De boodschapster des Heeren - Bazuin te Sion

More documents

Recommendations

Info

deelde wat zij gezien had mee aan de groep van Adventgelovigen in Portland, ongeveer 60 in getal. Zij aanvaarden haar getuigenis als van God gezonden om Zijn volk te vertroosten na de teleurstelling van oktober 1844. Ook hadden voorafgaande ervaringen met Ellen de gelovigen ervan overtuigd dat zij eerlijk en oprecht was en dat de manifestaties van Gods kracht in haar leven geen misleiding of overdrijving vormden, maar waarachtig waren. Ongeveer een week later ontving zij een tweede visioen, waarin God haar toonde dat zij uit moest gaan om aan anderen te vertellen wat haar was geopenbaard.Ook werd haar getoond dat zij vele beproevingen zou ondergaan en dat zij veel tegenstand zou ontmoeten, dat Gods genade echter genoeg zou zijn om haar staande te houden. Ellen raakte hierdoor van streek. Haar gezondheid was zeer zwak en in feite gaven de doktoren haar slechts enkele jaren te leven. Zij was van nature teruggetrokken. Zij bad dat deze last van haar mocht worden weggenomen. Maar de woorden van de engel weerklonken voortdurend in haar oren: “MAAK AAN ANDE- REN BEKEND WAT IK U HEB GEOPENBAARD.” Deze taak scheen haar meer dan zij ooit zou kunnen volbrengen. Hoe moest zij, een meisje van 17 jaar van plaats tot plaats reizen om aan de mensen de heilige waarheden Gods te openbaren? Wie moesten haar vergezellen? Haar broer Robert was zelf zwak van gezondheid. Haar vader moest voor het gezin zorgen. De last drukte tenslote zo zwaar op haar, dat zij verlangde naar de dood als een uitweg om aan de verantwoordelijkheden te ontkomen. Tenslotte verliet de vrede haar,waarin zij zich zolang had verheugd en de wanhoop drukte haar terneer. Zij voelde zich van God en mensen verlaten. Zij bezocht tenslotte zelfs de bidstonden niet meer, die bij de familie Harmon aan huis werden gehouden. De broeders en zusters beseften dat haar houding van terneergedruktheid zondig was en zij baden ernstig voor haar. Tenslotte bezocht zij één van de bidstonden. Te zwak en te wanhopig om zelf te bidden stemde zij in met - pag - 18
de gebeden van de gemeente. Zij voelde dat ze bereid was om ieder offer te brengen, als zij slechts de vrede van Christus mocht herwinnen. Terwijl de gebeden opstegen scheen de duisternis van haar te wijken en plotseling viel een licht op haar. Zij verloor haar kracht en viel op de grond. Vader Pearson, een ernstig gelovige, die niet had kunnen knielen vanwegen zijn reumatiek was getuige van deze gebeurtenis. Toen Ellen bij kwam zei hij: “Ik heb een gezicht gezien zoals ik nooit verwachtte te zullen zien. Een vuurbal kwam neer uit de hemel en trof zuster Ellen Harmon recht op het hart. Ik zag het! Ik zag het! Ik zal het nooit meer vergeten. Zuster Ellen heb moed in de Heere. Na deze avond zal ik nooit meer twijfelen. We zullen je voortaan helpen en niet meer ontmoedigen.” Terwijl zij op de grond lag scheen zij weer in tegenwoordigheid te zijn van heilige engelen en een stem herhaalde de woorden: “MAAK AAN ANDEREN BEKEND WAT IK U HEB GEOPENBAARD”. Ellen besloot om te gaan waarheen de Heere haar zou zenden. Nog één angst bleef er over dat zij zichzelf zou verheffen wegens de visioenen en openbaringen die God haar gaf voor Zijn volk. Maar in een visioen kreeg zij de verzekering dat God haar door ziekte voor deze verzoeking zou bewaren en dat, als zij getrouw bleef, zij tenslotte zou mogen eten van de boom des levens en drinken van het water des levens”. Al snel bood zich de gelegenheid aan voor Ellen om met haar zwager naar Poland te reizen, ongeveer 50 km van haar woonplaats verwijderd, om daar haar getuigenis te geven voor de gemeente in die plaats. Sedert drie maanden had Ellen al niet goed kunnen praten door een aandoening van keel en longen. Ook nu begon zij te spreken op fluisterende toon. Dat duurde ongeveer 5 minuten, toen plotseling de pijn en het beletsel haar verlieten en haar stem krachtig en duidelijk werd. Zij sprak met volmaakt gemak en vrijmoedigheid gedurende twee uur. Toen zij haar getuigenis tenslotte had beëindigd keerde de pijn en de hinder weer terug. Zij besefte dat God haar pogingen zegende en het resultaat van haar getuigenis was - pag - 19
