Arbocatalogus Kunsteducatie Werkdruk ... - FNV Kiem

Samenvatting van vier mogelijke stijlen:
De directieve stijl
De gesprekspartner beschikt over een lage vaardigheid en lage motivatie. Anders gezegd: een
geringe bekwaamheid en een lage betrokkenheid. Bij deze stijl is er vooral sprake van een
éénrichtingsverkeer. De leidinggevende zal duidelijke opdrachten geven en richtlijnen verstrekken
voor het verwachte resultaat. Hij stelt normen en maakt afspraken over de taken. Hij zal tussentijds
controle uitoefenen en waar nodig de resultaten bijsturen en vooral het gewenste resultaat blijven
benadrukken. Kort gezegd: een directieve leidinggevende geeft gedetailleerde aanwijzigen en houdt
nauwgezet toezicht op de taakuitoefening.
De coachende stijl
De motivatie en vaardigheid van de gesprekspartner groeit, mits hij juist benaderd wordt. Anders
gezegd: er is enige bekwaamheid en betrokkenheid die uitgebouwd kan worden. De coachende stijl
vraagt om inbreng van de gesprekspartner en is veel meer tweerichtingsverkeer. De leidinggevende
kweekt begrip voor de dimensies van de taak en het beoogde resultaat en neemt suggesties van de
ander over. Hij geeft toelichting en uitleg waar nodig en vraagt na of de anderen de taak helder voor
ogen hebben. De leidinggevende gebruikt in deze benadering vooral actief luistergedrag. Hij blijft
vooral inhoudelijke aanwijzingen geven en het resultaat controleren, maar licht zijn beslissingen toe en
moedigt zijn medewerkers aan om suggesties te doen die bij kunnen dragen aan de oplossingen.
De ondersteunende stijl
De gesprekspartner beschikt nu over een hoge vaardigheid en een toenemende motivatie. Hij komt
echter nieuwe situaties tegen waardoor hij een minder sterke zekerheid over zijn vaardigheid ervaart,
omdat hij die in andere situaties toe moet passen. Anders gezegd: de beleving van de bekwaamheid
kan afnemen en daardoor ook de betrokkenheid. Het gaat hier dus vooral om blijven aanmoedigen. In
de ondersteunende stijl geeft de leidinggevende de ander veel meer vrijheid, maar ook
verantwoordelijkheid. De leidinggevende ondersteunt de medewerker in het verkennen, definiëren en
analyseren van het probleem, maar veel minder in de uitvoering van het operationele werk. Hij
controleert de voortgang veel minder en wacht af tot men hem om hulp of uitleg vraagt. Hij deelt de
verantwoordelijkheid voor het resultaat met de medewerker.
De delegerende stijl
Nu is de motivatie van de gesprekspartner sterk en hij is ook ter zake kundig. Hij is een gelijkwaardige
gesprekspartner die bekwaam en betrokken is. Deze stijl kenmerkt zich door de grote mate van
verantwoordelijkheid die de adviseur aan de uitvoerende partij zelf laat. Het is een vorm van ‘sturen op
afstand’ waarbij de leidinggevende de medewerkers vooral door het stellen van de juiste vragen
begeleidt in het vinden van een oplossing. De delegerende leidinggevende zal zelden een opdracht
formuleren; hij legt vragen voor die inzicht geven in de vereiste initiatieven en taakcomponenten en
laat dan de ander de vrijheid dat naar eigen inzicht in te vullen. Kenmerkend voor deze stijl is dat ook
de verantwoordelijkheid gedelegeerd wordt.
Arbocatalogus Kunsteducatie, versie februari 2011 blz. 67