De boodschapster des Heeren - Bazuin te Sion

More documents

Recommendations

Info

Opgeruimd onder tegenslag. Zuster White stond bekend als een opgeruimd persoon. Het kan zijn dat sommige mensen daar anders over hebben gedacht, maar de werkelijkheid is een duidelijk getuigenis. In 1867 schreef ze wat betreft haar levenshouding: “Ziet u mij ooit somber, teneergeslagen of klagend? Ik heb een geloof dat dit verbiedt. Het is een verkeerde opvatting van het ware ideaal van het christelijk karakter en christelijke dienst, dat tot deze conclusie leidt. Het is het gebrek aan echte godsdienst, dat somberheid, neerslachtigheid en droefheid voortbrengt. Ernstige christenen streven er naar om Jezus na te volgen, want christen zijn betekent om gelijkvormig te zijn aan Christus.” Deze woorden waren geen ijdele taal want onder de zwaarste beproevingen openbaarde Ellen White een veerkrachtige geest. Het was de God van alle genade die haar oprichtte. De gevoeligste slag van haar leven was waarschijnlijk de vrij onverwachte dood van haar echtgenoot. Maar zelfs dat vermocht haar niet voor lange tijd neer te slaan. Slechts twee weken na zijn dood sprak zij op Sabbat middag 20 augustus 1881 gedurende bijna één uur tot de leden van de gemeente in Battle Creek. Uriah Smith gaf in de Review and Herald van 23 Augustus hiervan het volgende verslag. “Haar thema was de les die wij moeten leren van de ervaring die zij juist had doorgemaakt. De onzekerheid van het leven is de eerste gedachte die zich aan ons opdringt. We moeten ook beschouwen wat voor mensen wij behoren te zijn, terwijl wij nog leven”. De geest van de spreekster richtte zich daarna op die gezegende vermaningen van de apostelen met betrekking tot de verhouding die de leden van het lichaam van Christus tegenover elkaar behoren te onderhouden, alsmede hun gedrag, woorden en handelingen tegenover elkaar. We werden gewezen op zulke Schriftplaatsen als deze: “HOUDT VREDE ONDER ELKANDER: WEEST IN BROEDERLIEFDE ELKANDER GENEGEN: WEEST VRIENDELIJK: WEES BARMHARTIG: SPREEKT ALLEN HETZELFDE: - pag - 112
“WEEST VAST AANEENGESLOTEN, EEN VAN ZIN EN EEN VAN GEVOELEN: HOUDT VREDE EN DE GOD DER LIEFDE EN DES VREDES ZAL MET U ZIJN”. Zelfs deze gevoelige slag maakte haar te meer beslist om het werk waartoe God haar had geroepen voort te zetten en om de naam van Jezus Christus en Zijn grote verlossing bekend te maken tot aan het einde der aarde. Toen ze zelf bijna zestig jaar was, vier jaar na de dood van haar man, verliet ze Amerika voor het eerst, om de jonge gemeente in Europa te gaan versterken. En nog was haar werk toen zij vandaar terugkeerde naar Amerika in 1900 niet afgelopen. Nog vijftien levensjaren voegde God haar toe, waarin zij vele van haar boeken en artikelen heeft geschreven. Toen James White stierf in 1881 was hij haar trouwe levensgezel geweest gedurende vijf en dertig jaren, maar wie had toen durven denken dat Ellen, alleen, bijna nog eens die tijd de gemeente des Heeren zou blijven dienen door woord en geschrift en daad. Zijzelf zeer zeker niet. Haar geestkracht en opgeruimdheid behield zij echter tot het einde. Beter een goede buur... In de gelijkenis van de barmhartige Samaritaan heeft Jezus ons verteld wie onze buren, wie onze naasten zijn. En hoewel we vanzelfsprekend geen verslag hebben van alles wat James en Ellen, en in het bijzonder Ellen, voor hun buren deden in de loop der jaren, zo vangen we hier en daar een straal op van hun verhouding tot hun naaste omgeving. In de winter 1862-1863, toen een vreselijke epidemie van difterie het land teisterde, en twee van de kinderen ernstig ziek werden, wisten Ellen en James hun leven te redden door middel van waterbaden en andere natuurlijke middelen. Toen buren in de omgeving, waar de gevreesde ziekte ook was binnengedrongen, hoorden van het succes dat broeder en zuster White hadden met hun behandeling, riepen ze hun hulp in. Het duurde niet lang of een flink deel van hun tijd werd besteed aan het helpen van anderen. In een brief uit 1903 schrijft zuster White hierover: “Voordat ons - pag - 113
