akar bahar - Vereniging tegen de Kwakzalverij

144 en 145 van het strafwetboek gestraft, voor
zoover het geen feiten betreft, waarvoor zwaardere
straf bepalingen bestaan.
De uitgevers en drukkers van couranten,
brochures enz. zijn eveneens strafbaar voor verboden
aankondigingen.
Regeling van den verkoop van spécialités In
Spanje.
Volgens de bepaling-en der nieuwe wet moeten
alle buitenliand'sche spécialités, voor zij in Spanje
verkocht mogen worden, ingeschreven worden bij
het bureau van het Staatstoezicht op de Volksgezondheid.
Dit bureau beslist o-ver de toelating
to;t den verkoop in Spon je. Deze bepaling is ingegaan
-op 30 Juni 1922 en van dien datum af worden
alle spécialités, welke niet ingeschreven zijn
bij dit bureau, in beslag* genomen.
Deze bepaling geldt ook voor 'artikelen, welke
uit het buitenland zijn ingevoerd en in Spanje
verpakt worden. De invoer van dergelijke onverpakte
speécialit-és is trouwens na dezen datum
verboden en voortaan zullen geen andere buitenlandsche
spécialités worden toegelaten dan die,
wölke onder een bepaald nummer zijn ingeschreven
en onder opgave Tian dit nummer in het tarief
van invoerrechten zijn opgegeven.
De bedoeling van deze bepalingen is natuurlijk,
te bevorderen, dat alle pharm ace utische spécialités
zooveel mogelijk in het land zelve door de
daartoe bevoegde deskundige personen worden
bereid en te voorkomen, dat de voornaamste werkzaamheden,
het bereiden der geneesmiddelen, zonder
controle in het buitenland' kunnen geschieden.
(Ph. Weekibl.)
RECHTSZAKEN.
Een magnetiseur.
In Het Vaderland komt omtrent onderstaande
zaak een mededeeling voor, die wij, eenigszins
verkort, overnemen :
De magnetiseur S. N. M., te 's-Gravenhage, heeft
voor den kantonrechter terecht gestaan, omdat hij
de geneeskunst als beroep heeft uitgeoefend
zonder daartoe bevoegd te zijn, door bij drie
dames resp. handbewegingen in benedenwaart-
8che richtingen te maken en op pijnlijke en gevoelige
plaatsen de handen te leggen en een
dezer tevens gemagnetiseerd water te verstrekken
om daarmee te gorgelen, welke handelingen
beklaagde heeft verricht, terwijl nog geen twee
jaren waren verloopen, sedert een vroegere ver:
oordeeling wegens gelijke overtreding onherroepelijk
was geworden.
Beklaagde bekende.
Voordat hij het beroep van magnetiseur ging
uitoefenen is hij werkzaam geweest in de tectielindustrie
en machinebouw in Twente. Daarna
was hij na het verlaten van den militairen dienst
naar hier gekomen, doch wegens den malaisetoestand
in alle vakken was hij het magnetisme
gaan bestudeeren.
De vergoeding betalen de patiënten naar eigen
goedvinden. Zoo ontvangt hij van getuige W.,
maandelijks / 50 tot / 70, waarvoor hij haar eiken
dag bezoekt.
Getuige P. verklaarde hierna, dat beklaagde
geruimen tijd bij hem in pension gewoond heeft.
Beklaagde presteert op het gebied van magnetisme
niets. De patiënten kwamen bij getuige
aan huis en zeiden geen baat te vinden bij be­
klaagde's behandeling. "Eens zei beklaagde tot
hem, dat hij meer dan getuige kon, waarop deze
hem antwoordde : Jou «magnetisme bestaat uit
een groote dosis brutaliteit. Bekl. zei het liefst
menschen te hebben, die niets mankeerden.
Op een middag was hij thuis gekomen en had
gezegd : Zie zoo, mijn toekomst is verzekerd.
In verband met de omstandigheid, dat bekl.
enkele kapitaalkrachtige dames als patiënten
had, dacht getuige aan een testament en bracht
dit in verband met een dame, die hij het begin
harer behandeling lijdende was aan een soort van
zwakzinnigheid. Bekl. voerde niet veel uit, doch
smeet met het geld. Veel patiënten had hij niet.
Getuige's vrouw, een zenuwlijderes, heeft hij
behandeld waarbij zij zeer was achteruitgegaan.
Sinds bekl. echter weg is, is zijn vrouw weer veel
beter. Van 7 tot 8 uur 's avonds had hij spreekuur
en behandelde dan ongeveer 6 patiënten.
Daarna ging hij van 8—10 uur naar getuige
mevr. W.
Het O. M., dat niet geloofde dat bekl. een
respectabel man is, waarschuwde de getuigen
voorzichtig te zijn en zoo zij te zijnen aanzien
beschikkingen met beklaagde mochten hebben getroffen,
die te herzien.
Geldboete helpt niet, omdat zijn kapitaalkrachtige
dames-patiënten die vergoeden. Bekl.
heeft reeds 4£ maand gevangenisstraaf ondergaan
wegens ongedekt vervoer en desertie en
deswege luidde de eisch 3 maal 10 dagen hechtenis.
Misleiding.
De politie te Scheveningen heeft den strijd
weer eens opgevat tegen misleiders, die in advertenties
den schijn wekken als of zij geneeskundigen
zijn. Op grond van artikel 3 der wet van
1 Juli 1865, luidende:
„Alleen de geneeskundige mag binnen de
grenzen zijner bevoegdheid in het openbaar aankondigen,
dat hij de geneeskunst uitoefent, of
| een titel voeren die hem aan het publiek als
geneeskundige aanwijst",
heeft de politie tegen een aantal personen
proces-verbaal opgemaakt!. ( Vaderland).
