De boodschapster des Heeren - Bazuin te Sion

ven en als rechtspersoon te erkennen. Dit werd door velen beschouwd als
een vereniging van kerk en staat, van Christus en Caesar; en sommigen
wilden liever het risico lopen de eigendommen van de kerk te verliezen,
dan zulk een stap te ondernemen.
Eén van de broeders die deze mening was toegedaan was broeder Cottrell,
die zelfs een artikel instuurde voor de Review and Herald, dat geplaatst
werd op 22 maart 1860 getiteld: “ALS WIJ ONS EEN NAAM
MAKEN”, waarin hij degenen die de kerk als rechtspersoon wilde laten
inschrijven vergeleek met de torenbouwers van Babel. Dit artikel baarde
veel opzien.
De discussies over dit onderwerp duurde de gehele zomer en daardoor
werden vele bezwaren overwonnen. Eind september 1860 werd tenslotte
een algemene vergadering gehouden in Battle Creek, waar vertegenwoordigers
uit verschillende Staten aanwezig waren. De voorzitter van deze
conferentie was, zoals gewoonlijk bij de conferenties uit die eerste dagen,
Joseph Bates. Als secretaris trad broeder Uriah Smith op. Hij maakte en
stenografisch verslag van deze vergadering volgens een systeem dat hij
zelf had uitgedacht. Vandaar dat we van deze conferentie een uitvoeriger
verslag bezitten dan van enige andere conferentie uit die eerste tijden.
Vele opmerkingen zijn woordelijk opgetekend.
Br. Loughborough schijnt ongeveer de enige geweest te zijn aan wie duidelijk
voor ogen stond wat noodzakelijk en juist was. De meeste broeders
waren bevreesd voor erkenning van de kerk of de drukkerij als rechtspersoon
en gaven ook uitdrukking aan deze gevoelens.
James White en Joseph Bates met nog één of twee andere broeders waren
voor organisatie, maar wisten niet precies hoe dit zou moeten gebeuren en
wilden ook niet graag de tegenstanders in het harnas jagen. Na een tamelijk
uitgebreide discussie stelt br. Loughborough dan een organisatie voor
volgens de wetten van de Staat, van een groep mannen benoemd door de
kerk om de eigendommen van de kerk te beheren. De kerk zal in dat geval
het verkiezend lichaam zijn, maar de vereniging van deze mannen het
- pag - 66