le café 

avec une gourmandise de la région, dans 

le « Kadepaviljoen ». 

Plus tard, nous avons repris le bus pour une visite au parc 

safari. 

Un montage magnétique accompagnant a donné 

l’explication suffisante au sujet de la visite au parc safari. 

L’après-midi, tout le monde a été libre pour rendre visite au 

parc de prommenade ou faire une randonnée avec le bateau. 

Vers 16.30 heures, rassemblement à l’autobus pour nous 

rendre au pavillon du quai, 

(Kadepaviljoen) où nous consommons un dîner délicieux. 

Quelques-uns ont risqué la randonnée à pied. Avec un 

estomac bien plein, on est reparti vers la maison, mais en 

approchant la frontière belge, nous avons essuyé une solide 

averse. 

Une journée très réussie avec des participants très satisfaits. 

IMSO 2004/5 42 

Dedoluc

LES DOUCEURS DE CHEZ NOUS 

Si vous deviez poser la question aujourd’hui, à l’étranger, de savoir 

quelles sont les spécialités de la Belgique, il y a gros à parier qu’on vous 

répondrait : « Ses fraudeurs, ses pédophiles et ses tueurs en série ». En 

insistant un peu, on ajouterait : « Ses chocolats, ses frites et sa bière ». 

Ce sont toutefois nos pralines qui emportent la palme. En Belgique, 

les tentations les plus agréables ont nom Leonidas, Godiva, Boulanger, 

Côted’Or, Neuhaus, Guylian ou Daskalides. Il y en a tout un éventail : 

des blanches, des brunes, des noires, à la liqueur, aux cerises, à la 

menthe, au massepain ou aux grains de café, aux noisettes ou à la 

crème. Il y a encore les fruits de mer et les pralines glacées. Vous les 

découvrez aux étalages, disposées en pyramide et conservées à basse 

température. 

Normal qu’un Belge ne peut y résister. Mieux : s’il envisage un petit 

cadeau, il ne réfléchira pas plus avant et se rendra dans l’une des 

confiseries susnommées. Et commandera, selon le degré d’affection qu’il 

entretient avec le destinataire 250 g, 500 g ou même un kilo. Les Belges 

ont ainsi perdu tout sens de créativité lorsqu’il s’agit de faire un cadeau. 

« Nous n’avions que peu de temps, il n’y avait rien de mieux, nous avons 

donc choisi des pralines ». 

Le ballotin est immédiatement sacrifié et passe de main en main. 

L’achat était donc teinté d’une petite touche égoïste... 

Arrive la deuxième phase, la délectation. Qui doit s’apprendre. Je 

suis d’ailleurs peiné de voir tant de barbares qui se contentent d’écraser 

la praline entre les dents, d’en pousser les morceaux de l’autre côté de 

la bouche et d’avaler prestement. Quel crime de lèse-praline! 

Christine et moi, gourmets s’il en est, ne pouvons nous y faire. Nous 

nous posons d’ailleurs la question de savoir comment nous avons fait 

IMSO 2004/5 43

pour acquérir maison et voiture, puisque nos partenaires respectifs n’en 

sont pas. 

Lorsque ma femme achète 100 g de bonbons, j’en reçois un. Un 

quart d’heure plus tard, j’en ai toujours un peu en bouche. Cinq minutes 

plus tard, j’en demande encore un. Le silence m’annonce que ma 

demande ne sera pas agréée. Décontenancée, elle regarde le sachet 

froissé qui gît sur la table. C’est qu’elle a descendu 100 g de bonbons 

dans le temps où je m’en délectais d’un seul. Malheur à elles lorsque ma 

femme met la main sur un sachet de souris. Il faut se lever tôt pour 

encore apercevoir la queue de la première noire. Une seconde plus tard, 

sa guillotine sépare la queue du corps et brise la colonne vertébrale de 

la pauvre bête. Tom a goinfré Jerry. The rest is silence. 

J’imagine sérieusement d’éditer un manuel de « Dégustation de 

Friandises ». Ma cassette vidéo: « Friandises en Belgique : tourmente ou 

jouissance ? » est déjà disponible dans le commerce (peut aussi être 

commandée à la rédaction). Pas mal de gens ne savent visiblement pas 

comment aborder une praline. 

Nous sommes prêt à révéler ici quelqu’uns de nos tuyaux, mais pas 

plus. C’est d’ailleurs la pratique qui forme l’expérience. 