Page 3 and 4:
ELLEN G.WHITE “DE BOODSCHAPSTER D
Page 5 and 6:
1. VAN DE MOEDERSCHOOT GEROEPEN Kin
Page 7 and 8:
vrienden op bezoek kwamen, hoorde E
Page 9 and 10:
Nadat Miller weer verder was gereis
Page 11 and 12:
niet meer tot deze wereld behoorde,
Page 13 and 14:
vele mensen stroomden. Alleen zij d
Page 15 and 16:
zich overgaven aan de Heere. Een di
Page 17 and 18:
uw vreugde aanschouwen. Maar zij ze
Page 19 and 20:
2. GODS STEM TEMIDDEN VAN VERWARRIN
Page 21 and 22:
de gebeden van de gemeente. Zij voe
Page 23 and 24:
ed met reumatische koorts en haar h
Page 25 and 26:
de leer die zij verkondigden. Dan v
Page 27 and 28:
de beloften van God, scheen Jezus z
Page 29 and 30:
Ellen was zich er niet van bewust d
Page 31 and 32:
3. EEN KERK IN WORDING: EENHEID IN
Page 33 and 34:
aan zonder geld, met weinig vriende
Page 35 and 36:
November 1846 op een vergadering in
Page 37 and 38:
meubelen. Zij verkeerden echter in
Page 39 and 40:
voltooide kamer in het huis van br.
Page 41 and 42:
Sommigen vreesden dat zij zou sterv
Page 43 and 44:
De laatste en zesde conferentie wer
Page 45 and 46:
4. VAN EEN KLEIN BEGIN TOT EEN BUND
Page 47 and 48:
als uit Connecticut. Tenslotte besl
Page 49 and 50:
ving James al spoedig genoeg gaven,
Page 51 and 52:
eide nummers werden gedrukt in Pari
Page 53 and 54:
Maar een drukkerij kost geld. Grote
Page 55 and 56:
van de jeugd....de kinderen behoren
Page 57 and 58:
- pag - 55 Review and Herald office
Page 59 and 60:
Hoe dankbaar moeten wij God zijn da
Page 61 and 62:
natuurlijk gevolg zijn. Dat zou de
Page 63 and 64: seerd en ook niet door de staat erk
Page 65 and 66: waarloosd. Dit is absoluut noodzake
Page 67 and 68: Maar het zou nog tot 1878 duren alv
Page 69 and 70: wettige lichaam, verantwoordelijk a
Page 71 and 72: spreken over de Noord- of Zuid Nede
Page 73 and 74: de Staat Michigan en één van Noor
Page 75 and 76: Een alles omvattende organisatie va
Page 77 and 78: Reeds in de herfst van 1848 ontving
Page 79 and 80: Ellen schreef: “Hoe onze harten b
Page 81 and 82: gezondheid en om anderen op te wekk
Page 83 and 84: Bij velen bracht de verandering wel
Page 85 and 86: Wie ook meeging naar het Dansville
Page 87 and 88: honderd veertig km. naar het noorde
Page 89 and 90: zegen rust op de getrouwe naleving
Page 91 and 92: voor de waterbehandelingen. Spoedig
Page 93 and 94: Iedere ziel is kostbaar in Gods oog
Page 95 and 96: In 1860 na een paar jaar waarin nie
Page 97 and 98: Een opleidingsschool voor predikers
Page 99 and 100: Conflicten. Beide mannen, zowel Bel
Page 101 and 102: wijden aan land en tuinbouw! De raa
Page 103 and 104: andere plaatsen twee nieuwe scholen
Page 105 and 106: 8. DE BOODSCHAPSTER VAN GOD IN HAAR
Page 107 and 108: Daar Ellen White veel tijd nodig ha
Page 109 and 110: Hoewel zwaar belast met vele proble
Page 111 and 112: en lichaam in de beste toestand moe
Page 113: ze:”Ik ben blij dat ik op het wat
Page 117 and 118: “Gisteravond hadden we een Dorkas
Page 119 and 120: lokhut. De vermoeide reizigers werd
show all

De boodschapster des Heeren - Bazuin te Sion

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

Delete template?

Save as template?