Oxaalzuur - vragen, antwoorden … en nog meer ... - De Vlijtige Bie

Het omgaan met OZ kristallen
Als je omgaat met kristallen moet je een veiligheidsbril en handschoenen dragen:
dunne (geen onhandige) nitriel of latex handschoenen volstaan (Kimberly-Clark
2006). Het kristalpoeder dat je koopt is oxaalzuurdihydraat (dihydraat, dat in
tegenstelling tot dehydraat, 2 gekoppelde watermoleculen heeft voor elke molecule
zuur). Daarom ook geeft het gebruikelijke OZ poeder een klamme indruk, en stuift
dus binnenhuis niet zo maar rond. Je zult het dus niet inademen of in je ogen
krijgen, tenzij je het per ongeluk in de lucht gooit door met een goedkope plastiek
lepel te gebruiken. Tenzij je het OZ in een doe-het-zelf-zaak aankocht in zo’n
achterlijk plastiek potje van 340 g, waaruit, als je het deksel los draait, de kristallen
in het rond geslingerd worden! Ik stel voor om het openen van potten en het
mengen in of dicht bij een wasbak te doen (cf. de praktische veiligheidstips
hieronder).
Het verdruppelen van OZ siroop
De reden waarom de Europeanen besloten om de druppelmethode te gebruiken,
i.p.v. de vernevelmethode, is omdat je hierbij niet zoveel kans maakt om vernevelde
druppels in te ademen (oxaalzuur verdampt niet, in tegenstelling tot mierenzuur).
Hierdoor kan het slechts op 2 manieren in het lichaam binnen dringen: door het te
drinken (je hebt ¾ liter van de 3.5% oplossing nodig om iemand van kant te
maken), of door het via de huid te absorberen (de hoeveelheid OZ die je in een kast
druppelt, komt overeen met de hoeveelheid die Popeye zou inslikken door een
volledig blik spinazie binnen te zwelgen). Bij het morsen van OZ siroop op je huid
wordt je een branderig gevoel waar, dat onmiddellijk verdwijnt als je het afspoelt. Je
zult waarschijnlijk meer OZ via je groenten en thee binnen krijgen, dan ooit door je
huid zou absorberen tijdens het druppelen. Bovendien produceert je eigenlichaam
ook OZ als normaal afvalproduct bij het wegwerken van overbodige vitamine C!
De meest praktische veiligheidsvoorschriften die ik vond zijn die van de
Nederlandse gezondheidsraad (2004)—lees ze zelf (N.v.d.r enkel in het Engels)!
Hun bevindingen in een notendop: oxaalzuurkristallen kunnen je huid of ogen
verbranden, en mogen niet ingeademd worden. Maar je zou al een extreme
hoeveelheid moeten opdrinken vooraleer het je schade zou toebrengen door kalk af
te zetten in de vorm van nierstenen. Als onderzoekers konijnenhuid in OZ
dompelden, bemerkten ze enige roodheid, maar zelfs het dompelen van konijnen in
een 5% oplossing doodde hen niet. Komaan, om de sterkte van de OZ siroop in zijn
juiste perspektief te plaatsen: de 3.5% w:w oplossing (de hoogst gebruikte
concentratie) bevat slechts twee keer zoveel oxaalzuur als ze natuurlijk voorkomt in
bieslook, peterselie en rabarber! Radetzki stelt dat een huisvrouw die rabarber snijdt,
aan hogere OZ gehaltes wordt blootgesteld dan een imker die met OZ behandelde
kasten aanraakt. Sommige haarproducten bevatten tot 5% OZ! Als houtbleekmiddel
wordt aanbevolen ze een oplossing over je dek te gieten en te schrobben, die 2½
keer zo sterk is als de oplossing di voor de mijtenbestrijding gebruikt wordt!
De gezondheidsraad besluit: “In rabbits, oxalic acid was mildly…irritating to the
skin…. The committee considers irritation of the upper respiratory tract, eyes, and
skin to be the critical effects in occupational exposure to oxalic acid.” Met andere
woorden, laat het niet in je ogen terecht komen, en was het van je huid. Draag altijd
een veiligheidsbril; draag geen leren imkerhandschoenen want die zuigen vocht op
en kunnen dus eventueel je huid irriteren. Je zult merken als het je huid raakt,
omdat de siroop nogal kleverig is. Zorg dat er altijd water in de buurt is om je
handen of mors op je kledij te wassen, en spoel je handen iedere keer als je de
Oxaalzuur ‐ vragen, antwoorden … en nog meer vragen! Blz. 12