De boodschapster des Heeren - Bazuin te Sion

Dat was de strijd van onze pioniers, maar door het geloof en door vastberadenheid,
vindingrijkheid en volharding behaalden zij de overwinning
over dat wat de Bijbel noemt: “Begeerte des vlezes” (1 Joh.2:16). Zullen
wij de overwinning op een andere wijze kunnen behalen?
De nasleep van de burgeroorlog: Verblijf te Dansville.
Van 1861 tot 1865 werden de Verenigde Staten geteisterd door een burgeroorlog.
Dit was een tijd van beproeving voor de jonge Adventgemeente.
De leiders moesten zich tot het uiterste inspannen om onze jonge mannen
vrijgesteld te krijgen van dienst op Sabbat en van het opnemen van wapenen.
In deze tijd werd de organisatie van de Generale Conferentie doorgevoerd.
Het evangelie werk werd belemmerd door de oorlogsomstandigheden.
Kortom deze jaren waren zeer afmattend voor de leiders. Toch wilden
de predikers er op uit gaan zodra de oorlog in het voorjaar van 1865 was
afgelopen. Maar een flink aantal van hen was te zwak om veel werk te
kunnen verzetten. Ook James en Ellen waren zeer vermoeid, maar toch
reisden zij samen met Loughborough naar Illinnois, Wisconsin en Iowa.
Op deze reis ontmoetten zij veel moeilijkheden. Zij keerden doodmoe terug
naar Battle Creek, waar ook alweer enorm veel werk lag te wachten.
Dit was teveel voor James. Op 16 Augustus werd hij getroffen door een
zware beroerte. Ook Loughborourgh onderging bijna een zelfde lot.
Een maand lang probeerde Ellen James thuis te verplegen, maar daarna
werd besloten om naar het instituut van Dr. Jackson te Dansville in de
Staat NewYork te gaan. Ook Loughborough en Uriah Smith gingen mee
om te herstellen. Drie van de leiders waren weg uit Battle Creek en anderen
waren ziek. Het gevolg was dat gedurende bijna een jaar het aantal
aanwezige leden van het dagelijks comité van de Generale Conferentie
te klein was om over één of andere zaak een geldige stemming te kunnen
houden. Hoe vreemd klinkt dat voor ons die gewend zijn aan een soepele,
nimmer stilstaande organisatie.
- pag - 82