Si votre bouche est suffisamment ample, placez une praline 

délicatement entre vos dents. Votre langue la cale ensuite contre le 

palais. La panse molle fond au bout d’un moment tandis que le chocolat 

devenu liquide s’écoule comme de l’or du palais dans l’oesophage. Vous 

laissez le processus se poursuivre jusqu’à ce qu’il ne subsiste plus que 

la croûte. Ce stade représente le début de la fin. La croûte de la praline 

fond lentement. La jouissance dure encore quelque peu. Mais la fête est 

ensuite irrémédiablement terminée. Dire que, dans le même temps, 

d’autres ont déjà accumulé plusieurs pralines au fond de leur estomac. 

Voici maintenant un petit concours pour vous situer sur l’échelle des 

vrais dégustateurs : 

IMSO 2004/5 44

- Une grosse praline blanche de Leonidas (testée par Ward) 

8' (min) ou plus : 40 points 



- Une figure en réglisse (testée par moi-même) 

23' ou plus : 40 points 

17' ou plus 30 points 



- Une souris noire (dégustée par Suzy) 





Score obtenu : 

- plus de 90 points : vous êtes un gros menteur ou 

triporteur (à la belge) 

- 90 points : vous êtes un vrai dégustateur 

admis à la confrérie des 

chevaliers de la maison en pain d'épices. 

- de 60 à 80 points : avec un cours de 

perfectionnement vous arriverez 

(songe au livre + video) 

Traduction: FDK André Werelds 

IMSO 2004/5 45

Quelques blagues 

Remy demande à son papy de lui acheter un tambour. 

- Non, tu fais déjà assez de bruit sans cet instrument pendant la journée. 

- Oh papy, je te promets de ne m’en savoir que lorsque tu dormiras ! 

- Charlie, pense-tu me réciter les tables de multiplication ? 

- La, la, la …la ! La, la, la …la ! 

- Je t’ai demandé les tables de multiplication ! 

- Euh… c’est que je me souviens de l’air, mais pas des paroles ! 

Le petit Fred, an beau milieu du diner, regarde un des invités et lui dit : 

- Monsieur Roger, tu es coiffeur, n’est – ce pas ? 

- Pas du tout, mon petit ami ! 

- Oh si ! Puisque maman a dit que tu frisais la cinquantaine, et papa a dit 

que tu allais encore nous raser ! 

Lucie attend son premier bébé. 

- Chéri, dit elle à son mari, j’ai l’intention de chanter et de jouer beaucoup 

de piano, pour que le petit devienne un bon musicien. 

- Tout à fait d’accord, répond le mari. Mais, tu ne pourrais pas faire aussi 

un peu de football ? 

IMSO 2004/5 46 

Colette

Cathy Ghislain 

M. Dubois a 100 ans... 

M. Dubois fête ses 100 ans. pour l'occasion, une grande fête a été 

organisée au village et un journaliste de la radio locale a été envoyé pour 

l'interviewer. Le journaliste se rend donc auprès de M.Dubois : 

- Bonjour M. Dubois! 100ans, le bel âge! Il s'en est passé des choses 

dans ce siècle: les guerres et toutes les avancées technologiques... ça 

laisse des souvenirs tout ça! Dites-moi, quel est votre meilleur souvenir ? 

M. Dubois réfléchit un moment, puis : 

- Ah oui! C'était en 1914 ! 

- Que s'est-il passé en 1914 ? 

- Eh bien la plus jolie fille du village s'était perdue dans la forêt. Alors, 

avec les gars du village, on avait organisé une grande battue... 

-Que s'est-il passé ensuite ? 

- Et bien on l'a retrouvée tout en haut, mais alors tout en haut de la 

colline. On l'a tous niquée et on l'a ramenée ! 

- Mais M. Dubois!!! On ne peut pas raconter ça à la radio, voyons ! Que 

vont penser nos auditeurs? Bon! Vous avez bien un autre bon souvenir ? 

- Ah oui! C'était en 1917 ! 

- Que s'et-il passé en 1917 ? 

- Une des chèvres d'un des troupeaux du village s'était perdue dans la 

forêt. Alors, avec les gars du village, on avait organisé une battue... 

- Que s'est-il passé ensuite ? 

- On l'a retrouvée tout au fonds, mais alors tout au fonds du ravin... 

Alors, on l'a tous niquée et on l'a ramenée ! 

- M. Dubois, voyons! Il y a des gens qui on l'esprit sensible et qui vont 

écouter mon émission à la radio ! Je ne peux quand même pas leur faire 

entendre ça!!! Bon! il faut peut-être parler d'autre chose: vous avez sans 

doute bien un mauvais souvenir... racontez-le nous ! 

