akar bahar - Vereniging tegen de Kwakzalverij

't Is al langer dan veertig jaar geleden, dat
wij tegen deze capsules moesten optreden en in
de eerste jaargangen van ons blad zijn herhaalde
malen „Herhaalde Waarschuwingen" tegen dit
middel opgenomen.
Wij kunnen niet beter doen, dan een dusdanige
waarschuwing hier nog eens te laten
volgen :
Nadat de geneeskunde vroeger nog al gebruis
-van teer en teerwater had gemaakt, heeft zij
deze tegenwoordig grootendeels laten varen, daar
andere stoffen beter de vereischte werking te
weeg brengen, al kunnen de teerbereidingen somtijds
eenig nut doen. Indien de geneesheer tegenwoordig
nog teer of teeraftreksel wil laten gebruiken,
kan hij bij iederen apothekr dit tot
teerpillen laten verwerken. De capsules bestaan
uit teer met een laagje gelatine omgeven. Bij een
geringe verkoudheid, die echter ook zonder geneesmiddelen,
indien men een goeden leefregel
volgt, gemakkelijk geneest, kan het gebruik van
enkele capsules geen kwa&d. Veel heil verwachte
men echter niet van teer en niet ieder ga op goed
geluk aan 't slikken. Men zij met 't gebruik voorzichtig
: en vooral teringlijders laten zich niet
door de advertentie tot gebruik verlokken. Teer
is in 't geheel niet een zoo onschadelijke stof als
het door Guyot en zijn opvolgers genoemd wordt.
Terwijl sommige menschen verscheidene teercapsules
zonder schade schijnen te kunnen gebruiken,
zijn ons verscheidene gevallen voorgekomen
waarin het gebruik, zelfs van een of twee stuks,
onpasselijkheid te weeg bracht.
In een geval zelfs bleef de hardnekkige braking
nog den volgenden dag voortduren. Men zij dus
gewaarschuwd, vooral ook omdat de teercapsules
door vele zwakke borstlijders worden gebruikt.
Bij een teringlijderes in 't laatste tijdperk zagen
wij een hardnekkige braking van tijd tot tijd
telkens terugkeeren. Bij onderzoek bleek, dat
het meisje, op aanraden van een der familieleden,
steeds volhield, buiten weten van haar geneesheer,
twee of drie teercapsule's 's morgens te
nemen, 't Gevolg was, dat de maag het zoo hoogst
noodige voedsel nog eerder weigerde, dan de
aard van het longlijden meebracht.
Een langdurig voortgezet gebruik schaadt zeker
-altijd zoowel de maag als de beurs.
Iets over haarkleurmiddelen.
Onder de vele brieven, die wij ontvangen, waarin
naar de samenstelling of de meer of mindere
schadelijkheid van bet een of ander middel gevraagd
wordt, zijn die betreffende middeltjes
voor het kleuren van het haar het talrijkste.
Ook nu liggen er weer drie brieven hierover voor
ons, sinds de vorige maand ingekomen. In de
een wordt gevraagd naar de samenstelling van
Theophiles haarkleurmiddel en in de beide andere
wordt ons verzocht om een haarkleurmiddel op te
geven, dat niet vergiftig is. Zie hier ons antwoord.
De meeste middeltjes, die verkocht worden voor
het donker kleuren van het haar, zijn bereid met
de een of andere lood-verbinding, veelal loodsuiker.
Bijna alle geneeskundigen zijn er over eens dat
zulk een lood verbinding, bij voortdurend gebruik,
tot loodvergiftiging moet aanleiding geven en er
worden vele gevallen medegedeeld, waarin allerlei
ziekelijke verschijnselen van het gebruik dier
loodhoudende haarmiddelen het gevolg waren.
Echter zijn er ook gevallen bekend van personen,
die jaren lang zulk een haarmiddel ge­
bruikten, zonder eenige nadeelige gevolgen te
ondervinden. Dit kan liggen aan het middel,
doch ook aan de wijze van gebruik. Er zijn namelijk
haar waters die het lood voor een groot deel
in oplosbaren toestand bevatten, en dit
zijn de gevaarlijksten ; doch er zijn anderen,
waarin het geheel of bijna geheel in o n o plosbaren
toestand voorkomt en dezen zijn
veel minder gevaarlijk, ja misschien zelfs, indien
al het lood er onoplosbaar in aanwezig is, niet
gevaarlijk, Zelfs een gevaarlijk loodhoudend haarwater
kan echter zoo gebruikt worden, dat het
geen of bijna geen nadeelige uitwerking heeft,
indien men er namelijk zorgvuldig voor waakt,
dat niet de huid er mee bevochtigd worde,
maar alleen de haren, hoewel het wel moeielijk
zal zijn hier altijd goed voor te zorgen.
Wegens deze laatste moeielijkheid en ook
omdat men niet gemakkelijk kan onderscheiden
of het lood opgelost of onopgelost in het vocht
voorkomt, raden wij in het algemeen het gebruik
van loodhoudende haarmiddelen af. Die welke
in ons land verkocht worden en in dit maandblad
zijn besproken, zijn Allen's Haarhersteller,
Eau Royal de Windsor, Eau de CastiUe, Het
nieuwe haarmiddel (verkoophuis), Eau de Zenobie,
Ayer's haarversterker, Eau des Fées, Eau de
Florida, Eau Magiqice, Nieuwe London haarhersteller,
Eau Hamilton, Melrose, Rosetters Hair
Restorer en Eau d' Amérique. Zie daar een 14-tal,
die allen, toen wij ze onderzochten, met loodsuiker
bleken bereid te zijn. Er zijn echter denkelijk
nog meer dergelijke in ons land in den
handel, dus een ieder zij voorzichtig.