Page 3 and 4: ELLEN G.WHITE “DE BOODSCHAPSTER D
Page 5 and 6: 1. VAN DE MOEDERSCHOOT GEROEPEN Kin
Page 7 and 8: vrienden op bezoek kwamen, hoorde E
Page 9 and 10: Nadat Miller weer verder was gereis
Page 11 and 12: niet meer tot deze wereld behoorde,
Page 13 and 14: vele mensen stroomden. Alleen zij d
Page 15 and 16: zich overgaven aan de Heere. Een di
Page 17 and 18: uw vreugde aanschouwen. Maar zij ze
Page 19: 2. GODS STEM TEMIDDEN VAN VERWARRIN
Page 23 and 24: ed met reumatische koorts en haar h
Page 25 and 26: de leer die zij verkondigden. Dan v
Page 27 and 28: de beloften van God, scheen Jezus z
Page 29 and 30: Ellen was zich er niet van bewust d
Page 31 and 32: 3. EEN KERK IN WORDING: EENHEID IN
Page 33 and 34: aan zonder geld, met weinig vriende
Page 35 and 36: November 1846 op een vergadering in
Page 37 and 38: meubelen. Zij verkeerden echter in
Page 39 and 40: voltooide kamer in het huis van br.
Page 41 and 42: Sommigen vreesden dat zij zou sterv
Page 43 and 44: De laatste en zesde conferentie wer
Page 45 and 46: 4. VAN EEN KLEIN BEGIN TOT EEN BUND
Page 47 and 48: als uit Connecticut. Tenslotte besl
Page 49 and 50: ving James al spoedig genoeg gaven,
Page 51 and 52: eide nummers werden gedrukt in Pari
Page 53 and 54: Maar een drukkerij kost geld. Grote
Page 55 and 56: van de jeugd....de kinderen behoren
Page 57 and 58: - pag - 55 Review and Herald office
Page 59 and 60: Hoe dankbaar moeten wij God zijn da
Page 61 and 62: natuurlijk gevolg zijn. Dat zou de
Page 63 and 64: seerd en ook niet door de staat erk
Page 65 and 66: waarloosd. Dit is absoluut noodzake
Page 67 and 68: Maar het zou nog tot 1878 duren alv
Page 69 and 70: wettige lichaam, verantwoordelijk a
Page 71 and 72:
spreken over de Noord- of Zuid Nede
Page 73 and 74:
de Staat Michigan en één van Noor
Page 75 and 76:
Een alles omvattende organisatie va
Page 77 and 78:
Reeds in de herfst van 1848 ontving
Page 79 and 80:
Ellen schreef: “Hoe onze harten b
Page 81 and 82:
gezondheid en om anderen op te wekk
Page 83 and 84:
Bij velen bracht de verandering wel
Page 85 and 86:
Wie ook meeging naar het Dansville
Page 87 and 88:
honderd veertig km. naar het noorde
Page 89 and 90:
zegen rust op de getrouwe naleving
Page 91 and 92:
voor de waterbehandelingen. Spoedig
Page 93 and 94:
Iedere ziel is kostbaar in Gods oog
Page 95 and 96:
In 1860 na een paar jaar waarin nie
Page 97 and 98:
Een opleidingsschool voor predikers
Page 99 and 100:
Conflicten. Beide mannen, zowel Bel
Page 101 and 102:
wijden aan land en tuinbouw! De raa
Page 103 and 104:
andere plaatsen twee nieuwe scholen
Page 105 and 106:
8. DE BOODSCHAPSTER VAN GOD IN HAAR
Page 107 and 108:
Daar Ellen White veel tijd nodig ha
Page 109 and 110:
Hoewel zwaar belast met vele proble
Page 111 and 112:
en lichaam in de beste toestand moe
Page 113 and 114:
ze:”Ik ben blij dat ik op het wat
Page 115 and 116:
“WEEST VAST AANEENGESLOTEN, EEN V
Page 117 and 118:
“Gisteravond hadden we een Dorkas
Page 119 and 120:
lokhut. De vermoeide reizigers werd
show all

De boodschapster des Heeren - Bazuin te Sion

Create successful ePaper yourself

Delete template?

Save as template?