De boodschapster des Heeren - Bazuin te Sion

lokhut. De vermoeide reizigers werden binnen genodigd en konden zich
verfrissen. Terwijl ze nog even rustten raakte Ellen in gesprek met de
vrouw van het huis. Ellen White sprak over Jezus’ wederkomst, de Sabbat,
de toestanden in de wereld en over de gemeente. De vrouw vroeg haar
bezoekers te blijven, maar dat konden zij niet doen vanwege hun afspraken.
Zuster White liet echter bij haar vertrek een exemplaar achter van
haar eerste boek. “EEN SCHETS VAN DE CHRISTELIJKE ERVARING
EN GEZICHTEN VAN ELLEN G. WHITE” en enkele exemplaren van
de Review and Herald en de “YOUTH INSTRUCTOR”.
Tweeëntwintig jaren gingen voorbij waarin zuster White zich afvroeg
waarom ze op die bewuste vrijdag de weg kwijt waren geraakt en verdwaald.
Het antwoord kreeg ze op de tentvergadering in Michigan in
1876. Aan het eind van de vergadering kwam een zuster naar Ellen White
en drukte haar blijdschap uit, dat ze haar weer mocht ontmoeten. Ze vroeg
of zij zich herinnerde dat ze tweeëntwintig jaar tevoren in een blokhut in
het bos was geweest en daar een klein boekje had achtergelaten. De vrouw
vertelde dat ze het boekje had uitgeleend aan haar buren, toen andere mensen
zich in die plaats vestigden, totdat het helemaal versleten was...Later
waren er predikers gekomen die hen de waarheid hadden verkondigd en
nu was er een heel gezelschap dat de Sabbat vierde. De ervaring van deze
groep was begonnen met het lezen van het boekje wat zuster White daar
had achtergelaten. Nooit is Ellen G. White het moe geworden om van haar
Heiland te getuigen. Zelfs op haar laatste ziekbed, ze was toen ruim zevenentachtig
jaar oud, sprak ze met een ieder over de liefde van Christus en
over de zekerheid van de verlossing door Zijn bloed.
Zalig zijn de doden die in de Here sterven van nu aan.
Veel, heel veel meer zou er te vertellen zijn van het leven van een vrouw,
zo gevuld met activiteit. Maar de verborgen sterkte van die kracht is minder
openbaar. Het was een nauwe gemeenschap met Hem die haar had
geroepen om Zijn boodschapster te zijn. Die taak heeft ze tot het einde
toe getrouw volbracht. Die gemeenschap met haar Heiland heeft ze tot het
- pag - 117