De boodschapster des Heeren - Bazuin te Sion

More documents

Recommendations

Info

Onder de Methodisten hoorde zij veel over heiligmaking, maar zij kon zich er geen bepaalde gedachten over vormen. Sommigen die beweerden dat zij de heiligmaking beleefden verloren hun lichamelijke kracht onder invloed van een sterke geestelijke opwinding. Ellen miste deze ervaring en verwonderde er zich ook over dat zij, die beweerden geheiligd te zijn, een bittere geest openbaarden als over Jezus spoedige wederkomst werd gesproken. De prediking van Jezus’ komst had velen tot bekering en reformatie gebracht en hoe konden zij die beweerden geheiligd te zijn, dan tegenstaan? Deze vraag en de vraag wat zijzelf moest doen om behouden te worden, hielden het jonge meisje voortdurend bezig. Nog een ander punt veroorzaakte grote onrust en duisternis in Ellens hart. Zij was onderwezen in het geloof van een eeuwig brandende hel. En als zij dacht aan de staat van de veroordeelde zondaar die eeuwig moet branden, zonder dat er ooit een einde aan komt, geraakte ze in diepe wanhoop. Zij zag zichzelf reeds in de vlammen voor eeuwig bezig te sterven en toch nooit het bewustzijn verliezend. De prediking van vele predikanten maakte dit nog erger. In haar gedachten gingen de genade en de liefde van God schuil achter Zijn gerechtigheid. De Hemelse Vader werd in haar geest een tiran inplaats van een tedere, liefhebbende Vriend van zondaren, die Zijn schepselen liefheeft met een onbegrensde liefde en hen wenst te redden voor Zijn Koninkrijk. Een bijna totale duisternis maakte zich van Ellen meester. Tot op deze tijd had zij nog nooit in het openbaar gebeden, zij zegt: “Maar nu werd mij voorgehouden in de geest, dat ik God in het gebed moest zoeken op onze onderlinge bijeenkomsten”. Dat durfde zij echter niet te doen uit vrees dat zij onder het bidden in de war zou raken en niet meer in staat zou zijn om woorden te vinden. Maar deze plicht werd haar zo nadrukkelijk in de geest voorgehouden, dat wanneer zij persoonlijk tot God probeerde te bidden, dit slechts een spotten scheen te zijn met Hem, vanwege haar ongehoorzaamheid. Soms bad zij nachten lang, het gezicht voorover op de vloer. Maar er scheen geen verlichting te komen. In deze toestand van wanhoop kreeg ze een droom, die een diepe indruk maakte op haar geest. In haar droom zag ze een tempel waarheen - pag - 10
vele mensen stroomden. Alleen zij die in de tempel hun toevlucht hadden genomen vóór het sluiten van de genade tijd konden behouden worden; allen die buiten bleven waren voor eeuwig verloren. Ellen was zelf onder degenen die de tempel binnen gingen. De tempel werd ondersteund door één reusachtige pilaar, waaraan een Lam was vastgebonden geheel verminkt en bebloed. Allen die de tempel binnengingen moesten voor het Lam verschijnen om hun zonden te belijden. Voor het Lam zaten degenen die hun zonden hadden beleden, bekleed met witte gewaden en ze schenen zeer gelukkig. Toen Ellen vlak bij het Lam was gekomen, klonk plotseling een trompet. Een fel licht verlichtte de gehele tempel. Vervolgens was het aarde donker. Toen Ellen wakker werd scheen het haar toe dat zij verloren was. Niet lang daarna had zij een tweede droom. In deze droom zag ze zichzelf bezig erover na te denken dat ze, als Jezus op aarde was, naar Hem toe zou gaan, zich aan Zijn voeten zou werpen om Hem alles te vertellen. Terwijl zij nog zo zat te denken verscheen een hemelse boodschapper die haar uitnodigde hem te volgen naar Jezus. Ellen moest alles meenemen wat zij bezat. De gids leidde haar naar een steile en schijnbaar zwakke trap. Vele anderen waren ook bezig de trap te beklimmen en sommigen vielen omlaag. Eindelijk bereikte zij de top, waar zij voor een deur kwam te staan. Na haar weinige bezittingen te hebben neergelegd werd zij door haar begeleider door de deur gelaten. Plotseling stond ze voor