M. Dubois réfléchis pendant un moment, puis : 

- Ah oui! C'était en 1919... 

- Que s'est-il passé en 1919 ? 

- Je me suis perdu dans la forêt... 

IMSO 2004/5 47

PUZZEL fr N°3 

IMSO 2004/5 48

Pour tous vos problèmes, vos 

questions ou remarques, une seule 

adresse : 

Groupe de travail 

Dialogue 

Chez les membres : Albert Baele 

Charles Blockeel 

Patrick De Meyer 

Mau Van den Eede 

André Werelds 

ou 

Via la boîte aux lettres IMSO à l'entrée de la cafétéria 

IMSO 2004/5 49

PUB ORTEC 

IMSO 2004/5 50

Opération Chococlef 

En Belgique, la sclérose en plaques touche plus de 10.000 personnes. Due à un 

dysfonctionnement du système immunitaire, elle est l'affection neurologique la 

plus fréquente chez les jeunes adultes. Cette maladie évolutive n'est à ce jour pas 

encore guérissable. 

A la veille du lancement de la 19e édition de l'opération Chococlef (*), la Ligue 

Belge de la Sclérose en Plaques - Communauté Française A.S.B.L. vous convie 

à une conférence de presse le jeudi 2 septembre 2004 à 11 heures, en son 

Centre de Rencontre (N° 64 Parc industriel Sud, rue des Linottes 6 à 

5100 Naninne). 

Au cours de cette rencontre, nous vous présenterons l'opération Chococlef et 

les activités proposées par la Ligue dans les prochains mois. Des chercheurs 

belges vous feront part de leurs travaux dans le domaine de la sclérose en 

plaques. Un lunch léger suivra la rencontre. 

Le même jour, entre 10 et 12 heures, les affiliés de la Ligue sont invités à une 

séance de démonstration et d'essai des ateliers créatifs (terre, expression 

verbale, montage floral, aquarelle, peinture à l'huile, peinture sur soie). Bien 

entendu, vous aurez l'occasion de rencontrer les participants atteints de sclérose 

en plaques et les animateurs bénévoles pour des interviews et des prises de 

vues. 

Nous serions très heureux de vous rencontrer à cette occasion et vous 

remercions de nous communiquer votre réponse. 

Dans cette attente, nous vous prions de recevoir, cher(ère) journaliste, 

l'expression de nos sentiments les meilleurs. 

Ligue Belge de la Sclérose en Plaques 

Communauté Française A.S.B.L. http://www.ms-sep.be/ 

Tél. : 081 / 40 15 55, Fax : 081 / 40 06 02 

Courriel : ligue.sep@ms-sep.be 

_________________________________ 

(*) L'opération Chococlef consiste en la vente par des bénévoles de bâtons de 

chocolat, du 9 au 12 et du 16 au 19 septembre 2004, en Wallonie et à Bruxelles. 

Elle couvre la moitié des dépenses de la Ligue. Objectif 2004 : 

1.200.000 bâtons ! 

IMSO 2004/5 51

Musique en ligne 

MP3 SUR HDD 

On sait que l’écoute de musique se fait de moins en moins par la voie du CD. 

L’internet a pris le relais. Notamment grâce au système de compression MP3. 

L’univers des lecteurs MP3 est réparti en trois catégories : à mémoire interne, à 

disque dur et à carte flash interchangeable. Le présent comparatif concerne la 

deuxième famille. Des appareils costauds, mais de prix du même acabit. 

*** 

Nous avons eu l’occasion de pouvoir comparer trois appareils de ce type. 

Comparaison n’est toutefois pas raison. Les concepts divergent trop. Les 

spécifications techniques aussi. C’est ainsi que seul l’iPod d’Apple peut 

décoder le format AAC, supérieur au MP3. 

Survolons cependant ce monde de la musique sur disque dur. 

Très accompli 

L’iPod mis à notre disposition avait une capacité de 40 Go. Il traduit 

l’expérience d’Apple en la matière. 

La couleur blanc écru, les coins arrondis, le beau design invitent à prendre et à 

utiliser l’appareil. 

L’interface utilisateur est particulièrement conviviale avec la couronne 

électrostatique et les quatre touches sensibles. Les premières versions 

comportaient encore une couronne à mouvement mécanique. La nouvelle 

technologie est nettement plus précise. 

