De boodschapster des Heeren - Bazuin te Sion
De boodschapster des Heeren - Bazuin te Sion
De boodschapster des Heeren - Bazuin te Sion
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
enkele dingen voor Ellen <strong>te</strong> brengen. <strong>te</strong>rwijl Henry daar was ging men opnieuw<br />
ernstig in gebed om genezing voor Ellen af <strong>te</strong> smeken. Nadat anderen<br />
hadden gebeden, begon Henry Nichols zeer vurig <strong>te</strong> bidden en <strong>te</strong>rwijl<br />
de kracht van God op hem rust<strong>te</strong>, rees hij op van zijn knieen, liep dwars<br />
door de kamer en zijn handen op het hoofd van Ellen Whi<strong>te</strong> leggend zei<br />
hij: “Zus<strong>te</strong>r Ellen, Jezus Christus maakt u gezond”. Ellen geloofde dat dit<br />
het werk van God was en de pijn verliet haar. Haar ziel werd vervuld met<br />
een innige dankbaarheid en vrede.<br />
Spoedig was ze weer opgeknapt en ging ze weer op reis. Ze reisde samen<br />
met James op de stoomboot van Portland naar Boston over de open zee<br />
en op die tocht werd het schip overvallen door een zware storm. <strong>De</strong> boot<br />
rolde vreselijk op de golven en het wa<strong>te</strong>r sloeg de raampjes van de cabines<br />
kapot. Velen baden tot God en beleden hun zonden, anderen renden<br />
verschrikt heen en weer. Alom heers<strong>te</strong> verwarring. Bij deze gelegenheid<br />
prees Ellen de hoop van de chris<strong>te</strong>n, die onder alle omstandigheden vol<br />
vertrouwen tot God kan opzien. <strong>De</strong> storm bedaarde en allen kwamen veilig<br />
aan land.<br />
<strong>De</strong> gezondheid van Ellen was in die tijd be<strong>te</strong>r dan in de zes jaar daarvoor,<br />
zo schreef James Whi<strong>te</strong> in een brief aan vrienden. In maart van 1847 keerden<br />
ze na een in<strong>te</strong>nsief werk onder de broeders en zus<strong>te</strong>rs in Massachusetts<br />
weer <strong>te</strong>rug naar Maine. Hier bleven ze ook actief tot de tijd dat hun<br />
eers<strong>te</strong> kind geboren werd in het huis van Ellens ouders. Op 26 augustus<br />
1847, op vier dagen na een jaar nadat ze waren getrouwd, werd de ouds<strong>te</strong><br />
zoon geboren van Ellen en James en ze gaven hem de naam Henry<br />
Nichols Whi<strong>te</strong>. Ongetwijfeld kozen ze deze naam uit dankbaarheid voor<br />
hetgeen God door Henry Nichols, acht maanden <strong>te</strong>voren had gedaan bij de<br />
genezing van Ellen, toen zij op de rand van de dood had gelegen.<br />
In oktober van datzelfde jaar boden br. en zr. Howland uit Topsham James<br />
en Ellen aan om in een gedeel<strong>te</strong> van hun huis <strong>te</strong> gaan wonen. Dit<br />
aanvaardden James en Ellen graag en zij richt<strong>te</strong>n het in met wat geleende<br />
- pag - 34