Jezus. Zij schrijft zelf van deze ervaring; “In dat schone gelaat kon men zich niet vergissen; die uitdrukking van goedheid en majesteit kon aan geen ander toebehoren”. Toen Zijn blik op mij rustte, wist ik meteen dat Hij bekend was met iedere omstandigheid van mijn leven en met al mijn innerlijke gedachten en gevoelens. Haar naderende, legde Hij met een glimlach Zijn hand op haar hoofd en zei: “Vreest niet”. Zijn tegenwoordigheid wekte in haar een heilige eerbied en een onuitsprekelijke liefde. Deze droom schonk Ellen hoop en daardoor bemoedigd vertelde ze tenslotte al haar zorgen en moeilijkheden aan haar moeder, die sympathie betoonde en aanraadde met Elder Stockman, een predikant die ook vurig de Advent- - pag - 11
Page 3 and 4: ELLEN G.WHITE “DE BOODSCHAPSTER D
Page 5 and 6: 1. VAN DE MOEDERSCHOOT GEROEPEN Kin
Page 7 and 8: vrienden op bezoek kwamen, hoorde E
Page 9 and 10: Nadat Miller weer verder was gereis
Page 11: niet meer tot deze wereld behoorde,
Page 15 and 16: zich overgaven aan de Heere. Een di
Page 17 and 18: uw vreugde aanschouwen. Maar zij ze
Page 19 and 20: 2. GODS STEM TEMIDDEN VAN VERWARRIN
Page 21 and 22: de gebeden van de gemeente. Zij voe
Page 23 and 24: ed met reumatische koorts en haar h
Page 25 and 26: de leer die zij verkondigden. Dan v
Page 27 and 28: de beloften van God, scheen Jezus z
Page 29 and 30: Ellen was zich er niet van bewust d
Page 31 and 32: 3. EEN KERK IN WORDING: EENHEID IN
Page 33 and 34: aan zonder geld, met weinig vriende
Page 35 and 36: November 1846 op een vergadering in
Page 37 and 38: meubelen. Zij verkeerden echter in
Page 39 and 40: voltooide kamer in het huis van br.
Page 41 and 42: Sommigen vreesden dat zij zou sterv
Page 43 and 44: De laatste en zesde conferentie wer
Page 45 and 46: 4. VAN EEN KLEIN BEGIN TOT EEN BUND
Page 47 and 48: als uit Connecticut. Tenslotte besl
Page 49 and 50: ving James al spoedig genoeg gaven,
Page 51 and 52: eide nummers werden gedrukt in Pari
Page 53 and 54: Maar een drukkerij kost geld. Grote
Page 55 and 56: van de jeugd....de kinderen behoren
Page 57 and 58: - pag - 55 Review and Herald office
Page 59 and 60: Hoe dankbaar moeten wij God zijn da
Page 61 and 62: natuurlijk gevolg zijn. Dat zou de
Page 63 and 64:
seerd en ook niet door de staat erk
Page 65 and 66:
waarloosd. Dit is absoluut noodzake
Page 67 and 68:
Maar het zou nog tot 1878 duren alv
Page 69 and 70:
wettige lichaam, verantwoordelijk a
Page 71 and 72:
spreken over de Noord- of Zuid Nede
Page 73 and 74:
de Staat Michigan en één van Noor
Page 75 and 76:
Een alles omvattende organisatie va
Page 77 and 78:
Reeds in de herfst van 1848 ontving
Page 79 and 80:
Ellen schreef: “Hoe onze harten b
Page 81 and 82:
gezondheid en om anderen op te wekk
Page 83 and 84:
Bij velen bracht de verandering wel
Page 85 and 86:
Wie ook meeging naar het Dansville
Page 87 and 88:
honderd veertig km. naar het noorde
Page 89 and 90:
zegen rust op de getrouwe naleving
Page 91 and 92:
voor de waterbehandelingen. Spoedig
Page 93 and 94:
Iedere ziel is kostbaar in Gods oog
Page 95 and 96:
In 1860 na een paar jaar waarin nie
Page 97 and 98:
Een opleidingsschool voor predikers
Page 99 and 100:
Conflicten. Beide mannen, zowel Bel
Page 101 and 102:
wijden aan land en tuinbouw! De raa
Page 103 and 104:
andere plaatsen twee nieuwe scholen
Page 105 and 106:
8. DE BOODSCHAPSTER VAN GOD IN HAAR
Page 107 and 108:
Daar Ellen White veel tijd nodig ha
Page 109 and 110:
Hoewel zwaar belast met vele proble
Page 111 and 112:
en lichaam in de beste toestand moe
Page 113 and 114:
ze:”Ik ben blij dat ik op het wat
Page 115 and 116:
“WEEST VAST AANEENGESLOTEN, EEN V
Page 117 and 118:
“Gisteravond hadden we een Dorkas
Page 119 and 120:
lokhut. De vermoeide reizigers werd
show all

De boodschapster des Heeren - Bazuin te Sion

Create successful ePaper yourself

Delete template?

Save as template?