Vous connectez l’iPod à l’ordinateur au moyen d’une station d’accueil, sur le 

port USB 2.0 ou le firewire. Ce branchement assure aussi l’alimentation 

électrique de l’appareil. La station d’accueil réserve encore une surprise 

agréable : la sortie ligne. Grâce à un convertisseur N/A incorporé, il vous est 

ainsi loisible de raccorder votre iPod à une chaîne HiFi. Le son est de qualité, à 

condition d’utiliser des fichiers MP3 corrects ou des fichiers non comprimés. 

L’écran ne surprend pas par ses dimensions, mais bien par son contraste. Il est 

donc très lisible et son angle de vision important. 

Comme à l’accoutumée chez Apple, le logiciel de pilotage est conçu 

intelligemment. Le menu principal est personnalisable. Des listes de centaines 

de plages sont ainsi aisément accessibles. 

La qualité sonore impressionne. Les écouteurs au neodymium produisent un 

volume remarquable, sans déformation. 

Enregistreur 

Le HDD100 de Philips se présente sous une livrée noire, une face avant 

légèrement arrondie et des arêtes métalliques. Il est plus large que l’iPod, mais 

moins épais. Les touches sont réparties à l’avant et sur les faces latérales. Elles 

IMSO 2004/5 52

sont positionnées de façon logique. La navigation dans les menus à l’avant, le 

volume sur le côté ainsi que les touches de raccourcis. Leur manque de fermeté 

laisserait toutefois supposer une fiabilité relative. 

Le HDD10 est équipé d’une prise USB et d’une alimentation électrique séparée. 

Ses qualités les plus remarquables sont sans conteste la possibilité d’enregistrer 

ainsi que la fidélité sonore. Cette dernière dépendant évidemment de l’étoffe 

des fichiers MP3. 

Nous déplorons toutefois la capacité maximale de 15 Go du disque. D’autant 

que l’entrée ligne invite à enregistrer des fichiers non compressés, prenant donc 

beaucoup de place. 

La sonorité est ample, dans toutes les gammes de fréquence. 

Philips devrait cependant prendre quelques leçons de conception d’interface 

chez Apple. Le logiciel est particulièrement énervant et peu convivial. Il faut 

plonger trop souvent dans le mode d’emploi pour s’y retrouver. Ce qui 

n’encourage pas la découverte des possibilités de l’appareil. 

Le fonctionnement avec l’ordinateur est par contre plus aisé. La copie de 

fichiers MP3 et l’agencement des listes d’écoute sont simples. 

60 Go 

Le troisième exemplaire de la catégorie des lecteurs MP3 sur disque dur qu’il 

nous ait donné de tester est le Nomad Zen Xtra de Creative. C’est aussi le plus 

musclé : 60 Go et des fonctions à la pelle. Un logiciel pour Mac est même 

annoncé. 

Le Nomad est donc le moins compact et le plus lourd des trois. L’habillage 

d’aluminium mat ne devrait pas résister indéfiniment aux griffes et aux bosses. 

Creative a eu la bonne idée de permettre l’accès à la batterie aux ions de 

lithium. Celle-ci accepte de nombreuses recharges, mais n’est pas éternelle. 

Les commandes ont été réparties sur les faces latérales du boîtier. Les gauchers 

éprouveront des difficultés à les utiliser. 

L’interface utilisateur est concrétisée par un joystick, qui nous est apparu assez 

fragile. Il est peu précis et vous perdez de ce fait du temps et votre patience. Il 

donne accès à un logiciel inutilement complexe. C’est ainsi qu’il y a lieu 

d’abord de sélectionner une plage dans la liste d’écoute, puis d’appeler un sousmenu 

pour y choisir l’option « Lire ». 

Il faut cependant reconnaître que ce logiciel offre le plus grand nombre 

d’options des trois. 

Le Nomad ne brille pas par sa qualité sonore. En y branchant les écouteurs des 

deux autres lecteurs, on ne parvient pas à obtenir autre chose qu’un son plat et 

sourd. La situation ne s’améliore pas en branchant le Nomad sur un 

amplificateur. Le décodeur n’est visiblement pas à la hauteur. On ne peut que le 

déplorer pour un lecteur MP3... 

*** 

IMSO 2004/5 53

Ce test comparatif a révélé qu’il est très difficile de comparer des appareils, 

apparemment semblables, mais toutefois distincts par leurs spécifications. 

Le fossé entre les spécifications sur le papier et l’expérience personnelle est 

aussi à prendre en compte. 