Een ander oud middel, dat voor het kleuren
van het haar wordt aangewend, is een oplossing
van zilvernitraat, dat is salpeterzuur zilver, of
hetzelfde als Heische steen of Lapis infernalis.
Dit is de stof die Theophile in zijn middeltje
gebruikt. Ook dit vocht kan het haar wat donkerder
maken, hoewel van het teruggeven van
de natuurlijke kleur enz. geen sprake kan zijn,
en het is niet zoo gevaarlijk als een loodoplossing.
Vroeger hield men zelfs dit vocht voor geheel
onschadelijk bij het gebruik als haar water, doch
men heeft in den laatsten tijd eenige schadelijke
werking meenen waar te nemen. Ofschoon wij
dus THÉOPHILE's haarkleurmiddel niet zoo sterk
kunnen afkeuren, moeten wij toch ook hierbij
voorzichtigheid aanraden en de zorg om zoo
mogelijk alleen de haren en niet de huid er mee
te bestrijken.
Een derde metaal, waarvan een oplossing als
haarkleurmiddel gebruikt wordt, is bet Bismuth.
De bereidingen hiervan meenen wij dat, als haarkleurmiddel
gebruikt, onschadelijk kunnen genoemd
worden. Echter is het niet gemakkelijk
een goed haarwater van bismuth te bereiden.
De Fransche scheikundige en afgevaardigde
NAQUET heeft er indertijd een voorschrift*)
voor gegeven en daarnaar werkende heeft de een
een goed kleurmiddel gemaakt maar van een
ander vernamen wij, dat het niet gelukt was op
die wijze iets goeds te verkrijgen. In ieder geval
dient de bereiding door een apotheker of ander
scheikundige te worden verricht.
Ziedaar wat wij, in antwoord op meerdere
vragen, nogmaals over middelen voor het kleuren
van het haar meenen te moeten zeggen. Wij
voegen er nog twee opmerkingen aan toe.
Vooreerst dat, afgescheiden van* hun meer
of mindere schadelijkheia bij het gebruik als
haarverf, al de drie soorten van middelen,,
zoowel de lood-, als de zilver- en do bismuth
houdende, VERGIFTIG werken wanneer er min of
meer van wordt ingenomen, en dat wij dus aanraden
ze buiten het bereik van kinderen en andere
snoepers te houden.
In de tweede plaats wijzen wij er op dat men,
om zeker te gaan, om niet zijn gezondheid te
benadeelen en ook zijn beurs (want al die haarmiddeltjes
zijn in verhouding van den prijs der
grondstoffen veel te duur) het best doet zijn
haren te dragen in de kleur welke de natuur er
aan géjgft. De waarde van den mensch zit niet
in de kleur van zijn haar, toch wel kan iemand,
door zich door allerlei middeltjes een andere
haarkleur te geven dan hem door de natuur geschonken
wordt, zich ziek of in alle geval bespottelijk
in het oog van velen maken.
*) NAQUET'S voorschrift luidt vertaald aldus :
Neem Bismuth metaal 100 gram, los het op in
salpeterzuur uit den handel 300 gram, voeg bij de
oplossing 1° wijnsteenzuur 80 gram opgelost
in een voldoende hoeveelheid water en 2° 4 liters
water. Breng den neerslag op een filter en wasch
af tot het wasch wat er niet meer zuur is. Neem
den vochtigen neerslag met een spatel af, los op
in een zoo gering mogelijke hoeveelheid ammoniak
en voeg bij de oplossing Natriumhyposulfiet 80
gram. Na oplossing filtreer en bewaar het in goed
gesloten flesschen. Gebruiksaanwijzing : zich om
de twee dagen het haar bevochtigen en als de verlangde
kleur verkregen is, onderhouden.
INGEZONDEN.
Geachte Redactie,
In de November-aflevering van Uw Maandblad
komt een artikel voor over „Anti-Rheumaticol",
onteilbaar middel, enz. Daarin komt o.a. de
volgende clausule voor :
„De zich noemende DR. J. LINDENBERGH,
„„Specialist Massage", is geen medicus ; or hij
„den dokterstitel van een buitenlandsche universiteit
gekocht heeft is ons niet bekend
„maar bevoegd tot uitoefenen van de geneea-
„kunde is hij niet.
„Te Baarn is hij jarenlang als masseur opgetreden
en daarna heeft hij er zijn werk van
„gemaakt een groot aantal z.g. volksapotheken
„op te richten, o.a. te Hilversum, Baarn,
„Bussum en Schoten."
Een en ander vereischt echter de noodige
rectificatie.
Te Schoten i$\ n.1. sinds eenige jaren woonachtig
en werkzaam als (bevoegd) practiseerend
geneesheer-apotheker de Heer J. W. Lindenbergh,
arts, een jong, energiek medicus die met
de practijken van den Heer J. LINDENBERGH
te Bussum absoluut niets uitstaande heeft.
Te Schoten is dan ook van een z.g. „Volksapotheek"
van laatstgenoemden Heer beslist
geen sprake ; de schrijver van het artikel „Anti-
Rheumaticol" heeft zich waarschijnlijk vergist
met de gemeente Voorburg, waar destijds wel
een z.g. „Volksapotheek" is opgericht door den
heer J. LINDENBERGH te Bussum.
Er is hier dan ook ernstige persoons- en naamsverwisseling
in het spel met onzen eminenten,
ter goeder naam en faam bekend staanden, wettelijk
bevoegden DR. J. W. LINDENBERGH, arts
te Schotei, die van een en ander waarschijnlijk