28.09.2013 Views

De boodschapster des Heeren - Bazuin te Sion

De boodschapster des Heeren - Bazuin te Sion

De boodschapster des Heeren - Bazuin te Sion

SHOW MORE
SHOW LESS

Create successful ePaper yourself

Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.

Ellen schreef: “Hoe onze har<strong>te</strong>n bloedden, toen die <strong>te</strong>dere twijg werd afgebroken,<br />

kan niemand begrijpen, behalve diegenen die hun kleinen, zo vol<br />

belof<strong>te</strong> voor de toekomst, naar het graf zijn gevolgd”. Maar een zwaardere<br />

slag zou nog volgen. In de win<strong>te</strong>r van 1862-63 woedde er een epidemie<br />

van dif<strong>te</strong>rie en twee van de kinderen werden ernstig ziek. Toevallig las<br />

broeder Whi<strong>te</strong> in een dagblad een brief van een zekere Dr. Jackson die<br />

aanwijzingen gaf voor de behandeling van dif<strong>te</strong>rie:<br />

“Geen pillen en poeders, maar he<strong>te</strong> baden, koele omslagen, vloeibaar<br />

voedsel, voldoende wa<strong>te</strong>r om <strong>te</strong> drinken, ventilatie, rust en goede verzorging.<br />

<strong>De</strong> Whi<strong>te</strong>’s volgden de aanwijzingen met succes op. Vervolgens<br />

werd zus<strong>te</strong>r Whi<strong>te</strong> een verpleegs<strong>te</strong>r voor de buren door ook hun kinderen,<br />

die door de ziek<strong>te</strong> waren getroffen, op dezelfde wijze <strong>te</strong> behandelen en de<br />

behandeling zonder medicijnen nam in aanzien toe.<br />

<strong>De</strong> volgende win<strong>te</strong>r vertoefden Ellen en James voor enige tijd bij hun ouders<br />

in Topsham Maine. Daar kreeg Henry, de ouds<strong>te</strong> van de jongens, een<br />

longonts<strong>te</strong>king en stierf binnen enkele dagen onder de behandeling van<br />

een plaatselijke arts op 8 december 1863. Naar aanleiding van dit verlies<br />

schreef Ellen la<strong>te</strong>r: “O, toen onze edele Henry stierf, op de leeftijd van<br />

16 jaar, toen onze lieve zanger naar het graf werd gedragen en wij zijn<br />

vroeg gezang niet meer hoorden, was ons huis eenzaam. Beide ouders<br />

en de overblijvende zonen (Edson en William) voelden de slag allerpijnlijkst.<br />

Maar God troost<strong>te</strong> ons in onze zware verliezen en met geloof en<br />

moed streefden we voorwaarts in het werk dat Hij ons had gegeven, in de<br />

heerlijke hoop onze kinderen, die van ons gescheurd waren door de dood,<br />

weer <strong>te</strong> zien in die wereld waar ziek<strong>te</strong> en dood nooit zullen komen.”<br />

<strong>De</strong> diepbedroefde ouders keerden <strong>te</strong>rug naar Battle Creek waar hun kind<br />

werd begraven. Zeer spoedig daarna kreeg Willie, het jongs<strong>te</strong> kind, dezelfde<br />

ziek<strong>te</strong>. Het leek erop dat ook hij niet lang meer <strong>te</strong> leven had. Tezamen<br />

met enkele vrienden baden de angstige ouders om hulp. Toen beslo<strong>te</strong>n<br />

zij om liever de eenvoudige wa<strong>te</strong>r behandelingen toe <strong>te</strong> passen dan de<br />

hulp van een dok<strong>te</strong>r in <strong>te</strong> roepen die toch alleen maar medicijnen voor zou<br />

- pag - 77

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!