De Hessencombinatie - Uitgave 9 | December 2012 - Hc 03

Gidion Schriek vanuit Canada:
Meer ruimte en veel minder regels...
Gidion Schriek (43) was bijna 26 toen hij in 1995 vanuit Achter-
Drempt vertrok naar Chesley in Ontario, Canada. Samen met
Sandra (43) heeft hij drie kinderen die allen in Canada zijn
geboren: Ryan (13), Zoe (7) en Romy (4).
De reden van vertrek was de verwachting in Canada een
betere toekomst te hebben in de landbouw, mede door lagere
kostprijzen en betere melkprijzen. In Chesley hebben zij nu
een prachtig melkveebedrijf.
Veel ruimte en (tot nu toe) veel minder regels.
De eerste vijf jaar was het wel moeilijk, veel werken, weinig
vrije tijd en altijd bezig met het bedrijf. Daarna ging het elk
jaar beter. Door het inzetten van wat (hulp)medewerkers
kreeg men wat meer tijd voor het sociale leven en voor de
school en sport (voetbal en ijshockey) van de kinderen. Ze
hebben het nu prima naar hun zin.
Men probeert goed op de hoogte te blijven van Drempt,
Hummelo en Keppel en de Achterhoek via BVN (tv), internet
en Skype. Meestal een keer per jaar even terug voor familiebezoek,
een bruiloft of de Dremptse kermis (twee jaar geleden
nog: ‘Super’). Vaak gaan ze dan om de beurt, omdat ze vinden
dat een van beiden op het bedrijf aanwezig moet zijn. En is er
tijd om tijdens dat bezoek even naar de Superboeren te gaan
dan is er bij de kreet ‘boeruuuhhh’ toch een beetje kippenvel
waarneembaar. Een belangrijke activiteit is het skiën in
Oostenrijk. Elk jaar een keer met het gezin en een keer met de
vrienden uit Hummelo en Keppel. Dat laatste is natuurlijk een
Gidion en Sandra geven aan dat het niet in de verwachting
ligt ooit terug te keren naar Nederland. Na een weekje in het
vaderland is er toch de heimwee naar de boerderij in Ontario.
Maar dat neemt niet weg dat ze soms de gezelligheid van de
Achterhoek wel missen.
Gidion tot slot: ‘Verder willen we alle mensen in de Achterhoek
en omstreken de groeten doen.’
fantastische manier om de contacten te onderhouden. Sandra en Gidion Schriek met hun kinderen Ryan, Zoe en Romy
Karin van Til vanuit Nieuw-Zeeland:
Prachtige natuur, een layback lifestyle…
Karin van Til (41) vertrok in 1989 vanuit Hummelo naar Den
Haag voor een fotografiestudie aan de kunstacademie. Zij is
na afronding van de studie daar blijven wonen en van daaruit
vertrokken naar Nieuw-Zeeland. In 2008/2009 maakte zij
samen met haar man Hans Tetteroo (44) een lange wereldreis,
ondermeer naar Nieuw-Zeeland, waar zij o.a. Raglan bezochten.
De liefde voor Nieuw-Zeeland was geboren. Zij vonden
daar eigenlijk alles wat ze zochten: prachtige natuur, een
layback lifestyle en erg vriendelijke bewoners met als extra de
interessante Maori-cultuur.
Karin en Hans hadden zich altijd al voorgenomen om een
aantal jaren naar het buitenland te vertrekken. Het was nu wel
duidelijk waarheen. Dat het aan de andere kant van de wereld
was weerhield hen niet om er naartoe te verhuizen. ‘Je kunt
niet zomaar even terug naar huis, hetgeen de wil om het te
laten slagen en het doorzettingsvermogen erg versterkt.’
Zij wonen nu in Raglan, het dorp van hun eerste vakantiebezoek.
Karin: ‘Het is hier een paradijs. Met de Tasmanzee naast
de deur. Het dorp heeft een interessante mix van culturen:
Kiwi’s, Maori’s en veel Europeanen uit vele landen. Raglan
heeft normaal 3.000 inwoners, maar in de zomer groeit dit
door toeristenbezoek aan tot 10.000. Het dorp staat in de
wereld top-tien van beste surfspots.’
Karin van Til heeft een eigen bedrijfje als freelance fotograaf
en voorlopig een werkvisum tot 2015. Een verblijfsvergunning
heeft ze nog niet, dus blijven of (gedwongen) terugkeren is
nog niet helemaal duidelijk. Maar blijven heeft duidelijk haar
voorkeur. Via internet en familie en vrienden blijft ze op de
hoogte van de situatie in Hummelo en Nederland. ‘We zijn
niet weggegaan vanwege de Europse crisis maar de timing is
toevallig wel goed.’ Ze is tot nu toe één keer terug geweest om
allerlei visumpapieren te regelen. Het liefst zou ze een keer in
de twee jaar naar Nederland willen komen, maar of dit financieel
haalbaar zal
zijn moet nog
blijken. ‘Maar in
november komen
mijn moeder en
oom en tante
deze kant op, erg
leuk om hen ons
leven hier te kunnen
laten zien!’
Op de vraag wie
ze de groeten wil
doen is het kort
en bondig ‘mijn
familie.’
Hans Tetteroo en Karin van Til genieten met volle teugen in Nieuw-Zeeland
De Hessencombinatie | december 2012 69