jaarverslag 2006 - AZ Damiaan

Patiëntenzorg
MEDISCH DEPARTEMENT
Nieuwe artsen
Dr. Mike Cool is voltijds gastro-enterohepatoloog
met specialisatie in de echoendoscopie.
Hij vervoegde de dienst
gastro-entero-hepatologie per 1 december
2006. Hij is tevens consulent voor
levertransplantaties aan het UZ Gasthuisberg
Leuven
Consulenten-toegelaten geneesheren
Op de Raad van bestuur d.d. 28.03.2006
werd dr. L. Staelens benoemd als consulent
radiotherapie.
Op de Raad van Bestuur d.d. 26.09.2006
werd dr. Olivier Vandamme, neurochirurg AZ
H. Hart Roeselare, aangesteld als toegelaten
geneesheer.
Medische diensten
In opvolging van dr. R. Vandeputte werd
dr. A. Janssen door het ministerie erkend als
stagemeester heelkunde per 25.11.2005 en
werd per 1.07.2006 aangesteld als medisch
diensthoofd Algemene Heelkunde.
Dr. M. Backaert werd door de Raad van
Bestuur d.d. 28.03.206 benoemd als
diensthoofd kenletter ‘C’ met ingang van
01.03.2006.
Dr. C. Vandenbon werd door de Raad
van Bestuur d.d. 28.03.2006 benoemd
als medisch diensthoofd van de dienst
psychogeriatrie met ingang van 01.05.2006.
Investeringen medisch materiaal
Sentinel node opsporing met de
Neoprobe
In sommige gevallen van borstkanker kan
de okselklieruitruiming vermeden worden
door de techniek van de schildwachtklier.
De schildwachtklier is de eerste klier die
lymfevocht draineert van de borst of
8 | jaarverslag 2006 | Patiëntenzorg
van het gezwel hierin gelegen. Door de
inspuiting van een radioactieve stof t.h.v.
de plaats van de borstkanker kan deze klier
radioactief gemarkeerd worden. Nadien
wordt hij operatief verwijderd. Hierbij wordt
gebruik gemaakt van de Neoprobe, soort
van dosimeter die radioactiviteit opspoort.
Indien microscopisch onderzoek aantoont
dat deze klier tumorvrij is kan afgezien
worden van ook okselklieruitruiming en
worden zo vervelende nevenwerkingen
zoals lymfoedeem, functiestoornissen en
gevoelsstoornissen vermeden. Indien er toch
kankercellen zouden worden aangetroffen
in deze klier dient er uiteraard wel nog een
okselklierevidement te gebeuren.
Deze techniek kan o.a. ook worden toegepast
bij melanomen, vulvacarcinoma…
Echo-endoscopie
Samenvallend met de komst van dr. M. Cool
werd een echo-endoscoop aangekocht.
Met dit optisch-electronisch toestel wordt
een onderzoek uitgevoerd door middel van
een combinatie van een echografische en
een endoscopische techniek vanuit een
deel van het gastro-enterologisch stelsel.
Op de tip van deze endoscoop is naast een
beeldchip ook een kleine echografiesonde
bevestigd, waarmee de verschillende lagen
van de darmwand evenals organen en
klieren die rond een bepaald deel van het
maag-darmstelsel liggen, kunnen bestudeerd
worden.
Echo-endoscopie is voornamelijk een
diagnostisch onderzoek, dat de voordelen
van het rechtstreeks zicht van de letsels
combineert met een gelijktijdig echografisch
onderzoek van de wand.
Het gebeurt meestal als aanvulling op eerder
uitgevoerde endoscopische of radiologische
onderzoeken, met als doel de uitgebreidheid
van bepaalde letsels na te gaan (T-staging)
en de aanwezigheid van lokoregionale klieren
na te gaan (N-staging).
Een bijkomende meerwaarde is het
aanprikken onder echografisch zicht van
letsels of klieren die vanuit het maagdarmstelsel
goed kunnen bereikt worden
gezien hun proximiteit, de zogenaamde
echo-endoscopisch geleide fijne naald
aspiratie (EUS-FNA). Op deze manier
kunnen bijvoorbeeld mediastinale klieren
worden aangeprikt vanuit de slokdarm
of pancreasletsels vanuit de maag of het
duodenum.
Echo-endoscopie heeft dus vooral zijn
toepassing in de oncologie: staging
van slokdarmtumoren, maagtumoren,
submucosale tumoren, pancreastumoren,
longtumoren, bijniergezwellen,
galwegtumoren, rectumtumoren en anaal
kanaaltumoren.
Echo-endoscopie vanuit het duodenum
is eveneens nuttig om zeer kleine
galwegstenen of galblaasstenen op te sporen
(hoge resolutie gezien proximiteit).
Tot slot biedt echo-endoscopie een
meerwaarde bij de evaluatie van goedaardige
anale problemen zoals de anale fistel of
anale incontinentie (evaluatie van de anale
sfincters).
Pijnbehandeling
Van oudsher zijn pijn en andere ongemakken
verbonden aan heelkundige ingrepen.
Dankzij het van nabij en georganiseerd
opvolgen van deze postoperatieve
ongemakken kunnen de anesthesisten deze
tot een strikt minimum beperken. In 2006
werd een verpleegkundige, gespecialiseerd
in deze problematiek, hiervoor aangesteld.
Voor de operatie worden de verschillende
mogelijkheden van postoperatieve
pijnbestrijding duidelijk uiteengezet. In
samenwerking met het verpleegkundig team