de wantrouwige vlaming. de toestand van het ... - Ademloos

Wat opvalt is dat de sterkste daling van het vertrouwen in politieke partijen, parlement, gerecht
en pers zich voordoet in 2007. De eerste regeringscrisis en het uitblijven van een nieuwe regering
in 2007 heeft Vlaanderen in een toestand van institutioneel wantrouwen gebracht. Reeds in de
nasleep van de federale verkiezingen wordt de weerslag van deze institutioneel-politieke crisis
duidelijk aan de hand van het stijgende wantrouwen in deze instellingen. Onze bevraging in 2010
toont aan dat het wantrouwen in deze instellingen weliswaar minder sterk dan de voorafgaande
bevragingsronde nog verder gestegen is. Het vertrouwen in deze instellingen bereikt in 2010 het
dieptepunt voor de periode 1995-2010. Interessant is evenwel dat het wantrouwen in de regering
zowel in de 2007 als 2010 met één punt (op een 10-puntenschaal) gedaald is, wat illustreert dat
het wantrouwen in de regering in dezelfde mate gedaald is in beide periodes. Dit is niet zo sterk
het geval bij de andere instellingen die vooral afgerekend werden in 2007. De moeilijke en
langdurige regeringsvorming in de nasleep van de verkiezingen van 2007 én 2010 is wellicht de
verklaring dat in 2010 nog een substantiële bijkomende groep van mensen hun ongeloof in de
competentie en de goede bedoelingen van de federale regering hebben laten varen.
Twee instituties roeien tegen de stroom van toenemend wantrouwen in. Het vertrouwen in de
koning is tussen 1995 en 2010 licht gegroeid. Wat de politie betreft zien we een meer
uitgesproken toename. Vooral tussen 2003 en 2007 is de Vlaamse burger sterker gaan vertrouwen
in de politie.
Figuur 2. Evolutie van institutioneel vertrouwen, 1995-2010 (gemiddelden)
8,0
7,5
7,0
6,5
6,0
5,5
5,0
4,5
4,0
3,5
3,0
1995 1999 2003 2007 2010
Tabel 7. Evolutie van institutioneel vertrouwen, 1995-2010 (gemiddelden)
22
Politiekepartijen
Deregering
Hetparlement
Gerecht
Depers
Dekoning
Politie