Avant de dépenser quelque 450 euros pour ce type d’appareil, il est donc 

indispensable d’en écouter quelques-uns et de se faire sa religion . 

Légende 

IMSO 2004/5 54 

Frans De Kuyssche 

L’iPod traduit l’expérience d’Apple en matière de musique compressée. 

Voyages accessibles à tous 

Tout le monde respire à se déconnecter de son 

environnement quotidien et à connaître d’autres 

cultures : les vacances sont là pour cela ! 

Seulement voilà, pour les personnes à mobilité réduites ou les 

personnes présentant d’autres handicaps, il est souvent fort malaisé de 

pouvoir des sites de villégiatures offrant des infrastructures et du 

personnel qualifié. Heureusement à l’initiative du ministère flamand de 

l’Emplois et du Tourisme ainsi que de l’Office du tourisme de Flandre 

(Toerisme Vlaanderen), le site www.toegankelijkheidsreizen.be 

(«vacances accessibles ») est là pour guider les amateurs dans leurs 

recherches. 

Bénéficiant d’une excellente version 

française, il propose un remarquable choix 

d’adresses de vacances dans une quinzaine 

de pays (Canada, Egypte, Italie, Portugal, 

France, etc.), ainsi qu’une série de liens fort 

utiles. Un vrais must !!! 

Victor » du 20.03.2004

PUB HENDRIKS 

IMSO 2004/5 55

IMSO 2004/5 56

REDACTIERAAD/COMITE DE REDACTION : 

P. BOBER, F. DE KUYSSCHE, L. DE VOGELAERE, DR. P. KETELAER 

A. WERELDS, L. WEYGAERTS 

REDACTIEADRES/ADRESSE DU BUREAU DE REDACTION : 

I.M.S.O. v.z.w. 

VANHEYLENSTRAAT 16 

1820 MELSBROEK 

TEL. : 02/752.96.00 

PATIENTEN/PATIENTS : € 5 

FAMILIE EN SYMPATHISANTEN : € 7,5 

FAMILLES ET AMIS 

STEUNENDE LEDEN/MEMBRES DE SOUTIEN : € 12,5 

DOOR STORTING OF OVERSCHRIJVING OP VOLGEND 

REKENINGNUMMER/A VERSER OU VIRER AU COMPTE : 

310-0452575-59 OP NAAM VAN IMSO/AU NOM D'IMSO 

GRAAG VERMELDEN : RIJKSREGISTERNUMMER 

BTW - NUMMER 

OF GEBOORTEDATUM 

VEUILLEZ MENTIONNER VOTRE NUMERO DE REGISTRE NATIONAL, NUMERO 

TVA OU DATE DE NAISSANCE 

OPMERKING: GIFTEN VAN € 30 OF MEER GEVEN RECHT OP FISCAAL ATTEST. 

LIDMAATSCHAPSGELD DIENT EXTRA BETAALD TE WORDEN EN GEEFT 

RECHT OP HET TIJDSCHRIFT. (vb.€ 30 = gift + € 5 lidmaatschap) (voor nietpatiënten 

€ 30 + € 7,5= € 37,5) 

ATTENTION : UNE ATTESTATION FISCALE SERA DELIVREE POUR LES DONS 

DE € 30 OU PLUS . (p.e. € 30 don+ € 5 = € 35 pour les patients/ € 30 don+ € 7,5 = € 

37,5 pour les autres) LA COTISATION A VERSER EN SUPPLEMENT DONNE 

DROIT A L'ABONNEMENT DE LA REVUE. 

TARIEF RECLAME / TARIF PUBLICITAIRE : 

1/2 BLZ./PAGE : € 62,5 PER NUMMER/PAR NUMERO OF € 375 PER JAAR/PAR 

AN 

1/1 BLZ./PAGE : € 125 PER NUMMER/PAR NUMERO OF/OU € 750 EURO PER 

JAAR/PAR AN 

VOOR ALLERLEI INLICHTINGEN IN VERBAND MET LIDMAATSCHAPSGELDEN, 

AANKONDIGINGEN, RECLAME : 

NEEM CONTACT OP MET ONZE REDACTIE. 

POUR TOUS RENSEIGNEMENTS A PROPOS DES COTISATIONS, 

ANNONCES OU PUBLICITES, VEUILLEZ VOUS ADRESSER A NOTRE 

SECRETARIAT. 

IMSO 2004/5 57

Tweemaandelijkse uitgave Revue bimestrielle - Imso.be

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

Delete template?

Save as template?