Otto-Otto.
Voor den Hoogen Raad heeft gediend de bekende
strafzaak tegen Otto Schlesinger, zich
noemende prof. Otto-Otto, die door de rechtbank
te Rotterdam was veroordeeld tot / 100 boete,
subs. 1 maand hechtenis wegens het onbevoegd
en zonder noodzaak uitoefenen van de geneeskunde,
nadat de kantonrechter te Rotterdam
den beklaagde te dier zake had ontslagen van alle
rechtsvervolging. In deze zaak, waarin geen
cassatiemiddelen waren aangevoerd, werd door
het O.M. geconcludeerd tot verwerping van het
ingestelde beroep. De Hooge Raad heeft het
beroep verworpen.
Overtreding artikel 251 bis.
De Haarlemsche recherche heeft aangehouden
den magnetiseur K., zoogenaamd dokter K.,
wonende te Haarlem, verdacht van het misdrijf,
omschreven bij artikel 25Ibis van het wetboek
van strafrecht.
De aangehoudene is naar het Huis van Bewaring
overgebracht. (N. v. d. D.)
Nog steeds geldboete.
De rechtbank te Almelo heeft den appellant
van een vonnis van den kantonrechter te Enschede,
waarbij hij wegens het onbevoegd uit-
oefenen der geneeskunde veroordeeld was tot
twee hechtenisstraffen, ieder van zes weken,
veroordeeld tot twee maal / 150 boete, subs, twee
maal een maand hechtenis. {Ho/ndelsbl.)
Tandheelkundig Instituut.
Voor den Leidschen kantonrechter heeft terecht
gestaan de 23-jarige H. A. W. P., geboren te
Bremen, die te Leiden een tandheelkundig instituut
heeft. Hem was ten laste gelegd overtreding
van art 436 wetboek van strafrecht ; ofschoon
niet toegelaten tot het beroep van tandarts,.
heeft hij buiten noodzaak dit beroep uitgeoefend
Bij verschillende personen, thans als getuige gehoord,
had hij kiezen getrokken. Hij deed dit in
tegenwoordigheid van den tandarts Van Weerd,
uit Rotterdam, dien hij voor dat doel had geëngageerd,
Deze trok echter geen kiezen, hij deed
dat zelf. Bekl. verklaarde in Duitschland dit
beroep vrijelijk te hebben mogen uitoefenen,
en daarom dacht hij, dat hij dit hier ook mocht
doen. In oorlogstijd had hij zelfs de tandheelkundige
behandeling van een heel legercorps
voor zijn rekening gehad.
De ambtenaar van het O.M., mr. A. van der
Eist, eischte 4 maal / 150 boete, subs. 4 maal
30 dagen hechtenis.
De kantonrechter heeft hem veroordeeld tot
een boete van / 100.— of 20 dagen hechtenis.
(N. Rott. Ct.)
CORRESPONDENTIE.
A. B. te R. Glypho beschouwen wij niet als
kwakzalversmiddel ofschoon, wat de aanbeveling
betreft, hier ook van toepassing is hetgeen wij,
in ons hoofdartikel van Maart j.1. over Gevaarlijke
aanbevelingen schreven. De aanduiding „Het
eenige rationeele middel" kan o.i. moeilijk worden
volgehouden.
Wat de samenstelling betreft, deze is op de
doos, waarin de flacon verpakt is, aldus opgegeven
: „Elke tablet bevat 0,2 gram phosphaat
tevens glucose" terwijl, in het bijgevoegde boekje
staat 0,2 gram primair natrium-fosfaat. Dit is
bij het onderzoek van den heer N. KEULEMANS
niet juist gebleken. Slechts een zeer geringe
hoeveelheid 'primair phosphaat was aanwezig ;
de rest was secundair phosphaat terwijl geen
glucose maar wel saccharose kon worden aangetoond.
Verbetering van deze onjuistheden heeft inmiddels
plaats gehad.
C. G. te R. Ook ons is het opgevallen, dat in.
de groote advertenties vah De Wit?s pillen zooveel
namen van apothekers als depôthoudersvoorkomen.
Het is ons onbegrijpelijk, dat deze
zich als helpers van deze klaar blij ke bedriegerij
beschikbaar stellen.
A. J. v. H. Jr. te , s-G. Dank voor de gezonden
Courant.
F. H. te H Het middel ontvangen maar te
laat om nog in dit no. te behandelen. Het onderzoek
kost tijd.
Toezender van het Centrum. Dank ; dat vernaai
van den geneesheer, die zich, in het belang van
zijn beurs voor kwakzalver uitgaf, hebben wij
al vroeger opgenomen.
Een Zeeuw. Uw brief gericht aan ons bestuurslid
Dr. G. ROMIJN is ons door zijn bemiddeling
geworden. Wij zullen dien brief eerst dan, zooveel
mogelijk, beantwoorden, wanneer gij uw naam.
en adres opgeeft. Wij zullen dien naam, desgewenscht,
geheim houden maar men moet ons
vertrouwen. Wij willen weten met wien wij te
doen hebben
- Wij ontvingen van de uitgevers-firma IDRA
te Berlijn het nieuwste deel van „Riedel-Archiv",.
12e jaarg., met verzoek daaruit een kort referaat
in ons blad op te nemen. Daar de inhoud geheel
valt buiten het kader van ons blad, kunnen wij
aan het verzoek niet voldoen.