De boodschapster des Heeren - Bazuin te Sion

in de Review and Herald van 26 mei 1863: “Denk aan al het goede dat
geschreven is over iedere voorafgaande vergadering en pas het toe op
deze”.
Dat alles zou waar zijn en nog meer dan dat. Wellicht werd geen vergadering
waarover we ons voorheen hebben verheugd, gekenmerkt door zulk
een eenheid van gevoelen en harmonie van inzicht.”
Het aantal afgevaardigden bedroeg 20. Hoe weinig in vergelijking met de
1215 afgevaardigden uit de gehele wereld op de Generale Conferenties
van 1962, bijna 100 jaar later. Maar wie veracht de dag der kleine dingen.
Het is het zaadje dat de kiem draagt voor de boom die de wereld met zijn
takken omspant. De vergadering werd tot orde geroepen door de tijdelijke
voorzitter, br. J.M. Aldrich van NewYork. Comité s werden aangewezen
om constituties op te stellen voor de Generale Conferentie en de Staten
conferenties, om predikers voor te dragen voor inzegening en om een uitvoerend
bestuur voor te stellen. Een constitutie werd opgesteld en vervolgens
stelde het comité voor benoemingen het volgende voor
JAMES WHITE, president; URIAH SMITH, secretaries; E.S. WALKER,
penningmeester.
Uitvoerend bestuur; JAMES WHITE, JONH BYINGTON, J.N. LOUGH-
BOROUGH, waaraan werden toegevoegd: J.N. ANDREWS en G.W.
AMADON. Dit voorstel zou zeker zijn aanvaard als niet James White
pertinent en zonder te wijken had geweigerd om president te worden van
de pas opgerichte Generale Conferentie.
Beschuldigingen waren al verspreid dat hij, die zo zeer had geijverd voor
organisatie van de gemeente, de ongekroonde koning wilde worden. Om
elke beschuldiging te ontkrachten weigerde hij hardnekkig om deze benoeming
te aanvaarden. Tenslotte verkoos men br. John Byington in zijn
plaats als eerste president van de Generale Conferentie der Zevende Dags
Adventisten.
Eindelijk, 19 jaar nadat de derde engel boodschap zijn loop begon en 13
jaar nadat Ellen White voor het eerst door Gods Geest was voorgelicht
over het grote belang van orde in Gods gemeente werd het doel bereikt:
- pag - 72